Ο Ολυμπιακός "έπεσε" στους "Ζωσιμάδες", καθώς ο γηπεδούχος ΠΑΣ παρουσιάστηκε έτοιμος να κάνει ζημιά και την έκανε. Οι Πειραιώτες δεν πόνεσαν βαθμολογικά - 4 βαθμούς χρειάζονται για την μαθηματική κατάκτηση του τίτλου, ενώ έχουν και ένα game in hand, αυτό με τον Πανθρακικό.

Επομένως δεν τίθεται ζήτημα για καρδιοχτύπια όσον αφορά το πρωτάθλημα, ωστόσο εμφανίσεις όπως αυτή στους "Ζωσιμάδες" σίγουρα δημιουργούν προβληματισμό. Μην ξεχνάμε πως ο Ολυμπιακός έχει ακόμη 5 ματς να δώσει για την Super League, όλα απέναντι σε ομάδες που έχουν βαθμολογικά κίνητρα και οφείλει να παραμείνει σοβαρός δίχως να δίνει δικαιώματα.

Ακόμη και επικοινωνιακά να το δει κανείς, το καλύτερο σενάριο για τους "ερυθρόλευκους" είναι να φτάσουν στην κατάκτηση του τίτλου με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διαφορά από τον δεύτερο του βαθμολογικού πίνακα Παναθηναϊκό.

Υπάρχει και η άλλη πλευρά που "λέει" πως ήττες όπως αυτή κόντρα στον ΠΑΣ μπορούν να δράσουν ευεργετικά ενόψει της επόμενης σεζόν, καθώς φέρνουν στην επιφάνεια τις αγωνιστικές αδυναμίες που έχει ο Ολυμπιακός και τις οποίες θα κληθεί να διορθώσει στην θερινή μεταγραφική περίοδο που πλησιάζει.

ΠΑΣ Γιάννινα - Ολυμπιακός 3-1

Είναι μάλλον και μια καλή ευκαιρία για τον Βίτορ Περέιρα να διαπιστώσει την δυναμικότητα των ομάδων της Super League, να αντιληφθεί στο έπακρο τις ιδιαιτερότητες του πρωταθλήματος και να είναι προετοιμασμένος για τη νέα σεζόν. Γιατί στους "Ζωσιμάδες" ο Πορτογάλος τεχνικός ηττήθηκε στην σκακιέρα των πάγκων από τον ομόλογο του στον ΠΑΣ. Ο Γιάννης Πετράκης έστησε υποδειγματικά την ομάδα του και διαμόρφωσε αγωνιστικά δεδομένα που ευνοούσαν τον τρόπο παιχνιδιού των γηπεδούχων.

Ο Έλληνας τεχνικός ήξερε πως δεν μπορεί να κοντράρει τον Ολυμπιακό σε παιχνίδι κατοχής και πρωτοβουλίας. Στο 4-4-2 που επέλεξε, οι Πειραιώτες δυσκολεύονταν στη δημιουργία από τον άξονα και στους παίκτες που έρχονταν στην πλάτη της άμυνας. Ο Περέιρα είτε δεν είχε λύσεις, είτε προσπάθησε να βρει βλέποντας την απέναντι πλευρά να απαντάει άμεσα και αποτελεσματικά.

Ακόμη και όταν ο Μπενίτες γέμισε την περιοχή, οι μπακ πήραν μέτρα προς την επίθεση και οι μέσοι πλησίασαν περισσότερο την περιοχή του Βελλίδη, ήταν φανερό πως ο Ολυμπιακός δεν είχε συγκεκριμένο πλάνο ανάπτυξης. Βούτυρο στο ψωμί των γηπεδούχων που βρήκαν χώρους και παρά το γκολ του Μιλιβόγεβιτς που μείωσε προσωρινά το σκορ, "χτύπησαν" εκεί που ξέρουν καλύτερα - στην κόντρα, με τον Ακόστα να πετυχαίνει το 3-1.

Όταν η στήριξη γυρίζει μπούμερανγκ

Σίγουρα ο Ολυμπιακός είχε τις ευκαιρίες και να προηγηθεί αλλά και να ισοφαρίσει τον ΠΑΣ, όμως αν κάποιος σταθεί εκεί χάνει το δάσος. Εκτός από αρκετούς παίκτες και ο Περέιρα δεν ήταν σε καλή βραδιά στα Γιάννινα. Και όσο κι αν κάποιος μπορεί να ψάξει και πράγματι να βρει λογική σε πολλές από τις επιλογές του, τα πράγματα αγγίζουν το ανεξήγητο στην υπόθεση του Φράνκο Χάρα.

Ο Αργεντίνος δεν είναι φορ. Ο ίδιος ο προπονητής του το ξέρει, το έχει πει δημοσίως. Θέλει να τον στηρίξει και καλά κάνει. Ο Χάρα δεν είναι κακός ποδοσφαιριστής. Μάχεται σε κάθε φάση, δεν υπάρχει δευτερόλεπτο που να τεμπελιάζει στο γήπεδο, κινείται διαρκώς και παλεύει να βρει τρόπους να βοηθήσει την ομάδα και τους συμπαίκτες του. Έχει πάντα διάθεση να προσφέρει.

Ο Άγιαξ και ο άνθραξ

Όμως δεν είναι σέντερ φορ. Και όσο ο Περέιρα επιμένει να τον χρησιμοποιεί ως τέτοιον το μόνο που καταφέρνει είναι να εκθέτει τον παίκτη του. Το γκολ και οι τοποθετήσεις στην αντίπαλη περιοχή δεν είναι το φόρτε του Χάρα γιατί συν τοις άλλοις και αντίθετα π.χ. με τον Μπενίτες, δεν του αρέσουν οι επαφές. Θέλει χώρο για να κινηθεί.

Ανάμεσα σε δύο στόπερ και τον έξτρα παίκτη που έρχεται για βοήθεια, ο Χάρα "πνίγεται". Και η στήριξη που απολαμβάνει από τον Περέιρα (απόλυτο θεμιτό από έναν προπονητή προς έναν ποδοσφαιριστή του), γυρίζει μπούμερανγκ. Τόσο για τον ίδιο τον Χάρα, όσο και για την ομάδα.

Την ίδια ώρα, υπάρχει στον πάγκο ένας κυνηγός στον οποίο ο Ολυμπιακός επένδυσε το καλοκαίρι του 2014 περίπου 3,5 εκατομμύρια ευρώ και ένα πενταετές συμβόλαιο. Αποτελεί περιουσιακό στοιχείο του συλλόγου στα 22 του χρόνια και με την σωστή μεταχείριση μπορεί να προσφέρει τόσο αγωνιστικά στο άμεσο μέλλον, όσο και... οικονομικά στο απώτερο.

Αν όλα τα παραπάνω δεν ενδιαφέρουν και είναι υποθετικά, τότε σίγουρα θα συμφωνήσει κάποιος πως τουλάχιστον ο Χόρχε Ντανιέλ Μπενίτες (και από την στιγμή που και ο Κώστας Μήτρογλου είναι τραυματίας) είναι... περισσότερο φορ από τον Φράνκο Χάρα.

Με την δική του σφραγίδα και ευθύνη

Για την αποφυγή οποιασδήποτε παρερμηνείας, την δεδομένη στιγμή δεν τίθεται θέμα για το ποιος θα κληθεί να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στο ξεκίνημα της επόμενης σεζόν. Ο Βίτορ Περέιρα τις επόμενες ημέρες θα συναντηθεί με τους Πιέρ Ισά, Χουάνχο Λορένθο και Γιάννη Βρέντζο, θα κάνει τις εισηγήσεις του για το ρόστερ (παραμονή/ανανεώσεις/μεταγραφές ανά θέση - πιθανότατα και πρόσωπα), θα πάει τους παίκτες στην καλοκαιρινή προετοιμασία και θα τους ετοιμάσει για τις μάχες σε Ελλάδα και Ευρώπη για την σεζόν 2015-16.

Ωστόσο και ο ίδιος ο Πορτογάλος τεχνικός θα πρέπει να δείξει κάποια πράγματα παραπάνω προκειμένου να ισχυροποιήσει την θέση στον -πάντα δύσκολο και ιδιαίτερα απαιτητικό- "ερυθρόλευκο" πάγκο. Με την έλευση του Περέιρα ο Ολυμπιακός κατάφερε ουσιαστικά να "κλειδώσει" τον πρωταρχικό του στόχο, αυτόν της κατάκτησης του πρωταθλήματος.

Η μάχη του πρώτου σκόρερ

Έγινε λιγότερο αφελής και σίγουρα πιο κυνικός. Κάπου εκεί όμως εξαντλείται η όποια βελτίωση της ομάδας του Πειραιά. Και είναι γνωστό πως αυτό δεν αρκεί στον Ολυμπιακό. Σαφώς και θα ήταν άδικο να πέσει επάνω στον Περέιρα μεγάλο κομμάτι της ευθύνης - τέτοια έχουν όλοι. Διοίκηση - προπονητές - παίκτες.

Όμως ο μήνας του μέλιτος πέρασε προ πολλού, η περίοδος χάριτος θα λήξει με το ξεκίνημα της επόμενης σεζόν και στο διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τότε θα πρέπει σιγά σιγά και ο Πορτογάλος τεχνικός να (απο)δείξει πως μπορεί να οδηγήσει με ασφάλεια ένα τόσο μεγάλο, από όλες τις απόψεις, καράβι όπως ο Ολυμπιακός.