Εχεις μιλήσει με τον πρόεδρο να δεις τι ρόλο θα έχεις;

« Οχι, δεν έχουμε μιλήσει για το συγκεκριμένο θέμα. Θα δούμε. Υπάρχουν διάφορες σκέψεις. Οποιο πόστο και να μου προταθεί, εγώ είμαι θετικός».

Και τότε, τι κάνεις κάθε τρεις και λίγο στου Ρέντη;

«Πρώτα απ’ όλα έχω τον γιο μου εκεί. Τον μικρό Ντάρκο».

Σου μοιάζει ποδοσφαιρικά;

«Είναι μικρός ακόμα. Σχεδόν 11 χρονών. Αν έχει όρεξη να δουλέψει, θα πάει ψηλά. Στου Ρέντη όμως έχω και πολλούς φίλους. Τον Λουτσιάνο (τον Γκαλέτι). Κολλητός μου. Απίστευτος τύπος. Και με τον Μαρέσκα γνωρίζομαι από τη θητεία μας στη Γιουβέντους. Πολύ καλό παιδί. Αλλά και με όλους τους παίκτες διατηρώ εξαιρετική σχέση».

Και με τον Ντιόγκο; Εμαθα ότι του μίλησες ιδιαιτέρως.

«Ναι, τον είδα κάπως προβληματισμένο και ήθελα να του πω δύο – τρία πράγματα».

Καλά, μη μας πεις τα δύο – τρία. Ενα, τουλάχιστον.

«Του είπα στην πλάκα ότι όταν ήμουν κι εγώ στην ομάδα, τα έβαζε τα γκολάκια του για να μου πάρει τη θέση. Τώρα τι έγινε; Χαμογέλασε και μου είπε ότι θα ξαναβρεί τον εαυτό του. Ναι, αλλά ο Ολυμπιακός σε χρειάζεται άμεσα, του απάντησα. Κοίταξε να συνέλθεις γρήγορα. Ε, του έδωσα και κάποιες συμβουλές. Κι αυτός κι ο Μήτρογλου είναι πολύ καλοί παίκτες. Δεν θα έχει πρόβλημα η ομάδα στο σκοράρισμα. Θα δεις».

Κι αν έχει; Ας υποθέσουμε ότι στο ματς με την Αλκμααρ δεν μπαίνει το γκολ. Τι θα κάνεις;

«Θα μπω εγώ και θα το βάλω»!

Πώς βλέπεις γενικά τον Ολυμπιακό φέτος;

«Ακόμα είναι πολύ νωρίς. Με 2-3 παιχνίδια δεν μπορείς να βγάλεις συμπέρασμα. Η ομάδα όμως έχει πολύ καλό υλικό. Μόλις δέσουν οι παίκτες μεταξύ τους, θα βγάλουν στο χορτάρι αυτά που ζητάει ο Κετσπάγια (σ.σ. η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε πριν την αποπομπή του Γεωργιανού)».

Μια που είπες για τον προπονητή, έχεις σχηματίσει άποψη γι’ αυτόν;

«Δεν τον ήξερα. Απλά τον είχα δει στα περσινά ματς με την Ανόρθωση. Εγώ ελπίζω να πάει πολύ καλά στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο όμιλος είναι βατός. Προσοχή χρειάζεται και σοβαρότητα. Ο Ολυμπιακός μπορεί να κάνει την υπέρβαση».

Εννοείς να περάσει στους «16».

«Κι ακόμα πιο ψηλά. Είναι πολύ μεγάλο κλαμπ».

Πρόπερσι, τα είχατε πάει μια χαρά.

«Ναι, πολύ καλή πορεία. Αλλά πέσαμε πάνω στην Τσέλσι. Ηταν κι εκείνος ο Τέρι».

Πώς σου ‘ρθε τώρα ο Τέρι;

«Πολύ ξύλο, βρωμικος παίκτης. Αλλά παικταράς. Πήγαινε με φοβερή δύναμη πάνω στην μπάλα. Οπως κι όλοι οι αμυντικοί της Τσέλσι».

Τι θυμάσαι από εκείνη την πορεία;

«Αυτό που θυμούνται όλοι οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού. Το διπλό στη Βρέμη. Μεγάλη βραδιά. Και το δικό μου γκολ θυμάμαι πολύ έντονα. Σφράγισε τη νίκη. Τι να σου λέω. Φοβερές στιγμές».

Εχεις βάλει 6 γκολ στο Τσάμπιονς Λιγκ. Τρία με τον Ολυμπιακό, δύο με τη Σοσιεδάδ, ένα με τη Γιουβέντους. Ποιο θεωρείς καλύτερο;
«Αυτό με τη Βέρντερ. Ηταν πολύ κρίσιμο. Είχα μπει αλλαγή στο τελευταίο 15λεπτο. Με το γκολ το δικό μου κλειδώσαμε τη νίκη».

Για πες, πώς προετοιμάζεται ένας ποδοσφαιριστής πριν από αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ;

«Τι να σου πω; Πρέπει να το ζήσεις για να καταλάβεις. Πολλή πίεση, πολύ άγχος».

Σου έχει τύχει δηλαδή να μην μπορέσεις να κοιμηθείς;

«Πολλές φορές. Περιμένεις με μεγάλη αγωνία την έναρξη του αγώνα. Είναι η ατμόσφαιρα, η μουσική, ο ύμνος, όλα. Μπαίνεις να παίξεις απέναντι σε τεράστιους παίκτες. Είσαι στην τσίτα. Δεν χαλαρώνεις με τίποτα. Τελείως διαφορετικά απ’ ό,τι συμβαίνει σε ματς πρωταθλήματος. Καμιά σχέση».

Φαντάζομαι ότι θα είσαι παρών σε όλα τα φετινά ματς του Ολυμπιακού.

«Στα εντός έδρας, σίγουρα. Για τα εκτός, θα δούμε. Θέλω πολύ όμως να είμαι κοντά στα παιδιά».