Δεν είχε περιθώρια να... φλερτάρει με απώλεια βαθμών ο Ολυμπιακός. Και το ήξεραν όλοι. Αυτό όμως που άρεσε στους φίλους της ομάδας, ήταν ότι το είχαν κατανοήσει απόλυτα οι παίκτες. Σε συνδυασμό λοιπόν με την Σαββατιάτικη ήττα του Παναθηναϊκού από τον Λεβαδειακό, οι πρωταθλητές μείωσαν την διαφορά στους δυο και πλέον σχεδιάζουν διαφορετικά το εγγύς μέλλον.

Το να "καθαρίζεις" στην Τούμπα, με τον τρόπο που το έκανε ο Ολυμπιακός δεν είναι και συνηθισμένο. Ήταν όμως το ενδεδειγμένο, ώστε να αποφύγεις τη φθορά, την κόπωση, την μάχη και γενικά το... πολεμικό 90λεπτο! Έτσι όπως κύλησε το ματσάκι, τα κέρδη ήταν πολύ περισσότερα από τους τρεις βαθμούς της επικτάτησης...

Στο καλύτερο πλάνο που θα μπορούσε να κάνει μια ομάδα για έναν τέτοιο αγώνα, θα ήταν 1000%, το να μπει με γκολ από τα αποδυτήρια. Ο Ολυμπιακός φρόντισε να το πετύχει. Και δεν μιλάμε μόνο για τα τέρματα ή τον τρόπο με τον οποίο αυτά ήρθαν. Αναφερόμαστε στην εικόνα που έδειξε η ομάδα του λιμανιού.

Ούτε από "καυτή" έδρα καταλάβαιναν, ούτε από ατμόσφαιρες, ούτε από το φυσιολογικό πάθος που θα 'χαν οι γηπεδούχοι. Μπήκαν μέσα σαν καλοκουρδισμένες μηχανές, σαν ρομπότ τελευταίας τεχνολογίας. Και από τις πρώτες πάσες, γινόταν κατανοητό, ποιος ήταν ο προσανατολισμός τους.

Ο Βαλβέρδε κρίθηκε για άλλη μια φορά, πριν ξεκινήσει ο αγώνας, για τις επιλογές του. Εγώ ξέρω, ότι όλα φαίνονται μέσα στις τέσσερις γραμμές. Και στο πρώτο ημίχρονο, όλο το πλάνο του Ισπανού είχε βγει. Αλλά τι να λέμε τώρα, εδώ έκανε την κορυφαία εμφάνισή του με την φανέλα της ομάδας, ο Αμπντούν. Ένας παίκτης που έχει περάσει από... δικαστήρια, που κρίνεται ανεπαρκής και που θεωρείτο ότι θα αποτελέσει παρελθόν.

Από δεξιά έβγαινε σωστά, στήριζε τον Μοντέστο και είχε καλά πατήματα. Καλά, για την άλλη πλευρά δεν το συζητάω καν. Ντούμπλαρε και ο Τζιμπούρ κάμποσες φορές τον Μιραλάς, αλλά όταν ο Βέλγος έβρισκε χώρους, ήταν το κάτι άλλο. Στη φάση του γκολ, έκανε τον Γκαρσία να φαντάζει παλαίμαχος, προσπαθώντας να τον κυνηγήσει.

Ο Ολυμπιακός είχε κάνει από νωρίς την δουλειά του και όλα τα άλλα, ήταν θέμα διαχείρισης. Η διαχείριση αυτή δεν έγινε με άσχημο τρόπο. Ίσως οι πλέον φανατικοί Ολυμπιακοί και σίγουρα αυτοί που τους αρέσει να βλέπουν μόνο τη μπάλα ή τα πόδια των δικών τους παικτών, να γούσταραν πιο ευρεία νίκη. Όμως ο στόχος ήταν εμφανής. Να διατηρηθεί η κατάσταση ως είχε, να μην έβαζε γκολ ο ΠΑΟΚ και να έπαιζαν με το χρόνο οι ποδοσφαιριστές του Βαλβέρδε.

Ο Ισπανός στο δεύτερο μέρος, έπαιξε 4- 1- 4-1 με τον Ιμπαγάσα να βγαίνει, τον Ορμπάιθ να πηγαίνει μπροστά από τα στόπερ και τους Μανιάτη- Μοντέστο μπροστά του, αφού πήγε ο Τοροσίδης δεξί μπακ. Με αυτό το πλάνο, έκλεισαν κάποιοι διάδρομοι, όταν οι γηπεδούχοι απογοήτευτηκαν πλήρως άρχισαν να...σημαδεύουν πόδια και όχι μπάλα.

Εκεί ήταν πλέον, πόση ηρεμία θα υπήρχε στην ομάδα του λιμανιού. Και τελικά, είχαν περισσή. Έφτασαν άνετα στη νίκη με πολύ καλή ψυχολογία και γερά πατήματα. Έδειξαν μάλιστα να μην καταναλώνουν και περισσότερη ενέργεια, ενόψει της παρασκευιάτικης αναμέτρησης με την ΑΕΚ.

Επί της ουσίας, τόσο καιρό μιλούσε κόσμος και κοσμάκης. Για να δούμε τώρα, τι θα πει και ο Ολυμπιακός. Για όλα...