Έως το ξημέρωμα της Παρασκευής (27/6), μία ευρωπαϊκή ομάδα είχε δει τρεις παίκτες της να τακτοποιούνται στο ίδιο NBA draft. Ήταν η Μπουντούτσνοστ, το 2003. Πλέον, έχει παρέα: τη Mega Vizura, συμφερόντων του Μίσκο Ραζνάτοβιτς -ναι, του γνωστού.

Ενδιαφερθήκαμε να μάθουμε πότε προέκυψε στον μπασκετικό χάρτη η ομάδα, πώς (δεν θα λέγατε ότι η εκκίνηση ήταν η πιο συνηθισμένη) και πότε άλλαξε διαδρομή, ώστε να φτάσει στο σημείο που έφτασε στο φετινό draft.

Έτσι, για το κέφι

Στις 23 Δεκεμβρίου του 1998, μια παρέα φίλων, που είχαν την ίδια τρέλα (με το μπάσκετ) και κοινό παρονομαστή το ότι όλοι εργάζονταν για την εταιρία Avala Ada (κορυφαία κατασκευάστρια εταιρία πλοίων και εμπορικών συσκευασιών και αποστολών σε όλη την Ευρώπη, που από το 2003 ανήκει στην Kappa Star Group και έχει στο πελατολόγιο εταιρίες όπως οι Phillip Morris, British American tobacco, Henkel, Michelin, Efes κλπ). αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα αθλητικό club που θα είχε και ομάδα μπάσκετ. Την ΚΚ Avala Ada (εκ της χορηγού εταιρίας). Ως τέτοια, εμφανίστηκε στην τελευταία κατηγορία των λιγκών.

Μισό χρόνο αργότερα, η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα του Βελιγραδίου (διεξάγεται το καλοκαίρι) και προκρίθηκε στη δεύτερη κατηγορία της Σερβίας -τέταρτη τη τάξει στην πυραμίδα της Federan Republic of Yugoslavia -ομοσπονδία που ίδρυσαν το 1992 οι Σερβία και Μαυροβούνιο. Ο στόχος ήταν το καλοκαίρι του 2000 να τους βρει μια κατηγορία ψηλότερα. Και τους βρήκε. Ανάλογος ήταν και ο στόχος για τη σεζόν 2000-01, αλλά για μια θέση (τερμάτισαν τρίτοι), έμειναν εκεί που ήταν. Ακριβώς το ίδιο ήταν το σενάριο και για την αγωνιστική περίοδο 2001-02, με την τρίτη φορά να είναι και η τυχερή, οπότε εμφανίστηκαν (μέσω play offs) στην ομοσπονδιακή First B. Την πρώτη τους χρονιά εκεί, έφτασαν στην τρίτη θέση και μετά έζησαν μια εμπειρία που θα έκανε την ειδοποιό διαφορά.

Το άγγιγμα του Μίσκο (Ραζνάτοβιτς)

Πριν σηκώσει αυλαία η σεζόν 2004-05, το πρακτορείο (όχι μοντέλο, αλλά αθλητών) BeoBasket, ιδιοκτησίας του Μίσκο Ραζνάτοβιτς ενδιαφέρθηκε για την αγορά του συλλόγου. Η προσφορά ήταν άκρως ενδιαφέρουσα και η KK Αvala Ada έγινε KK Μega Basket (Δεκέμβριος 2005), πριν γίνει Mega Ishrana (2005-07), Mega Aqua Monta (2007-08), Μega Hypo Leasing (2008-09) και από τον Αύγουστο του 2009, μετά τη συγχώνευση με την ΚΚ Vizura προέκυψε η KK Mega Vizura.

Όσα ονόματα και αν άλλαξε (λόγω των χορηγιών), η ουσία παρέμενε η ίδια: οι πελάτες του Ραζνάτοβιτς, οι οποίοι ήταν prospects (άρα μικρής ηλικίας, αλλά ταλαντούχοι και ικανοί να κάνουν καριέρα) ή είχαν μια κάποια προϋπηρεσία, αλλά προέρχονταν από πρόβλημα τραυματισμού και άρα έπρεπε να πάνε κάπου να βρουν τον εαυτό τους, έπαιρναν μια θέση στο ρόστερ. Θέλετε και ονόματα;

Το 2004 ο Μάρκο Κέσελι (ηλικίας 16 χρόνων τότε) έγινε μέλος της ομάδας, ενώ μισή σεζόν αγωνίστηκε εκεί και ο Νίκολα Πέκοβιτς, πριν πάει στην Παρτίζαν και μετά την Άτλας. Στα της δεύτερης κατηγορίας, ο Νόβιτσα Βελίτσκοβιτς δεν βρήκε το χρόνο και το χώρο στην Μπάμπεργκ και έβαλε τη ροζουλί φανέλα της Mega Vizura, όπως προσπαθούσε να ξεπεράσει τον τραυματισμό του. Έτσι, πριν λίγες ημέρες υπέγραψε στην τουρκική Τραμπζνοσπόρ. Ο Ράτκο Βάρντα ήθελε κάπου να παίξει φέτος, δεν έβρισκε... και πήγε στην ομάδα του εκπροσώπου του. Ο Μπόμπαν Μαριάνοβιτς "έβγαλε" εκεί τη σεζόν 2012-13, για να βρει μετά συμβόλαιο στον Ερυθρό Αστέρα (ως MVP της σερβικής λίγκας), ενώ ο Μπράνκο Μιλισάβλιεβιτς μπήκε στη λίστα, το 2010, μετά τον ΠΑΟΚ και πριν τη Ράντνιτσκι.

Prospects και οι προπονητές

Το club (και όχι ο Ραζνάτοβιτς, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με το σύλλογο -επισήμως, διότι αυτό δεν επιτρέπεται) δεν επενδύει μόνο σε νιάτα για το ρόστερ, αλλά και για τη θέση των προπονητών. Επιλέγονται τύποι, οι οποίοι διαθέτουν την πρώτη ύλη, αλλά στερούνται εμπειριών, τις οποίες έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν στη Mega Vizura, ώστε να γίνονται και εκείνοι καλύτεροι, με το πέρασμα του χρόνου. Αν γίνονται; Ο Αλεξάνταρ Σέζαρ (2007-08) ήταν συνεργάτης του Ίβκοβιτς, στον Ολυμπιακό (τώρα είναι στην Άζοβμας), ο Μίογκραντ Ραϊκοβιτς (2009-10) πήρε φέτος πρωτάθλημα Πολωνίας, με την Τουρόφ, ενώ ο Ντέγιαν Μιλόγεβιτς ήταν ο αρχιτέκτονας της καλύτερης σεζόν, στην ιστορία της ομάδας: της φετινής. Υπήρξε και εκπληκτική περίπτωση πάουερ φόργουορντ, ο οποίος διακρινόταν για την οξυδέρκεια του, ενώ είχε στο βιογραφικό του ομάδες όπως η Μπουντούτσνοστ, Βαλένθια, Γαλατασαράι και Παρτίζαν. Το 2009 κρέμασε τη φανέλα του και το 2012 έγινε head coach, για την ομάδα που λέμε.

Μονόδρομος η επιτυχία

Πριν φτάσουμε σε όσα έγιναν φέτος, να σας πούμε ότι ευθύς εξ αρχής το concept ήταν όσο απλό, τόσο και σύνθετο. Η βασική οδηγία είναι πως οι νέοι θα πρέπει να γίνουν άνδρες, με δημοκρατικές διαδικασίες. Πώς; Παίζοντας για +20' κατά μ.ο., ανά αγώνα, εφόσον εκεί οδηγούν οι εξελίξεις (η δουλειά που κάνει ο καθένας στις προπονήσεις και στους αγώνες, μαζί και η συμπεριφορά που επιδεικνύει). Ο κύριος στόχος είναι να "χτίσουν" τα παιδιά χαρακτήρα και να παρουσιάζουν διαρκώς βελτίωση, έως ότου ανακαλύψουν τα όρια τους. Και όλα αυτά, χωρίς να υπάρχει η πίεση του αποτελέσματος. Ξέρετε τι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, έτσι; Ναι, έρχονται τα αποτελέσματα.

"Άνοιξαν" παλμαρέ

Έως το καλοκαίρι του 2013, δεν είχαν κάτι να καταγράψουν ως επιτυχία. Πλέον, είναι οι φιναλίστ του σερβικού κυπέλλου, όπου πέρυσι σταμάτησαν στους ημιτελικούς, ενώ στη σερβική λίγκα έφτασαν στους "4", όπου αποκλείστηκαν από τον Ερυθρό Αστέρα. Θα μπορούσαν να 'χουν προκριθεί. Αλλά οι διοικούντες επέλεξαν να στείλουν τους Βασίλιε Μίσιτς και Νεμάνια Ντάνγκουμπιτς στο Eurocamp του Τρεβίζο. Στη σχετική ανακοίνωση Τύπου αναφέρθηκε πως " μας ενδιαφέρει η εξέλιξη των παικτών. Όχι το αποτέλεσμα. Πρωτίστως ενδιαφερόμαστε για τους αθλητές μας". Στην Αδριατική λίγκα, η ομάδα με τα... παλ χρώματα τερμάτισε στην 8η θέση, στην πρώτη της σεζόν στη διοργάνωση. Μεταξύ των (12) επιτυχιών της ήταν και εκείνη επί της μετέπειτα πρωταθλήτριας, Τσιμπόνα.

Πάμε και στο προκείμενο

Τα ξημερώματα της Παρασκευής (27/6), η Mega Vizura έγινε η τρίτη ευρωπαϊκή ομάδα που είχε τρία pick στο draft, μετά την Μπουντούτσνοστ (2003: Νο17 Ζάρκο Τσαμπάρκαμπα, Νο19 Σάσα Πάβλοβιτς, Νο39 Σλάβκο Βράνιες). Το "ευρωπαϊκό Κεντάκι" όπως χαρακτηρίστηκε η σερβική ομάδα -για τον προφανή λόγο- είχε στο Νο41 τον Νίκολα Τζόκιτς (19χρονος πάουερ φόργουορντ), παίκτης που σε 26 ματς στην ΑΒΑ Liga είχε κατά μό. 25΄συμμετοχής, 11.4 π., με 51.9% ευστοχία (63,6% στα δίποντα, 22,1% στα τρίποντα και 66,7% στις βολές), 6,4 ριμπ., 2 ασίστ και 1 λάθος.

Στο Νο52 άκουσε το όνομα του ο Βασίλιε Μίσιτς (20, γκαρντ), ο οποίος σε 31.3'' συμμετοχής έδινε 12.1 π. (με 46,2%, 54.3% στα δίποντα, 28.9% στα τρίποντα και 69.8% στις βολές), 3.3 ριμπ., 5.8 ασίστ και 3.6 λάθη.

Δυο θέσεις αργότερα, επελέγη ο Νεμάνια Ντάνγκουμπιτς (21, σούτινγκ γκαρντ), ο οποίος σε 25.5'' συμμετοχής κατά μ.ο., μέτρησε 9.6 π. (45.1% στα σουτ), 3.6 ριμπ., 2 ασίστ και 1.8 λάθη.

ΥΓ: Ανάλογα εγχειρήματα έχουν γίνει και στην Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και φυσικά την Ελλάδα, αλλά κανένα δεν έχει έως σήμερα την επιτυχία της Mega Vizura.