Παρότι ο Γεωργιάδης επέλεξε να βάλει τους αναπληρωματικούς στον αγώνα του ΠΑΟΚ με την Καλλονή, είναι πολλά αυτά που περνούσαν από το μυαλό μου για να σχολιάσω εν όψει Ολυμπιακού.

Το πόσο “φτωχαίνει” το επιθετικό παιχνίδι του ΠΑΟΚ χωρίς το Νάτχο στη σύνθεσή του, πόσο πολύ “αδυνατίζει” την ανασταλτική λειτουργία του η έλλειψη του Κάτσε και των... χιλιομέτρων που κάνει σε όλα τα πλάτη και μήκη του γηπέδου, πώς η ατομική κλάση του Στοχ μπορεί να κάνει άνω-κάτω τις αντίπαλες άμυνες, όταν ο Σλοβάκος (όπως χθες) έχει κέφια και διάθεση να πάρει προσπάθειες πάνω του.

Σκεφτόμουν ακόμη, να υπογραμμίσω με έντονα γράμματα την προσωπικότητα του Βούκιτς που, παρότι είναι στη δύση της καριέρας του, μπορεί να βάζει τη σφραγίδα του στο παιχνίδι.

Όλα τα παραπάνω τα θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικά ως ζητήματα εν όψει της πρώτης κόντρας με τον Ολυμπιακό και ήθελα να τα αναδείξω, όμως, αυτός ο... θρασύς Ευθύμης Κουλούρης με έκανε, στη δεύτερη ευκαιρία που του δόθηκε, να τα αφήσω σε δεύτερο πλάνο και να ασχοληθώ μαζί του, όπως είχα κάνει και στο ματς Κυπέλλου με τον Απόλλωνα.

Δεν είναι μόνο το τρίτο γκολ που πέτυχε στα δύο ματς που αγωνίστηκε, είναι κυρίως ο τρόπος με τον οποίο το έκανε, δείχνοντας ακόμη και σε παίκτες που παίζουν χρόνια ποδόσφαιρο, πόσο απλό είναι το γκολ αν το έχεις μέσα σου και δουλεύεις καθημερινά για να βγάζεις το ταλέντο σου.

Υποδοχή της μπάλας στη σέντρα του Σαλπιγγίδη τσιμπώντας την με το αριστερό πόδι και εκτέλεση πριν πέσει κάτω με το δεξί.

Γκολ... σεντερφορίσιο, όπως συνηθίζεται να λέγεται στη γλώσσα των γηπέδων, το οποίο μας αναγκάζει να ασχοληθούμε ξανά με το “νέο Κλάους”.

Η παρομοίωση του Κουλούρη με τον Αθανασιάδη δεν γίνεται μόνο λόγω της ικανότητας που έχει να στέλνουν τη μπάλα συχνά στα αντίπαλα δίχτυα, αλλά και της πορείας που ακολουθούν. Και οι δύο είναι βγαλμένοι από τις Ακαδημίες του συλλόγου, έχουν αναδειχθεί πρώτοι σκόρερ στην ομάδα Νέων και σε λίγες εβδομάδες, πολύ πιθανό, να έχουν αμφότεροι ένα τίτλο πρωταθλητή σ' αυτή την ηλικία.

Ας μην γίνουν τα ίδια λάθη στη διαχείριση

Στα παραπάνω κοινά χαρακτηριστικά, προσθέστε και τον ευχάριστα... απότομο τρόπο με τον οποίο μπήκαν στην πραγματικότητα της ανδρικής ομάδας. Ο Κλάους με δύο γκολ στο Αλκαζάρ, την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος 2007-2008 και ο Κουλούρης με ισάριθμα τέρματα στη ρεβάνς Κυπέλλου με τον Απόλλωνα στη Ριζούπολη.

Όλα καλά ως εδώ. Το θέμα είναι τι γίνεται από 'δω και στο εξής. Για όσους έχουν ξεχάσει ή δεν έχουν παρακολουθήσει τα μετέπειτα βήματα του Αθανασιάδη εκείνη την εποχή, παρότι είχε στείλει πολύ θετικά μηνύματα στα λίγα ματς που είχε αγωνιστεί στους πρώτους μήνες της σεζόν 2008-2009, ο Σάντος και ο ΠΑΟΚ αποφάσισαν να τον στείλουν στον Πανσερραϊκό... να ψηθεί. Ο Κλάους πήγε, έπαιξε, επέστρεψε λόγω έλλειψης χρημάτων να αποκτηθεί μία ακόμη μεταγραφή κι αν ο Χάβος δεν ήταν σχετικά απογοητευμένος από τις επιδόσεις των φορ του “Δικεφάλου” εκείνη την εποχή, ίσως και να μη του έδινε τις ευκαιρίες που άλλαξαν τελικά τη ζωή του και τώρα μιλούσαμε για ένα χαμένο ταλέντο.

Ε, λοιπόν, αυτή ακριβώς τη διαδρομή είναι που πρέπει να αποτρέψει ο ΠΑΟΚ στην περίπτωση του Κουλούρη. Θα είναι τραγικό να ακούσουμε πάλι από επίσημα χείλη πώς “δίνουμε τον Ευθύμη δανεικό για να πάρει χρόνο συμμετοχής, να δουλευτεί και να γυρίσει πιο έτοιμος”.

Να επιλέξει, δηλαδή, ο ΠΑΟΚ να στείλει τον Κουλούρη δανεικό σε ένα νέο Πανσερραϊκό (δεν μειώνω σε τίποτα την αξία της ομάδας των Σερρών) γιατί στην Τούμπα θα επικρατεί φρενίτιδα για ηχηρές μεταγραφές, με την αιτιολογία ότι θα δουλευτεί καλύτερα... Θυμώνεις και μόνο που το σκέφτεσαι.

Όπως αποδεικνύεται από τα δύο ματς που έπαιξε ως τώρα, ο Κουλούρης έχει στείλει το μήνυμα πώς δικαιούται παραπάνω χρόνο συμμετοχής και πώς ο ΠΑΟΚ δεν έχει κανένα λόγο να μπει στη μίζερη ελληνική λογική να τον στείλει ως γυρολόγο σε ομάδες μικρότερου βεληνεκούς για να “ψηθεί” και να γυρίσει στα 21 του στην ομάδα.

Οι συνεργάτες του Ιβάν Σαββίδη και το τεχνικό τιμ που θα επιλεγεί από το καλοκαίρι πρέπει να καθίσουν κάτω και να ασχοληθούν σοβαρά με το νεαρό, βοηθώντας σταδιακά να αποκτήσει ενεργότερο ρόλο μέσα στην ομάδα και παράλληλα να δουλέψουν μαζί του πάνω σε αδυναμίες που έχει.

Σκεφτείτε πώς αν ο Κλάους δεν πήγαινε τότε στον Πανσερραϊκό, αυξανόταν σταδιακά ο χρόνος συμμετοχής του (που δόθηκε σε παίκτες τύπου Χούτου) και το επιτελείο του ΠΑΟΚ καθόταν σοβαρά να δουλέψει μαζί του, ο παίκτης που βλέπουμε τώρα να απειλεί τις αντίπαλες άμυνες θα ήταν ακόμη καλύτερος.

Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, ο ΠΑΟΚ άρχισε να επενδύει ουσιαστικά πάνω στον Αθανασιάδη από την εποχή Μπόλονι, όταν ο Ρουμάνος είχε δείξει ξεκάθαρα πώς ο Χαλκιδικιώτης φορ είναι ο παίκτης πάνω στον οποίο θα χτιστεί η επίθεση.

Για να γυρίσουμε στο σήμερα, στην Τούμπα πρέπει ήδη να έχουν πειστεί πώς η ομάδα τους δεν έχει κανένα λόγο να ποντάρει σε ξένα ταλέντα που πήραν τις ευκαιρίες τους στις ομάδες τους και τώρα προσπαθούν να τα ξεφορτωθούν (π.χ. Χούσεν από τον Άγιαξ). Αντίθετα, είναι επιβεβλημένο να δίνει ευκαιρίες, όποτε κι όταν μπορεί, σε πιτσιρικάδες που πείθουν ότι έχουν προοπτικές. Για τον ΠΑΟΚ η επιτυχία θα είναι στα 20 του ο Κουλούρης να αποτελεί ήδη βασική μονάδα. Μ' αυτό τον τρόπο θα αποδείξει ότι δεν έχει μάθει μόνο να μαζεύει σπουδαία ταλέντα στις Ακαδημίες του, αλλά έχει πλέον την τεχνογνωσία να τα βοηθά να εξελιχθούν σε παίκτες πρώτης γραμμής. Και όταν μιλάμε για τεχνογνωσία δεν αναφερόμαστε μόνο στις προπονήσεις και τη δουλειά εντός γηπέδων, αλλά και στην συνολική εξέλιξή του ως προσωπικότητα έξω από αυτά...

Υ.Γ. Για να είμαι ειλικρινής, πάντως, ακόμη και τώρα, ο Κουλούρης δεν μου φαίνεται ανέτοιμος να αποτελέσει μπακ απ του Αθανασιάδη στο Καραϊσκάκη. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει.