Ο Κλάους και οι... σωσίες του
Ο Κώστας Πετρωτός γράφει για όλους εκείνους που προσπάθησαν χθες να... μιμηθούν (με το μυαλό τους) τον Αθανασιάδη και τελικά κατάφεραν να του κλέψουν τη δόξα με τις ανοησίες τους.
Αν πω ότι μία βραδιά που την περίμενα και εγώ πώς και πώς, μαζί με άλλους ποδοσφαιρόφιλους, τελικά δεν την βίωσα με την ευχαρίστηση που θα ήθελα, θα προβληματίσω πολλούς οπαδούς του ΠΑΟΚ που άλλα περιμένουν να ακούσουν από ένα ρεπόρτερ της ομάδας τους κι άλλα αυτός τους λέει.
Αν πάλι πω ότι νιώθω πώς ο ΠΑΟΚ, με όλη την ένταση, τις κοκορομαχίες και τις συχνές διακοπές του παιχνιδιού, έχασε την ευκαιρία να πετύχει, όχι απλά μία πρόκριση, αλλά μία επιβλητική νίκη επί του Ολυμπιακού, θα με κατηγορήσουν οι φίλοι των “ερυθρολεύκων” πώς λαϊκίζω για να “χαΐδέψω” τα αυτιά των ΠΑΟΚτσήδων
Όπως και να 'χει, όμως, μέσα από τις παραπάνω περιγραφές αποτυπώνονται οι σκέψεις και τα συναισθήματα που κουβαλώ μετά τη ρεβάνς των ημιτελικών του Κυπέλλου στην Τούμπα.
Μία Τούμπα που χθες είχε πολλούς... πρόθυμους να “πάρουν” τη δόξα του Στέφανου Αθανασιάδη ο οποίος πέτυχε μία απίστευτη γκολάρα κι, όμως, δεν κατάφερε να γίνει το πρώτο θέμα του αγώνα.
Τι εννοώ; Αντί να ασχολούμαστε με την πανέμορφη ενέργεια και την απίστευτη κεφαλιά προς τα πίσω του 26χρονου φορ στη φάση του 1-0, κάνουμε ρεπορτάζ για... σαχλαμάρες.
Γιατί μόνο έτσι μπορεί, ήπια, να χαρακτηριστεί η... φαεινή ιδέα οπαδού του ΠΑΟΚ να πετάξει πέντε-για την ποσότητα δεν είμαι τόσο σίγουρος-κιλά γαύρο στον πάγκο του Ολυμπιακού και να οδηγήσει σε μεγάλης διάρκειας καθυστέρηση στην έναρξη του αγώνα. Το γεγονός ότι ο Μάνταλος άργησε χαρακτηριστικά να πάρει την απόφαση να ξεκινήσει την αναμέτρηση, δεν μειώνει την βλακεία του οπαδού που πιθανόν από σήμερα, σε κάποιο καφενείο της γειτονιάς του, πριν συλληφθεί θα ήθελε να... περηφανεύεται πώς “εγώ έριξα γαύρους στον πάγκο του Ολυμπιακού και τον οδήγησα στον αποκλεισμό”.
Παρόμοια σκέψη, προφανώς, κάνουν και οπαδοί που πετούσαν αντικείμενα στον αγωνιστικό χώρο για να “χτυπήσουν” το κατεστημένο (μέχρι και τον Σαββίδη πέτυχαν...) και στο τέλος μπούκαραν στον αγωνιστικό χώρο για να πανηγυρίσουν και να... ρίξουν και καμιά ψιλή σε παίκτες των “ερυθρολεύκων”.
Το ίδιο ισχύει και για τον εξυπνάκια που πήρε μαζί του στο γήπεδο μπανάνα για να την πετάξει στο Σαλίνο και προφανώς αισθάνεται... δικαιωμένος για την ενέργειά του, γιατί έβγαλε εκτός εαυτού τον μπακ του Ολυμπιακού και αν ο Μάνταλος έκανε σωστά τη δουλειά του θα τον είχε αποβάλει επειδή προσπάθησε να επιστρέψει τη μπανάνα πίσω στην κερκίδα.
Η λίστα με τους... μάγκες δεν εξαντλείται στα παραπάνω. Στο σόου συμμετείχαν άνδρες της ασφάλειας των δύο ομάδων, στελέχη τους, ενώ η όλη ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστους αρκετούς παίκτες. Το επεισόδιο Μανιάτη-Κατσουράνη είναι το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς ακόμη και διεθνείς παίκτες, με μεγάλη καριέρα, μπορούν να βγουν εκτός ελέγχου.
Τακτική που έχει... αποτέλεσμα
Ξέρω ότι στα παραπάνω υπάρχει αντίλογος. Ο γνωστός και πολύ απλοϊκός: “Μόνο χθες τα είδες όλα αυτά, Πετρωτέ; Ο ΠΑΟΚ πάει τελικό μετά από έντεκα χρόνια και εσύ κάθεσαι και ασχολείσαι με... λεπτομέρειες;”. Φυσικά, παρόμοιες καταστάσεις έχουν συμβεί και σε άλλα γήπεδα και με άλλες ομάδες, μεταξύ των οποίων και ο Ολυμπιακός. Πολλοί, μάλιστα, είναι εκείνοι που πιστεύουν πώς τέτοιες συνθήκες διασφαλίζουν νίκες σε ντέρμπι, προκρίσεις, τίτλους.
Συγνώμη, αλλά δεν μπορώ να μπω σ' αυτή τη λογική. Όχι, μόνο γιατί, ειδικά για το χθεσινό ματς, πιστεύω ότι με μία Τούμπα καυτή αλλά χωρίς ηλιθιότητες, ο ΠΑΟΚ θα έπαιζε καλύτερο ποδόσφαιρο και θα πετύχαινε πιο άνετη πρόκριση στον τελικό, αλλά, κυρίως, γιατί δεν γουστάρω το “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”. Δεν θέλω να κατακτά μία ομάδα κούπες με... κάθε κόστος.
Για μένα μετρά ο τρόπος και γι' αυτό θυμώνω που τα ευτράπελα που συνέβησαν χθες κινδυνεύουν να “θάψουν” την γκολάρα του Αθανασιάδη. Αυτή έδωσε την πρόκριση στον ΠΑΟΚ και όχι οι... ψευτομαγκιές. Κι αυτό το γνωρίζει η συντριπτική πλειοψηφία όσων βρέθηκαν στην Τούμπα που στήριζαν τις προσπάθειες των παικτών με φωνή και χειροκρότημα και έπιαναν το κεφάλι τους κάθε φορά που έβλεπαν τα παρατράγουδα των ανεγκέφαλων.
Τιμωρείται έτσι ο Ολυμπιακός;
Μεγάλο ερώτημα είναι πώς υποδέχθηκε όλα αυτά που συνέβησαν χθες ο Ιβάν Σαββίδης. Με τις δηλώσεις του μετά το ματς, δημιούργησε μία απορία: Σαφώς, κατάλαβε τι έγινε, μήπως όμως μπήκε κι αυτός στη λογική “στην Ελλάδα μόνο έτσι πετυχαίνεις το στόχο σου”; Επειδή μίλησε για “τιμωρία΄” του Ολυμπιακού, αυτή ήρθε, αλλά μόνο μέσα στο γήπεδο, με τα γκολ του Κλάους. Τα υπόλοιπα μάλλον του δημιουργούν ακόμη μεγαλύτερη υποχρέωση να αλλάξει πολλά περισσότερα πράγματα στην οργάνωση της ομάδας απ' ότι μέχρι σήμερα. Γιατί, το να κατεβαίνει ο μεγαλομέτοχος της ομάδας τρεις φορές στον αγωνιστικό χώρο για να διεξαχθεί ο αγώνας σημαίνει πώς κάτι δεν έχουν κάνει καλά οι συνεργάτες του.
Από τη στιγμή που η σχέση του με τον Μαρινάκη βρίσκεται σε επίπεδο που του επιτρέπει να μιλάνε ανά πάσα στιγμή μαζί, ας του ζητήσει να καθίσουν κάτω μαζί και, ανεξάρτητα με το πώς θα λύσουν τις υπόλοιπες διαφορές τους για τη διαιτησία, την ΕΠΟ κλπ, να συμφωνήσουν ότι δεν είναι δυνατό να συνεχίσει να διεξάγεται σε τέτοιες συνθήκες η αντιπαράθεση των ομάδων τους. Άλλωστε, το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει την ανάγκη από ανθρώπους όπως ο Σαββίδης να φέρουν άλλο αέρα και όχι να αρχίσουν να εθίζονται στην μολυσμένη του ατμόσφαιρα.
Υ.Γ. Είναι πραγματικά άξια αναφοράς, η συμπεριφορά του Ινσαουράλδε στο χθεσινό ματς. Ο Αργεντινός που είχε απογοητεύσει τους πάντες με το χτύπημα στον Εντινγκά στο παιχνίδι πρωταθλήματος, χθες ήταν άψογος και έφθασε στο σημείο να γίνεται και... ειρηνοποιός προσπαθώντας να ηρεμήσει συμπαίκτες και αντιπάλους.
