Ο δ΄αντιπρόεδρος του Ολυμπιακού Γιάννης Μώραλης παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα το "ΦΩΣ".

Χαρακτήρισε τον Ολυμπιακό ως το πιο ισχυρό "κόμμα" και αυτό που τον συγκινεί περισσότερο.

Μίλησε για την φετινή σεζόν και την ευρωπαϊκή πορεία της ομάδας, τους προπονητές που πέρασαν όσο βρίσκεται ο ίδιος στον Ολυμπιακό και άλλα θέματα όπως τους οργανωμένους και τον νέο αθλητικό νόμο. Αποσπάσματα από την συνέντευξη:

Eίναι λοιπόν ένα ισχυρό "κόμμα" ο Ολυμπιακός...

" Το πιο ισχυρό και το "κόμμα" που με συγκινεί απόλυτα. Το κοινωνικό φαινόμενο που αγαπώ και πιστεύω. Και τελικά, θεωρώ το ποδόσφαιρο και τον Ολυμπιακό πολύ πιο γοητευτικό από την πολιτική.

Άλλωστε έχει πολλούς περισσότερους "ψηφοφόρους" από οποιονδήποτε συνδυασμό, ενώ μέσα από αυτόν "διαβάζεις" όλο τον εκλογικό χάρτη. Είναι το σημαντικότερο μέγεθος για της χώρας, ένα εν δυνάμει μαζικό κίνημα, στο οποίο τόσοι άνθρωποι νιώθουν ότι πάντα μπορούν να ανήκουν.

Εχει τόσες παραμέτρους: κοινωνικές, πολιτικές, ιστορικές, ποδοσφαιρικές... Σου καλύπτει τη ζωή σου. Κάποιοι φίλοι μου λένε να έφτασα 45 χρονών και να ασχολούμαι ακόμη με τον Ολυμπιακό... Δεν το βλέπω καθόλου έτσι".

Η χρονιά προοιώνιζε ένα ευρωπαϊκό όνειρο που θα μπορούσε για πρώτη φόρα να μη χαθεί και να πάει πιο μακριά απ΄ότι συνήθως...

" Θεωρώ ότι πράγματι θα μπορούσε να είχε γίνει η υπέρβαση. Οι διαρκείς καλές ευρωπαϊκές εμφανίσεις δημιούργησαν δικαιολογημένα προσδοκίες. Ιδιαίτερα για μια καλή πορεία στο Γιουρόπα Λιγκ, σε συνδυασμό και με τον αποκλεισμό μεγάλων ομάδων.

Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να είχαμε φτάσει στον τελικό, αλλά στους ημιτελικούς ναι, θα μπορούσαμε. Εκείνο το εικοσάλεπτο με την Μέταλιστ... Ήταν πολύ οδυνηρό. Όμως αυτό που δεν μπόρεσε να εκπληρώσει ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός μπορεί να το κάνει ο μπασκετικός.

Έχει ήδη γίνει το πρώτο βήμα αφού η ομάδα πέρασε στον τελικό μετά την συγκλονιστική νίκη επί της Μπαρτσελόνα. Και μακάρι να γίνει αυτό γιατί το αξίζει η ομάδα και οι αδερφοί Αγγελόπουλοι".

Ποιο είναι κατά την γνώμη σου οι πιο πετυχημένοι προπονητές , στα χρόνια που βρίσκεσαι εσύ στην ομάδα, από το 1995 δηλαδή;

" Εκτός από τον Βαλβέρδε, που χωρίς να είμαι ειδικός επί τεχνικών θεμάτων, εμένα πάντως μου άρεσε πολύ η ποιότητα που είχε ως άνθρωπος και ως χαρακτήρας, άρα τον βάζω πρώτο, σίγουρα πολύ πετυχημένος ήταν ο Μπάγεβιτς. Εκ των πραγμάτων.

Είναι άνθρωπος που παρέλαβε την ομάδα μετά τα πέτρινα χρόνια και την ξανάβαλε σε τροχιά τίτλων μαζί με τον Σωκράτη Κόκκαλη βέβαια. Μια ξεχωριστή παρουσία ήταν και ο Τάκης Λεμονής που ανέλαβε δύο φορές την ομάδα.

Από εκεί και πέρα όλοι προσέφεραν. Οι περισσότεροι πήραν τίτλους, σε μια ομάδα που οι συνθήκες βέβαια είναι πάρα πολύ καλές".

Μελετώντας λίγο αυτά τα ισχυρά κλαμπ (Ρεάλ, Μάντσεστερ, Μπάγερν, Άρσεναλ κλπ.) διαπιστώνει κανείς ότι οι κύριες πηγές εσόδων τους είναι τα εμπορικά και τα τηλεοπτικά δικαιώματα κυρίως και μετά τα εισιτήρια. Ο Ολυμπιακός μπορεί να διεκδικήσει θέση σε αυτή τη λίστα;

" Όχι, σε αυτή την λίστα δεν μπορεί να μπει ο Ολυμπιακός. Και γιατί ο πληθυσμός της Ελλάδας είναι πολύ μικρότερος από τον πληθυσμό αυτών των χωρών και γιατί παρά το γεγονός ότι το σήμα του Ολυμπιακού έχει αξιοποιηθεί σε πολύ υψηλό βαθμό, συνεχίζουμε να μην μπορούμε να απευθυνθούμε σε πληθυσμό που βρίσκεται εκτός χώρας, όπως παραδείγματος χάρη η Μάντσετσερ που πουλάει μέχρι την Ασία.

Εμείς, εκτός Ελλάδας, μπορούμε να απευθυνθούμε μόνο στην ομογένεια. Από εκεί όμως δεν υπάρχουν έσοδα. Σταθερή πηγή εσόδων είναι για μας τα εισιτήρια. Εκτός βέβαια από τα λεφτά που παίρνει η ομάδα από την συμμετοχή της στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Υπάρχει ένα δικαιολογημένο παράπονο των φιλάθλων ότι τα εισιτήρια στην Ελλάδα είναι ακριβά, αλλά αναγκαζόμαστε να βάλουμε υψηλές τιμές, ακριβώς επειδή δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε περισσότερο το εμπορικό κομμάτι.

Όσο για τα τηλεοπτικά, ο Ολυμπιακός, από την στιγμή που έχει ενταχθεί στην κεντρική σύμβαση, απεμπόλησε κάποια σημαντικά έσοδα για το κοινό καλό, για το καλό και των υπολοίπων δεκαπέντε ομάδων. Το πρόβλημα είναι ότι η Ελλάδα είναι πολύ μικρή αγορά".

Το κεφάλαιο οργανωμένοι φίλαθλοι...

" Δεν μπορεί οι οργανωμένοι φίλαθλοι είτε να διοικούν είτε να επιθυμούν να διοικούν σε μια ομάδα. Αυτό είναι σαφές. Οι σχέσεις των οργανωμένων με τους προέδρους των ομάδων, κατά την γνώμη μου, γίνονται στενότερες από την επιθυμία των προέδρων, που είναι και οι επενδυτές, να διαφυλάξουν τις επενδύσεις τους.

Η πλήρης αδυναμία του κράτους να απομονώσει την μικρή μειοφηφία που όμως βρίσκει τρόπους να εισχωρήσει στο μαζικό κίνημα των οργανωμένων οδηγεί τους προέδρους στα ραντεβού μαζί τους.

Γιατί αν το κράτος έκανε τη δουλειά του, δηλαδή αν συλλάμβανε και τιμωρούσε εκείνους που εισχωρούν στους συνδέσμους για να δημιουργήσουν προβλήματα, τότε και οι πρόεδροι θα είχαν αραιή επαφή.

Γιατί επαφή με ένα ζωντανό κομμάτι της κερκίδας πρέπει να υπάρχει. Όπως στους πολιτικούς που σωστά δεν αρέσουν αφορισμοί και γενικεύσεις τύπου "όλοι οι πολιτικοί είναι απατεώνες και λαμόγια", έτσι και οι ίδιοι δεν θα πρέπει να χαρακτηρίζουν άλλες ομάδες πληθυσμού.

Οι οργανωμένοι στην Ελλάδα είναι περίπου 100.000. Δεν μπορεί λοιπόν κανείς να λέει ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι καμόρα και να ακούγεται αυτό από δημόσια χείλη ή ότι όλοι είναι μπράβοι και εγκληματίες.

Προφανώς σε κάθε μαζικό κίνημα θα υπάρχουν και βίαιοι και επιθετικοί άνθρωποι, που, είτε επίτηδες είτε λόγω της τρέλας τους για τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν προβλήματα. Όμως δεν είναι αυτό το συνδεσμιακό κίνημα. Υπάρχουν πάρα πολύ καλοί σύνδεσμοι".

Νέος αθλητικός νόμος: άρθρο 19 αυτοδιοίκητο.

" Για οποιονδήποτε λογικό, άνθρωπο είναι μια παράλογη διάταξη. Επιχειρεί μια πλήρης μετατόπιση των ευθυνών του κράτους στις ΠΑΕ. Το κράτους οφείλει όποιον παρανομεί είτε είναι εντός ενός συνδέσμου είτε είναι εκτός.

Το ότι κάποιος που είναι μέλος ενός συνδέσμου τελεί παράνομες πράξεις δεν είναι κάτι που μπορεί να το ξέρει ή να το αποτρέπει η ΠΑΕ. Ούτε είναι σε θέση να γνωρίζει αν στα δέκα χιλιάδες μέλη της υπάρχουν κάποιοι που κάνουν χρήση απαγορευμένων ουσιών ή που δημιουργούν επεισόδια στην γειτονιά τους.

Ελπίζουμε ότι η νέα κυβέρνηση, όταν προκύψει, θα κατανοήσει αυτά τα αυτονόητα που δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν ο κύριος Γερουλάνος και ο κύριος Μπιτσαξής".