Συμφώνησε με την Μπαρτσελόνα ο Ολυμπιακός και ολοκληρώνει την απόκτηση του Ιμπραχίμ Αφελάι. Ο 28χρονος εξτρέμ δεν είναι στα πλάνα του Λουίς Ενρίκε για την νέα αγωνιστική περίοδο και οι "ερυθρόλευκοι" προχωράνε σε μια κίνηση πρώτης γραμμής ενισχύοντας το ρόστερ τους με έναν σπουδαίο ποδοσφαιριστή.

Η ιστορία του Ιμπραχίμ Αφελάι θα μπορούσε να είναι παρόμοια με πολλά παιδιά που μεγαλώνουν σε περιοχές όπου ζουν οικονομικοί μετανάστες ανά την Ευρώπη, αλλά για έναν συγκεκριμένο λόγο: το πάθος τους για το ποδόσφαιρο και το φυσικό τους ταλέντο.

Γεννήθηκε στην Ουτρέχτη στις 2 Απριλίου του 1986, την χρονιά που η Ισπανία εισήλθε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τέταρτος από τα 5 συνολικά παιδιά της οικογένειας (Αλί και Σαμίρ τα άλλα δύο αγόρια, Φατιμά και Χαλιμά οι δύο αδερφές του), το Όβερβρεχτ (συνοικία της Ουτρέχτης) έγινε το σπίτι του όταν οι γονείς του άφησαν την γενέτειρα τους Αλ Χοσεϊμά το 1960 για να δουλέψουν στην Ολλανδία. Ο πατέρας του για ένα διάστημα είχε βρει εργασία στην Βαρκελώνη.

Τα πρώτα χρόνια του Ιμπραχίμ κύλησαν όπως και για τα περισσότερα παιδιά στο Όβερβρεχτ: ανάμεσα στο σχολείο και τις αλάνες γύρω από το κτίριο που ζούσε. Ευτυχώς για την Ολλανδία αυτό σημαίνει πράσινα λιβάδια, ιδανικά για να κλωτσάς μια μπάλα.

Ο Αφελάι παραδέχθηκε σε μια συνέντευξη του στην ''Eindhovens Dagblad'' πως πολλές φορές η μπάλα ήταν πιο σημαντική από τα βιβλία και θυμάται πως "μόλις έμαθα να περπατάω, βγήκα στον δρόμο. Τα αδέρφια μου πάντα με πρόσεχαν γιατί ζούσαμε σε μια επικίνδυνη γειτονιά. Σιγά - σιγά έμαθα να ελέγχω την μπάλα και με τα δύο μου πόδια, ενώ είχα πάντα το νου μου να μείνω ασφαλής από τους πιθανούς κινδύνους γύρω μου. Η μαμά μου αξίζει όλα τα συγχαρητήρια του κόσμου. Έπρεπε να μεγαλώσει πέντε παιδιά μόνη της και το έκανε πολύ καλά. Της βγάζω το καπέλο".

Η αδυναμία του Ιμπραχίμ για την μητέρα του δεν είναι τυχαία. Ο πατέρας του έφυγε από την ζωή μετά από ανακοπή καρδιάς και δεν πρόλαβε την στιγμή που η Αϊντχόφεν χτύπησε την πόρτα του γιου του. Ο Αφελάι μαζί με τον Αϊσσάτι ήταν τα πιο υποσχόμενα ταλέντα της περιοχής και η ποιότητα τους έφτανε για να καταλήξουν στην Έλινκβάικ, ομάδα που βοηθούσε νεαρά ταλέντα να λάμψουν χάρη στις προπονητικές της μεθόδους.

Η Έλινκβάικ ήρθε σε συμφωνία με την Αϊντχόφεν ώστε να κρατήσει τους δύο παίκτες για να παίξουν στις χαμηλότερες κατηγορίες. Ο Βέσελ Φαν ντεν Μπος ( "ένας δεύτερος πατέρας, είναι ανυπολόγιστη η αξία όσων έκανε για εμένα", εξομολογείται ο Ιμπραχίμ) ήταν ο άνθρωπος που ευθύνεται για την εξέλιξη των Αφελάι και Αϊσσάτι.

Τα πρώτα χρόνια χρειαζόταν να καλύπτει 100 μίλια με το τρένο προκειμένου να παίζει σε ματς των Ακαδημιών της Αϊντχόφεν, καθώς εξακολουθούσε να ζει στην Ουτρέχτη. Τις παραμονές των παιχνιδιών διανυκτέρευε στο Αϊντχόφεν μαζί με τον Φαν ντεν Μπος, σε ένα διαμέρισμα που τους είχε παραχωρήσει το κλαμπ. Ακόμη και όταν απέκτησε δίπλωμα αυτοκινήτου, ο Ιμπραχίμ πολλές φορές επέλεγε το τρένο ως μέσο μεταφοράς.

"Μοιάζει παράξενο; Έτσι είχα μάθει. Μου αρέσει να χρησιμοποιώ το αυτοκίνητο αλλά με το τρένο μπορώ να θαυμάσω το τοπίο και να συζητάω με τους φίλους μου", θυμάται χαρακτηριστικά.

Οι προσπάθειες του Αφελάι καρποφόρησαν και στις 2 Φεβρουαρίου του 2004 ήρθε το ντεμπούτο του (18 ετών) με την πρώτη ομάδα της PSV σε αναμέτρηση Κυπέλλου κόντρα στην Μπρέντα. Ακολούθησαν άλλες 7 συμμετοχές και 2 γκολ, με την Αϊντχόφεν να κατακτά το νταμπλ την σεζόν 2004-05. Η συνέχεια ήθελε τον Ιμπραχίμ να καθιερώνεται στην ενδεκάδα μιας ομάδας που κατέκτησε τέσσερις σερί τίτλους.

Η ικανότητα και η αγωνιστική του ευελιξία, του επέτρεψε να παίζει και στις δύο πλευρές της μεσαίας γραμμής, εξίσου αποτελεσματικά. Σε συνδυασμό με το νεαρό της ηλικίας του κέρδισε την εμπιστοσύνη του Γκους Χίντινγκ, που δεν δίστασε να δώσει χώρο στην ομάδα σε νεαρά ταλέντα όπως ο ίδιος.

Ο Αφελάι αναγνωρίζει την συμβολή του Χίντινγκ στο γεγονός πως κατάφερε να γίνει επαγγελματίας μόλις στα 20 του χρόνια. "Είμαι τελειομανής αλλά είναι αδύνατο να παίξω τέλεια. Ο Χίντινγκ πάντα μου έλεγε πως έπρεπε να μάθω να αποδέχομαι τα λάθη μου. Μου δίδαξε πως να εκμεταλλευθώ τις δυνατότητες μου και να βάλω το παιχνίδι μου μέσα στην ομάδα".

Από το 1996 που εντάχθηκε στις Ακαδημίες της PSV, ο Ολλανδομαροκινός εξτρέμ έπρεπε να δουλέψει πολύ διότι ήταν αρκετά αδύναμος, δίχως φυσικές αρετές. Τα κατάφερε και μετά από 7 χρόνια έφτασε στην πρώτη ομάδα, όπου παρέμεινε για 8 χρόνια. Κατέκτησε 4 πρωταθλήματα (2004-05, 2005-06, 2006-07, 2007-08), ένα Κύπελλο (2004-05) Ολλανδίας και ένα Σούπερ Καπ Ολλανδίας (Johan Cruijff Schaal) το 2008, μετρώντας συνολικά 212 εμφανίσεις 39 γκολ και 23 ασίστ. Επίσης το 2007 είχε βραβευτεί με το Johan Cruijff Award, ως τον πιο υποσχόμενο νεαρό ποδοσφαιριστή της χώρας.

Τον Ιανουάριο του 2011 μετακόμισε στην Βαρκελώνη, αλλά η καριέρα του στην Μπαρτσελόνα δεν είχε την ανάλογη συνέχεια. Οι τραυματισμοί αλλά και το γεγονός πως δεν προσαρμόστηκε στα νέα δεδομένα της καριέρας του δεν του επέτρεψαν να φανερώσει τις ικανότητες που είχε δείξει για μια 8ετία στην Ολλανδία. Μόλις 35 ματς, 2 γκολ και 1 ασίστ ήταν ο απολογισμός του Αφελάι στην χρόνια τους με τους μπλαουγκράνα.

Την σεζόν 2012-13 αγωνίστηκε με την μορφή δανεισμού στην Σάλκε, έχοντας στο ενεργητικό του 15 εμφανίσεις, 4 γκολ και 2 ασίστ. Συνολικά στην καριέρα του μετράει 262 επίσημες συμμετοχές με 45 γκολ και 26 ασίστ, ενώ ακόμη 44 ματς με 5 τέρματα έχει με την Εθνική Ολλανδίας (φιναλίστ στο Μουντιάλ της Αφρικής το 2010).

Ο Αφελάι έχει μια ιστορία τραυματισμών που ξεκινά το 2004, όταν στην μίνι προετοιμασία της Αϊντχόφεν στο Ντουμπάι κατά στην διάρκεια της διακοπής του πρωταθλήματος Eredivisie, έσπασε το δάχτυλο του ποδιού του και έμεινε 3 μήνες εκτός δράσης. Το 2007 υπέστη παρόμοιο τραυματισμό και χρειάστηκε 2 μήνες ανάρρωσης.

Στην pre season του 2011-12, ο Ολλανδός εξτρέμ υπέστη θλάση προσαγωγών, επέστρεψε σύντομα στους αγωνιστικούς χώρους αλλά στάθηκε εκ νέου άτυχος καθώς τον Σεπτέμβρη υπέστη ρήξη πρόσθιου χιαστού στην προπόνηση της Μπαρτσελόνα. Εγχειρίστηκε και επέστρεψε μετά από 7 μήνες στα γήπεδα (Απρίλιος του 2012).

Κατά την διάρκεια της παρουσίας του στην Σάλκε η κακοδαιμονία δεν τον εγκατέλειψε, αφού τον Νοέμβρη του 2013 είχε μυικό τραυματισμό στο φιλικό Εθνικών ομάδων ανάμεσα στην Ολλανδία και την Γερμανία. Επέστρεψε τον Ιανουάριο αλλά υπέστη υποτροπή σε φιλικό κόντρα στην Αλ Σαάντ, γεγονός που τον ανάγκαζε να χάσει σχεδόν το υπόλοιπο της περιόδου. Ο Αφελάι δεν επέστρεψε στην Σάλκε, αφήνοντας αιχμές για τον τρόπο που αντιμετώπισε τον τραυματισμό του ιατρικό τιμ της γερμανικής ομάδας.

Τον Μάιο γύρισε στην Βαρκελώνη προκειμένου το ιατρικό επιτελείο της Μπαρτσελόνα να διαπιστώσει την πορεία της αποθεραπείας του. Αποφασίστηκε να ξεκινήσει προπονήσεις δύο εβδομάδες νωρίτερα από την υπόλοιπη ομάδα προκειμένου να συνέλθει ολοκληρωτικά από τον τραυματισμό του, πριν ξεκινήσει η προετοιμασία. Όμως τον Αύγουστο του 2013 υποβλήθηκε σε νέα επέμβαση στον μηρό, που τον έθεσε εκτός δράσης για τέσσερις μήνες.

Το φετινό καλοκαίρι ωστόσο ο 28χρονος εξτρέμ ακολούθησε κανονικά την καλοκαιρινή προετοιμασία της Μπαρτσελόνα και γυμνάστηκε σε φουλ ρυθμούς δίχως να αντιμετωπίσει το παραμικρό πρόβλημα. Δεν βρίσκεται όμως στα πλάνα του Λουίς Ενρίκε και αποχωρεί από τους "μπλαουγκράνα", με τον Ολυμπιακό να μοιάζει πλέον ως ο επόμενος προορισμός στην καριέρα του, όπου θα έχει την ευκαιρία ξεδιπλώσει και πάλι το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του.