ΠΑΟΚάρα είσαι τρέλα και τι ωραία που θα τεντώνει μες στην Τούμπα το σεντόνι και μεγάλος Στέφενς και παικταράς Στοχ και ΠΑΟΚ μπορείς, μπορείς να προκριθείς. Βασικά όμως danke Schalke.

Ο Δικέφαλος του Βορρά δεν ήταν καλός. Στο πρώτο ημίχρονο με εξαίρεση τα πρώτα πέντε λεπτά, όταν και έπαιξε με ενέργεια και έβαλε προβλήματα στους αντιπάλους του, απλά παρακολουθούσε τους Γερμανούς να προσπαθούν να παίξουν. Αυτό έκανε και ο ίδιος στο δεύτερο μέρος. Προσπάθησε να παίξει.

Ο Στοχ και η… μη επίθεση

Έγραφα πριν τον αγώνα πως η ομάδα του Κέλερ είναι προβληματική, αλλά και τον χειρότερο αντίπαλο να έχεις απέναντί σου, αν δεν του επιτεθείς οι αδυναμίες του δε θα φανούν. Η Σάλκε πάντως έδειξε μερικά από τα μειονεκτήματά της και στα διαστήματα που ο ΠΑΟΚ δεν τη ζόριζε. Είχε την μπάλα, δεν πιεζόταν, αλλά παρ’ όλα αυτά, διέθετε μόνο έναν τρόπο για να απειλεί. Την τρύπα που έβγαζε μάτι στα αριστερά της άμυνας του ΠΑΟΚ. Ναι, ο Λίνο δεν ήταν καλός, αλλά το βασικό ήταν πως ο Στοχ είχε γίνει… στόχος.

Δυστυχώς δεν υπάρχει για τον αγώνα στατιστικό που να δείχνει πού επιτίθονταν οι ομάδες, αλλά νομίζω όλοι είδαμε πως οι Γερμανοί έδωσαν στον Φαρφάν (και τον Ουτσίντα) πάρα πολλές επιθέσεις. Κι αυτό επειδή ο Σλοβάκος δεν έδινε τις βοήθειες που έπρεπε. Ο λόγος δεν ήταν η έλλειψη διάθεσης, αλλά το κακό διάβασμα του παιχνιδιού και ότι ήθελε να μένει ψηλά για να επιτεθεί.

Από την άλλη, για τους συμπαίκτες του το πρόβλημα ήταν ακριβώς το αντίθετο. Όλοι περίμεναν τη Σάλκε να τελειώσει ό,τι είχε να κάνει, με κάποιον τρόπο να πάρουν την μπάλα και μετά… βασικά πάλι το ίδιο. Ο ΠΑΟΚ στο πρώτο μέρος, δεν αδυνατούσε μόνο να επιτεθεί, αλλά δεν έδειχνε και ιδιαίτερη όρεξη να το κάνει.

Ναι, ο Λώρενς ήταν εκτός ματς, ο Λαζάρ δεν μπορούσε να κρατήσει μπάλα, αλλά την ίδια στιγμή όλη η ομάδα έμενε χαμηλά και σχεδόν κανείς δεν έπαιρνε πρωτοβουλίες. Δε γίνονταν καν βαθιές μπαλιές. Ακόμα κι αυτός είναι ένας τρόπος να σε νιώσει ο αντίπαλος. Και πιστέψτε με, απέναντι σε αυτή τη Σάλκε αρκετά αποτελεσματικός.

Καμία ενόχληση

Το μεγάλο πρόβλημα του ΠΑΟΚ ξεκινούσε από το αμυντικό κομμάτι. Δεν είναι κακό να παίζεις αμυντικά. Το θέμα είναι να ενοχλείς τον αντίπαλο, να μην κατεβάζουν την μπάλα τα στόπερ 10-15 μέτρα κάτω από το κέντρο κι εσύ απλά να «πέφτεις» όλο και πιο πίσω (βλέπε εικόνα από κάτω).

Να μην επιτρέπεις στα χαφ να σηκώνουν κεφάλι και να βλέπουν το γήπεδο πριν πασάρουν. Συνολικά στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα του Στέφενς, δεν… Απλά δεν μπορούσε, δεν ήθελε, δεν έπαιζε. Σώθηκε όμως από τα στόπερ της. Κατσουράνης και Βίτορ ήταν σταθεροί σε όλον τον αγώνα και είχαν απαντήσεις σχεδόν σε όλες τις ερωτήσεις που τους έβαλαν οι παίκτες της Σάλκε (και οι συμπαίκτες τους…)

Με εξαίρεση τη φάση του γκολ. Η οποία και συνοψίζει το πρώτο μέρος. Ο Τζόουνς έχει την μπάλα στην κατοχή του, ο κοντινότερος ποδοσφαιριστής με ασπρόμαυρη φανέλα είναι στα πέντε μέτρα, όλοι οι παίκτες του ΠΑΟΚ κάνουν κίνηση προς τα πίσω, άνοιγμα της μπάλας στα άκρα, ο Λούκας έχει ξεχαστεί, ο Κίτσιου θα βγει πάνω στο αντίπαλο μπακ, ο Κατσουράνης θα πάει για τον Μέγιερ, τα χαφ ακόμα και σε αυτή την περίπτωση είναι παθητικά, γκολ. Θα μπορούσε να μην μπει, όχι μόνο λόγω δοκαριού, αλλά επειδή ο Βίτορ και πάλι παραλίγο να καθαρίσει στο πρώτο σουτ. Αν η φάση γινόταν από την άλλη πλευρά, νομίζω ότι θα ήταν η απόλυτη περιγραφή του πρώτου ημιχρόνου.

Αλλαγές κι αλλαγή νοοτροπίας

Μερικά λεπτά μετά, οι ομάδες άλλαξαν πλευρές. Και ρόλους. Η Σάλκε πίεζε λιγότερο και ήταν ακόμα πιο διστακτική, ενώ ο ΠΑΟΚ μπήκε για να παίξει. Δεν ήταν φανταστικός. Έκανε το βασικό. Μπήκε για να δράσει. Όχι μόνο για να περιμένει και να (μην) αντιδράει σε όσα έκανε η Σάλκε. Τον ένιωσαν οι αντίπαλοι, έκανε πράγματα. Πολλά λάθος. Δεν ήταν άνετος, δυσκολευόταν, δεν είχε ποιότητα, αλλά διεκδικούσε πράγματα.

Και εκεί τον βοήθησε και ο Στέφενς. Προφανώς έδωσε εντολή στον Λούκας να παίξει λίγο πιο κεντρικά και κοντά στα αντίπαλα στόπερ, με αποτέλεσμα να δούμε σε κάποιες περιπτώσεις, καταστάσεις ανάλογες με αυτή του παρακάτω στιγμιότυπου.

Επίσης, στο 62΄ άφησαν τον αγωνιστικό χώρο οι Λώρενς-Σαλπιγγίδης και πάτησαν χορτάρι οι Κάτσε-Αθανασιάδης. Ο 20χρονος χαφ έδωσε επιπλέον ενέργεια, ζωντάνια και φρεσκάδα. Έπεφτε πάνω στους αντιπάλους, αν και όχι πάντα σωστά (παρένθεση για να σημειώσω ότι και στο πρώτο μέρος ο Λαζάρ κυρίως ασκούσε πίεση σε λάθος στιγμές και χώρους).

Το σημαντικό είναι πως δε βρισκόταν απλά στο γήπεδο, αλλά έπαιζε, αγωνιζόταν. Από την άλλη, η παρουσία και μόνο του Κλάους έφτανε για να πάει η άμυνα των γηπεδούχων λίγο πιο πίσω. Δείτε στο βίντεο πως πιέζουν και οι επιθετικοί, αλλά και ο Τζιόλης με τον Κάτσε.

Χωρίς μαγικά, χωρίς σπουδαία πράγματα ο ΠΑΟΚ είχε κερδίσει μέτρα. Δεν ήταν συμπαγής πίσω, έβρισκε χώρους η Σάλκε, ήταν κοντά στο δεύτερο γκολ, αλλά και ο Δικέφαλος του Βορρά το ίδιο. Μια φάση σε κάποιο στημένο έψαχνε. Δεν του έκατσε. Λίγη ποιότητα από κάποιον τότε;

Ναι ρε, το παιδί που δε βοηθούσε την άμυνα στο πρώτο ημίχρονο. Ο Στοχ στο 73΄ κάνει την κίνηση, ζητάει την μπάλα, οι Γερμανοί του δίνουν χώρο (σας θυμίζει κάτι;), ένα, δύο, σουτ, δίχτυα. Γκολάρα! Έβγαλε και ο Χακόμπο το τετ-α-τετ με τον Χέβεντες στο 80΄ και τέλος.

Στην Τούμπα πρέπει να παίξει από την αρχή

Τέλος και τα πανηγύρια. Ακολουθεί μια βδομάδα ελπίδας και ονείρων για τους οπαδούς και δουλειάς για την ομάδα. Καμία πρόκριση δεν κρίθηκε. Ναι, η Σάλκε θα έχει επιπλέον πίεση, περισσότερη γκρίνια, χειρότερο κλίμα. Ναι, παραμένει προβληματική. Ο ΠΑΟΚ όμως πρέπει να παίξει και στα 90 λεπτά στην Τούμπα. Το μήνυμα από τον αγώνα στο Γκεζελκίρχεν είναι ξεκάθαρο: αυτοί δεν είναι καλά, αλλά αυτό δε σημαίνει πως θα τους νικήσεις χωρίς να τους ζορίσεις. Ο Στέφενς είναι σοβαρός προπονητής, οπότε το αποτέλεσμα δε θα θολώσει την κρίση του.

Εξάλλου, το είπε: «φαβορί παραμένει η Σάλκε». Η οποία θα μπορούσε να έχει βάλει δεύτερο γκολ, πριν δεχτεί την ισοφάριση. Και μπορεί να βάλει γκολ και στον αγώνα της Θεσσαλονίκης, όπου είναι πιθανό να βρει περισσότερους χώρους. Κι ας παίξει χωρίς Χούντελαρ και Φαρφάν.

Ο ΠΑΟΚ δυστυχώς δε θα έχει κόσμο στις κερκίδες (ωραία φάση να παίζει η ομάδα σου την πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και εσύ να μην είσαι στο γήπεδο, ε «υπέροχε λαέ»;) για να ασκήσει επιπλέον πίεση στη Σάλκε. Τη δεύτερη φορά όμως θα ξέρει πως μπορεί. Θα έχει αυτοπεποίθηση και οι άλλοι θα σφάζονται μεταξύ τους. Η τύχη είναι μαζί του αυτό το καλοκαίρι. Δεν έκανε πολλά στις μεταγραφές, δεν έκανε πολλά στη Γερμανία, αλλά έχει ακόμα την ευκαιρία να τρυπώσει ανάμεσα στους μεγάλους της Ευρώπης. Αν δεν τα καταφέρει θα έχει να θυμάται τη χθεσινή βραδιά. Αν όμως τα καταφέρει, ίσως αλλάξει την ιστορία (του).

Τον Football Philosopher μπορείτε να τον βρείτε και στο Τwitter ως @sokinside