Τέτοια εποχή, κάθε φορά τα ίδια γράφονται για τη φιέστα των Πειραιωτών! Ο Ολυμπιακός δε βαριέται να συλλέγει τίτλους, γιατί πολύ απλά είναι γεννημένος για να κυνηγάει κούπες. Σεζόν χωρίς τίτλο, δεν είναι επιτυχημένη. Πουθενά. Σε κανένα τμήμα του συγκεκριμένου σωματείου.

Το να γίνεται λοιπόν μια απονομή ναι μεν είναι το συνηθισμένο, αλλά είναι και το επιβεβλημένο. Ακόμη και όσοι δηλώνουν «λίγο πεινασμένοι» πλέον, ας σκεφτούν το ενδεχόμενο να έρθει ο Απρίλης και να δουν άλλη ομάδα να κατακτά το πρωτάθλημα και μετά ας παραδεχτούν τι θα ‘χουν να λένε. Τέλος πάντων, ο Ολυμπιακός κατέκτησε ευκολότερα από ποτέ άλλοτε το πρωτάθλημα. Και νωρίτερα από ποτέ.

Χιλιόμετρα μακριά, σε συμπεριφορά από τους άλλους. Χιλιόμετρα μακριά σε συνοχή και «δέσιμο» με το στόχο. Χιλιόμετρα μακριά σε σοβαρότητα. Από ένα σημείο και μετά οι Πειραιώτες κυνηγούσαν ένα ρεκόρ και τίποτ’ άλλο. Συνέχισαν όμως να παίζουν, έστω και για αυτό. Και αν θέλετε τη δική μου γνώμη, για το πότε ο Ολυμπιακός απέδειξε πολλά για τη φετινή του δυναμική, είναι μετά την ήττα στο ΟΑΚΑ από την ΑΕΚ. Γιατί τότε «έκλεισε» η ιστορία του ρεκόρ και το μεγαλύτερο ποσοστό των φίλων της ομάδας, αναρωτιόταν ποιος θα ήταν ο επόμενος στόχος. Μάλιστα με το δίκιο τους οι περισσότεροι, άρχισαν να θυμούνται τα προηγούμενα χρόνια, όπου για ένα μήνα και βάλε, η ομάδα «αμόλαγε αετό» , φτάνοντας στο σημείο να αγανακτούν ακόμη και οι φίλοι της. Να μη θέλουν να πάνε στην κατάκτηση του τίτλου. Καλά αυτό το τελευταίο ποτέ δε το κατάλαβα, αλλά δεν έχει και σημασία.

Επιστρέφω σε αυτό που έλεγα. Όλα τα δικά μου «μπράβο», έχουν να κάνουν με την εικόνα αυτής της ομάδας, μετά την ήττα από την ΑΕΚ. Ο Ολυμπιακός ήταν ένα «τρένο» όλη τη σεζόν και έκανε μικρές στάσεις, που ήταν όμως ικανές να προκαλέσουν ταραχές, από τον Τύπο που πάντα… ψάχνεται με τους Πειραιώτες(πουλάνε βλέπετε), αλλά και τον κόσμο που ανέκαθεν ήθελε να ‘χει κάτι και για να γκρινιάζει. Οι «ερυθρόλευκοι» ξεπέρασαν το σοκ της τριάρας από την Άρσεναλ, ξεπέρασαν την ήττα από την ΑΕΚ και διέφυγαν των κλυδωνισμών μετά τον αποκλεισμό τους από την Άντερλεχτ. Και συνέχισαν να βαράνε το «τουμπερλέκι τους» στους δικούς τους ρυθμούς. Ο Σίλβα και οι ποδοσφαιριστές τους, έβρισκαν κίνητρα. Μόνοι τους. Οι ίδιοι ξέρουν το πώς και τι έκαναν. Και μέσα σε όλα τα εμπόδια, μη ξεχνάμε ότι ήρθε και η διακοπή του κυπέλλου, που άφησε τον Ολυμπιακό για μεγάλο διάστημα χωρίς στόχο. Παλαιότερα λοιπόν, η ομάδα είχε πάει… διακοπές. Αυτή τη χρονιά, όχι. Ο Σίλβα καρπώνεται το μεγαλύτερο μερίδιο. Και γιατί έφτιαξε μια πολλή καλή ομάδα, αλλά και γιατί την διατήρησε. Την κράτησε.

Της έδωσε όραμα ακόμη και σε μια «καθαρισμένη» διοργάνωση. Ίσως όλα αυτά που έγραψα πιο πάνω, για κάποιους να φαίνονται και παράξενα, πιστέψτε όμως, μέσα στα προπονητικά κέντρα και στα αποδυτήρια των ομάδων, οι στόχοι, τα κίνητρα, είναι αυτά που ορίζουν την καθημερινότητα. Αυτό αποτελούν τη… ντόπα για το επόμενο ματς. Και ο Ολυμπιακός τα στερήθηκε, μιας και ο ίδιος φρόντισε μα τη μπάλα του και την κυριαρχία του, να «καληνυχτίσει» τους πάντες από πολύ νωρίς και να τους αφήσει απλά να ακολουθούν και να ψάχνουν τι φταίει. Οι περισσότεροι άλλαξαν προπονητή και ίσως το ξανακάνουν στα… καπάκια. Ο προπονητής που είχε ο Ολυμπιακός μπήκε δυναμικά στη νέα του δουλειά. Πήρε παίκτες, απέρριψε άλλους που είχαν συμφωνήσει, έστειλε δανεικούς κάποιους που αγαπούσαν οι δημοσιογράφοι. Έβγαλε από τη λίστα του Τσάμπιονς Λίγκ έναν ποδοσφαιριστή και αντί να τον… χάσει, τον έκανε να είναι ο πιο φορμαρισμένος και να πανηγυρίζει μαζί του κάθε γκολ.

Έκανε καψώνια σε διαφημισμένους και διάσημους. Έκανε και λάθη, αυτό έλειπε. Δε ξέρω κάποιον να δουλεύει και να μη λαθεύει. Ο Σίλβα όσες φορές συνάντησε το μαχαίρι, δε κώλωσε να ρίξει και μερικές μπουνιές σε δαύτο. Και βέβαια, σε μια επιτυχία, συμμετοχή έχουν όλοι. Όπως στις ήττες φταίνε άπαντες, το ίδιο ισχύει και στις χαρές. Από τη διοίκηση, μέχρι τα παιδιά που προετοιμάστηκαν το καλοκαίρι, συνέβαλαν στο «χτίσιμο» του Ολυμπιακού και βρέθηκαν να συνεχίζουν κάπου αλλού την καριέρα τους. Μόλις κλείσει και το κεφάλαιο κύπελλο, θεωρώ ότι θα ‘χουμε το πιο ενδιαφέρον καλοκαίρι από κάθε άλλη φορά στο λιμάνι. Τόσο για τις μεταγραφές, όσο και για την πιθανότητα έναρξης των επίσημων υποχρεώσεων(προκριματικά Τσ.Λ.) πιο νωρίς από τα προηγούμενα χρόνια…

ΥΓ (αφιερωμένο αποκλειστικά στους ακροατές της εκπομπής «Το δέκα το κακό» στον sport24 radio 103,3):

Τακουνάκια(πρώτο γκολ), πιρουέτες, ασίστ(τέταρτο γκολ) και ένα πέμπτο γκολ που ζηλεύουν ο Μάριο Κέμπες, ο Γκέρντ Μίλερ και ο Ίαν Ράς. Όχι, δεν ήταν Μουντιαλικό τελείωμα, γιατί στο Μουντιάλ δε μπορούν να το βάλουν! Μακράν ο κορυφαίος εκτελεστής στη Μεσόγειο…

Δείτε το νέο υπέροχο σχέδιο για τους φίλους του Ολυμπιακού, από τα footshirts