Ο 39χρονος bon viveur ως μέλος του πρώην πλέον καθεστώτος της Λιβυής, κατηγορείται για βαρύτατα αδικήματα.

Η Interpol από τον περασμένο μήνα έχει εκδώσει ένταλμα σύλληψης ζητώντας από 188 χώρες να τον συλλάβουν.

Εκτός από τον συνταγματάρχη Καντάφι, έχουν χάσει τη ζωή τους στις βίαιες συγκρούσεις που οδήγησαν στην ανατροπή του καθεστώτος, οι γιοι του Μοτασίμ και Σαίφ.

Ο Σααντί Καντάφι, παρότι κράτησε πιο ήπια στάση σε σχέση με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας δεν τα κατάφερε να συμβάλει στην κατάπαυση του πυρός μεταξύ του καθεστώτος και της νέας τάξης πραγμάτων στη Λιβυή.

'Ετσι από το να παραδοθεί και να παραπεμφθεί άμεσα σε δίκη προτίμησε τη διαφυγή του στην πρωτεύουσα του Νίγηρα, Νιαμέι. Σύμφωνα πάντως με το BBC, παρότρυνε τον στρατό της Λιβυής να πυροβολεί αδιακρίτως πολίτες που διαδήλωναν στο διάστημα των πρώτων ημερών της εξέγερσης.

Η... υποτιθέμενη καριέρα στην Ιταλία

O Αλ-Σααντί έπαιξε ποδόσφαιρο στην πατρίδα του με τα χρώματα της Αλ Αχλί. Στις 6 Ιουνίου 2000, το BBC ανέφερε πως ο γιος του Λίβυου ηγέτη υπέγραψε συμβόλαιο με την πρωταθλήτρια Μάλτας, Μπιρκίκαρα κάτι που αποδείχθηκε αναληθές.

Το 2003 έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής από τη Λιβυή που εντάχθηκε σε σύλλογο του καμπιονάτο. Η Περούτζια του ιδιόρρυθμου προέδρου, Γκαούτσι προχώρησε στην απόκτηση του, μία είδηση που προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση.

Προηγουμένως ο Καντάφι κατείχε το 7,5% των μετοχών της Γιουβέντους, όμως παραχώρησε το μερίδιο του προκειμένου να κάνει το παιδικό του όνειρο πραγματικότητα παίζοντας ποδόσφαιρο στη Serie A.

Mε απόλυτα... δημοκρατικές διαδικασίες φορούσε και το περιβραχιόνιο του αρχηγού της εθνικής Λιβυής, ενώ διετέλεσε και πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της χώρας. Στην Περούτζια παρέμεινε μέχρι το 2005 καταφέρνοντας να συμπληρώσει μετά βίας μία συμμετοχή.

Επόμενος σταθμός της καριέρας του Αλ-Σααντί ήταν η Ουντινέζε στην οποία αγωνίστηκε για 10 μόλις λεπτά στο ματς που έκλεισε τη σεζόν κόντρα στην Κάλιαρι.

Ακολούθησε η Σαμπντόρια (2006/07), όπου δεν κατάφερε να δώσει το παρών σε κανένα επίσημο παιχνίδι!