Εάν υπάρχει ένας ποδοσφαιριστής στον κόσμο το οποίο θα μπορούσε να εμπιστευτεί με κλειστά τα μάτια ένας σύλλογος για να τον οδηγήσει στην κορυφή αυτός δεν θα ήταν ούτε ο Μέσι, ούτε ο Κριστιάνο Ρονάλντο αλλά ο Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς...

Απλούστατα γιατί ο Σουηδός σούπερ σταρ μπορεί να καυχιέται για το γεγονός ότι έχει καταφέρει κάτι το μοναδικό (και πιθανότατα δύσκολο να αντιγραφεί από τον οποιοδήποτε) κατά τη διάρκεια της αθλητικής του διαδρομής: να παίρνει πρωτάθλημα σχεδόν σε κάθε ομάδα στην οποία έπαιξε την τελευταία δεκαετία.

Το 2004 ολοκλήρωσε την τριετή του θητεία στο Άγιαξ με πρωτάθλημα, από εκεί μετακόμισε στην Ιταλία για να κάνει το "2 στα 2" στα πρωταθλήματα με τη φανέλα της Γιουβέντους (ακολούθως της αφαιρέθηκαν βέβαια οι δύο τίτλοι λόγω του σκανδάλου calciopoli), ενώ στη συνέχεια πήρε τρία συνεχόμενα σκουντέτι με την Ίντερ.

Το καλοκαίρι του 2009 η Μπαρτσελόνα τον απέκτησε για να κάνει δίδυμο-φωτιά με τον Μέσι και παρότι "σκοτώθηκε" με τον Πεπ Γουαρδιόλα έφυγε campeone από το "Καμπ Νόοου", ενώ η επιστροφή του στη Serie A μετά από έναν χρόνο απουσίας τον βρήκε και πάλι "καβάλα στο άλογο".

Ο Ίμπρα αποκτήθηκε από τη Μίλαν (για της αλλάξει τη μοίρα) μετά από έξι χρόνια ανομβρίας εντός συνόρων, την πήρε το από το χεράκι και έκανε και πάλι το θαύμα του, συμβάλλοντας τα μέγιστα ώστε οι ροσονέρι να γκρεμίσουν από την κορυφή τους "ξαδέρφους" νερατζούρι μετά από πέντε χρόνια συνεχούς κυριαρχίας.

Η σεζόν 2011-12 δεν ήταν πετυχημένη για τον πιο πετυχημένο "γυρολόγο" των ευρωπαϊκών γηπέδων τον 21ο αιώνα, μιας που η Γιουβέντους του Κόντε την εκθρόνισε, ενώ το περασμένο καλοκαίρι ήρθε η ώρα για μία ακόμα πρόκληση.

Να εγκαταλείψει την αγαπημένη του Ιταλία όχι όμως για χάρη κάποιας ομάδας της Πριμέρα Ντιβισιόν ή της Πρέμιερ Λιγκ αλλά για να πάει στην Παρί Σεν Ζερμέν και να προσπαθήσει να την βάλει για τα καλά στο χάρτη των "μεγάλων" του γαλλικού ποδοσφαίρου.

Και το κατάφερε με εμφατικό τρόπο καθώς τον περασμένο Μάιο οι πρωτευουσιάνοι γιόρτασαν με την ψυχή τους την κατάκτηση του πρωταθλήματος, το οποίο μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί και ιστορικό αν αναλογιστεί κανείς πως ήταν το πρώτο τους μετά το 1994!

Για όσους δεν το έχουν συνειδητοποιήσει λοιπόν, ο 31χρονος υψηλόσωμος στράικερ έχει αναδειχτεί πρωταθλητής στις 9 από τις 10 τελευταίες σεζόν (90% το ποσοστό επιτυχία του!), με τους 9 αυτούς τίτλους να έχουν μάλιστα έρθει με πέντε διαφορετικές ομάδες. Κάτι δηλαδή σαν το άγγιγμα του... Μιδά όπου ό,τι έπιανε γινόταν χρυσός!

Ναι, η συχνή αλλαγή φανέλας είναι το βασικότερο όπλο των ορκισμένων εχθρών του για να του κολλήσουν στάμπες όπως "τσιγκάνος", "μισθοφόρος" και "λεγεωνάριος", ο οποίος δεν δένεται με καμία ομάδα παρά μόνο με το χρήμα (από τα αρκετά συμβόλαια που κάνει).

Αυτό, όπως και το γεγονός ότι με όση άνεση και στιλ σαρώνει τους εγχώριους τίτλους όλα αυτά τα χρόνια, τόσο "βασανίζεται" στο Τσάμπιονς Λιγκ, με τον Ιμπραχίμοβιτς να μην έχει καταφέρει ακόμα να σηκώσει το βαρύτιμο τρόπαιο (ούτε καν να το διεκδικήσει σε τελικό) και τις Ίντερ και Μπαρτσελόνα να το κατακτούν την αμέσως επόμενη χρονιά από την αποχώρησή του.

Ανεξάρτητα πάντως από τα όποια επιχειρήματα εναντίον του αναφορικά με τον χαρακτήρα του και την όχι και τόσο καταλυτική του παρουσία του στα ευρωπαϊκά ματς που δίνουν προκρίσεις και φτιάχνουν ωραίες ιστορίες, ουδείς μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση την κλάση του, την αξία του αλλά και το γεγονός ότι αποτελεί έναν αυθεντικό σταρ των γηπέδων.

Σε όποια χώρα και αν έχει αγωνιστεί, όποια φανέλα ομάδας και αν έχει φορέσει, η ακτινοβονία του είναι δεδομένη (η Guardian τον είχε στην 5η θέση της λίστας με τους 100 καλύτερους παίκτες στον κόσμο το 2012 ενώ είναι μέσα στην τελική 10άδα υποψηφίων της UEFA για τον κορυφαίο παίκτη στην Ευρώπη τη σεζόν που πέρασε) και το ενδιαφέρον των άλλων για αυτόν διαχρονικό.

Αυτό το καλοκαίρι μάλιστα ίσως να είναι σημαδιακό για τον Σουηδό καθώς αν τα ρεπορτάζ επιβεβαιωθούν τότε θα έχει παρέα στην επίθεση της Παρί τη νέα σεζόν τον "μπόμπερ της Νάπολι" Έντινσον Καβάνι.

Με μία τέτοια μάλιστα προσθήκη -στον ήδη γαλαξία αστέρων που έχουν συγκεντρωθεί στο "Παρκ Ντε Πρενς" από τους Αντσελότι και Λεονάρντο- η ομάδα της "πόλης του Φωτός" είναι έτοιμη να ανέβει ένα ακόμα επίπεδο και να κυνηγήσει αυτό (το κάτι) που λείπει από τον Ιμπραχίμοβιτς: το Τσάμπιονς Λιγκ.

Θα τα καταφέρει; Ο (νέος ποδοσφαιρικός) χρόνος θα δείξει! Μέχρι τώρα πάντως, η ιστορία έχει δείξει πως ο Ζλάταν όλα τα καταφέρνει. Από παιδί προσφύγων, πήρε ένα ζευγάρι ποδοσφαιρικά παπούτσια και έφτασε να είναι το απόλυτο είδωλο. Ένας πραγματικός αστέρας που έχει κατακτήσει το πάντα και φυσικά ένα από τα μεγάλα ονόματα που θα φορέσει τα παπούτσια της ΝΙΚΕ για τα νέα Hypervenom .

Τι άλλο να ζητούσε και να σκεφτόταν στα παιδικά του όνειρα; Που μπορεί να φτάσει; Ταβάνι του Ιμπραχίμοβιτς είναι μονάχα ο ουρανός!