Ο Πάμπλο Λάσο πριν τον τελικό είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου: "μπορώ να σταματήσω τον Σπανούλη". Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έκανε τη σχετική πλάκα θυμίζοντας την ιστορία του Στιβ Γιατζόγλου με τον Γκάλη προτείνοντας να τον κλειδώσουν στα αποδυτήρια. "Μπορώ να τον σταματήσω. Θα ρίξω πέντε παίκτες πάνω του" εξήγησε ο Ισπανός τεχνικός, περισσότερο για να τονίσει ότι το ζητούμενο δεν είναι να σταματήσει τον Σπανούλη, αλλά να χάσει από τους υπόλοιπους. Που να φανταστεί κανείς, όμως, ότι εκείνη τη στιγμή επί της ουσίας αποκάλυπτε το σχέδιο του για τον τελικό.

Ο προπονητής της Ρεάλ έκρινε ότι για να κερδίσει η ομάδα του τον Ολυμπιακό πρέπει να μην επιτρέψει στον αρχηγό του Ολυμπιακού να σκοράρει. Να του κλείσει τους διαδρόμους, δηλαδή και να του απαγορεύσει το σουτ μετά από ντρίμπλα. Ρισκάροντας τα σουτ των υπολοίπων. Άρα τελικά αποφάσισε να ρίξει πέντε παίκτες πάνω του.

Τα λόγια του πριν τον τελικό δεν είχαν το παραμικρό ίχνος έπαρσης. Προσπαθούσε να τονίσει τη σημασία της ομαδικής άμυνας και όχι της ατομικής. Κι έτσι ήταν. Το μυστικό της Ρεάλ ήταν η αντίδραση των υπολοίπων παικτών και όχι τόσο του αμυντικού στη μπάλα, ή του ψηλού. Εξάλλου τα περισσότερα pick-n-roll αντιμετώπισε ο Φελίπε Ρέγιες, ένας παίκτης που δεν φημίζεται για τα πόδια του.

Μετά το τέλος του ματς ο Λάσο έλεγε ότι "δεν θα σας πω τη συνταγή για κάποιο μαγικό φίλτρο" και εξήγησε τους δύο άξονες της αντιμετώπισης του Σπανούλη:

Α) "Δεν θέλαμε να βρει ρυθμό", κοινώς να μην βάλει ένα και μετά τα βάλει όλα, όπως έκανε με την ΤΣΣΚΑ.

Β) "Προσπαθήσαμε να αλλάξουμε πάνω του αρκετούς αμυντικούς". Δεν ήταν δουλειά ενός παίκτη. Το τεχνικό τιμ της Ρεάλ έριξε πάνω του αρκετούς γκαρντ: τον Κάρολ, τον Ρίβερς και τον Γιουλ. Έτσι ήθελε να μην του επιτρέψει να προσαρμοστεί. "Ένας τόσο καλός παίκτης βρίσκει πάντα τη λύση" εξήγησε ο Λάσο, που έκανε αυτό ακριβώς.

Η τακτική

Για να γίνει πιο κατανοητή η ανάλυση, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας δύο παραμέτρους: α) ότι ο Ολυμπιακός ναι μεν καταλήγει τα περισσότερα plays σε pick-n-roll του Σπανούλη, αλλά τα ξεκινάει διαφορετικά και χρησιμοποιεί αρκετές εναλλακτικές διατάξεις β) ότι οι βασικές διατάξεις που χρησιμοποιεί ο Ολυμπιακός είναι με έναν παίκτη στην πλάτη του Σπανούλη ή με δύο.

Η βασική αντιμετώπιση της Ρεάλ ήταν το hedge-out. Ο παίκτης της μπάλας προσπαθούσε να του απαγορεύσει να πάει αντίθετα από το screen, ο ψηλός να μη του δώσει χώρο και οι υπόλοιποι παίκτες να "γεμίσουν" τη ρακέτα για να μην υπάρχει η πάσα στον παίκτη που ρολάρει.

Κλειδί στην πρώτη περίπτωση (ένας παίκτης στην πλάτη) ήταν η κίνηση του αμυντικού που βρισκόταν στην μια πάσα απόσταση, ο οποίος επί της ουσίας άφηνε τον παίκτη του και έκλεινε το χώρο (το λεγόμενο φλοτάρισμα).

Κλειδί στην δεύτερη περίπτωση είναι η άμυνα του πάνω παίκτη, ο οποίος προσπαθούσε να ανακόψει ιδανικά το κόψιμο του ψηλού (bump) ή να του κόψει το ρυθμό. Στις φάσεις που ήταν ο "4" στην αδύνατη πλευρά, τότε ήταν αυτός που έμπαινε μες στο καλάθι ρισκάροντας το σουτ από Πρίντεζη και Πέτγουεϊ.

Συνολικά, όμως, το νόημα ήταν ότι σε κάθε pick-n-roll του Σπανούλη οι τρεις υπόλοιποι παίκτες πατούσαν με το ένα πόδι τη ρακέτα για να κλείσουν το χώρο.

Το αποτέλεσμα:

Ο Σπανούλης δεν βρήκε σουτ παρά μόνο κάποια τραβηγμένα μαρκαρισμένα τρίποντα. Δεν ευστόχησε σε κάποιο και δεν βρήκε ρυθμό. Τέλειωσε το παιχνίδι με 3 πόντους (1/5 σουτ, 1/4 βολές, 4 λάθη και 3 ασίστ)

Οι καλές του φάσεις ήρθαν όταν περνούσε αντίθετα από το σκριν (το δυνατό του σημείο). Έτσι σκόραρε το μοναδικό του καλάθι εντός πεδιάς, αλλά και κέρδισε και δύο φάουλ.

Συνολικά δεν βρήκε απευθείας πάσα στον ψηλό που ρολάρει και η Ρεάλ έκανε πολύ καλή δουλειά στο να μαρκάρει την πρώτη πάσα που έκανε μετά το pick-n-roill. Επί της ουσίας από αυτή την άμυνα δημιουργήθηκαν φάσεις για τους υπόλοιπους, τις οποίες όμως ο Ολυμπιακός εκμεταλλεύτηκε μόνο στο ξεκίνημα με τις close-out επιθέσεις του Λοτζέσκι.

Στο δεύτερο ημίχρονο δημιουργήθηκαν ελάχιστες φάσεις από pick-n-roll, κυρίως με εκτελεστή/δημιουργό τον Σλούκα.

Ας δούμε και αναλυτικά ορισμένες από τις καλές άμυνες της Ρεάλ, οι οποίες εντάθηκαν με την αστοχία στις βολές, αλλά και την αστοχία από το τρίποντο.

Με την άμυνα τους οι Μαδριλένοι επί της ουσίας υποχρέωσαν τον Σπανούλη να μην εκτελέσει, ούτε να κάνει την αγαπημένη του σκαστή πάσα στον ψηλό. Αντίθετα τον ανάγκασαν να διώχνει τη μπάλα γρήγορα από τα χέρια του. Αν σ' αυτή την εικόνα συνυπολογίσουμε την έλλειψη σκοραρίσματος από το post (Πρίντεζης), ή έλλειψη δημιουργίας από τους υπόλοιπους χειριστές και την απουσία ρυθμού/ταχύτητας/κίνησης πριν το "χτύπημα", μπορούμε να έχουμε την ολοκληρωμένη εικόνα από το "κακό επιθετικό παιχνίδι" για το οποίο έκανε λόγο ο Γιάννης Σφαιρόπουλος.