Το καλό για τον Φερνάντο Σάντος ήταν ότι άλλαξε και εκείνος σκεπτικό σταδιακά από την περίοδο προετοιμασίας μέχρι και τα δύο τελευταία παιχνίδια, εναντίον της Ακτής Ελεφαντοστού και της Κόστα Ρίκα.

Όχι μόνο στο επιθετικό πλάνο του. Αρχικά από τη μεσαία γραμμή. Ξεκίνησε με αρχική τριάδα στην Πορτογαλία Τζιόλη – Μανιάτη – Κατσουράνη. Πέρασε στο «Κατσουράνης – Μανιάτης-Κονέ». Κατέληξε στο Μανιάτης – Καραγκούνης - Σάμαρης.

«Υποχρεωτικά»; Ναι, ως έναν βαθμό. Όχι με την επιλογή του Κονέ, ουσιαστικά αντί του Τζιόλη, και τον Κατσουράνη «εξάρι». Αυτό το είδε, το αποφάσισε, το έπραξε από τα φιλικά. Επιτρέψτε μου, όμως, να πιστεύω πως αν δεν είχε τραυματιστεί στο 13’ του αγώνα με την Ακτή ο Παναγιώτης Κονέ, ο Ανδρέας Σάμαρης δεν θα είχε πάρει λεπτό συμμετοχής στο Μουντιάλ. Θα ήταν πιθανότατα ο τρίτος μέσος χωρίς λεπτό συμμετοχής, μαζί με τους Τζιόλη – Ταχτσίδη. Η’ το πολύ – πολύ να είχε πάρει κάποια λεπτά ως «αλλαγή» εναντίον της παρέας του Ντρογκμπά, δεδομένης και της απουσίας του τιμωρημένου Κατσουράνη στο συγκεκριμένο παιχνίδι.

Το σφάλμα που δεν αλλάζει και είχε σημειωθεί από την ανακοίνωση της αποστολής, ήταν ότι δεν είχε πάρει έναν επιπλέον επιθετικό μαζί του, «κόβοντας» έναν χαφ, δεδομένου του προβλήματος του Μήτρογλου. Ισως να είχε πετύχει περισσότερα γκολ, ίσως λιγότερα η Ελλάδα. Ουδείς γνωρίζει. Και θα ήταν ανόητο να ισχυριστεί κάποιος πως ΑΝ είχε πάρει έναν επιπλέον επιθετικό, ΣΙΓΟΥΡΑ θα είχε καλύτερη πορεία. Από την άλλη πλευρά, δεδομένο είναι και το λάθος του Σάντος και η φτωχή συγκομιδή γκολ της εθνικής, που σε τελική ανάλυση ήταν και εκείνη που της κόστισε και στα τρία ματς που ολοκλήρωσε με 11 παίκτες (θυμηθείτε τις χαμένες ευκαιρίες ακόμη και στο 2-1 με την Ακτή).

Κακά τα ψέματα, η αστοχία πλήγωσε την εθνική Ελλάδας. Λίγο έλειψε να της κοστίσει την πρόκριση στους «16» και σίγουρα ήταν ο βασικός λόγος αποκλεισμού από τους «8». Παρότι υποχρέωσε τις τρεις από τις τέσσερις αντιπάλους της στο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ παιχνίδι τους στο Παγκόσμιο Κύπελλο (Κολομβία, Ακτή, Κόστα Ρίκα, ανεξάρτητα από την πορεία καθεμιάς) έχασε σπουδαίες ευκαιρίες και στα τέσσερα ματς. Άλλες με ευθύνη των επιθετικών της, άλλες λόγω της ικανότητας των αντίπαλων γκολκίπερ.

Παρότι σ’ αυτό το τουρνουά οι παραγωγικές επιδόσεις της κυμάνθηκαν συνολικά σε επίπεδο καλύτερο του αναμενόμενου (με τις όποιες ιδιαιτερότητες στα δύο ματς με υπέρ/κατά κόκκινη κάρτα). Παρότι οι ακραίοι μπακ της πρόσφεραν πολλά στο «χτίσιμο» των επιθέσεων και συμμετείχαν στην παραγωγή παιχνιδιού. Παρότι οι τελικές φάσεις της ήταν στο μέσο όρο του Μουντιάλ. Παρότι βρήκε με τον Λάζαρο, τον Κονέ και τον Σάμαρη περισσότερη ενέργεια. Ηταν η ομάδα που προκρίθηκε στις «16» με τα λιγότερα γκολ (2) και συνολικά σε περίπου 410 λεπτά μαζί με τις καθυστερήσεις, δηλαδή σε 7 ώρες ποδοσφαίρου, πήρε μόνο ένα γκολ από επιθετικό, κι αυτό με πέναλτι, από τον Γιώργο Σαμαρά!

Σε «ροή» αγώνα, γκολ πέτυχαν ένας μέσος ως προϊόν κλεψίματος (Σάμαρης) και ένας στόπερ, ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος, ως προϊόν ατομικής πρωτοβουλίας (κατέβασε τη μπάλα και συνδυάστηκε, μπήκε στην περιοχή) και τελικού αμυντικού λάθους των αντιπάλων, μετά από σωστή κίνηση του Γκέκα. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η εθνική Ελλάδας κατέγραψε πάλι πρόοδο. Και στην εικόνα της και στα αποτελέσματά της σε τόσο υψηλό επίπεδο. Και στα… επόμενα, από τον Σεπτέμβριο, με τον Ρανιέρι στον πάγκο στα προκριματικά του Euro, διαθέτει το έμψυχο δυναμικό για να παρουσιάσει και πιο «μοντέρνα» ποδοσφαιρικά έκδοση και θετικές επιδόσεις. Θα τα πούμε αναλυτικά σε άλλο κείμενο για την «μεταμουντιαλική» εθνική και τον Ιταλό τεχνικό.

Ο Κώστας Μανωλάς που είχε πάρει… κεφάλι από τα φιλικά ματς ήταν ο παίκτης με τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής στο ενός μηνός ταξίδι που ολοκληρώνεται σήμερα. Αναλυτικά η συμμετοχή των 23 «μουντιαλικών»…

ΣΤΟ ΜΟΥΝΤΙΑΛ

ΠΑΙΚΤΗΣ ΜΑΤΣ ΒΑΣΙΚΟΣ ΑΛΛΑΓΗ ΛΕΠΤΑ

1.Μανωλάς 4 4 0 390

-. Τοροσίδης 4 4 0 390

-. Παπασταθόπουλος 4 4 0 90

-. Σαμαράς 4 4 0 390

-. Χολέμπας 4 4 0 0 390

6. Μανιάτης 4 4 0 348

7. Καρνέζης 4 4 0 324

8. Καραγκούνης 4 2 2 256

9. Σαλπιγγίδης 4 3 1 226

10. Χριστοδ/πουλος 2 2 0 210

11. Γκέκας 4 1 3 183

12. Κονέ 3 3 0 172

13. Κατσουράνης 3 2 1 170

14. Σάμαρης 2 1 1 135

15. Φετφατζίδης 2 1 1 75

16. Γλύκος 1 0 1 64

17. Μήτρογλου 3 1 2 61

18. Καπίνο 0 0 0 0

-. Τζαβέλλας 0 0 0 0

-. Τζιόλης 0 0 0 0

-. Βύντρα 0 0 0 0

-. Μόρας 0 0 0 0

-. Ταχτσίδης 0 0 0 0

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ

1. Μανωλάς 7 7 0 596

2. Σαμαράς 7 6 1 570

3. Χολέμπας 6 6 0 570

4. Μανιάτης 6 6 0 528

5. Τοροσίδης 6 6 0 539

6. Καρνέζης 6 6 0 504

7. Παπασταθόπουλος 5 5 0 432

8. Καραγκούνης 7 3 4 367

9. Σαλπιγγίδης 7 5 2 360

10. Κατσουράνης 5 4 1 350

11. Γκέκας 7 3 4 336

12. Χριστοδουλόπουλος 5 3 2 306

13. Κονέ 5 4 1 276

14. Μήτρογλου 6 2 4 240

15. Μόρας 3 2 1 228

16. Σάμαρης 3 2 1 198

17. Φετφατζίδης 5 2 3 195

18. Βύντρα 3 1 2 154

19. Ταχτσίδης 2 1 1 111

20. Γλύκος 2 0 1 1 109

21. Τζαβέλλας 1 1 0 90

22. Τζιόλης 2 1 1 72

23. Καπίνο 10 1 45

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

• Πέντε παίκτες δεν έχασαν ούτε λεπτό στα τέσσερα ματς του Μουντιάλ: η τετράδα της άμυνας (Τοροσίδης, Χολέμπας, Παπασταθόπουλος, Μανωλάς) και ο Σαμαράς. Αν δεν είχε τραυματιστεί και ο Καρνέζης στο ματς με την Ακτή Ελεφαντοστού, δεν θα είχε αλλάξει ούτε λεπτό όλη η πεντάδα της άμυνας.
  

• Πέντε παίκτες αγωνίστηκαν και στα επτά παιχνίδια (τρία φιλικά + τέσσερα επίσημα) από την αρχή του ταξιδιού. Μανωλάς, Σαμαράς, Σαλπιγγίδης, Γκέκας και Καραγκούνης. Μόνο ο Μανωλάς ήταν βασικός σε όλα.
  

• Εξι παίκτες αντιμετώπισαν προβλήματα τραυματισμών και έχασαν παιχνίδια ή χρόνο συμμετοχής. Ο Παπασταθόπουλος (Πορτογαλία), ο Μανωλάς (Πορτογαλία), ο Μήτρογλου (Ιαπωνία), ο Κονέ (Ακτή) και ο Καρνέζης (Ακτή).
  

• Το ιστορικό πέναλτι ήταν το ένατο γκολ του Γιώργου Σαμαρά, στην 20 θέση του πίνακα των σκόρερς πλέον, μαζί με τον Ζήση Βρύζα. Για Σάμαρη και «Πάπα» ήταν τα παρθενικά «εθνικά» γκολ τους. Στην 51 συμμετοχή του Σωκράτη και στην 5 του Σάμαρη.
  

• Ο «Τυπάρας», με 139 «διεθνείς» συμμετοχές είναι πλέον 8 Ευρωπαίος και 29 παγκοσμίως! Από τους εν ενεργεία Ευρωπαίους τον ξεπερνούν μόνο δύο γκολκίπερς, ο Κασίγιας (156) και ο Μπουφόν (142). Τον ξεπερνούν επίσης ο Λετονός Αστάφγιεφς, ο Λόταρ Ματέους, οι Σουηδοί Αντερς Σβένσον και Τόμας Ραβέλι. Πρώτο ματς, πριν από 15 χρόνια, στο φιλικό της 20ής Αυγούστου 1999, (3-0) με το Ελ Σαλβαδόρ. Στους «16» ουδείς είχε περισσότερες συμμετοχές στο Μουντιάλ και πλέον από το Παγκόσμιο Κύπελλο δεν τον… προλαβαίνει ο Μίρο Κλόζε που έχει 134 αγώνες με τη Γερμανία.

• Η εθνική πέτυχε 1 γκολ/130 λεπτά, ο μέσος όρος στο Μουντιάλ 1/65 λεπτά. Με 1/19,3 τελικές προσπάθειες, ενώ ο μέσος όρος είναι 1/9,3!!!
  

• Στο επίσημο «Castrol index» της επίσημης ιστοσελίδας της FIFA, υψηλότερη βαθμολογία από τους Ελληνες παίκτες είχε ο Γιώργος Σαμαράς με 7.8 (Νο 139), έπεται ο Γιάννης Μανιάτης με 7.78 (Νο 141), ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος με 7.7, ο Κώστας Μανωλάς με 7.56, ο Γιώργος Καραγκούνης (7.4), ο Ανδρέας Σάμαρης (7.01), ο Βασίλης Τοροσίδης (6.74), ο Ορέστης Καρνέζης (6.5), ο Χοσέ Χολέμπας με 6.41, ο Παναγιώτης Κονέ με 6.34, ο Κώστας Κατσουράνης με 6.18, ο Φάνης Γκέκας με 6.08 και ακολουθούν Μήτρογλου, Γλύκος, Χριστοδουλόπουλος, Σαλπιγγίδης, Φετφατζίδης.
  

• Follow me on Twitter: Seretinio