Μόνο παράδεισο δε θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανένας προπονητής τον πάγκο της Ίντερ.

Μπορεί να πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης, αλλά η καρέκλα του προπονητή στο “Μεάτσα” έχει αποδειχθεί ηλεκτρική.

Ο Κλαούντιο Ρανιέρι ήταν ο τελευταίος που το βίωσε αυτό, αφού από χθες αποτελεί παρελθόν από τους "Νερατζούρι". Τι κι αν ο Μάσιμο Μοράτι είχε δηλώσει λίγες ώρες πριν πως στηρίζει τον Ιταλό τεχνικό; Αυτό δεν κράτησε για πολύ, με αποτέλεσμα να γίνει ο 17ος προπονητής που πέρασε από την Ίντερ από το 1995, όταν πήρε τα ηνία του συλλόγου ο Μοράτι. Με αφορμή αυτό το περιστατικό το Sport24.gr κάνει μία αναδρομή σε όσους έκατσαν στον πάγκο των Μιλανέζων στο προαναφερθέν χρονικό διάστημα.

Ο πρώτος τεχνικός στον οποίο εμπιστεύτηκε τις τύχες της Ίντερ ο Μοράτι ήταν ο Οτάβι Μπιάνκι. Ο Ιταλός είχε πάρει με τη μεγάλη Νάπολι του Μαραντόνα ένα νταμπλ και ένα κύπελλο ΟΥΕΦΑ, ενώ ήταν ο άνθρωπος που απέκτησε τους Ρομπέρτο Κάρλος και Χαβιέρ Ζανέτι. Παρόλα αυτά, τα άσχημα αποτελέσματα και κυρίως η ήττα από την πρώην ομάδα του, τη Νάπολι, ήταν αρκετά για να τον απολύσει ο Μοράτι μόλις λίγους μήνες μετά.

Τη σκυτάλη πήρε ο Λουίς Σουάρες, ο οποίος ήταν προσωρινός και έδωσε τη θέση του στον Ρόι Χόντσον. Ο Άγγλος τεχνικός οδήγησε το 1996 την ομάδα στην Ευρώπη, αλλά αυτό έμελλε να στραφεί εναντίον του, αφού εν τέλει απολύθηκε το 1997 μετά από μία απροσδόκητη ήττα από τη Σάλκε. Άφησε την ομάδα στην τρίτη θέση της βαθμολογικής κατάταξης στο Καμπιονάτο και το μόνο που έκανε ο διάδοχός του, ο Λουτσιάνο Καστελίνι, ήταν να πάρει δύο νίκες και να ανεβάσει τους "Νερατζούρι" στη δεύτερη θέση.

Ο επόμενος τεχνικός της Ίντερ ήταν ο Λουίτζι Σιμόνι, ο οποίος στην πρώτη του χρονιά κατάφερε να κατακτήσει το ΟΥΕΦΑ έχοντας ως μεγάλο πρωταγωνιστή τον Βραζιλιάνο Ρονάλντο. Ωστόσο, πλήρωσε το μάρμαρο για το κακό ξεκίνημα που έκανε στην επόμενη σεζόν (1998/99) με αποτέλεσμα να φύγει το Νοέμβριο του 1998. Ο Μιρτσέα Λουτσέσκου πήρε τη θέση του, αλλά επίσης δεν κατάφερε να τελειώσει τη σεζόν. Ο αποκλεισμός από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η βαριά ήττα με 4-0 από τη Σαμπντόρια ήταν αρκετά για να χάσει τη θέση του. Ο πιστός στρατιώτης Κατσελίνι επέστρεψε για να φύγει μετά από τέσσερα παιχνίδια! Ο Μοράτι έπεισε τον Χόντσον να επιστρέψει, αλλά ο Άγγλος έμεινε μόνο ως το τέλος της σεζόν.

Ο Μαρσέλο Λίπι ήταν ο εκλεκτός του Μοράτι για τη νέα χρονιά που ξεκινούσε με πολλά όνειρα. Ωστόσο, για μία ακόμη φορά ο ιδιοκτήτης της Ίντερ έμεινε στο τέλος απογοητευμένος με την ομάδα του να καταφέρνει μόνο να πάει μέχρι τον τελικό του κυπέλλου Ιταλίας. Εκεί γνώρισε την ήττα από τη Λάτσιο, η οποία κατέκτησε το νταμπλ, και απόρροια αυτού ήταν να δείξει ο Μοράτι την πόρτα της εξόδου στον Λίπι.

Ο Μάρκο Ταρντέλι ήταν ο επόμενος, ο οποίος δεν πήρε τίποτα στη μία σεζόν που έμεινε. Έτσι αντικαταστάθηκε από τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ, ο οποίος έφυγε πριν ολοκληρώσει τη δεύτερη σεζόν του, στο τέλος της οποίας προπονητής της ομάδας του Μιλάνου ήταν ο Κοράντο Βερντανέλι. Στη συνέχεια ο κλήρος έπεσε στον Αλμπέρτο Τζακερόνι, του οποίου το μόνο επίτευγμα ήταν πως κατόρθωσε να ολοκληρώσει τη σεζόν χωρίς να απολυθεί.

Το καλοκαίρι του 2004 ο Μοράτι αποφασίζει να πάρει από τη Λάτσιο τον Ρομπέρτο Μαντσίσι, ο οποίος είναι ως τώρα ο τεχνικός που έχει μείνει περισσότερο από κάθε άλλον επί εποχής του. Ο πρώην ποδοσφαιριστής των Λάτσιο και Σαμπντόρια κατακτά δύο κύπελλα Ιταλίας, ισάριθμα πρωταθλήματα, ενώ αργότερα δόθηκε στην Ίντερ και το πρωτάθλημα του 2006 λόγω του σκανδάλου Calciopoli, στο οποίο είχε πρωταγωνιστήσει η Γιουβέντους. Ωστόσο, η ήττα-αποκλεισμός από τη Λίβερπουλ και τα αρνητικά σχόλια που έκανε μετά από εκείνο το παιχνίδι ήταν η αιτία, σύμφωνα με τον ιταλικό Τύπο, που στο τέλος της σεζόν δόθηκε τέλος στη συνεργασία των δύο πλευρών.

Ο Μοράτι έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη και αποφάσισε για πρώτη φορά να δώσει τα κλειδιά του μαγαζιού σε προπονητή. Τελικά η επιλογή του τον δικαίωσε, αφού με τον Ζοσέ Μουρίνιο στο τιμόνι της η Ίντερ κατέκτησε την κορυφή της Ευρώπης μετά από 45 χρόνια. Ο Πορτογάλος πήρε ακόμα δύο πρωταθλήματα, ένα κύπελλο και ένα Σούπερ Καπ Ιταλίας, πραγματοποιώντας ένα απόλυτα επιτυχημένο πέρασμα.

Η απόφασή του, όμως, να φύγει το καλοκαίρι του 2010 για τη Ρεάλ Μαδρίτης, ήταν πισωγύρισμα για το σύλλογο, ο οποίος άρχισε ξανά να διώχνει τον ένα τεχνικό μετά τον άλλο. Ο πρώτος ήταν ο Ράφα Μπενίτεθ, ο οποίος απολύθηκε μεσούσης της επόμενης περιόδου, την οποία ολοκλήρωσε ο Λεονάρντο. Ο τελευταίος έγινε τεχνικός διευθυντής στην Παρί Σεν Ζερμέν από το καλοκαίρι και η Ίντερ θεώρησε πως ιδανική λύση θα ήταν ο Τζιανπάολο Γκασπερίνι. Τα αποτελέσματα, όμως, ήταν κάκιστα και έτσι αποχώρησε εσπευσμένα, όπως το ίδιο έγινε και με τον Ρανιέρι που τον αντικατέστησε.

Προπονητής της Ίντερ είναι από χθες ο Αντρέα Στραματσόνι, ο οποίος γνωρίζει πως δε θα κάτσει για πολύ, αφού είναι υπηρεσιακός. Ωστόσο, όλα δείχνουν πως ο επόμενος που θα δεχτεί κρούση από τον Μοράτι θα πρέπει να το σκεφτεί πολύ καλά προτού συναινέσει στην πρόταση του 66χρονου, γιατί η ημερομηνία λήξης κάθε προπονητή που αναλαμβάνει αυτή τη δουλειά είναι πολύ σύντομη.