Κάποιοι από εσάς, όταν ήσασταν μικροί, πιστεύατε στον Άι-Βασίλη. Μετά μεγαλώσατε λίγο και καταλάβατε πως από κάπου έμπαζε η ιστορία. Στους ανθρώπους όμως αρέσουν οι μύθοι, για αυτό και κάποια χρόνια αργότερα αρχίσατε να πιστεύετε πως θα βρείτε την αδελφή ψυχή σας ή/και ότι θα κάνετε όλα τα όνειρά σας πραγματικότητα. Στην πορεία αντιληφθήκατε πως την είχατε πατήσει και πάλι.

Υπάρχει όμως ένα μύθος που ακόμα δεν έχει καταρριφθεί. Και για αυτό είμαι εγώ εδώ. Για να σας χαλάσω και το τελευταίο όμορφο παραμύθι που έχει απομείνει στη ζωή σας. Για να σας πω ότι στην Αγγλία δεν παίζεται το καλύτερο ποδόσφαιρο. Για να σας πω ότι η Premier League δεν είναι το καλύτερο και πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα.

Λοιπόν, εντάξει. Ας μιλήσουμε σοβαρά. Όχι τίποτα άλλο, αλλά πρέπει κάποια στιγμή να κερδίσω την εκτίμησή σας. Να δείξω ότι είμαι ένας σπουδαίος ειδικός αναλυτής επί παντός επιστητού, ένας γνώστης των πραγμάτων, ένας insider, ένας αρθρογράφος με κύρος, που το πληκτρολόγιο του μετράει. (Τι έλεγα; Α ναι, μισό, το έχω) Οπότε έχω να δηλώσω ότι η Premier League είναι η Εδέμ του ποδοσφαίρου. Βασικά, μόνο εκεί παίζουν το άθλημα, στις άλλες λίγκες απλά κλωτσάνε ένα τόπι, σαν τη Superleague Greece ένα πράγμα. Φτάνει, πρέπει να έχω πιάσει τις 200 λέξεις και έχω γράψει σχεδόν ένα τίποτα (στόχος να ολοκληρώσω το κείμενο και το «τίποτα» να ακούγεται κολακευτικό).

Διαβάστε εδώ την ακτινογραφία της φετινής Premier League

Άμπαλοι, γραφικοί, λεφτάδες Άγγλοι

Σοβαρά τώρα (μάλλον). Αυτό το Σαββατοκύριακο έχουμε σέντρα στην Αγγλία και την Ισπανία. Ίσως είναι τα δύο μεγαλύτερα πρωταθλήματα, ίσως όχι, αλλά πάμε παρακάτω, το λύνετε εσείς στα σχόλια αυτό. Εγώ θέλω να εξηγήσω για ποιο λόγο στη χώρα του Roy Hodgson δεν είναι τόσο μπροστά όσο πιστεύουν οι περισσότεροι, γιατί κατά τη γνώμη μου οι Ισπανοί καθαρά ποδοσφαιρικά είναι ανώτεροι και να ρίξω μια ματιά στο πόσο διαφορετικές ή ίδιες είναι οι δύο λίγκες. Ξεκινάμε με το βασικό: οι Άγγλοι είναι άμπαλοι. Η κατάστασή τους είναι τόσο τραγική που το πιο hot όνομα αυτή τη στιγμή είναι ένας Ουαλός (Bale), ο μεγαλύτερος θρύλος είναι επίσης Ουαλός (Giggs) και στο πρωτάθλημα θα πάρουν μέρος δύο ομάδες από την Ουαλία (Cardiff, Swansea). Μιλάμε για επικό τρολάρισμα.

Επίσης, οι Άγγλοι πιστεύουν ότι θα ξαναπάρουν Mundial, ότι ο Harry Redknapp είναι κορυφαίος προπονητής και ότι ο Stuart Pearce είναι προπονητής. Καταλαβαίνουμε αμέσως αμέσως ότι είναι γραφικοί. Ωραίοι γραφικοί. Απολαυστικοί. Μεταξύ μας, αυτό είναι το μεγάλο τους πλεονέκτημα. Και το χιούμορ. Και το περιτύλιγμα. Μπορούν να σε κάνουν να ευχαριστηθείς ένα εντελώς άμπαλο Stoke – Fulham. Επειδή λίγο-πολύ και οι δύο ομάδες θα τρέχουν πάνω κάτω (τις περισσότερες φορές χωρίς να ξέρουν τι κάνουν). Επειδή η ατμόσφαιρα στο γήπεδο θα είναι γαμάτη. Επειδή το ίδιο το γήπεδο και μοντέρνο να μην είναι, θα σου θυμίζει τα παιδικά σου χρόνια. Επειδή η τηλεοπτική κάλυψη θα είναι υψηλού επιπέδου και ο τύπος που θα περιγράφει ακόμα κι αν δεν ξέρει τι λέει, θα τα λέει ωραία και θα τα καταλαβαίνεις κιόλας. (Αυτό μαζί με τα 80s είναι σημαντικά ατού, που δεν έχουν άλλοι. Οι Γερμανοί ας πούμε, που πολλά από τα παραπάνω τα κάνουν και καλύτερα)

Προσέξατε ότι (τα περισσότερα από) τα παραπάνω δεν αφορούν άμεσα το παιχνίδι; Τα δυνατά χαρτιά της Premier είναι η παράδοση και το εμπορικό κομμάτι. Έχει πλάκα. Το παλαιότερο πρωτάθλημα του κόσμου, είναι αυτό που έχει τις περισσότερες πλούσιες ομάδες, τα πιο ακριβά εισιτήρια, την πιο εντυπωσιακή και καλογυαλισμένη βιτρίνα. Είναι το πιο αριστοκρατικό, το πιο εμπορευματοποιημένο. Αυτό στο οποίο διακινούνται τα περισσότερα λεφτά. Αυτό που ασχολείται περισσότερο με το περιτύλιγμα παρά με το περιεχόμενο. Είναι το πρωτάθλημα που οι ομάδες ξέρουν να πουλάνε το προϊόν και να στήνουν ένα εντυπωσιακό θέαμα, αλλά δεν ξέρουν να παίζουν το παιχνίδι.

Διαβάστε εδώ για την Primera Division της νέας σεζόν

Φτωχοί, αλλά ξέρουν ποδόσφαιρο

Στην Ισπανία πάλι, έχουν τους καλύτερους προπονητές, τους καλύτερους παίκτες, τις καλύτερες ομάδες, αλλά κατά τα άλλα δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Επίσης, δεν ξέρουν τι χρωστάει ο καθένας και για κάποιον λόγο παίζουν ματς στις 11 το βράδυ. H Real Madrid με την Barcelona παίρνουν όσα λεφτά γουστάρουν από την πώληση τηλεοπτικών δικαιωμάτων και οι υπόλοιποι ψίχουλα. Τα γήπεδα, που συνήθως δε γεμίζουν κιόλας, είναι βασικά για τα μπάζα. Γενικά οι Ισπανοί δεν έχουν ιδέα πως να προωθήσουν/πουλήσουν/στολίσουν το προϊόν τους.

Και είναι κρίμα, γιατί το ποδόσφαιρο που παίζεται στα γήπεδα της Primera είναι πολύ καλύτερο από αυτό των Άγγλων. Τώρα θα μου πείτε ότι αυτό έχει να κάνει και με το γούστο του καθενός. Άλλος θέλει να βλέπει αφελείς ομάδες που αφήνουν χώρους, οπότε το ματς είναι πιο ανοιχτό, έχει πιο γρήγορο ρυθμό και παίκτες που τρέχουν πάνω-κάτω. Βέβαια, τις περισσότερες φορές κάνουν χαζά πράγματα και καταλήγεις να παρακολουθήσεις ένα ατελείωτο… μπάπα μπούπα. Άλλος προτιμάει να βλέπει ματς με πιο αργό ρυθμό, αλλά με ομάδες που ξέρουν τι κάνουν και διαθέτουν τεχνίτες παίκτες. Είναι υποκειμενικό το θέμα λοιπόν.

Υπάρχουν όμως και τα αποτελέσματα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις που λένε πολλά πράγματα. Υπάρχουν και οι 15 παίκτες που πήραν φέτος οι Άγγλοι από τους Ισπανούς και τα 115.600.000 που τους έδωσαν. Αν τελείωναν τώρα οι μεταγραφές, οι 31 από τους 344 παίκτες των ομάδων της Premier θα ήταν Ισπανοί. Το φαινόμενο δεν περιορίζεται μόνο στους ποδοσφαιριστές. Πέρυσι, στον Martinez προστέθηκαν οι Laudrup και Pochettino και φέτος Manchester City και Chelsea, πήραν προπονητή από την Primera. Μιλώντας για προπονητές, θεωρώ πως είναι αν μη τι άλλο αξιοσημείωτο ότι οι δύο πρώτοι της Ισπανίας και οι τρεις πρώτοι της Αγγλίας, αυτό το καλοκαίρι άλλαξαν τεχνικούς.

Τα λεφτά

Αυτά σε ό,τι έχει να κάνει με τη γενική εικόνα των δύο πρωταθλημάτων, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Πριν καταθέσω μερικές σκέψεις και εκτιμήσεις για τη σεζόν που αρχίζει, μερικοί αριθμοί για να αντιληφθούμε πλήρως πόσο διαφορετικά είναι τα οικονομικά μεγέθη της Premier League σε σχέση με αυτά της Primera Division. Οι ομάδες της τελευταίας, για δεύτερο καλοκαίρι στη σειρά θα ολοκληρώσουν τις μεταγραφικές τους κινήσεις έχοντας κερδίσει περισσότερα από όσα έχουν ξοδέψει. Κι αυτό θα γίνει όχι τόσο από επιλογή, όσο από ανάγκη (βλέπε χρέη). Ακόμα κι αν η Real δώσει για τον Bale 100 εκατομμύρια οι Ισπανοί θα έχουν βγάλει από το

μεταγραφικό πάρε-δώσε 45 εκατομμύρια (λογικά η μόνη από τις 5 μεγάλες λίγκες που φέτος θα είναι στο συν). Πέρσι έκλεισαν στα +73.000.000 και ήταν μόλις η τέταρτη φορά από το 1989, που είχαν θετικό πρόσημο.

Την ίδια ώρα, οι Άγγλοι, με τις United, Arsenal, Liverpool (και Tottenham αν πουλήσει τον Bale) να αναμένεται να κάνουν τουλάχιστον από μία ακριβή μεταγραφή, είναι ήδη -353.000.000, έχοντας ξοδέψει 200 εκατομμύρια περισσότερα από τους Ισπανούς (458.455.000 έναντι 256.650.000). Για να γίνει ακόμα πιο εντυπωσιακό, σκεφτείτε ότι η νεοφώτιστη Cardiff έχει δώσει για αγορές 32.590.000, τη στιγμή που 13 από τις 20 ομάδες τις Primera, έχουν δαπανήσει 33.300.000! Επίσης, τα 109.000.000 των Norwich, Southampton, West Ham και Cardiff είναι μόλις 4 εκατομμύρια λιγότερα από τα 113.150.000 που έχουν ξοδέψει όλες οι ισπανικές ομάδες της πρώτης κατηγορίας, πλην των Barcelona και Real!

Εκτιμήσεις για την Primera

Στην Ισπανία ισχύει το «όλα τριγύρω αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν». Οι περισσότερες ομάδες ψώνισαν από τα χαμηλά ράφια ή απλά ανακύκλωναν παίκτες μεταξύ τους. Ο τίτλος και φέτος θα είναι υπόθεση δύο. Η Real Madrid φαίνεται να έχει προβάδισμα. Ο Ancelotti θα της δώσει επιτέλους την ηρεμία που της έλειπε και τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα εκτός από βάθος στο ρόστερ, αναμένεται να λύσουν και προβλήματα (στον άξονα και στο δεξί άκρο της άμυνας κυρίως). Ερωτηματικό οι λίγες οι επιλογές στη θέση του φορ και ενδεχόμενη αναστάτωση που μπορεί να φέρει η μεταγραφή του Bale (αν τελικά πραγματοποιηθεί).

Η Barcelona ταλαιπωρήθηκε το καλοκαίρι, καθώς είχε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα υγείας του Vilanova, το σίριαλ με τον Thiago, το σίριαλ με τον Guardiola και τα ενδοοικογενειακά της προβλήματα. Άλλαξε προπονητή (Martino), έχει λιγότερες λύσεις από όσες είχε πέρυσι, για τρίτο σερί καλοκαίρι μάλλον δε θα πάρει στόπερ, η προετοιμασία που έκανε είχε πολλά προβλήματα, έχει παίκτες ταλαιπωρημένους, αλλά έχει πάντα τον Messi κι από φέτος και τον Neymar.

Πίσω από τους δύο μεγάλους θα είναι λογικά και πάλι η Atletico, η οποία πούλησε τον Falcao, αλλά αγόρασε τους Villa και Baptistao για λιγότερα από 10 εκατομμύρια, ενώ με την προσθήκη του Demichelis θα έχει ακόμα έναν έμπειρο στόπερ. Δύσκολα θα καταφέρει να σπάσει τη δυάδα, αλλά δεν αποκλείεται και φέτος να τσιμπήσει ένα κυπελλάκι. Τέλος, μην ξεχνάμε και τον Oliver Torres. Πιθανότατα τον κορυφαίο Ισπανό (και όχι μόνο) της γενιάς του, που αναμένεται να πάρει περισσότερο χρόνο συμμετοχής.

Από εκεί κάτω τα πράγματα φαίνονται ανοιχτά. Για την 4η θέση περιμένω να παλέψουν οι Bilbao (ο Kike Sola θα δώσει λύσεις στην επίθεση και ο Benat ποιότητα στα χαφ, αλλά η πιο σημαντική μεταγραφή είναι του Valverde), Valencia (αν κι έχασε τον Soldado έχει ακόμα ποιοτικούς παίκτες και λογικά θα αγοράσει ακόμα έναν επιθετικό, ενώ και ο Djukic που διαδέχτηκε τον Valverde έχει δώσει καλά δείγματα), Sevilla (αξιοποίησε πολύ καλά περίπου το 1/3 από όσα κέρδισε από τις πωλήσεις και έφτιαξε ένα πολύ καλό ρόστερ, ενώ θα έχει και τον Emery στον πάγκο από την αρχή της σεζόν). Δεν ξεγράφω τη Sociedad, που έχασε τον Illaramendi (ο Ruben Pardo θα πάρει περισσότερα λεπτά, ενώ μάλλον έρχεται και ο Granero), αλλά νομίζω ότι η συμμετοχή στην Ευρώπη θα της κοστίσει στο πρωτάθλημα, ενώ και ο Arrasate είναι

άπειρος. Η Granada (του… συλλέκτη ομάδων Pozzo) και η Celta (με γεύση από Barcelona) μπορούν να αποτελέσουν τις ευχάριστες εκπλήξεις της σεζόν. Πρώτο φαβορί για υποβιβασμό θεωρώ πως είναι η Almeria, από κοντά και η Elche και λίγο πιο πίσω οι Osasuna, Rayo Vallecano, Villareal, Espanyol, ενώ και η Valladolid θα πρέπει να προσέξει. Δε θα είναι έκπληξη αν κινδυνεύσει και η Malaga.

Εκτιμήσεις για την Premier

Στην Αγγλία, νομίζω ότι το θέμα υποβιβασμός είναι πιο ξεκάθαρο. Η Hull και η Crystal Palace δύσκολα θα καταφέρουν να παραμείνουν στην κατηγορία. Cardiff, Sunderland, Stoke και Norwich λογικά θα παλέψουν για να μην αγωνίζονται του χρόνου στην Championship. Στα ψηλά, πιστεύω ότι οι 5 πρώτοι θα είναι οι γνωστοί και απλά θα έχουμε στην 6άδα τη Liverpool αντί της Everton (εκτιμώ πολύ τον Martinez, το ρόστερ παραμένει καλό, αλλά νομίζω πως θα χρειαστεί μια σεζόν προσαρμογής). Τα υπόλοιπα, αυτή τη στιγμή, είναι αρκετά θολά και ρευστά. Με εξαίρεση τα φαβορί για τον τίτλο. City και Chelsea περιμένω να είναι οι δύο που θα διεκδικήσουν την κούπα, με την πρώτη να βγαίνει νικήτρια.

Οι Πολίτες, μετά και τις 4 πολύ καλές -αν και ακριβές- μεταγραφές που έκαναν, έχουν το πιο γεμάτο ρόστερ, ενώ φέτος θα έχουν στον πάγκο τους και πολύ καλό προπονητή. Ο Pellegrini μπορεί να είναι καινούριος στο Νησί, αλλά έχει δείξει πως ξέρει να προσαρμόζεται και μάλλον έχει έρθει η ώρα να κερδίσει την πρώτη του μεγάλη κούπα στην Ευρώπη, αλλά και την αναγνώριση που του αξίζει. Οι Μπλε έχουν πιο άπειρη ομάδα και ρόστερ με ερωτηματικά (στόπερ, χαφ) αλλά προπονητή που ξέρει το πρωτάθλημα. Θα το παλέψουν, αλλά νομίζω ότι στο τέλος θα αρκεστούν στη δεύτερη θέση. Εξάλλου, συνήθως η δεύτερη σεζόν του Mourinho είναι καλύτερη.

Η Manchester United, μπαίνει στη μετά Ferguson εποχή. Η σκιά του θα βρίσκεται πάνω από το Old Trafford και ο ίδιος πιθανότατα κάπου κοντά στην ομάδα, αλλά πιστεύω πως αυτή τη φορά θα φανούν οι αδυναμίες του έμψυχου υλικού των Κόκκινων Διαβόλων. Βέβαια, έχουμε ακόμα δύο εβδομάδες μέχρι να τελειώσει η μεταγραφική περίοδος, αλλά η αλλαγή κλίματος είναι ήδη φανερή. Μόνο η απουσία του Sir από τον πάγκο αφαιρεί από τους πρωταθλητές σημαντικό μέρος από τη δύναμή τους και επιτρέπει στους αντιπάλους να φοβούνται λιγότερο.

Arsenal, Tottenham, Liverpool είναι μεγάλα ερωτηματικά. Η δεύτερη αυτή τη στιγμή είναι αυτή που έχει βελτιώσει το ρόστερ της περισσότερο, αλλά δύσκολα μπορούν να γίνουν κρίσεις αν δεν μπει ο Σεπτέμβρης. Πάντως οι Reds, αν θέλουν να χτυπήσουν την τέταρτη θέση θα πρέπει να μπορούν να υπολογίζουν στον Suarez και να κάνουν ακόμα 2 καλές μεταγραφές. Κάποια έκπληξη δε βλέπω, καθώς η Newcastle αν κι έχει πολλούς καλούς παίκτες δεν είναι για να την εμπιστεύεσαι, ενώ από τις υπόλοιπες περιμένω να δω με ενδιαφέρον τη Swansea (πρόσθεσε βάθος, αλλά έχει και την Ευρώπη φέτος), τη Southampton (με την προσθήκη των Lovren και Wanyama και τον Pochettino να προετοιμάζει φέτος την ομάδα) και την Aston Villa (την ομάδα με τον μικρότερο μ.ο. ηλικίας που αγόρασε και πάλι παίκτες από μικρότερα πρωταθλήματα).

Διαφορετικοί κόσμοι

Η Primera Division αφήνει για τα καλά πίσω της την εποχή Guardiola-Mourinho, με τον τελευταίο να επιστρέφει στην Αγγλία, η οποία ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο καθώς

για πρώτη φορά θα απουσιάζει από τη διοργάνωση ο Sir Alex Ferguson. Στην Premier League, αφού «λεηλάτησαν» τους Ισπανούς ετοιμάζονται να φτιάξουν και πάλι πολύ καλές ομάδες (έχουν να το κάνουν τουλάχιστον 4 χρόνια), οι ομάδες εκτός 4άδας πιέζουν τους από πάνω, το αγωνιστικό επίπεδο ανεβαίνει και πάλι, οι ισορροπίες στην κορυφή αλλάζουν, τα λεφτά συνεχίζουν να ρέουν άφθονα, η βιτρίνα είναι πάντα λαμπερή.

Οι Ισπανοί από την άλλη, χάνουν σημαντικούς παίκτες και σπουδαίους προπονητές, ενώ η οικονομική τους κατάσταση γίνεται όλο και χειρότερη. Το μέλλον θα είναι δύσκολο. Οι δύο μεγάλοι ξεφεύγουν κι άλλο, οι υπόλοιποι πουλάνε για να επιβιώσουν, η οργάνωση της λίγκας συνεχίζει να είναι άθλια, αλλά τουλάχιστον έχουν πάντα καλούς τεχνικούς και βγάζουν ασταμάτητα ταλέντα, σε αντίθεση με τους Άγγλους που με 66,8% έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό ξένων, ενώ οι Ίβηρες με 38,8% έχουν το χαμηλότερο ανάμεσα στις 5 μεγάλες λίγκες. Διαφορετικοί κόσμοι, σπουδαία πρωταθλήματα, προσωπικά προτιμάω την Primera, αλλά από σήμερα θα απολαμβάνω και τα δύο. Εσείς;

Υ.Γ. Δεν έκανα αναφορά στην ανταγωνιστικότητα των δύο λιγκών, μιας κι αυτόν τον μύθο τον έχει καταρρίψει ο Jonathan Wilson πριν δύο χρόνια. Περιμένω τις σκέψεις σας για τη νέα σεζόν σε Premier League και Primera Division