Τώρα που οι πανηγυρισμοί έχουν κοπάσει και τα μυαλά είναι πιο ήρεμα, ήρθε η ώρα να γράψουμε και κάποια πράγματα για έναν ποδοσφαιριστή, που αδικείται όχι από τον Μίτσελ, αλλά από τα ΜΜΕ και τον κόσμο. Αδικείται γιατί, ποτέ δεν έχει γίνει ειδική μνεία στην σταθερότητά του, το πάθος του και τις (γενικότερα) εξαιρετικές εμφανίσεις του.

Ο λόγος για τον Λεάντρο Σαλίνο, που έκλεισε ακριβώς πριν ένα χρόνο στον Ολυμπιακό. Ήταν τέτοιες μέρες (24-25-26/2/2013), όταν βγήκαν στο φως τα δημοσιεύματα περί συμφωνίας των δύο πλευρών , προκειμένου να καλύψει το κενό του Βασίλη Τοροσίδη.

Ο Βραζιλιάνος άσος, συζητιόταν από την εποχή του Λεονάρντο Ζαρντίμ, όμως όταν τελικά υπέγραψε, στον πάγκο των Πειραιωτών καθόταν ο Μίτσελ. Ήταν κι αυτός στο ξεκίνημα του "ερυθρόλευκου" ταξιδιού, όμως οι δύο τους συναντήθηκαν το καλοκαίρι.

Κι αν οι πρώτες ενδείξεις στην προετοιμασία δεν ήταν θετικές , ο χρόνος λειτούργησε ευεργετικά στην περίπτωσή του και η απογοήτευση των πρώτων μηνών, μετατράπηκε σε ικανοποίηση. Ο Σαλίνο χρειάστηκε μονάχα μερικούς μήνες για να προσαρμοστεί και τώρα, στα μέσα της πρώτης του σεζόν στο Λιμάνι, μας έκανε να ξεχάσουμε τον Βασίλη Τοροσίδη.

Δεν πρόκειται να μπούμε σε σύγκριση με τον πρώην αρχηγό των Πρωταθλητών Ελλάδας και νυν άσο της Ρόμα, όμως πρέπει να επισημάνουμε πως οι εμφανίσεις του Βραζιλιάνου είναι τόσο ουσιαστικές και ολοκληρωμένες, που επιτρέπουν στον Μίτσελ να κοιμάται ήσυχος σ' ό,τι αφορά στο δεξί άκρο της άμυνας.

Ο Σαλίνο είναι ένας γίγαντας που φτάνει-δεν φτάνει τους 170 πόντους σε ύψος. Είναι αδύνατος, όχι όμως και αδύναμος, αφού μπαίνει με πάθος και αποφασιστικότητα σε κάθε φάση, δίχως να λογαριάζει ποιος είναι απέναντί του. Είναι αρκετά γρήγορος και τόσο υπάκουος στην τακτική, που πολλές φορές αμφισβητείται η βραζιλιάνικη ταυτότητά του. Είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι από το (ωραίο) παζλ που έχει φτιάξει ο Μίτσελ και παράλληλα ένας αθόρυβος ήρωας που δίνει τις μάχες του σε κάθε ματς, δίχως να ζητά επιβράβευση. Επιβράβευση για εκείνον είναι η νίκη της ομάδας, γιατί είναι ένας απ' αυτούς που αποκαλούμε παίκτες-στρατιώτες.

Στην αναμέτρηση με τους "κόκκινους διαβόλους" ( δείτε ένα ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ φωτο-αφιέρωμα ), ορθώς εστιάσαμε στην εντυπωσιακή και επιβλητική εμφάνιση του Τσόρι καθώς και στον απροσπέλαστο ηγέτη της "ερυθρόλευκης" άμυνας, Κώστα Μανωλά, όμως αξίζει ένα κείμενο και για τον Σαλίνο. Όχι μονάχα για την γεμάτη και ουσιαστική παρουσία του, κόντρα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά και για την συνολική του εικόνα και την σταθερότητα που επιδεικνύει τους τελευταίους μήνες.

Η φυγή του τέως αρχηγού, Βασίλη Τοροσίδη δεν ήταν εύκολη υπόθεση για τον Ολυμπιακό, όμως ο Λεάντρο Σαλίνο, έκανε πιο ομαλή τη μετάβαση στη νέα εποχή. Έστω κι αν χρειάστηκαν λίγοι μήνες υπομονής...

Τα λέμε και στο twitter @gregbatis