Στο μυαλό του Μίτσελ Γκονθάλεθ στριφογυρίζει ο ιδανικός τρόπος με τον οποίο θα μπορέσει ο Ολυμπιακός να αντιμετωπίσει την Παρί Σεν-Ζερμέν. Και πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά άλλωστε, από την στιγμή που οι Πειραιώτες κοντράρονται με τους Πρωταθλητές Γαλλίας το βράδυ της Τετάρτης (27/11) στο "Παρκ ντε Πρενς", για την 5η αγωνιστική των ομίλων του Champions League.

Ο Ισπανός τεχνικός ψάχνει το αντίδοτο για την εικόνα της αναμέτρησης του Φαλήρου στο δεύτερο ημίχρονο , όταν και η αλλαγή τακτικής του Λοράν Μπλαν είχε ως αποτέλεσμα ο ισοπεδωτικός Ολυμπιακός του πρώτου μέρους να περιοριστεί σε εντελώς παθητικό ρόλο στην επανάληψη.

Και μπορεί για πολλούς η αιτία της ήττας να περιορίζεται στην αδράνεια που έδειξαν οι "ερυθρόλευκοι" στις στημένες φάσεις (δέχτηκαν τρία γκολ από ισάριθμα κόρνερ), ωστόσο αυτό ήταν απόρροια της πίεσης που δέχτηκαν οι γηπεδούχοι στην μεσαία γραμμή, όπου ούτε να κρατήσουν την μπάλα μπορούσαν αλλά και ούτε να ακολουθήσουν τον ρυθμό που έδωσαν οι φιλοξενούμενοι.

Ο Λοράν Μπλαν ξεκίνησε το ματς με ένα θεωρητικό 4-3-3, το οποίο στην πράξη γινόταν 4-4-2, με τον Καβάνι να αποχωρίζεται το αριστερό άκρο της επίθεσης και να βγαίνει στο πλάι του Ιμπραχίμοβιτς. Ο Ματουϊντί είχε επωμιστεί την ευθύνη να τραβιέται αριστερά ώστε να καλύπτει την απουσία του Ουρουγουανού σταρ, με συνέπεια οι Τιάγκο Μότα και Βεράτι να γίνονται έρμαιο στις ορέξεις των Μασάντο, Σάμαρη και Ντομίνγκες αλλά ενίοτε και του Φουστέρ που συνέκλινε στον άξονα αφήνοντας την πλευρά στον Μπονγκ.

Το 1-1 του ημιχρόνου ήταν πέρα ως πέρα πλασματικό (αδικούσε κατάφωρα τον Ολυμπιακό) και αυτό το είχε καταλάβει ευθύς αμέσως ο Μπλαν. Και δεν ήταν -μόνο- η αλλαγή προσώπων (Λαβέτσι αντί Μόουρα) που άλλαξε άρδην την εικόνα του παιχνιδιού στην επανάληψη, αλλά η αλλαγή πλεύσης του Γάλλου τεχνικού στην τακτική της ομάδας του στο χορτάρι του "Γ. Καραϊσκάκης".

Διακρίνοντας την αδυναμία του Βάις στα ανασταλτικά του καθήκοντα, η εντολή ήταν ξεκάθαρη: ο Λαβέτσι σε ρόλο εξτρέμ, ο Μαξουέλ να ανεβαίνει πολύ ψηλά παίζοντας περισσότερο ως μέσος παρά ως μπακ και -το κυριότερο- ο Ματουϊντί να μην φεύγει πλέον από τον άξονα συνθέτοντας μια κανονική τριπλέτα στο πλάι των Βεράτι και Τιάγκο Μότα. Ο Καβάνι πήγε δεξιά με εντολή να συγκλίνει μόνο όταν η Παρί έβγαζε επιθέσεις από την απέναντι πλευρά, προκειμένου να γεμίζει η περιοχή.

Έτσι λοιπόν ο Μπλαν κατάφερε να κερδίσει πολλά μέτρα προς την περιοχή του Ολυμπιακού αλλά και να έχει σχεδόν μόνιμα έναν παίκτη παραπάνω στην μεσαία γραμμή. Μοιραία μπόρεσε να κόψει τον "ομφάλιο λώρο" του Μήτρογλου με την υπόλοιπη ομάδα. Αποτέλεσμα; Να μην μπορούν οι ερυθρόλευκοι να αμυνθούν με ηρεμία αλλά και ούτε να βγάλουν σωστά την μπάλα από την περιοχή τους προσπαθώντας να επιτεθούν.

Η ισορροπία στο κέντρο θα κρίνει πολλά

Ο Μίτσελ μοιάζει να έχει καταλήξει στους 10 από τους 11 που θα ξεκινήσουν την αναμέτρηση στο "Παρκ ντε Πρενς" . Και η τελευταία θέση μπορεί να μοιάζει αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι λεπτομέρεια!

Ο Ολυμπιακός θέλει να αντικρούσει την υπεροπλία στην μεσαία γραμμή της Παρί Σεν-Ζερμέν, αυτή που θα επιχειρήσει και πάλι να εμφανίσει ο Λοράν Μπλαν σαν... ξεπατικωσούρα από το ματς του Φαλήρου. Στο ποδόσφαιρο δεν αρκεί ένας μόνο παράγοντας για να κάνει την διαφορά, χρειάζεται ένας συνδυασμός γεγονότων προκειμένου να κριθεί μια αναμέτρηση, ωστόσο ο Γάλλος τεχνικός της Παρί δεν πρόκειται να την πατήσει όπως στο πρώτο ημίχρονο του "Γ. Καραϊσκάκης".

Αυτήν ακριβώς την ισορροπία δυνάμεων στον χώρο του κέντρου θέλει και πρέπει να βρει ο Ολυμπιακός στο "Παρκ ντε Πρενς". Να ματσάρει αριθμητικά και... χωροταξικά τους αντίπαλους μέσους. Να μην εμφανίσει τρύπες στην μεσαία γραμμή, να κλείσει χώρους, να κρατήσει την μπάλα όσο γίνεται και να αποφύγει τα αβίαστα λάθη. Με κοντά όλες τις γραμμές του, ώστε η διαγώνια κάλυψη να γίνεται πιο γρήγορα και εύκολα. Με μικρές αποστάσεις και διαρκή κίνηση προκειμένου να γίνει πιο συμβατή η κυκλοφορία της μπάλας.

Διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με το πρώτο ματς

Σίγουρα ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να μπει στο "Παρκ ντε Πρενς" με... τσίτα τα γκάζια, όπως έκανε στο Φάληρο. Διαφορετικές συνθήκες, διαφορετική προσέγγιση. Θα χρειαστεί ένα παιχνίδι υπομονής. Προσοχή: ΟΧΙ παθητικό, αλλά υπομονής. Και χώρων. Τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Είναι μάλλον ανούσιο να προσπαθήσεις να σταματήσεις παίκτες όπως οι Καβάνι, Ιμπραχίμοβιτς, Παστόρε, Λαβέτσι ή Μόουρα, φτιάχνοντας ξεχωριστό πλάνο για τον καθένα ή με προσωπικό φρουρό.

Το καλύτερο είναι να κόψεις την δίοδο τροφοδοσίας τους, καθιστώντας τους ανενεργούς στο χόρτο. Παιχνίδι υπομονής, χώρων και τακτικής... Αυτό σαφώς και προϋποθέτει ανάλογους παίκτες, συμβατούς σε μια τέτοια νοοτροπία. Με σωστή αντίληψη και προσαρμογή στις ανάγκες του αγώνα. Χολέμπας και Κάμπελ σαν ακραίοι μέσοι μπορούν να προσφέρουν μπροστά και πίσω. Γρήγοροι σε καταστάσεις τρανζίσιον και πιστοί στην τακτική. Μπορούν να βάλουν φρένο στις προωθήσεις των Φαν ντερ Βιλ και Μαξουέλ αλλά και να βγουν στην κόντρα χάρη στην εκρηκτικότητα τους.

Με τον Φουστέρ σε ρόλο πίσω από τον Μήτρογλου ( τον οποίο και υπολογίζουν πολύ οι Γάλλοι ), να καλύπτει χώρους με το ασταμάτητο τρέξιμο του και την ικανότητα να απειλεί βγαίνοντας στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας. Ή τον Μασάντο που είναι καλύτερος πασέρ και θα βοηθήσει στην κυκλοφορία της μπάλας. Μανιάτης και Σάμαρης οι άλλοι δύο στον γνωστό τους ρόλο.

Κάπως έτσι μπορεί να εμφανιστεί ο Ολυμπιακός στο "Παρκ ντε Πρενς". Να απορροφήσει δίχως συνέπειες την πίεση της Παρί ΣΖ στα πρώτα λεπτά και προϊόντος του χρόνου να αναζητήσει ενδεχομένως κάτι παραπάνω με τις ανάλογες αλλαγές σε πρόσωπα και τακτική.

Οι γηπεδούχοι είναι βέβαιο πως θέλουν την νίκη και δεν αδιαφορούν για το ματς . Θα αναζητήσουν ένα γρήγορο γκολ. Θα μπουν φουριόζοι στο παιχνίδι. Αν δεν τα καταφέρουν, δεν θα... πεθάνουν κιόλας, καθώς ακόμη και μια ισοπαλία τους χαρίζει την πρωτιά στον όμιλο ενώ ακολουθεί το ντέρμπι με την Λυών στο Σαμπιονά.

Σε κάθε περίπτωση ο Ολυμπιακός οφείλει να μπει στην αναμέτρηση με απόλυτη συγκέντρωση από το πρώτο λεπτό του αγώνα. Και να μείνει προσηλωμένος στον στόχο του μέχρι το σφύριγμα της λήξης. Διαφορετικά, συστήματα και τακτικές πάνε... περίπατο! Μπορούν να πάρει αποτέλεσμα οι Πειραιώτες στο Παρίσι; Μπορούν. Ο βαθμός δυσκολίας; Πολύ υψηλός. Αλλά και ευκαιρία για ένα δυνατό "κρας τεστ" κόντρα σε μια ομάδα αστέρων.

Τι θα κάνει τελικά ο Μίτσελ; Ο Ισπανός συνηθίζει τις εκπλήξεις της τελευταίας στιγμής, ωστόσο όλες οι ενδείξεις συνηγορούν πως προβληματίζεται για τον τρόπο που θα συγκροτήσει την μεσαία γραμμή, στην μάχη της οποίας θα κριθούν και πολλά στο παιχνίδι. Σοφότεροι θα γίνουμε λίγο μετά τις 23:30 το βράδυ της Τετάρτης.