Από την πρώτη μέρα που οι παίκτες της ΑΕΚ μπήκαν στα Σπάτα, πέρυσι τον Ιούλιο, για να πιάσουν δουλειά, μέχρι και το ματς με την Παναχαϊκή στην Κόρινθο έχουν περάσει κάτι περισσότερο από 300 μέρες. Στο διάστημα αυτό οι «κιτρινόμαυροι» έχουν παίξει ένα (σωρό) φιλικά για να καλύψουν τις παλινωδίες με την έναρξη του πρωταθλήματος και τις αναβολές, έχουν παίξει ματς κυπέλλου, έχουν παίξει ματς κανονικής περιόδου και ματς πλέι οφ.

Έχουν παίξει σε πολλά γήπεδα που όταν έπεφτε ο ήλιος, το ματς διεξαγόταν στο ημίφως. Έτσι ήταν και στην Κόρινθο. Έχουν παίξει σε πολλά γήπεδα που τα τερέν τους έδειχναν χαλιά αλλά στην πραγματικότητα ήταν τόσο χάλια που αλλού έστελναν την μπάλα και αλλού αυτή πήγαινε. Αλλού πατούσαν το πόδι τους και αλλού βρίσκονταν. Έτσι ήταν και στην Κόρινθο.

Έχουν παίξει επίσης και σε πολλά ματς που η κλωτσιά έπεσε σύννεφο. Περίπου έτσι ήταν και αυτό με την Παναχαϊκή στην Κόρινθο. Και με απλά λόγια και χωρίς περιστροφές, οι «κιτρινόμαυροι» δεν τα παλεύουν άλλο όλα αυτά. Ειδικά τώρα που πλέον έχει τελειώσει και το βαθμολογικό κίνητρο, δεν υπάρχουν άλλα κουράγια διαχείρισης μιας έτσι κι αλλιώς εξαιρετικά αλλόκοτης περιπέτειας.

Όταν τα πέτυχαν όλα...

Οι παίκτες της ΑΕΚ είχαν μπροστά τους μέσα στη σεζόν τον στόχο της ανόδου, την αναγκαιότητα να αποδείξουν (απόλυτη) ανωτερότητα και την πρόκληση του κυπέλλου. Στο ένα μετά το άλλο, ανταποκρίθηκαν άψογα. Όλες τις πρωτιές τις πήραν στην κανονική σεζόν, έπαιξαν εξαιρετικό ποδόσφαιρο και στο κύπελλο βρέθηκαν πέντε λεπτά μακριά από μια τιτάνια υπέρβαση. Ενώ την προηγούμενη εβδομάδα «καθάρισαν» και την άνοδο. Τα πέτυχαν δηλαδή όλα και ακόμα ο εφιάλτης της Β’ εθνικής δεν είχε τελειώσει. Τραβάει και τελειωμό δεν έχει.

Ούτε και οι ευκαιρίες

Το «ας τελειώσει επιτέλους αυτό το πράγμα», βγαίνει ασυναίσθητα και είναι (ποδοσφαιρικά) δικαιολογημένο. Και ακόμα και αυτά τα λίγα ματς που μένουν μέχρι το τέλος, μοιάζουν να ισοδυναμούν με μια αιωνιότητα, κάτι που αποτυπώθηκε απολύτως στην αγωνιστική εικόνα της ΑΕΚ στην Κόρινθο. Θεωρητικά τουλάχιστον κάποιοι παίκτες με μικρότερο χρόνο συμμετοχής που πλέον παίρνουν ευκαιρία, θα έπρεπε να έχουν την «κάψα» να την αρπάξουν, μήπως και πείσουν έστω και στο παραπέντε τον Δέλλα, για όσα δεν τον έχουν πείσει έως τώρα. Όμως στην πράξη ούτε και αυτό λειτουργεί ευεργετικά στην εικόνα της ομάδας, όπως φάνηκε στην Κόρινθο. Κυρίως γιατί οι συνθήκες πλέον δεν το ευνοούν, αλλά διότι για κάποιες περιπτώσεις είναι ήδη πολύ αργά. Μια ενδεκάδα που για πρώτη φορά παίζει μαζί άλλωστε, ελάχιστα περιθώρια έχει να δείξει πράγματα. Και ειδικά την δεδομένη χρονική στιγμή.

Ο κίνδυνος της τελευταίας εικόνας

Πολλοί θα σκεφτείτε πως οι ποδοσφαιριστές αφενός μεν είναι επαγγελματίες και αφετέρου επαγγελματίες ποδοσφαιριστές στην ΑΕΚ. Ως εκ τούτου δεν έχουν δικαίωμα ούτε για έλλειμμα κινήτρων, ούτε για μπούχτισμα, ούτε για κούραση του μυαλού. Από την άλλη θα πρέπει κάποια στιγμή να αποδεχθούμε πως το ποδόσφαιρο (ευτυχώς) είναι ένα άθλημα – επάγγελμα, που περνά μέσα από τις διακυμάνσεις του μυαλού και της ψυχολογίας. Δεν είναι γραμμή παραγωγής ψυγείων που απλώς πατάς ένα κουμπί και κάνεις την δουλειά σου. Βεβαίως ο Δέλλας ξέρει καλά πόσο σημαντική είναι η τελευταία εικόνα που θα αφήσει η ΑΕΚ. Και γι' αυτό και θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του (και την φωνή του) ενόψει των τελευταίων τριών ματς, προκειμένου να μην είναι σαν αυτή της Κορίνθου, η τελευταία γεύση από την φετινή ΑΕΚ. Κυρίως διότι δεν είναι δίκαιο ούτε για την δουλειά που έχει γίνει, ούτε για την διαδρομή που έχει διανύσει αυτή η ομάδα φέτος.

Περί αμοιβαίων εξηγήσεων

Και κάτι τελευταίο για όσα έγιναν στην εξέδρα των... επισήμων του γηπέδου της Κορίνθου. Θαρρώ πως δεν αξίζουν σχολιασμού γιατί αφορούν όσα δεν (πρέπει να) είναι το ποδόσφαιρο. Μόνο μια απορία. Δόθηκαν, λέει, οι απαραίτητες αμοιβαίες εξηγήσεις ανάμεσα στον Αλέξη Κούγια και την αστυνομία και το επεισόδιο θεωρείται λήξαν. Ωραία. Αναρωτιέμαι όμως, ποιος θα δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις στον πιτσιρικά που πήγε γεμάτος χαρά να δει για πρώτη φορά την ΑΕΚ στην πόλη του και βρέθηκε να ψάχνει, σπαράζοντας στο κλάμα, διέξοδο ανάμεσα σε κλωτσομπουνίδια και χημικά.