Πολλές εκκρεμότητες κληροδότησε στον ΠΑΟΚ η απρόσμενη και ντροπιαστική (λόγω του ότι ήρθε από νεαρά και απλήρωτα παιδιά και μία ομάδα που λίγες ώρες πριν το παιχνίδι δεν γνώριζε αν συνεχίσει να υπάρχει) ήττα από τον ΟΦΗ.

Θα φύγει ο Αναστασιάδης; Θα τον ακολουθήσει και ο Βρύζας; Θα αναλάβει προσωρινός τεχνικός ο Βλάνταν Ίβιτς ή ο… συνήθης ύποπτος, Γιώργος Γεωργιάδης (ο Σέρβος λέγεται ότι έχει προβάδισμα αν ο Σαββίδης αποφασίσει να αντικαταστήσει τον Αναστασιάδη, αφού έχει την ταμπέλα του άφθαρτου); Τι θα γίνει την Κυριακή με τον Ολυμπιακό αν στραβώσει το ντέρμπι;

Λογικό να τίθενται αυτά τα ζητήματα, αλλά συγχωρήστε με, δεν συνιστούν αυτά το βασικό πρόβλημα του ΠΑΟΚ. Σίγουρα, μεγάλες ευθύνες για το «ξεφούσκωμα» της ομάδας και την κατάρρευση του ονείρου του τίτλου έχουν ο προπονητής, αλλά και ο τεχνικός διευθυντής.

Ο πρώτος και οι άμεσοι συνεργάτες του, γιατί δεν έχουν αντίδοτο στην ελεύθερη πτώση στην απόδοση του ΠΑΟΚ εδώ και δύο μήνες και ο δεύτερος γιατί θα έπρεπε να είχε προχωρήσει ταχύτερα το θέμα της ενίσχυσης της ομάδας στις μεταγραφές.

Κάθε χρόνο γυρίζει στο ίδιο σημείο

Δεν είναι, όμως, η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ο ΠΑΟΚ διανεύει τον τρίτο χρόνο με τον Σαββίδη στο τιμόνι του και πάλι, περίπου την ίδια εποχή, φθάνει σε αδιέξοδο. Αυτό που βιώνει τώρα ο Αναστασιάδης το βίωσαν πρόπερσι ο Δώνης και πέρυσι ο Στεφενς.

Επειδή, όμως, σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση, προφανώς κάτι δεν γίνεται καλά στην εποχή Σαββίδη στον ΠΑΟΚ. Οι προπονητές αποδεικνύονται άκρως αναλώσιμοι και αλλάζουν σαν τα πουκάμισα.

Μόνο να σκεφτεί κανείς “γιατί συμβαίνει αυτό" έχει ακουμπήσει στην ρίζα του προβλήματος. Ο ΠΑΟΚ πορεύεται χωρίς συγκεκριμένο πλάνο, χωρίς ξεκάθαρους στόχους και ρόλους μεταξύ των στελεχών του και το μόνο “φίλτρο” που κρίνει αν η ομάδα πάει καλά ή όχι, είναι ο εφήμερος στόχος.

Την πρώτη σεζόν με τον Δώνη, όλο το βάρος είχε πέσει στο Κύπελλο και ο Έλληνας τεχνικός “πλήρωσε το μάρμαρο” της αποτυχίας να πάει ο ΠΑΟΚ στον τελικό. Πέρυσι ο Στέφενς απομακρύνθηκε όταν ο Σαββίδης αισθάνθηκε ότι μπορεί να χαθεί και πάλι ο στόχος του Κυπέλλου, ενώ φέτος, οι κραδασμοί έρχονται τώρα που αρχίζουν να ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες να κατακτήσει ο “Δικέφαλος” τον τίτλο.

Ο Σαββίδης πρέπει να έχει μάθει το μάθημά του

Τρεις σεζόν, λοιπόν, είναι πολλές για να μην αντιλαμβάνεται πλέον ο Σαββίδης ότι το πράγμα στραβώνει γιατί δεν μπαίνει από την αρχή στις σωστές βάσεις. Έχει πάρει πολλά “μαθήματα” στα σχεδόν τρία χρόνια που ασχολείται με ομάδα κορυφής ο ΠΑΟΚ που δεν δικαιολογείται πλέον να “κόβεται” στις εξετάσεις.

Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη από ένα ξεκάθαρο πλάνο και κυρίως ξεκάθαρους όρους για να το υλοποιήσει. Ο μεγαλομέτοχός του οφείλει να επιλέξει τους ανθρώπους στους οποίους θα εμπιστευτεί για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα (τρία χρόνια για παράδειγμα) την υλοποίησή του. Να τους ορίσει ευθύς εξαρχής το μπάτζετ με το οποίο θα κινηθούν, τους ρόλους που θα έχουν (ποιος κάνει τι, μέχρι που φθάνουν τα όρια της δικαιοδοσίας του καθενός) και να επιλέξει και έναν άνθρωπο που θα είναι ο άλλος του εαυτός στην ΠΑΕ.

Δυστυχώς, γι' αυτόν, η απόσταση από το Ροστόφ μέχρι την Θεσσαλονίκη είναι πολύ μεγάλη και δεν μπορεί να καλυφθεί με συσκέψεις μέσω skaype. Ούτε μπορεί ο ΠΑΟΚ να περιμένει πότε ο μεγαλομέτοχός του θα έχει το χρόνο για να αφιερώσει στην ομάδα του και να παρθούν αποφάσεις. Όλα αυτά πρέπει να λυθούν μέχρι το καλοκαίρι για να μπει ο ΠΑΟΚ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, με σωστές βάσεις στη νέα σεζόν.

Μέχρι το καλοκαίρι τι γίνεται;

Βέβαια, αντιλαμβάνομαι και όλους εκείνους που στα παραπάνω θα αντιπαραβάλουν το επιχείρημα “καλά το καλοκαίρι, αλλά μέχρι τότε τι γίνεται; Είναι δυνατό μία ομάδα σαν τον ΠΑΟΚ να πει τελείωσε η χρονιά για μένα;”.

Θα έχουν κι αυτοί τα δίκια τους. Φυσικά, ο ΠΑΟΚ οφείλει να κερδίσει ό,τι απέμεινε από αυτή τη σεζόν. Και επειδή δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες, μοιάζει απίθανο αυτό να είναι ο τίτλος. Όταν το +5 μέσα σε δύο μήνες έγινε -8 από τον Ολυμπιακό, τότε είναι μάλλον ουτοπικό να περιμένει κανείς αντεπίθεση για τον τίτλο.

Κατά συνέπεια, αυτό που τώρα θα πρέπει να νοιάζει τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ είναι πως θα μπορέσουν να επαναφέρουν την ομάδα σε εμφανίσεις σαν κι αυτές των αρχών της περιόδου για να “προστατευτεί” ο στόχος της δεύτερης θέσης. Αυτό απαιτεί δύο πράγματα. Ο προπονητής και οι συνεργάτες του να δώσουν πειστικές απαντήσεις στο πρόβλημα έλλειψης ενέργειας που παρατηρείται πλέον στις εμφανίσεις του ΠΑΟΚ και δεύτερον η διοίκηση να φροντίσει να κρατηθεί η ηρεμία εντός της ομάδας.

Υ.Γ. Αντιλαμβάνομαι ότι από το πιο πάνω κείμενο προκύπτει ένα ερώτημα: Εφόσον το πρόβλημα είναι η έλλειψη ξεκάθαρου πλάνου, με τους ανθρώπους που υπάρχουν τώρα στην ομάδα τι πρέπει να γίνει; Η απάντηση σαφώς και είναι υποκειμενική, όμως, ίσως είναι ξεκάθαρη αν αναρωτηθούμε; “Γίνεται να πειστεί η μεγάλη μάζα του κόσμου του ΠΑΟΚ ότι η ομάδα χτίζει κάτι καινούριο, αν όλα γύρω από το σύλλογο είναι ίδια;