Από τους 10 παίκτες, η Ισπανία έχει τη "μερίδα του λέοντος" με 4 παρουσίες, ακολουθεί η έτερη φιναλίστ του τελικού, Γερμανία, με 2 παίκτες, ενώ θέση στην συγκεκριμένη κατηγορία έχουν και οι Τουρκία, Ολλανδία, Κροατία και Ρωσία.
Χαμίτ Αλντιντόπ (Τουρκία): Ο Νιχάτ Καβεχτσί πήρε όλα τα εύσημα για τον εκπληκτικό τρόπο με τον οποίο τελείωσε τη φάση απέναντι στον Τσεχ, στο νικητήριο γκολ της Τουρκίας κόντρα στην Τσεχία στη φάση των ομίλων, όμως ήταν η έξυπνη πάσα του Αλτιντόπ που του έδωσε την ευκαιρία. "Όταν έχεις ποδοσφαιριστές σαν αυτόν, δεν χάνεις", τόνισε ο Φατίχ Τερίμ για τον ακούραστο, τεχνίτη και αλτρουιστή άσο της Μπάγερν Μονάχου.

Αντρέι Αρσάβιν (Ρωσία): Αφού οδήγησε τη Ζενίτ στην κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA τον περασμένο Μάιο, ο Αρσάβιν έκανε την "εμφάνισή" του και στο Euro, επιστρέφοντας από τιμωρία δύο αγωνιστικών και κάνοντας τη διαφορά απέναντι σε Σουηδία και Ολλανδία. Ταχύτατος, έξυπνος και πολύ, πολύ καλός.

Μίκαελ Μπάλακ (Γερμανία): Εκεί που η Γερμανία έδειχνε να είναι παγιδευμένη στα... σχοινιά μετά την ήττα από την Κροατία, ο Μπάλακ τη βοήθησε να σταθεί στα πόδια της, με το σουτ-κεραυνό στο μας με την Αυστρία. Στον αγώνα με την Πορτογαλία είχε έναν πιο ελεύθερο ρόλο στη μεσαία γραμμή ενώ πέτυχε με κεφαλιά και το καθοριστικό τρίτο τέρμα για την ομάδα του.

Ίκερ Κασίγιας (Ισπανία): Με τόσο πολύ ταλέντο στους επιθετικούς, οι τερματοφύλακες είχαν δύσκολο έργο, με τους Τζανλουίτζι Μπουφόν, Άρτουρ Μπόρουτς, Ιγκόρ Ακινφέεφ και Στίβε Πλετίκοσα να εντυπωσιάζουν. Ποσοτικά, ο Ίκερ Κασίγιας έκανε λιγότερες αποκρούσεις από τον καθέναν, όμως ήταν όλες καθοριστικές, όπως για παράδειγμα η απόκρουση που έκανε στην προσπάθεια του Καμορανέζι, τα δύο πέναλτι που έπιασε με την Ιταλία, ακόμα και η κεφαλιά του στην εξ επαφής κεφαλιά του Παβλιουτσένκο.

Λούκα Μόντριτς (Κροατία): Ο κόσμος περίμενε πολλά πριν ξεκινήσει η διοργάνωση από τον παίκτη που είχε χαρακτηριστεί ως ο "Ολλανδός Κρόιφ" και ο Μόντριτς δεν τους απογοήτευσε, σκοράροντας μόλις στο 4' της αναμέτρησης της πρεμιέρας κόντρα στην Αυστρία. Δημιούργησε αρκετές φάσεις για την Κροατία για να νικήσει την Τουρκία στα προημιτελικά, και σίγουρα αδικείται από το γεγονός ότι αποχαιρέτησε τη διοργάνωση αστοχώντας στην "ρωσική ρουλέτα" των πέναλτι.

Κάρλες Πουγιόλ (Ισπανία): Πολλά ερωτηματικά υπήρχαν για την άμυνα των Ισπανών στο ξεκίνημα της διοργάνωσης, όμως η συνεργασία του Πουγιόλ με τον Μαρτσένα στο κέντρο της άμυνας ήταν αρκετά καλή, σε ένα τουρνουά που κυριάρχησαν οι επθετικοί. Ο Πουγιόλ βελτιωνόταν σε κάθε ματς, ενώ ήταν πύργος δύναμης απέναντι στη Ρωσία.

Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ (Γερμανία): Μετά την αποβολή του στο ματς με την Κροατία, επανήλθε δριμύτερος στα προημιτελικά, πετυχαίνοντας ένα γκολ και "σερβίροντας" άλλα δύο κόντρα στην Πορτογαλία. Επίσης ισοφάρισε κόντρα στη ροή του αγώνα στον ημιτελικό με την Τουρκία, όταν οι αντίπαλοι έδειχναν να ελέγχουν το ματς.

Μάρκος Σένα (Ισπανία): Ο Σένα παρείχε την ασφάλεια στο κέντρο, που επέτρεψε στους ταλαντούχους, επιθετικογενείς παίκτες να δημιουργήσουν αρκετές φάσεις. Δεν είναι θεαματικός, αλλά είναι πειθαρχημένος. Ο ακρογωνιαίος λίθος της επιτυχίας της Ισπανίας.

Γουέσλεϊ Σνέιντερ (Ολλανδία): Ο Σνάιντερ ήταν από τους βασικούς συντελεστές του "εκρηκτικού" ξεκινήματος της Ολλανδίας στη φάση των ομίλων, πετυχαίνοντας ένα όμορφο γκολ κόντρα στην Ιταλία, και ένα ακόμα ωραιότερο με αντίπαλο τη Γαλλία.

Νταβίδ Βίγια (Ισπανία): Το χατ-τρικ του Βίγια στο ματς της πρεμιέρας των Ισπανών με αντίπαλο τους Ρώσους, έδωσε σε όλους να καταλάβουν τί θα πρέπει να περιμένουν στη συνέχεια από το συγκρότημα του Αραγονές. Ο φορ της Βαλένθια είχε τρομερή αυτοπεποίθηση σε αυτό το τουρνουά, στάθηκε όμως άτυχος, καθώς ένας τραυματισμός του στέρησε τη συμμετοχή από τον τελικό.