Ο Κλίφορντ Λιούκ στο SPORT 24
Ο... θρύλος Κλίφορντ Λιούκ μιλάει στο SPORT 24 για το Ευρωμπάσκετ, την Ελλάδα και τον Γκάλη
Το όχι και τόσο μεγάλο του ύψος (2.02 εκ.) δεν τον εμπόδισε να διακριθεί στη θέση του πίβοτ, ενώ αξέχαστα είναι στους παλαιότερους τα εκπληκτικά του «sky hook», το πιο μεγάλο επιθετικό του όπλο. Ο Λιούκ πήρε την Ισπανική υπηκοότητα το 1965 και αγωνίστηκε 150 φορές με τη φανέλα της Εθνικής Ισπανίας.
Μετά την μεγάλη του καριέρα στα παρκέ, συνέχισε να ασχολείται με το μπάσκετ ως προπονητής. Άρχισε την σταδιοδρομία του στον πάγκο της αγαπημένης του Ρεάλ Μαδρίτης ως βοηθός του Λόλο Σάινθ (1983 – 1989) και του Τζόρτζ Καρλ (1989 – 1990). Εργάστηκε στην Ατλέτικο Βιγιάλμπα (1990-91) και στην Χούβερ Μούρθια (1991-92) και ύστερα επέστρεψε, ως πρώτος τεχνικός πλέον στη Ρεάλ, όπου και κατέκτησε δυο πρωταθλήματα, ένα Ισπανικό Κύπελλο και ένα Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης.
Οι τίτλοι του Κλίφορντ Λιούκ:
Α) Ως παίκτης
- 14 Πρωταθλήματα Ισπανίας (Ρεάλ Μαδρίτης)
- 10 Κύπελλα Ισπανίας (Ρεάλ Μαδρίτης)
- 6 Κύπελλα Πρωταθλητριών (Ρεάλ Μαδρίτης)
- 3 Διηπειρωτικά Κύπελλα (Ρεάλ Μαδρίτης)
- 2η θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1973 (Εθνική ομάδα)
Β) Ως προπονητής
- 2 Πρωταθλήματα Ισπανίας (Ρεάλ Μαδρίτης)
- 1 Κύπελλο Ισπανίας (Ρεάλ Μαδρίτης)
- 1 Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης (Ρεάλ Μαδρίτης)
- Κορυφαίος προπονητής της Ισπανίας για το 1992-93 (Gigantes del Basket)
Ζητήσαμε από τον κ. Κλίφορντ Λιούκ να μας σχολιάσει τα όσα έχει δει μέχρι σήμερα στο Ευρωμπάσκετ και πολύ ευγενικά δέχτηκε να απαντήσει τις ερωτήσεις μας.
Κύριε Κλίφορντ, πώς κρίνετε το επίπεδο του φετινού Ευρωμπάσκετ; Πιστεύετε πως οι ομάδες μάς προσφέρουν ποιοτικό μπάσκετ;
"Οπωσδήποτε είμαι ικανοποιημένος από αυτό που έχω δει μέχρι σήμερα. Παρακολουθούμε ένα τουρνουά υψηλού επιπέδου και το θέαμα, τουλάχιστον κατά τη γνώμη μου, δίνει το παρών σε όλα τα παιχνίδια. Υπάρχει μια ολόκληρη σειρά από παίκτες πρώτης κατηγορίας, που είτε αγωνίζονται στο NBA, είτε πρωταγωνιστούν στον Ευρωπαϊκό χώρο.
Ένα παράδειγμα για αυτό που σας λέω, είναι ότι στον αγώνα Γαλλίας-Γερμανίας (και δεν μιλάμε για δυο από τις κορυφαίες ομάδες της διοργάνωσης) από τη μια μεριά είχαμε τον MVP της φετινής περιόδου του NBA, τον Ντιρκ Νοβίτσκι, ενώ από την άλλη είχαμε τον MVP των πλέι οφ του NBA, τον Τόνι Πάρκερ. Μπορεί κανείς να ζητήσει κάτι περισσότερο;:"
Πείτε μας τη γνώμη σας για την Ισπανική ομάδα. Συμφωνείτε κι εσείς με τον τίτλο του απόλυτου φαβορί;
"Πράγματι η Ισπανία είναι ένα καταπληκτικό σύνολο με ένα θαυμάσιο ανθρώπινο δυναμικό, μοναδική αγωνιστική "χημεία" και απόλυτη σύμπνοια έξω από τους αγωνιστικούς χώρους. Μην ξεχνάτε πως αυτή η ομάδα βρίσκεται μαζί από το παγκόσμιο «τζούνιορ» της Λισαβώνας του ’99 και από τότε οι ίδιοι παίκτες προσθέτουν συνεχώς εμπειρία και ποιότητα στο παιχνίδι τους. Ίσως αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά από τις υπόλοιπες Εθνικές, ότι δηλαδή η Ισπανία έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας κανονικής ομάδας ενός εθνικού πρωταθλήματος.
Καθοριστική είναι και η συμβολή του Πέπου Ερνάντεθ από τον πάγκο, ο οποίος έχει απελευθερώσει τους παίκτες του, επιτρέποντάς τους να παίζουν ένα όμορφο μπάσκετ, συνδυάζοντας το θέαμα με τα θετικά αποτελέσματα. Ο Πέπου είναι ο διευθυντής μιας ορχήστρας που αποτελείται από πραγματικούς αρτίστες.
Ξεχωρίστε μας τους τρεις κορυφαίους "αρτίστες" αυτής της ορχήστρας.
"Θα ξεχωρίσω αυτούς που κατά τη γνώμη μου αποτελούν το ισχυρό τρίγωνο αυτής της ομάδας. Το αποτελούν ο Πάου Γκασόλ, ο Καλντερόν και ο Ναβάρο. Αυτοί οι τρεις παίκτες είναι οι κινητήριοι μοχλοί όλου του παιχνιδιού της Ισπανίας. Από εκεί ξεκινούν όλα. Ο ρυθμός, οι ασίστ, τα ριμπάουντ, τα δύσκολα καλάθια στις κρίσιμες στιγμές, οι πρωτοβουλίες που απελευθερώνουν τους υπόλοιπους συμπαίκτες και ο χαρακτήρας του νικητή που εμπνέει την απόδοση της ομάδας.
Ένα σκαλί χαμηλότερα από αυτούς τους τρεις θα τοποθετούσα τον Ρούντι και τον Γκαρμπαχόσα. Για τον τελευταίο θα συμπληρώσω πως κάθε μέρα είναι και καλύτερα και σίγουρα θα αποτελέσει καθοριστικό όπλο για τη συνέχεια".
Μιλήστε μας τώρα και για την Ελληνική ομάδα. Τι εντύπωση σας έχει κάνει μέχρι τώρα;
"Η αλήθεια είναι πως η Ελλάδα προβλημάτισε με την μέχρι τώρα απόδοσή της. Νευρικότητα, κακές επιλογές, άστοχα σουτ, στατικότητα. Βέβαια στα τελευταία δυο παιχνίδια ξαναθύμισε αυτό που εμείς, οι γνώστες του μπάσκετ, δεν είχαμε ξεχάσει ούτε μια στιγμή: πως είναι η Πρωταθλήτρια Ευρώπης και όποιος την υποτιμήσει θα το πληρώσει πολύ ακριβά.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε ανοδική πορεία. Συνεχίζει να είναι μια από τις πλέον επικίνδυνες ομάδες στον κόσμο και διαθέτει παίκτες απίστευτης ποιότητας. Ειδικά στο παιχνίδι με την Κροατία έδειξε να ξαναβρίσκει τα πατήματά της και να αποβάλλει το άγχος των πρώτων αγώνων. Αν κάτι διακρίνει τους Έλληνες, αυτό είναι το πνεύμα του νικητή. Και στην καλή τους μέρα μπορούν να διαλύσουν οποιονδήποτε".
Ποιοι Έλληνες πιστεύετε πως είναι τα αντίστοιχα βαρόμετρα για τη δική μας Εθνική;
"Θα σου μιλήσω μόνο για δυο, αυτούς που με το «ξύπνημά» τους βοήθησαν την Ελλάδα να συνέλθει αγωνιστικά. Πρώτα-πρώτα ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, ο παίκτης κλειδί στο ματς με την Κροατία. Η Ελλάδα χρειάζεται τον σέντερ που θα τραβήξει πάνω του αντιπάλους, θα ανοίξει διαδρόμους για τους συμπαίκτες του, θα πάρει το εύκολο ριμπάουντ και θα ανοίξει τον αιφνιδιασμό. Αυτό τον ρόλο μόνο ο Λάζαρος μπορεί να τον παίξει στην Ελληνική ομάδα.
Ο άλλος παίκτης κλειδί που αν ανεβάσει κι άλλο την απόδοσή του θα λύσει το οργανωτικό πρόβλημα των Ελλήνων, είναι ο Παπαλουκάς, ο οποίος θα μπορούσε – σας το λέω με απόλυτη σιγουριά – να πρωταγωνιστεί στο ΝΒΑ. Πρόκειται για ένα φαινόμενο του αθλήματος. Ειλικρινά τον θαυμάζω"
.
Εκτός από τις δικές μας ομάδες, ποιες άλλες σας εντυπωσίασαν και ποιες σας απογοήτευσαν;
"Μου αρέσει πολύ η Ρωσία. Ομάδα σοβαρή, δυνατή, πειθαρχημένη και διαθέτει στις τάξεις της έναν πολύ μεγάλο παίκτη, τον Κιριλένκο. Την βλέπω να προχωράει στο τουρνουά.
Η Λιθουανία επίσης παρουσιάζεται δυνατή και σταθερή. Θα έλεγα πως δεν συμφέρει την Ελλάδα να την βρει απέναντί της στα προημιτελικά.
Περίμενα πολύ περισσότερα από τους Τούρκους, αλλά με απογοήτευσαν. Έχουν στις τάξεις τους δυο παίκτες από το ΝΒΑ , αλλά δεν τους εκμεταλλεύτηκαν όσο θα έπρεπε.
Και η Γερμανία δεν τα πήγε καλά εδώ στην Ισπανία. Είναι φανερό πως τα περιμένει όλα από τον Νοβίτσκι, αλλά και οι υπόλοιποι θα μπορούσαν να στηρίξουν περισσότερο τον μεγάλο άσο τους. Δεν τους έχω όμως τελείως ξεγραμμένους. Η αίσθησή μου είναι πως θα πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους απέναντι στους Ιταλούς"
. (σ.σ. Η συνέντευξη δόθηκε την Τετάρτη το μεσημέρι, πριν αποδειχτούν προφητικά τα λόγια του Κλίφορντ Λιούκ)
Και μια τελευταία ερώτηση. Σήμερα τιμήθηκε ο Νίκος Γκάλης με την είσοδό του στο Ευρωπαϊκό Hall of Fame. Θέλετε να μου πείτε δυο λόγια για τον μεγάλο Έλληνα άσο;
"Τι να πω εγώ που δεν έχει ήδη ειπωθεί για τον Νίκο Γκάλη; Μιλάμε για έναν από τους μεγαλύτερους παίκτες όλων των εποχών, συμπεριλαμβανομένου του ΝΒΑ. Πάντα με εντυπωσίαζε ο τρόπος που "στεκόταν" στον αέρα, περιμένοντας να προσγειωθούν οι αντίπαλοι και να σουτάρει με την ησυχία του. Τον θυμάμαι από την εποχή του Σίτον Χολ, όταν ήδη ο Νικ εντυπωσίαζε με τις ενέργειές του. Η είσοδός του στο Hall of Fame είναι κάτι που του χρωστάει το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Μπορώ να σου πω πως συγκινήθηκα όταν τον είδα στις εξέδρες. Α, και κάτι ακόμα. Η σύζυγός του είναι μια πολύ όμορφη κυρία!"
English Translation
Clifford Luyk Diem was born in Syracuse (New York) in June 1941 and came to Europe at the age of 21 as a transcription for Real Madrid. He became a distinguished pivot, although he wasn’t very tall (2.02 cm). His scoring game is unforgettable for his amazing “sky hook”.
Luyk got the Spanish citizenship on 1965 and played 150 games with the Spanish National team. As a player he won many titles, most important among them are the 6 European Championships with Real Madrid and the 2nd place in the Eurobasket of 1973 with the National team.
After his great career in the courts, he continued to serve basketball as a coach. He worked mostly in Real, where he conquered 2 championships, 1 Cup and 1 European Cup.
SPORT 24 asked Mr. Luyk to give his opinion about the Eurobasket and he – very politely – answered our questions.
- Of course I am satisfied from what I have seen so far. We are watching a tournament of high level. There are many first-class players who play in the NBA or are protagonists in the European basket.
- Spain has great players with ideal “chemistry” inside the field. They play together for a very long time and every year add to the team more experience and quality. They can win the gold medal.
- Pepu Hernandez is doing also a great job. He manages in a very successful way an “orchestra” which is formed by real artists.
- Gasol, Calderon and Navarro are the three most important Spanish players, the main “triangle” for the Spanish team.
- Greece disappointed in the beginning of the tournament, but in the last games proved to be in a good way. They are still the current European Champions and they can’t be underestimated.
- Greek players are very talented. Papadopoulos is a very powerful center and the game of Greece depends a lot on him. The same goes for Papaloukas. He has to play the next games in a higher level. His skills are unquestionable. He could easily be an NBA star.
- Russia and Lithuania are my favourite teams in this tournament. They are doing a good job until now.
- Turkey disappointed me. I thought they could do something better in this Eurobasket. Germany depends very much on the mood of Nowitzki, anyway I still give them a chance against Italy.
Μετά την μεγάλη του καριέρα στα παρκέ, συνέχισε να ασχολείται με το μπάσκετ ως προπονητής. Άρχισε την σταδιοδρομία του στον πάγκο της αγαπημένης του Ρεάλ Μαδρίτης ως βοηθός του Λόλο Σάινθ (1983 – 1989) και του Τζόρτζ Καρλ (1989 – 1990). Εργάστηκε στην Ατλέτικο Βιγιάλμπα (1990-91) και στην Χούβερ Μούρθια (1991-92) και ύστερα επέστρεψε, ως πρώτος τεχνικός πλέον στη Ρεάλ, όπου και κατέκτησε δυο πρωταθλήματα, ένα Ισπανικό Κύπελλο και ένα Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης.
Οι τίτλοι του Κλίφορντ Λιούκ:
Α) Ως παίκτης
- 14 Πρωταθλήματα Ισπανίας (Ρεάλ Μαδρίτης)
- 10 Κύπελλα Ισπανίας (Ρεάλ Μαδρίτης)
- 6 Κύπελλα Πρωταθλητριών (Ρεάλ Μαδρίτης)
- 3 Διηπειρωτικά Κύπελλα (Ρεάλ Μαδρίτης)
- 2η θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1973 (Εθνική ομάδα)
Β) Ως προπονητής
- 2 Πρωταθλήματα Ισπανίας (Ρεάλ Μαδρίτης)
- 1 Κύπελλο Ισπανίας (Ρεάλ Μαδρίτης)
- 1 Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης (Ρεάλ Μαδρίτης)
- Κορυφαίος προπονητής της Ισπανίας για το 1992-93 (Gigantes del Basket)
Ζητήσαμε από τον κ. Κλίφορντ Λιούκ να μας σχολιάσει τα όσα έχει δει μέχρι σήμερα στο Ευρωμπάσκετ και πολύ ευγενικά δέχτηκε να απαντήσει τις ερωτήσεις μας.
Κύριε Κλίφορντ, πώς κρίνετε το επίπεδο του φετινού Ευρωμπάσκετ; Πιστεύετε πως οι ομάδες μάς προσφέρουν ποιοτικό μπάσκετ;
"Οπωσδήποτε είμαι ικανοποιημένος από αυτό που έχω δει μέχρι σήμερα. Παρακολουθούμε ένα τουρνουά υψηλού επιπέδου και το θέαμα, τουλάχιστον κατά τη γνώμη μου, δίνει το παρών σε όλα τα παιχνίδια. Υπάρχει μια ολόκληρη σειρά από παίκτες πρώτης κατηγορίας, που είτε αγωνίζονται στο NBA, είτε πρωταγωνιστούν στον Ευρωπαϊκό χώρο.
Ένα παράδειγμα για αυτό που σας λέω, είναι ότι στον αγώνα Γαλλίας-Γερμανίας (και δεν μιλάμε για δυο από τις κορυφαίες ομάδες της διοργάνωσης) από τη μια μεριά είχαμε τον MVP της φετινής περιόδου του NBA, τον Ντιρκ Νοβίτσκι, ενώ από την άλλη είχαμε τον MVP των πλέι οφ του NBA, τον Τόνι Πάρκερ. Μπορεί κανείς να ζητήσει κάτι περισσότερο;:"
Πείτε μας τη γνώμη σας για την Ισπανική ομάδα. Συμφωνείτε κι εσείς με τον τίτλο του απόλυτου φαβορί;
"Πράγματι η Ισπανία είναι ένα καταπληκτικό σύνολο με ένα θαυμάσιο ανθρώπινο δυναμικό, μοναδική αγωνιστική "χημεία" και απόλυτη σύμπνοια έξω από τους αγωνιστικούς χώρους. Μην ξεχνάτε πως αυτή η ομάδα βρίσκεται μαζί από το παγκόσμιο «τζούνιορ» της Λισαβώνας του ’99 και από τότε οι ίδιοι παίκτες προσθέτουν συνεχώς εμπειρία και ποιότητα στο παιχνίδι τους. Ίσως αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά από τις υπόλοιπες Εθνικές, ότι δηλαδή η Ισπανία έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας κανονικής ομάδας ενός εθνικού πρωταθλήματος.
Καθοριστική είναι και η συμβολή του Πέπου Ερνάντεθ από τον πάγκο, ο οποίος έχει απελευθερώσει τους παίκτες του, επιτρέποντάς τους να παίζουν ένα όμορφο μπάσκετ, συνδυάζοντας το θέαμα με τα θετικά αποτελέσματα. Ο Πέπου είναι ο διευθυντής μιας ορχήστρας που αποτελείται από πραγματικούς αρτίστες.
Ξεχωρίστε μας τους τρεις κορυφαίους "αρτίστες" αυτής της ορχήστρας.
"Θα ξεχωρίσω αυτούς που κατά τη γνώμη μου αποτελούν το ισχυρό τρίγωνο αυτής της ομάδας. Το αποτελούν ο Πάου Γκασόλ, ο Καλντερόν και ο Ναβάρο. Αυτοί οι τρεις παίκτες είναι οι κινητήριοι μοχλοί όλου του παιχνιδιού της Ισπανίας. Από εκεί ξεκινούν όλα. Ο ρυθμός, οι ασίστ, τα ριμπάουντ, τα δύσκολα καλάθια στις κρίσιμες στιγμές, οι πρωτοβουλίες που απελευθερώνουν τους υπόλοιπους συμπαίκτες και ο χαρακτήρας του νικητή που εμπνέει την απόδοση της ομάδας.
Ένα σκαλί χαμηλότερα από αυτούς τους τρεις θα τοποθετούσα τον Ρούντι και τον Γκαρμπαχόσα. Για τον τελευταίο θα συμπληρώσω πως κάθε μέρα είναι και καλύτερα και σίγουρα θα αποτελέσει καθοριστικό όπλο για τη συνέχεια".
Μιλήστε μας τώρα και για την Ελληνική ομάδα. Τι εντύπωση σας έχει κάνει μέχρι τώρα;
"Η αλήθεια είναι πως η Ελλάδα προβλημάτισε με την μέχρι τώρα απόδοσή της. Νευρικότητα, κακές επιλογές, άστοχα σουτ, στατικότητα. Βέβαια στα τελευταία δυο παιχνίδια ξαναθύμισε αυτό που εμείς, οι γνώστες του μπάσκετ, δεν είχαμε ξεχάσει ούτε μια στιγμή: πως είναι η Πρωταθλήτρια Ευρώπης και όποιος την υποτιμήσει θα το πληρώσει πολύ ακριβά.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε ανοδική πορεία. Συνεχίζει να είναι μια από τις πλέον επικίνδυνες ομάδες στον κόσμο και διαθέτει παίκτες απίστευτης ποιότητας. Ειδικά στο παιχνίδι με την Κροατία έδειξε να ξαναβρίσκει τα πατήματά της και να αποβάλλει το άγχος των πρώτων αγώνων. Αν κάτι διακρίνει τους Έλληνες, αυτό είναι το πνεύμα του νικητή. Και στην καλή τους μέρα μπορούν να διαλύσουν οποιονδήποτε".
Ποιοι Έλληνες πιστεύετε πως είναι τα αντίστοιχα βαρόμετρα για τη δική μας Εθνική;
"Θα σου μιλήσω μόνο για δυο, αυτούς που με το «ξύπνημά» τους βοήθησαν την Ελλάδα να συνέλθει αγωνιστικά. Πρώτα-πρώτα ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, ο παίκτης κλειδί στο ματς με την Κροατία. Η Ελλάδα χρειάζεται τον σέντερ που θα τραβήξει πάνω του αντιπάλους, θα ανοίξει διαδρόμους για τους συμπαίκτες του, θα πάρει το εύκολο ριμπάουντ και θα ανοίξει τον αιφνιδιασμό. Αυτό τον ρόλο μόνο ο Λάζαρος μπορεί να τον παίξει στην Ελληνική ομάδα.
Ο άλλος παίκτης κλειδί που αν ανεβάσει κι άλλο την απόδοσή του θα λύσει το οργανωτικό πρόβλημα των Ελλήνων, είναι ο Παπαλουκάς, ο οποίος θα μπορούσε – σας το λέω με απόλυτη σιγουριά – να πρωταγωνιστεί στο ΝΒΑ. Πρόκειται για ένα φαινόμενο του αθλήματος. Ειλικρινά τον θαυμάζω"
.
Εκτός από τις δικές μας ομάδες, ποιες άλλες σας εντυπωσίασαν και ποιες σας απογοήτευσαν;
"Μου αρέσει πολύ η Ρωσία. Ομάδα σοβαρή, δυνατή, πειθαρχημένη και διαθέτει στις τάξεις της έναν πολύ μεγάλο παίκτη, τον Κιριλένκο. Την βλέπω να προχωράει στο τουρνουά.
Η Λιθουανία επίσης παρουσιάζεται δυνατή και σταθερή. Θα έλεγα πως δεν συμφέρει την Ελλάδα να την βρει απέναντί της στα προημιτελικά.
Περίμενα πολύ περισσότερα από τους Τούρκους, αλλά με απογοήτευσαν. Έχουν στις τάξεις τους δυο παίκτες από το ΝΒΑ , αλλά δεν τους εκμεταλλεύτηκαν όσο θα έπρεπε.
Και η Γερμανία δεν τα πήγε καλά εδώ στην Ισπανία. Είναι φανερό πως τα περιμένει όλα από τον Νοβίτσκι, αλλά και οι υπόλοιποι θα μπορούσαν να στηρίξουν περισσότερο τον μεγάλο άσο τους. Δεν τους έχω όμως τελείως ξεγραμμένους. Η αίσθησή μου είναι πως θα πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους απέναντι στους Ιταλούς"
. (σ.σ. Η συνέντευξη δόθηκε την Τετάρτη το μεσημέρι, πριν αποδειχτούν προφητικά τα λόγια του Κλίφορντ Λιούκ)
Και μια τελευταία ερώτηση. Σήμερα τιμήθηκε ο Νίκος Γκάλης με την είσοδό του στο Ευρωπαϊκό Hall of Fame. Θέλετε να μου πείτε δυο λόγια για τον μεγάλο Έλληνα άσο;
"Τι να πω εγώ που δεν έχει ήδη ειπωθεί για τον Νίκο Γκάλη; Μιλάμε για έναν από τους μεγαλύτερους παίκτες όλων των εποχών, συμπεριλαμβανομένου του ΝΒΑ. Πάντα με εντυπωσίαζε ο τρόπος που "στεκόταν" στον αέρα, περιμένοντας να προσγειωθούν οι αντίπαλοι και να σουτάρει με την ησυχία του. Τον θυμάμαι από την εποχή του Σίτον Χολ, όταν ήδη ο Νικ εντυπωσίαζε με τις ενέργειές του. Η είσοδός του στο Hall of Fame είναι κάτι που του χρωστάει το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Μπορώ να σου πω πως συγκινήθηκα όταν τον είδα στις εξέδρες. Α, και κάτι ακόμα. Η σύζυγός του είναι μια πολύ όμορφη κυρία!"
English Translation
Clifford Luyk Diem was born in Syracuse (New York) in June 1941 and came to Europe at the age of 21 as a transcription for Real Madrid. He became a distinguished pivot, although he wasn’t very tall (2.02 cm). His scoring game is unforgettable for his amazing “sky hook”.
Luyk got the Spanish citizenship on 1965 and played 150 games with the Spanish National team. As a player he won many titles, most important among them are the 6 European Championships with Real Madrid and the 2nd place in the Eurobasket of 1973 with the National team.
After his great career in the courts, he continued to serve basketball as a coach. He worked mostly in Real, where he conquered 2 championships, 1 Cup and 1 European Cup.
SPORT 24 asked Mr. Luyk to give his opinion about the Eurobasket and he – very politely – answered our questions.
- Of course I am satisfied from what I have seen so far. We are watching a tournament of high level. There are many first-class players who play in the NBA or are protagonists in the European basket.
- Spain has great players with ideal “chemistry” inside the field. They play together for a very long time and every year add to the team more experience and quality. They can win the gold medal.
- Pepu Hernandez is doing also a great job. He manages in a very successful way an “orchestra” which is formed by real artists.
- Gasol, Calderon and Navarro are the three most important Spanish players, the main “triangle” for the Spanish team.
- Greece disappointed in the beginning of the tournament, but in the last games proved to be in a good way. They are still the current European Champions and they can’t be underestimated.
- Greek players are very talented. Papadopoulos is a very powerful center and the game of Greece depends a lot on him. The same goes for Papaloukas. He has to play the next games in a higher level. His skills are unquestionable. He could easily be an NBA star.
- Russia and Lithuania are my favourite teams in this tournament. They are doing a good job until now.
- Turkey disappointed me. I thought they could do something better in this Eurobasket. Germany depends very much on the mood of Nowitzki, anyway I still give them a chance against Italy.
