Ο Νίνης έδωσε ενέργεια, ο Κατσουράνης πάλεψε, ο Καραγκούνης ώθησε τους συμπαίκτες του, ο Τοροσίδης σέρβιρε και ο Μήτρογλου σκόραρε.

Αυτοί ήταν και οι κορυφαίοι της ελληνικής ομάδας στη δύσκολη νίκη επί του Λίχτενσταϊν. Διαβάστε την κριτική για τους διεθνείς που αγωνίστηκαν στο Βαντούζ.

Ορέστης Καρνέζης: Δεν χρειάστηκε να επέμβει σε καμία περίπτωση, αφού η μοναδική τελική προσπάθεια των γηπεδούχων κατέληξε άουτ.

Βασίλης Τοροσίδης: Φλύαρος στο πρώτο ημίχρονο, με πολλά περιττά νεύρα. Ωστόσο, σαφώς ανεβασμένος στο δεύτερο μέρος, ήταν αυτός που με μπαλιά ακριβείας από αριστερά βρήκε με ιδανικό τρόπο τον Μήτρογλου στη φάση του γκολ.

Δημήτρης Σιόβας: Ελάχιστη δουλειά στα μετόπισθεν, αφού το Λίχτενσταϊν δεν πίεσε καθόλου την ελληνική ομάδα.

Σωκράτης Παπασταθόπουλος: Επίσης δεν χρειάστηκε να κυνηγήσει τους αντίπαλους επιθετικούς, αφού κατά βάση οι γηπεδούχοι αγωνίζονταν πίσω από τη σέντρα.

Χοσέ Χολέμπας: Η ανόητη αποβολή του, μόνο και μόνο επειδή δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα νεύρα του, κατέστρεψε την προσπάθεια που έκανε η Εθνική στο δεύτερο ημίχρονο να πετύχει ένα γκολ. Ασχέτως αν έκανε κάποιες καλές ενέργειες από αριστερά, η φάση του 59ου λεπτού αποδείχθηκε μοιραία για την ελληνική ομάδα.

Κώστας Κατσουράνης: Πίεσε, δημιούργησε, είχε δοκάρι με ωραία κεφαλιά, αλλά το αποκορύφωμα ήταν πως η φάση του γκολ ξεκίνησε από τα δικά του πόδια, καθώς ήταν αυτός που τροφοδότησε τον Τοροσίδη στα αριστερά.

Γιάννης Μανιάτης: Δυναμικός, όπως πάντα, μάλλον περίσσευε στο χώρο του κέντρου, αφού ίσως χρειαζόταν στη θέση του ένας πιο δημιουργικός παίκτης. Η επιλογή του Σάντος να τον χρησιμοποιήσει με αυτόν τον τρόπο, δεν ανέδειξε την προσπάθειά του.

Παναγιώτης Ταχτσίδης: Κέρδισε μάχες στο χώρο του κέντρου, ενώ είχε κι ένα καλό σουτ στο πρώτο ημίχρονο, με την μπάλα να περνάει λίγο πάνω από την εστία των γηπεδούχων.

Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος: Μία ακόμα καλή εμφάνιση από τον μεσοεπιθετικό της Μπολόνια, που μπορεί να μην σκόραρε αυτή τη φορά (όπως στη Λιθουανία), αλλά στο δεύτερο ημίχρονο έτρεξε αρκετά και σέρβιρε μερικές καλές σέντρες. Κουράστηκε πάντως στα τελευταία λεπτά.

Παναγιώτης Κονέ: Όσο καλές εμφανίσεις πραγματοποιεί στο ιταλικό πρωτάθλημα με τη φανέλα της Μπολόνια, τόσο απογοητεύει όταν φοράει το εθνόσημο στο στήθος. Κάκιστος στο πρώτο ημίχρονο, χωρίς δημιουργία, και δικαίως αντικαταστάθηκε νωρίς.

Κώστας Μήτρογλου: Έχανε, έχανε, έχανε, αλλά κάποια στιγμή θα το έβαζε. Όπως και έγινε. Ο σέντερ φορ της Εθνικής είχε τρεις κλασικές ευκαιρίες να χριστεί σκόρερ, κάτι που κατάφερε τελικά στο 72ο λεπτό, όταν κινήθηκε πολύ ωραία μέσα στη μικρή περιοχή και μετέτρεψε σε γκολ την πάρε-βάλε σέντρα του Τοροσίδη.

Σωτήρης Νίνης: Μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο και η Εθνική άλλαξε ταυτότητα, καθώς έγινε πιο επιθετική, σαφώς πιο δημιουργική και φυσικά πιο απειλητική. Ανέλαβε τη δεξιά πλευρά, ενώ το highlight του ήταν ένα φοβερό σουτ από μακρινή απόσταση, που βρήκε στο οριζόντιο δοκάρι του Γέλε.

Γιώργος Καραγκούνης: Η είσοδός του στον αγώνα ήρθε την κατάλληλη στιγμή, όταν και οι δύο ομάδες αγωνίζονταν με 10 παίκτες. Οι κενοί χώροι τού επέτρεψαν να σπρώξει μπροστά την ελληνική ομάδα και να ωθήσει τους συμπαίκτες του στην επίτευξη ενός γκολ, κάτι που συνέβη μόλις πέντε λεπτά αργότερα.

Δημήτρης Παπαδόπουλος: Μπήκε στα τελευταία λεπτά του αγώνα, με στόχο να κρατήσει την μπάλα στην επίθεση και να απειλήσει για ένα δεύτερο γκολ, που θα έβαζε τέλος στο ματς.