Τρεις αγωνιστικές πριν το φινάλε του συναρπαστικότερου πρωταθλήματος επί εποχής Premier League (ποτέ άλλοτε δεν υπήρχαν τρεις ομάδες που να διεκδικούν μέχρι τελικής πτώσης τον τίτλο) και η Λίβερπουλ χρειάζεται πλέον στραβοπάτημα της Μάντσεστερ Σίτι στο "Γκούντισον Παρκ" για να μη δει τα όνειρά της για το πρώτο πρωτάθλημα μετά από 24 χρόνια να ξεθωριάσουν...

Το ερώτημα λοιπόν που έχει τεθεί από τις αρχές της εβδομάδας και το οποιό τριβελίζει το μυαλό όλων όσοι παρακολουθούν από κοντά το αγγλικό πρωτάθλημα είναι ένα: θα δώσει η Έβερτον τα πάντα για τη νίκη γνωρίζοντας πως με θετικό αποτέλεσμα φέρνει τη μεγαλύτερη αντίπαλό της στο Νησί πολύ κοντά στον τίτλο;

Μπορεί για πολλούς "συνωμοσιολόγους" αυτό που θα γραφτεί να ξενίζει, αλλά η απάντηση είναι "Ναι, 100%". Φυσικά και υπάρχουν φίλοι των "ζαχαρωτών" που αισθάνονται ιδιαίτερα άβολα ξέροντας πως αν χαρούν αυτοί... μία με νίκη επί της Μάντσεστερ Σίτι οι συμπολίτες θα ανοίξουν σαμπάνιες ωστόσο τα συναισθήματά τους δεν πρόκειται όπως όλα δείχνουν να παίξουν κανέναν ρόλο σε αυτό το ζευγάρι.

"Δεν νομίζω πως υπάρχει αμφιβολία σχετικά με την ακεραιότητα του συλλόγου. Είμαστε μία ομάδα που θέλει να κερδίζει σε κάθε παιχνίδι. Δεν κάνουμε δώρα σε άλλες ομάδες", ήταν το μήνυμα του Ρομπέρτο Μαρτίνεθ στη συνέντευξη Τύπου για το ματς στο "Γκούντισον", πάνω στο οποίο "πάτησε" και ο Λέιτον Μπέινς για να δώσει το στίγμα όσον αφορά στην νοοτροπία των παικτών της Έβερτον.

Τα λόγια του είναι αφοπλιστικά και δεν επιδέχονται την παραμικρή παρερμηνεία: "Το να μην πάρει η Λίβερπουλ το πρωτάθλημα δεν κάνει εμάς καλύτερους. Όταν έρθει η ώρα για το ματς θα τα δώσουμε όλα για τη νίκη.

Καταλαβαίνεις την σκοπιά των οπαδών και την κόντρα που έχουν με αυτούς της Λίβερπουλ αλλά δεν πρέπει να κρίνεις τον εαυτό σου από την επιτυχία ή την αποτυχία της άλλης ομάδας".

Θέλετε και την άποψη ενός οπαδού της Έβερτον, του Πολ Ντάργκαν, όπως την κατέθεσε στην αγγλική Mirror: "Πονάω που το λέω αλλά οι ελπίδες μας για έξοδο στο Champions League έχουν εξατμιστεί.

Έχω απογοητευτεί όμως από τις κατηγορίες μερικών "κόκκινων" ότι δεν θα προσπαθήσουμε να επεκτείνουμε το εξαιρετικό εντός έδρας ρεκόρ μας και το τρομερό σερί αποτελεσμάτων απέναντι στη Σίτι.

Το να είναι ένας οπαδός της Έβερτον στενοχωρημένος με την προοπτική να δώσει στο πιάτο τον τίτλο στην αντίπαλό μας θα έχει ελάχιστη επίρροή στο ματς.

Η ακεραιότητα των παικτών είναι πέρα κάθε αμφιβολίας. Θα θέλουν το μάξιμουμ από αυτόν τον αγώνα από τη στιγμή μάλιστα που μαθηματικά δεν έχουν χαθεί όλες οι ελπίδες για το Champions League".

Kάπως έτσι είναι τα πράγματα λίγο πριν το κομβικό ματς (στην κούρσα του τίτλου) μεταξύ της Έβερτον και της Μάντσεστερ Σίτι, με τη λογική να λέει πως σε αυτό τον αγώνα θα δούμε πραγματική μάχη, αντάξια της ιστορίας των δύο ομάδων, και πως μετά το τέλος της δεν θα υπάρχει η παραμικρή αφορμή για μουρμούρα, γκρίνια, αμφισβήτηση, μεμψιμοιρία και γενικότερα ΜΙΖΕΡΙΑ!

Να μη γίνει δηλαδή αυτό που έλαβε χώρα πριν από ακριβώς τέσσερα χρόνια (στο Σαββατοκύριακο που ακολούθησε την Πρωτομαγιά) σε Αγγλία και Ιταλία, με τις Λίβερπουλ και Λάτσιο αντίστοιχα να βρίσκονται σε "αμήχανη" θέση και τα αποτελέσματά τους να δίνουν τροφή για (αμέτρητα) σχόλια (τα περισσότερα πικρόχολα από τους αντιπάλους τους) ακόμα και σήμερα.

Η Λίβερπουλ αντιμετώπιζε τότε την Τσέλσι για την πρότελευταια αγωνιστική της Premier League και ουσιαστικά ήταν το τελευταίο υψηλό εμπόδιο στην προσπάθεια των "μπλε" για τον τίτλο καθώς υποδέχονταν στο Λονδίνο τη Γουίγκαν στο φινάλε.

Η μοίρα όμως είχε φέρει έτσι τη βαθμολογία ώστε απώλεια βαθμών από την ομάδα του Αντσελότι στο "Άνφιλντ" να χάριζε ουσιαστικά στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το (4ο σερί) πρωτάθλημα που θα ήταν το 19ο στην ιστορία της (ξεπερνώντας τα 18 της Λίβερπουλ) και το γεγονός αυτό από μόνο του προκαλούσε... φαγούρα σε όλους τους φίλους των "reds".

Το ότι η ομάδα τους είχε μείνει από νωρίς εκτός διεκδίκησης του τίτλου το είχαν αποδεχτεί, να δώσουν όμως τον τίτλο στη Γιουνάιτεντ αυτό ήταν σαν να τους ζητούσαν να καταπιούν φαρμάκι. Τι έγινε;

Σε ένα ματς που η ατμόσφαιρα στο Άνφιλντ θύμιζε εκκλησία (πρωτόγνωρο για τα στάνταρντς όσον αφορά στα... ντεσιμπέλ που πιάνει αυτό το γήπεδο) η Τσέλσι νίκησε 2-0 και "κλείδωσε" τον τίτλο. Σημαντική λεπτομέρεια; Οι Λονδρέζοι άνοιξαν το σκορ με τον Ντρογκμπά ο οποίος όμως είχε δεχτεί μία εξαιρετική ασίστ από τον Στίβεν Τζέραρντ !

Υπάρχουν όμως και χειρότερα και αυτά έγιναν στην Ιταλία, όπου η Ρόμα βρέθηκε στη δυσάρεστη θέση να περιμένει "δώρο" από τη συμπολίτισσα Λάτσιο, η οποία τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος υποδέχτηκε την πρωτοπόρο Ίντερ.

Το δυστύχημα για τους 2ους εκείνη την εποχή "τζαλορόσι" (οι οποίοι είχαν... αυτοκτονήσει λίγες εβδομάδες νωρίτερα χάνοντας με 2-1 εντός από τη Σαμπντόρια και πέφτοντας από την κορυφή) ήταν πως η συμπολίτισσα δεν είχε κανέναν ουσιαστικά στόχο και την ίδια ώρα οι οπαδοί της πίεζαν με κάθε τρόπο την ομάδα να χάσει! Το αποτέλεσμα ήταν να διεξαχθεί ένα ματς στο "Ολίμπικο" υπό... σουρεάλ συνθήκες.

Η ομάδα του Μουρίνιο σφυροκοπούσε ανελέητα την εστία της Λάτσιο, ο Μουσλέρα "έπιανε τα άπιαστα" και οι φίλοι των γηπεδούχων στις εξέδρες έβριζαν τους παίκτες τους, απαιτώντας να δεχτούν γκολ. Όταν έγινε αυτό δις πανηγύρισαν έξαλλα (τα γκολ μπήκαν μάλιστα μπροστά από το πέταλο των οργανωμένων της Λάτσιο, στην Curva Nord), θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να πικάρουν τη "μισητή" Ρόμα που αντιλαμβανόταν εκείνη την ώρα πως χανόταν ιστορική ευκαιρία για να επιστρέψει στην κορυφή της Serie A μετά το 2001.

Το εκπληκτικό πάντως με τις δύο ομάδες είναι πως αρκετά χρόνια νωρίτερα είχαν βρεθεί σε ανάλογο "δίλημμα" και τότε τα αποτελέσματα στο χορτάρι ήταν εντελώς διαφορετικά.

Η Λάτσιο υποδέχτηκε την Ίντερ στο ιστορικό ματς της 5ης Μάη του 2002 όπου 45.000 οπαδοί των Μιλανέζων είχαν κάνει "Μεάτσα" το "Ολίμπικο" και γνώριζε πως αν έκοβε βαθμούς από το συγκρότημα του Έκτορ Ραούλ Κούπερ θα παρέδιδε με... κορδέλα τον τίτλο στη Γιουβέντους.

Οι τιφόζι των πρωτεουσιάνων απαίτησαν και τότε (όπως και με τη Ρόμα το 2010) ήττα λόγω της έντονης έχθρας που είχαν εκείνη την εποχή με τη "βέκια σινιόρα" (παραδοσιακά έχουν καλές σχέσεις με την Ίντερ) όμως στο χορτάρι το έργο ήταν διαφορετικό. Η Ίντερ προηγήθηκε μεν δύο φορές όμως ο Ρονάλντο και οι συμπαίκτες του έφυγαν με σκυμμένο το κεφάλι καθώς οι "λατσιάλι" έκαναν απίστευτη ανατροπή και επιβλήθηκαν με 4-2!

Από την πλευρά της, η Λίβερπουλ φιλοξένησε στο φινάλε της σεζόν 1994-95 τη Μπλάκμπερν, ξέροντας πως αν έχαναν ο τίτλος θα πήγαινε στους "ρόβερς' και όχι στα χέρια της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Και όμως παρότι στον αντίπαλο πάγκο βρισκόταν ο θρύλος της Λίβερπουλ, Κένι Νταλγκλίς, η ομάδα του Μέρσεϊσαϊντ δεν... χαρίστηκε στους επίδοξους πρωταθλητές καθώς έκανε την ανατροπή και επιβλήθηκε με 2-1 παρά τα... κελέσματα της εξέδρας (δεν πανηγύρισαν καθόλου το δεύτερο γκολ)! Ευτυχώς όμως γι' αυτούς, η Μάντσεστερ "αυτοκτόνησε" μένοντας στο 1-1 με τη Γουέστ Χαμ και οι παίχτες της Μπλάκμπερν σήκωσαν την κούπα μέσα στο "Ανφιλντ" εν μέσω αποθέωσης.

Υπάρχει φυσικά και το προ διετίας "παράδειγμα" με τον αγώνα της Μαρσέιγ κόντρα στη Μονπελιέ, με τους οπαδούς της ομάδας της Μασσαλίας να ζητούν από τους παίκτες να χάσουν λίγες αγωνιστικές πριν το φινάλε για να μη δοθεί η δυνατότητα στην Παρί να κατακτήσει τον τίτλο.

"Οι παίκτες της Μαρσέιγ ας παραμείνουν στο επίπεδο των προηγούμενων εμφανίσεων συνεχίζοντας το σερί των αρνητικών αποτελεσμάτων. Ας μην αποκτήσουμε ξαφνικά τη διάθεση να σκοράρουμε και να νικήσουμε. Μην ξεχνάμε τα μαθήματα της ιστορίας", είχαν γράψει χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα τους πριν το επίμαχο ματς οι "Group South Winners 1987", που αποτελούν το μεγαλύτερο κλαμπ οργανωμένων οπαδών της Μαρσέιγ. Τελικά, οι παίκτες έκαναν το... χατήρι των οπαδών και με το 3-1 μέσα στο "Βελοντρόμ" η Μονπελιέ έκανε σημαντικό βήμα για τον τίτλο στη Ligue 1 που τον κατέκτησε λίγες εβδομάδες αργότερα.

Το συγκεκριμένο βασανιστικό ερώτημα "να δώσω τον τίτλο στον εχθρό μου;" έχει κάνει πάντως την εμφάνισή του και στα ελληνικά γήπεδα, με πρωταγωνιστές τους τρεις "μεγάλους" του ελληνικού ποδοσφαίρου: Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΑΕΚ.

Η τελευταία αγωνιστική της σεζόν 1992-93 έφερε ΑΕΚ και Παναθηναϊκό να διεκδικούν τον τίτλο, με τον "Δικέφαλο" να υποδέχεται τον αδιάφορο βαθμολογικά Ολυμπιακό και να κατακτάει με νίκη το πρωτάθλημα, ανεξάρτητα από το τι θα έκανε το "τριφύλλι" όπου τον υποδέχτηκε στο "Καραϊσκάκης" ως τυπικά γηπεδούχος η Παναχαϊκή.

Ουσιαστικά δεν υπήρχε δίλημμα για τους φίλους του Ολυμπιακού που μόνο στους χειρότερους εφιάλτες τους θα μπορούσαν να δουν τον "αιώνιο αντίπάλο" να στέφεται πρωταθλητής και να γιορτάζει μέσα στον Πειραιά!

Οι λιγοστοί οπαδοί που πήγαν στη Νέα Φιλαδέλφεια κάθισαν δίπλα δίπλα με τους αντίστοιχους της ΑΕΚ και φώναζαν κοινά συνθήματα κατά του Παναθηναϊκού, η ΑΕΚ άνοιξε το σκορ στο 1ο λεπτό και προηγήθηκε 2-0 στο 10λεπτο ενώ το τελικό 3-1 την βρήκε να πανηγυρίζει το δεύτερο πρωτάθλημα από τα τρία σερί που πανηγύρισε με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς στον πάγκο της.