Αν γινόταν μια ερώτηση στους φίλους της Ρεάλ για το ποιον παίκτη από εκείνους που αγάπησαν και "δέθηκαν" μαζί του δεν πρόλαβαν να τον χαρούν όσο θα ήθελαν με τη λευκή φανέλα, τότε ο Φερνάντο Ρεδόνδο θέτει σίγουρα σοβαρή υποψηφιότητα για να βρεθεί στην κορυφή των προτιμήσεών τους.

Ο Αργεντίνος πρώην άσος φόρεσε στα 19 χρόνια καριέρας του τη φανέλα τεσσάρων μόλις ομάδων -της Αρχεντίνος Τζούνιορς, της Τενερίφης, της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μίλαν- και το σίγουρο είναι πως εκεί που έζησε τις μεγαλύτερες στιγμές ήταν στο "Μπερναμπέου" που ήταν και το ποδοσφαιρικό του σπίτι από το 1994 μέχρι το 2000.

Ίσως μάλιστα το γεγονός ότι έφυγε παρά τη θέλησή του από τους Μαδριλένους έφερε και την αρχή του τέλους στην καριέρα του, καθώς φόρεσε μόλις 16 φορές τη φανέλα της Μίλαν πριν αναγκαστεί πριν από ακριβώς 10 χρόνια να ανακοινώνει επίσημα το αντίο του στα γήπεδα.

Ποιοι είναι όμως οι σημαντικότεροι σταθμοί της ποδοσφαιρικής διαδρομής του 45χρονου πλέον Ρεδόνδο και γιατί ακόμα και τώρα όλοι στο άκουσμά του φέρνουν στο μυαλό μία τιτανομαχία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με τη Ρεάλ Μαδρίτης για το Champions League;

Το Sport24.gr γυρίζει το χρόνο πίσω και θυμάται πώς ο Αργεντίνος κατάφερε να αποκτήσει μόνο φίλους στο χώρο του αθλητισμού και να γίνει από τις πλέον συμπαθητικές φυσιογνωμίες στη σύγχρονη ιστορία του "βασιλιά των σπορ".

Το ξεκίνημά του είναι εντυπωσιακό αν αναλογιστεί κανείς πως μόλις στα 16 του χρόνια έκανε ντεμπούτο στην Αρχεντίνος Τζούνιορς (πρώτη ομάδα του θρυλικού Ντιέγκο Μαραντόνα) ενώ στα 21 του έκανε το μεγάλο άλμα στη La Liga, με την Τενερίφη να τον εμπιστεύεται και να μην το μετανιώνει λεπτό.

Στα Κανάρια Νησιά ο Αργεντίνος άσος έμεινε μία τετραετία (103 συμμετοχές - 8 γκολ) και είχε μάλιστα για προπονητή τον συμπατριώτη του Χόρχε Βαλντάνο, με Βαλντάνο να μετακομίζει στο "Μπερναμπέου" το 1994 και να τον παίρνει μαζί του σε μία μεταγραφή που κόστισε 5.000.000 δολάρια στους "μερένγκες".

Η ώρα για την εκτόξευσή του είχε έρθει. Ο Ρεδόνδο έγινε βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος της Ρεάλ, με την οποία πανηγύρισε δύο πρωταθλήματα Ισπανίας (1994-95, 1996-97) και ισάριθμα Champions League (1997-98, 1999-2000), ενώ στη τελευταία του σεζόν με τους Μαδριλένους καθήλωνε άπαντες με το παιχνίδι του.

Ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, που ανέλαβε μεσούσης της σεζόν, τον χρησιμοποιούσε ως δίδυμο στον άξονα μαζί με τον Στιβ ΜακΜάναμαν, και ο Αργεντίνος έκανε το ένα παιχνίδι καλύτερο από το άλλο ειδικά στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση που τον βρήκε στο φινάλε να κερδίζει τον τίτλο του MVP.

Και επειδή σε μία πεντανόστιμη τούρτα πρέπει να υπάρχει και το... κερασάκι, ο Αργεντίνος το πρόσφερε στους φίλους της Ρεάλ με τον πλέον μεγαλοπρεπή τρόπο, στον δεύτερο προημιτελικό κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο "Ολντ Τράφορντ".

"Θύμα" του ήταν ο Νορβηγός αμυντικός των "κόκκινων διαβόλων" Χένινγκ Μπεργκ τον οποίο ντρίμπλαρε με αριστουργηματικό τακουνάκι πριν βγάλει μία ασίστ πάρε-βάλε στον Ραούλ, σε μία φάσή που έμεινε στην ιστορία όπως και η ατάκα του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον αμέσως μετά τον αγώνα: "Τί έχει αυτός ο παίκτης στα πόδια του; Μαγνήτη;"

Εκείνο μάλιστα το τακουνάκι εκλέχτηκε αρκετά χρόνια αργότερα (σε ψηφοφορία της Marca) ως το κορυφαίο τακουνάκι σε όλη την ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης (!), αφήνοντας στη 2η θέση το τακουνάκι του Γκούτι κόντρα στη Ντεπορτίβο Λα Κορούνια (Ιανουάριος 2010) στην 3η αυτό του Κριστιάνο Ρονάλντο με αντίπαλο τη Ράγιο Βαγεκάνο και στην 4η ένα ιστορικό του Αλφρέδο Ντι Στέφανο σε ντέρμπι με την Ατλέτικο.

Κατά τη διάρκεια της χρυσής εξαετίας του στη Μαδρίτη (σπάνια συναντάει κανείς παίκτη με τέτοια τεχνικά χαρίσματα που να έχει απόλυτη ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης) ο Ρεδόνδο απέκτησε μάλιστα το προσωνύμιο "Πρίγκηπας" ενώ τον Απρίλιο του 2013 εισέπραξε ένα ακόμα παράσημο όταν η μαδριλένικη "Marca" τον συμπεριέλαβε στην κορυφαία ξένη ενδεκάδα στην ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης!

Και επειδή σε μία ποδοσφαιρική ιστορία πρέπει να υπάρχει και η άσχημη όψη, αυτήν την βίωσε ο Αργεντίνος στη δύση της καριέρας του.

Αρχικά με την μετακίνησή του στη Μίλαν έναντι 11.000.000 λιρών όπου οι ομάδες είχαν έρθει σε συμφωνία χωρίς να ρωτήσουν ποτέ τον ίδιο (υπήρχαν μάλιστα οπαδοί της Ρεάλ που συγκεντρώθηκαν έξω από το "Μπερναμπέου" να διαμαρτυρηθούν για την πώλησή του) και στη συνέχεια με τα προβλήματα τραυματισμών που τον "τσάκισαν" και δεν τον άφησαν ποτέ να δείξει στην Ιταλία ούτε ένα ένα μικρό δείγμα των τρομερών ικανοτήτων του.

Ικανότητες που δεν είχε δείξει μάλιστα μόνο στη Ρεάλ (165 συμμετοχές - 4 γκολ) αλλά και στην εθνική Αργεντινής (29 συμμετοχές - 1 γκολ), με την οποία κατέκτησε το Copa America το 1993 και που έναν χρόνο αργότερα την τίμησε και με το παραπάνω στα γήπεδα των ΗΠΑ στο πλαίσιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Και όπως σε συλλογικό επίπεδο θα έχει πάντα το παράπονο για τους τραυματισμούς που έγιναν "εχθροί" του όταν έκλεισε τα 30 του, σε εθνικό επίπεδο θα έχει πάντα να λέει για την κόντρα του με τον Πασαρέλα που δεν του επέτρεψε να βρεθεί στο Μουντιάλ του 1998 όταν ήταν σχεδόν στο peak της καριέρας του (δεν συμβιβάστηκε με την απαίτηση του προπονητή να αποχωριστεί την πλούσια κώμη του).

Ας είναι. Ακόμα και έτσι ο Φερνάντο Ρεδόνδο πέτυχε πάρα πολλά μέσα από την πορεία του στα γήπεδα με το σημαντικότερο όλων να είναι ένα: η εκτίμηση και ο σεβασμός που τρέφουν για αυτό όχι μόνο οι Αργεντίνοι, όχι μόνο οι Μαδριλένοι αλλά σύσσωμος ο ποδοσφαιρικός πλανήτης.

Η ΜΑΓΙΚΗ ντρίμπλα του Ρεδόνδο στον Χένινγκ Μπεργκ:

Φερνάντο Ρεδόνδο - Ο "Πρίγκηπας" της Ρεάλ Μαδρίτης: