Εκεί, όπου χρειάστηκε να πέσουν τόνοι από μπετόν για να κατασκευαστεί το φιλόδοξο τότε γήπεδο το οποίο βρήκε τη θέση του στην... ιστορία εκεί ακριβώς που τελείωνε η παραλία του Νέου Φαλήρου.

Το ΣΕΦ εγκαινιάστηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου στις 16 Φεβρουαρίου του 1985 προκειμένου να φιλοξενήσει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Στίβου που διεξήχθη στη χώρα μας το Μάρτιο του ίδιου χρόνου. Πάντως, το πρώτο event που φιλοξένησε το νεότευκτο τότε γήπεδο ήταν η συναυλία των θρυλικών Dire Straits.

Παρ΄ότι κατά καιρούς στο ΣΕΦ έχουν φιλοξενηθεί σπουδαία αθλητικά γεγονότα πάλης, άρσης βαρών, ρυθμικής γυμναστικής, βόλεϊ, χάντμπολ, ξιφασκίας, καράτε και φυσικά στίβου, εμείς θα ασχοληθούμε σήμερα με έξι μεγάλους αγώνες που έλαβαν χώρα στο κλειστό και ήταν ξεχωριστοί ο καθένας για διαφορετικό λόγο.

Από την περίοδο 1991-92 και με εξαίρεση την τριετία που πήγε στον Κορυδαλλό, αποτελεί τη μόνιμη (και ιστορική) έδρα του Ολυμπιακού στο μπάσκετ.

Σεζόν 1984-85 - Κύπελλο Πρωταθλητριών

Το ΣΕΦ έχει την τιμή να φιλοξενεί τον σπουδαίο Ντράζεν Πέτροβιτς στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών για τα μάτια των Ελλήνων φιλάθλων και όχι μόνο. Η Τσιμπόνα νικάει με σκορ 87-75 το μεγάλο φαβορί της διοργάνωσης Ρεάλ Μαδρίτης, με τον Ντράζεν Πέτροβιτς να τελειώνει το παιχνίδι με 36 πόντους!

Ήταν η αρχή της αντεπίθεσης για την κροατική ομάδα η οποία την επόμενη σεζόν νίκησε στον τελικό την Ζαλγκίρις των Σαμπόνις, Κουρτινάιτις, Χομίτσιους και Γιοβάισα επιστρέφοντας στο θρόνο.

Στην ιστορία έχει μείνει η αποβολή του Άρβιντας Σαμπόνις (από τον Κώστα Ρήγα) ύστερα από την κοκορομαχία του με τον Νάκιτς.

Ευρωμπάσκετ 1987 - Τελικός

Ήταν ίσως το πιο "τρελό" αθλητικό καλοκαίρι... Από τις 3 Ιουνίου έως τις 14 το ΣΕΦ φιλοξένησε τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης της χρονιάς 1987. Η ελληνική δεν συγκαταλεγόταν σε αυτές ωστόσο ως διοργανώτρια χώρα είχε δικαίωμα συμμετοχής και βάλθηκε να... τρελάνει κόσμο.

Με τους Γκάλη, Γιαννάκη, Φασούλα, Χριστοδούλου και τα άλλα παιδιά η Εθνική έφτασε μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, βγάζοντας κάθε βράδυ χιλιάδες κόσμου έξω από τα σπίτια τους για να πανηγυρίζουν. Στο ΣΕΦ, το βράδυ της 14ης Ιουνίου του 1987, η Εθνική ομάδα στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης νικώντας το μεγαθήριο που λεγόταν Σοβιετική Ένωση με σκορ 103-101 χάρη στις βολές του Αργύρη Καμπούρη.

Η κορύφωση ενός απίστευτου δεκαπενθήμερου που καθήλωσε την Ελλάδα και έφερε ολόκληρη την Αθήνα στο Ειρήνης και Φιλίας στην αναζήτηση ενός εισιτηρίου. Καύσωνας, λιποθυμίες και κουβάδες με νερό. Αλλά και η Μελίνα Μερκούρη αγκαλιά με τον Φασούλα...

Σεζόν 1988-89- Τελικός Κυπέλλου Κυπελλούχων

Το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας φοράει και πάλι τα καλά του για να φιλοξενήσει τον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Το ματς είναι απολαυστικό και όσοι βρέθηκαν τότε στο φαληρικό γήπεδο έχουν να το λένε, καθώς μπροστά στα μάτια τους εξελίχθηκε μία πραγματικά αξεπέραστη μάχη ανάμεσα σε δύο κορυφαίους καλαθοσφαιριστές.

Ντράζεν Πέτροβιτς και Όσκαρ Σμιντ πέτυχαν μαζί 106 πόντους σε ένα εκπληκτικό επιθετικό κρεσέντο των δύο παικτών. Τελικά, η Ρεάλ νίκησε στην παράταση με 117-113 με τον αείμνηστο Ντράζεν να τελειώνει το ματς με 62 πόντους.

Μια πραγματική ραψωδία του μπάσκετ, όπου δυο πολύ μεγάλοι σκόρερ έδωσαν ένα αξέχαστο ρεσιτάλ. Δυο παίκτες σε αυτό τον τελικό βρέθηκαν αργότερα στο ίδιο γήπεδο μονομαχώντας με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό για την κατάκτηση του τίτλου. Ο Τζόνι Ρότζερς και ο Νάντο Τζεντίλε!

Ρεάλ: Πέτροβιτς 62, Χοσέ Μπιριούκοφ 20, Τζονι Ρότζερς 14, Φερνάντο Μαρτίν 11, Αντόνιο Μαρτίν 2, Χοσέ Καργκόλ 4, Φερνάντο Ρομάι 4, Γιορέντε.

Καζέρτα: Σμιντ 44, Γκεόργκι Γκλούτσκοφ 13 , Φερντινάντο Τζεντίλε 24, Βιτσέντζο Εσπόζιτο 2, Ντελανιέλο 18, Φράνκο Μποζέλι 2, Πολεζέλο, Ρίτσο, Τουφάνο, Βιτιέλο.

Σεζόν 1993-94 - Προημιτελικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος

Ιστορική στιγμή για τον Ολυμπιακό, την ομάδα που χρησιμοποιεί έως και σήμερα το ΣΕΦ, ως έδρα της. Τη σεζόν 1993-94, ο Ολυμπιακός βρίσκεται στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας αφού πρώτευσε στον Α' 'όμιλο της διοργάνωσης με ρεκόρ 11-3 και προκρίνεται πανηγυρικά στο πρώτο Final Four στην ιστορία του.

Στα πλέι οφ βρήκε μπροστά του την Μπάκλερ Μπολόνια (η σημερινή Βίρτους) και αφού ηττήθηκε στο πρώτο ματς που έγινε στην Ιταλία, η σειρά μεταφέρθηκε στο ΣΕΦ. Στο πρώτο παιχνίδι επικράτησε με σκορ 89-69, ενώ στο δεύτερο έστω και δύσκολα έκαμψε την αντίσταση της ιταλικής ομάδας με 65-62.

Έμεινε στην ιστορία η τάπα του Φασούλα στον Πάολο Μορέτι, ο οποίος μάλιστα φέρεται να είπε στον ενθουσιασμό του, τη φράση της εποχής... "Πάρτα Λίζα".

Σεζόν 1995-96 - Τελικοί Πρωταθλήματος

Στον 5ο τελικό του πρωταθλήματος τη σεζόν 1995-96, ο Ολυμπιακός διέσυρε με το επιβλητικό 73-38 τον Παναθηναϊκό. Ένα σκορ που αποτελεί ακόμα και σήμερα σημείο αναφοράς ανάμεσα στους οπαδούς των δύο ομάδων.

Οι "πράσινοι" μετά την υπερπροσπάθεια που είχαν καταβάλει στο Παρίσι απ' όπου και γύρισαν Πρωταθλητές Ευρώπης άδειασαν ψυχολογικά και σε συνδυασμό με την απουσία του Ντομινίκ Γουίλκινς που άφησε την ομάδα του χωρίς βοήθεια στα κρίσιμα ματς, γνώρισαν εκείνη τη βαριά ήττα. Ο Ολυμπιακός πήρε το πρωτάθλημα με 3-2 και συνέχισε τότε την κυριαρχία του στο ελληνικό μπάσκετ.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης πανηγύριζε την κατάκτηση του τέταρτου συνεχόμενου πρωταθλήματος. Λίγες μέρες αργότερα διάβαζε δημόσια την επιστολή που είχε στείλει στον Σωκράτη Κόκκαλη, με τον περίφημο "ψυχισμό" και την αποχώρησή του από τον Ολυμπιακό...

Σεζόν 1998-99 - Τελικοί Πρωταθλήματος

Τρία χρόνια αργότερα οι όροι αντιστράφηκαν. Ήταν η σειρά του Παναθηναϊκού να πανηγυρίσει μέσα στο ΣΕΦ την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Στον 5ο τελικό της σειράς και ενώ το πλεονέκτημα της έδρας έδινε και τίτλο, ο Παναθηναϊκός του Σούμποτιτς πέτυχε αυτό που κανείς ή έστω λίγοι περίμεναν.

Νίκησαν με σκορ 62-53 τον Ολυμπιακό μέσα στην έδρα του, έκαναν το 3-2 και στέφθηκαν πρωταθλητές Ελλάδας για δεύτερη συνεχόμενη φορά τότε. Το τρίποντο του Οικονόμου στα 50'' πριν το τέλος έμεινε στην ιστορία, καθώς γύρισε προς τον κόσμο της ομάδας του (τότε επιτρεπόταν η μετακίνηση οπαδών) και φώναξε: "Για τότε. Εγώ θυμάμαι", εννοώντας το χαμένο τρίποντο του 1995.

Μαζί με τον Λευτέρη Σούμποτιτς είχαν βγει για το "μπιζάρισμα" από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, καπνίζοντας τα πούρα του θριάμβου. Εκείνη τη στιγμή κανείς από τους δυο δεν μπορούσε να σκεφτεί πως λίγα χρόνια αργότερα (πρώτα ο Οικονόμου, μετά ο "Πίξι") θα πήγαιναν αμφότεροι στον Ολυμπιακό!