Όταν στις 10 Σεπτεμβρίου άρχισε η σεζόν 2016 - 2017, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί αυτό που συμβαίνει τώρα στον Παναθηναϊκό. Το προηγούμενο καλοκαίρι συγκροτήθηκε το πιο ποιοτικό ρόστερ επί εποχής Γιάννη Αλαφούζου, με συγκεκριμένες ελλείψεις που είχαν επισημανθεί, αλλά με ικανούς και έμπειρους ποδοσφαιριστές στη διάθεση του Αντρέα Στραματσόνι. Το βράδυ της Κυριακής (22/1) το ματς στην Κέρκυρα τελείωσε με μία ενδεκάδα, που μόνο ένας μάντης θα προέβλεπε πριν από 4,5 μήνες...

Ο Οδυσσέας Βλαχοδήμος αντί του Στιλ, οι Μαρινάκης, Τελάντερ, Ευαγγέλου, Χουχούμης στις θέσεις των Μέστο, Κουτρουμπή, Μολέντο και Χουλτ, ο Ζέκα με παρτενέρ τον Κουρμπέλη αντί του Λεντέσμα, ο Λουντ διατήρησε φανέλα βασικού, όπως και ο Μπεργκ και με τους Βιγιαφάνιες, Χατζηγιοβάνη έναντι των Ιμπάρμπο και Εμποκού. Πρόκειται για φαινόμενο, που έχει πολλές αιτίες. Ίσως, όμως, η κυριότερη σχετίζεται με την κακή εκγύμναση στη διάρκεια της καλοκαιρινής προετοιμασίας.

Ωστόσο, σε όποιους παράγοντες και αν οφείλεται η κατάσταση, το αποτέλεσμα έχει σημασία. Αυτή τη χρονική περίοδο, ο Ουζουνίδης έχει ξεμείνει με λίγες επιλογές και παρατάσσει ποδοσφαιριστές, οι οποίοι δεν συγκροτούν ένα σύνολο με την ποιότητα και το ταλέντο που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός. Μπορούν να είναι εναλλακτικές λύσεις, να συμπληρώνουν το ρόστερ, να έχουν προοπτικές για το μέλλον, αλλά ξεκάθαρα η ενδεκάδα που τελείωσε στην Κέρκυρα, δεν ανταποκρίνεται στα υψηλά στάνταρ που ισχύουν για τον Παναθηναϊκό.

Το χειρότερο σημείο είναι ότι το φαινόμενο δεν πρόκειται να διορθωθεί σύντομα. Η ενσωμάτωση των Αφρικανών διεθνών καθυστερεί ακόμα ένα δεκαήμερο (μίνιμουμ), η βοήθεια από τους δύο (;) που θα έρθουν με μεταγραφή δεν μπορεί να υπολογιστεί εκ των προτέρων και επιπροσθέτως, προκύπτουν συνεχώς μυϊκοί τραυματισμοί. Νωρίτερα στο Γενάρη οι Μολέντο, Κουτρουμπής, Μέστο και τώρα οι Χουλτ και Λέτο.

Μόνο με υπομονή βγαίνει

Η μόνη αντίδραση είναι η υπομονή. Δυστυχώς, είναι η ωμή και κυνική παραδοχή της αλήθειας. Ο Παναθηναϊκός δεν πρόκειται να γίνει Παναθηναϊκός άμεσα. Ο Ουζουνίδης πρέπει να προσπαθήσει πολύ όχι για να επαναφέρει την ομάδα σε πρωταγωνιστικό επίπεδο, αλλά απλώς για να την καταστήσει ανταγωνιστική. Οπότε, όσοι φίλοι του Τριφυλλιού έχουν κουράγιο να εξακολουθήσουν να βλέπουν τον Παναθηναϊκό, υποχρεούνται να έχουν αυτογνωσία και αντοχές.

Ο Ουζουνίδης δεν είναι μάγος, ούτε θαυματοποιός. Είναι κανονικός προπονητής και μπορεί να βελτιώσει τους παίκτες του, ατομικά και συνολικά, αλλά χρειάζεται χρόνο που δεν τον είχε μέχρι στιγμής, με τα συνεχόμενα παιχνίδια. Οι υπάρχοντες παίκτες είναι κακοπροπονημένοι, απογοητευμένοι, πολλοί ήταν εκτός πλάνων και οι περισσότεροι συγκεκριμένων δυνατοτήτων. Δεν φταίνε αυτοί για τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί και αντιθέτως, παρά τη συμπεριφορά που είχαν από την προηγούμενη τεχνική ηγεσία, προσπαθούν για το καλύτερο. Απλώς, σε κάποια παιχνίδια η προσπάθεια τους δεν αρκεί.

Δεν μπορεί να κατηγορηθεί ο Μαρινάκης, επειδή υπέπεσε σε λάθος. Ο Μαρινάκης είναι ένας παίκτης που όλοι ξέρουν τι μπορεί να κάνει και τι όχι, που δεν υπολογιζόταν μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου επειδή επιλεγόταν αντί αυτού ο Ρέις, ένας μέτριος Πορτογάλος ποδοσφαιριστής ο οποίος παρότι δεν είναι καλύτερος του, αμείβεται με τα τριπλάσια λεφτά. Αντί να γκρινιάξει, ο Μαρινάκης κλήθηκε να δώσει λύσεις σε ένα χρονικό σημείο που ο Παναθηναϊκός παράπαιε και αυτός παίζει όπως μπορεί, όπου τον χρειαστεί ο προπονητής του.

Το ίδιο ισχύει για τον Τελάντερ, τον Ευαγγέλου, τον Χουχούμη, τον Μπουμάλ, τον Παναγιώτη και τον Οδυσσέα Βλαχοδήμο και τον Χατζηγιοβάνη. Αυτοί οι παίκτες κάνουν το καλύτερο δυνατό σε μία δύσκολη συγκυρία, χωρίς να είναι έστω σε καλή αγωνιστική κατάσταση, κάτι που θα τους βοηθούσε να αντεπεξέλθουν πιο αποτελεσματικά.

Η κακή απόδοση θα έχει συνέχεια

Η ισοπαλία στην Κέρκυρα δεν είναι η τελευταία κακή εμφάνιση του Παναθηναϊκού. Θα ακολουθήσουν και άλλες, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Σε μερικές περιπτώσεις, ίσως ο Μπεργκ, ο Βιγιαφάνιες ή κάποιος άλλος να κάνει τη διαφορά και να δώσει τη νίκη, όμως σε κάποιες άλλες δεν θα μπουν τα γκολ, θα γίνει λάθος στην άμυνα και το αποτέλεσμα θα είναι αρνητικό. Αυτή είναι η... μαύρη πραγματικότητα.

Δεν χρειάζεται άλλη κριτική στην απόδοση του Παναθηναϊκού στην πρωτεύουσα των Επτανήσων. Απλά είναι τα πράγματα και καταγράφηκαν στις παραγράφους που προηγήθηκαν. Η μόνη εκκρεμότητα είναι η διάγνωση για τους τραυματισμούς του Λέτο και του Χουλτ, για να μάθει ο Ουζουνίδης πόσες ημέρες δεν θα τους έχει στη διάθεση του. Επίσης, εάν θα ενσωματωθεί ο Μολέντο και εάν θα χρησιμοποιηθεί ο Κουτρουμπής, ο οποίος έμεινε στον πάγκο.

Ουδείς έχει προσωπικά με τον Ρέις, τον Ιβανόφ ή τον Ρινάλντι, αυτό είναι σίγουρο. Πρόκειται για παίκτες με περιορισμένες ικανότητες, τις θέσεις των οποίων θα μπορούσαν να έχουν Έλληνες ή παίκτες από τη Superleague με το ήμισυ ή το 1/3 του κόστους, οι οποίοι θα είχαν προσαρμοστεί πλήρως και θα ήταν πιο χρήσιμοι για τον προπονητή. Τα λάθη του καλοκαιριού πρέπει να αποτελέσουν "οδηγό" για τον σχεδιασμό των Λυμπερόπουλου και Ουζουνίδη, ώστε να μην επαναληφθούν.

Από το εξωτερικό επιβάλλεται να έρθουν μεταγραφές με την ποιότητα των Ιμπάρμπο, Λεντέσμα, Γουακάσο, Χουλτ (ανεξαρτήτως εάν θα βγουν, αυτό δεν το εγγυάται κανείς) και όχι αμφιβόλου αξίας ποδοσφαιριστές. Η αποχώρηση του Λαγού ήταν λάθος, όταν αντικαταστάθηκε από τον "Πορτογάλο Λαγό", ο οποίος είχε κόστισε διπλά και τρίδιπλα. Τέτοια σφάλματα εκτόξευσαν εκ νέου το χρέος και δεν ζημίωσαν τον Παναθηναϊκού, αφού δεν τον ανέβασαν επίπεδο.