Με οδυνηρό τρόπο ολοκληρώθηκε η παρουσία της Ελλάδας στα γήπεδα της Βραζιλίας. Οι διεθνείς κατέβαλαν σπουδαία προσπάθεια στο Παγκόσμιο Κύπελλο, ωστόσο στην διαδικασία των πέναλτι έμελλε να έρθει ο αποκλεισμός από την Κόστα Ρίκα.

Η πορεία της Εθνικής ξεκίνησε άσχημα σε αυτό το τουρνουά. Ήττα με 3-0 από την Κολομβία και μεγάλη γκρίνια. Η λευκή ισοπαλία κόντρα στην Ιαπωνία, με παίκτη λιγότερο για σχεδόν μια ώρα παιχνιδιού, επέτρεψε στην Ελλάδα να διεκδικήσει την πρόκριση της στην φάση των "16" της διοργάνωσης, στο τελευταίο ματς των ομίλων απέναντι στην Ακτή Ελεφαντοστού των Ντρογκμπά, Ζερβινιό και Τουρέ.

Στις καθυστερήσεις και με το σκορ 1-1, ο Σαμαράς ευστόχησε από τα 11 βήματα. Η Ελλάδα ήταν για πρώτη φορά στην ιστορία της στην δεύτερη φάση ενός Μουντιάλ. Εκεί περίμενε η Κόστα Ρίκα και δυστυχώς το τέλος της διαδρομής στα γήπεδα της Βραζιλίας.

Το συγκινητικό αντίο του Καραγκούνη

Πλέον υπάρχει η επόμενη μέρα για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, με ορισμένες σημαντικές αλλαγές στα δεδομένα. Η αποχώρηση του Φερνάντο Σάντος και αυτή του Γιώργου Καραγκούνη, μαζί με την επικείμενη πρόσληψη (και επίσημα) του Κλάουντιο Ρανιέρι, είναι οι τρεις σπουδαιότερες ειδήσεις στον αυριανό σχεδιασμό. Αλλαγές που αναμένεται να διαφοροποιήσουν την εικόνα της Εθνικής ομάδας στο άμεσο μέλλον.

Σαρρής: ''Υπάρχουν απαιτήσεις από τον Ρανιέρι"

Σίγουρα μέσα από τα 4 αυτά ματς, ο Ιταλός τεχνικός θα διέκρινε αρκετά πράγματα στο παιχνίδι της Ελλάδας. Κάποια θα του άρεσαν, κάποια άλλα όχι. Πάμε όμως να δούμε θέση - θέση τι έδειξαν οι διεθνείς στο Μουντιάλ και τους λόγους που θα έδωσαν στον Ρανιέρι να χαμογελάει ή να προβληματίζεται.

Τερματοφύλακες

Ο Καρνέζης ήταν ο βασικός γκολκίπερ. Σε γκάφα δεν υπέπεσε, όμως σίγουρα δεν εντυπωσίασε κιόλας. Στα γκολ που δέχθηκε (4 από τα 5 συνολικά) δεν έφερε προσωπική ευθύνη αλλά οι αντιδράσεις του δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές. Ο Γλύκος στο διάστημα που χρησιμοποιήθηκε κόντρα στην Ακτή ήταν σταθερός, χωρίς να χρειαστεί να κάνει την μεγάλη επέμβαση. Ο Καπίνο δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου. Ουσιαστικά στην εποχή Ρανιέρι κανείς δεν έχει ξεκάθαρο προβάδισμα και ξεκινάνε όλοι από την ίδια αφετηρία.

Αμυντικοί

Παπασταθόπουλος και Μανωλάς έκαναν θραύση, παρά το γεγονός πως δεν είχαν μεγάλη προϋπηρεσία ως δίδυμο στην καρδιά της "γαλανόλευκης" άμυνας. Οι τραυματισμοί των Σιόβα και Κυριάκου Παπαδόπουλου ουσιαστικά έφεραν αυτή την εξέλιξη, που ωστόσο αποδείχθηκε ευεργετική για την ομάδα. Γρήγορες και αποφασιστικές επεμβάσεις, σωστές τοποθετήσεις και ελάχιστα λάθη, είναι η συνολική αποτίμηση για "Πάπα" και Μανωλά. Ένας λόγος για να χαμογελάει ο Ρανιέρι.

Καλό τουρνουά έκανε και ο Τοροσίδης. Με πολλές δυνάμεις, πρωτοβουλίες επιθετικά και σταθερά καλή παρουσία στην άμυνα. Μπορούσε να είχε καλύτερες επιλογές στο δεύτερο μισό του γηπέδου προς την επίθεση. Όμως συνολικά βοήθησε αρκετά στην Βραζιλία. Διαθέσιμος 100% για το επόμενο Euro. Στο Μουντιάλ του 2018 θα είναι 33 ετών, οπότε σιγά σιγά ο Ρανιέρι θα πρέπει να ετοιμάσει τον επόμενο δεξιό μπακ για την Εθνική ομάδα.

Το πολύ κακό πρώτο ματς απέναντι στην Κολομβία μοιάζει με ψέμα, αν αναλογιστεί κανείς το αγωνιστικό πρόσωπο που έδειξε ο Χολέμπας στην συνέχεια. Καλός με την Ιαπωνία, εξαιρετικός με την Ακτή, βιονικός (53 σπριντ σε 120 λεπτά!) με την Κόστα Ρίκα. Μοντέρνος αριστερός μπακ, που όταν έχει μπροστά του παίκτη να τον βοηθάει ανασταλτικά (δεν είναι το δυνατό σημείο του Χοσέ), γίνεται υπερπολύτιμος.

Καθόλου τυχαία τα αποθεωτικά σχόλια από τον Ρομπέρτο Κάρλος ( "καλύτερος αριστερός μπακ στο Μουντιάλ μετά τον Μαρσέλο") και Άντζελο Ντι Λίβιο ( "αν ήμουν υπεύθυνος στην Ρόμα, θα τον έπαιρνα με κλειστά μάτια"). Ισχύει ό,τι και για τον "Τόρο". Στο Euro του 2016 ο Χολέμπας θα είναι 32 ετών, στο Μουντιάλ της Ρωσίας 34...

Μόρας και Βύντρα είναι ήδη 33 ετών, όμως αγωνίζονται βασικοί σε Ιταλία και Ισπανία αντίστοιχα. Πρωταθλήματα επιπέδου. Ο Ρανιέρι εδώ έχει να πάρει αποφάσεις. Δύο έμπειροι παίκτες που μπορούν να βοηθήσουν άμεσα αλλά όχι τόσο μελλοντικά. Αντίθετα με τον Τζαβέλλα που στα 27 του και με εμπειρία από Μπουντεσλίγκα και Σαμπιονά, έχει ακόμη χρόνια προσφοράς, εφόσον βεβαίως το κρίνει ο προπονητής του. Κανείς από τους τρεις προαναφερθέντες δεν είχε χρόνο συμμετοχής στα γήπεδα της Βραζιλίας.

Μέσοι

Ο Γιώργος Καραγκούνης έδειξε πως βαστάνε τα πόδια του (πρώτος σε χιλιόμετρα κόντρα στην Κ. Ρίκα) ακόμη και στα 37. Όμως δεν θα αγωνιστεί ξανά σε επίσημο ματς με το εθνόσημο. Μια σημαντική τρύπα αγωνιστικά αλλά κυρίως στην ψυχολογία και το πάθος που μετέφερε ο "Κάρα" στα αποδυτήρια.

Αντίθετα, οι Μανιάτης, Σάμαρης και Κονέ έδειξαν πως είναι μια καλή τριάδα παικτών που μπορούν να δώσουν λύσεις στον άξονα της μεσαίας γραμμής. Σταθερά σε υψηλά επίπεδα η απόδοση του Μανιάτη σε όλο το τουρνουά (με αποκορύφωμα το καταπληκτικό ματς κόντρα στην Ακτή), με αυξομειώσεις αλλά σίγουρα θετική αυτή του Κονέ. Καθ' όλα ελπιδοφόρα αυτή του Σάμαρη, που εφόσον καταφέρει να αποκτήσει σταθερότητα και μεγαλύτερη συγκέντρωση, θα γίνει υπεραπαραίτητος στην Εθνική.

Ο Φετφατζίδης είναι μια ξεχωριστή περίπτωση και έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα τον χειριστεί ο Ρανιέρι. Σίγουρα ο πιο τεχνίτης από όλους τους μεσοεπιθετικούς, έδωσε φρεσκάδα με την Κολομβία, δεν φάνηκε με την Ιαπωνία (θυσιάστηκε σχετικά γρήγορα για να μπει ο Καραγκούνης μετά την αποβολή του Κατσουράνη). Στα 24 του και πλέον στο Καμπιονάτο έχει αρκετό μέλλον μπροστά του. Μεγάλο κέρδος αν μπορέσει να ξεδιπλώσει το ταλέντο του με την φανέλα της Εθνικής.

Μέλος της ομάδας εδώ και αρκετό διάστημα αλλά δίχως να πάρει πολλές ευκαιρίες, αποτελεί και ο Παναγιώτης Ταχτσίδης. Από μικρός ξενιτεύτηκε στην Ιταλία. Οι ικανότητες του είναι δεδομένες, τα σωματικά του προσόντα εντυπωσιακά. Πιθανόν ένα από τα στοιχήματα του Ρανιέρι, να αξιοποιήσει τον 23χρονο μέσο που δεν χρησιμοποιήθηκε λεπτό στο Μουντιάλ. Αρκεί βεβαίως να δουλέψει και ο ίδιος.

Καλή ήταν η προσπάθεια και του Χριστοδουλόπουλου. Γεμάτο ματς κόντρα στους Ιβοριανούς, καλός απέναντι και στην Κόστα Ρίκα αλλά δίχως ουσία. Σε αυτό το τελευταίο πρέπει να δουλέψει καθώς είναι κρίμα να αφήνει ημιτελείς τις όμορφες ενέργειες που έχει στο παιχνίδι. Και αυτός συνεχίζει κατά τα φαινόμενα (κλείνει στην Βερόνα) στο Καμπιονάτο και σίγουρα θα βρίσκεται στα υπόψιν του Ρανιέρι.

Στα πλάνα του Ιταλού μοιάζει δύσκολο να βρουν χώρο οι Τζιόλης και Κατσουράνης. Τουλάχιστον κρίνοντας από την παρουσία τους στο Μουντιάλ. Ο πρώτος ηλικιακά δεν έχει πρόβλημα (29), είναι καλός πασέρ αλλά βαρύς, ενώ ο Σάντος δεν τον χρησιμοποίησε καθόλου στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Θα περάσει από την κρίση του Ρανιέρι.

Ο Κατσουράνης πάλι δείχνει πως δεν μπορεί να ακολουθήσει τους ρυθμούς σε τέτοιο επίπεδο, όπου η εμπειρία από μόνη της δεν φτάνει. Είναι ήδη 35 ετών, ο άξονας της μεσαίας γραμμής δούλεψε σαφώς καλύτερα δίχως εκείνον και η λογική λέει πως δεν έχει θέση στην Εθνική της επόμενης μέρας.

Επιθετικοί

Φιλότιμος, πιστός στην τακτική, παίκτης ομάδας. Αυτός ήταν ο Σαλπιγγίδης στο Μουντιάλ. Κάνει πάντα ό,τι του ζητήσει ο προπονητής του. Δεν έχει το εύκολο γκολ, ούτε την ικανότητα στο "ένας εναντίον ενός". Αν και 33 ετών, ίσως έχει ακόμη κάποια ματς στην Εθνική εξαιτίας της εργατικότητας που δείχνει. Μια περίπτωση που θα σκεφτεί αρκετά ο Ρανιέρι.

Αντίθετα δεν έχει πολλά να λάβει υπόψιν του στην περίπτωση του Γκέκα. Όχι γιατί ο Φάνης αστόχησε στην διαδικασία των πέναλτι με την Κόστα Ρίκα. Αυτά είναι αστειότητες. Απλά ο 34χρονος φορ δείχνει πως πλέον δεν μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά σε αυτό το επίπεδο. Παραμένει πονηρός, αλλά όχι γρήγορος ή ευέλικτος.

Ο Μήτρογλου επίσης δεν έκανε καλό τουρνουά αλλά μιλάμε για εντελώς ξεχωριστή υπόθεση. Δίχως παιχνίδια στα πόδια του το δεύτερο μισό της σεζόν (εξαιτίας τραυματισμού) είχε φυσιολογικά χάσει τον ρυθμό και την επαφή του με τα δίχτυα. Με την Ελλάδα να δυσκολεύεται πολύ στην δημιουργία καταστάσεων μέσα στην αντίπαλη περιοχή, ο Μήτρογλου έδειχνε ακόμη χειρότερος. Αλλά είναι 100% βέβαιο πως θα είναι στα πλάνα του Ρανιέρι.

Το ίδιο προφανώς ισχύει και για τον Σαμαρά, αν και μάλλον άπαντες περίμεναν περισσότερα πράγματα από εκείνον στην Βραζιλία. Γιατί είναι δεδομένη η ποιότητα του και το τι μπορεί να κάνει. Καθοριστικός κόντρα στην Ακτή, θετικός αλλά δίχως να κάνει την διαφορά στα υπόλοιπα παιχνίδια.

Αυτά και άλλα πολλά

Σε επίπεδο ατομικό, διδύμων και συνεργασίας μεταξύ παικτών, σίγουρα ο Ρανιέρι έχει ένα αξιόπιστο δείγμα αγώνων και μάλιστα σε μια διοργάνωση όπως το Μουντιάλ. Επομένως μπορεί να αξιολογήσει με μεγαλύτερη ασφάλεια του υλικό του.

Από εκεί και πέρα ο Ιταλός τεχνικός είναι βέβαιο πως διέκρινε θετικά και αδυναμίες στην συνολική λειτουργία της Εθνικής και τον τρόπο που αντιδρά κάτω από συγκεκριμένες καταστάσεις. Πράγματα που θα κρατήσει και άλλα που θα θελήσει να αλλάξει/βελτιώσει. Ένα από αυτά θα είναι και η επιθετική συμπεριφορά της ομάδας, ιδίως όταν έχει την μπάλα στα πόδια της.

Ο προκριματικός όμιλος για το Euro 2016 είναι θεωρητικά εύκολος για την Ελλάδα (από κάθε όμιλο περνούν οι δύο πρώτες ομάδες, ενώ την 24άδα συμπληρώνουν η διοργανώτρια Γαλλία, η καλύτερη 3η των ομίλων και τέσσερις ομάδες που θα προκύψουν από τα μπαράζ μεταξύ των υπόλοιπων 3ων), γεγονός που θα δώσει περισσότερη άνεση χρόνου και πειραματισμών (σε συστήματα, διάταξη και νέους παίκτες) στον Ιταλό τεχνικό.

Ο Ρανιέρι καλείται να αναλάβει μια ομάδα που από πλευράς αποτελεσμάτων είναι επιτυχημένη, ενώ υπάρχει στην διάθεση του μια καλή φουρνιά Ελλήνων παικτών. Μια πρόκληση για αυτόν είναι να διατηρήσει την αποτελεσματικότητα της Εθνικής και παράλληλα να της δώσει έναν διαφορετικό, πιο ελκυστικό αέρα μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Για την ώρα ο 63χρονος προπονητής εξακολουθεί να αναλύει με κάθε λεπτομέρεια οτιδήποτε αφορά την Εθνική ομάδα και συγκεντρώνει στοιχεία για κάμποσους παίκτες που δεν ήταν στην Βραζιλία. Η εποχή Ρανιέρι είναι προ των πυλών για την Ελλάδα, με την ευχή να πετύχει ακόμη περισσότερα από τον προκάτοχο του, Φερνάντο Σάντος.