* Γράφει ο Βασίλης Φραγκιάς

Τα πρώτα exit polls του top 16 μας δείχνουν μια μικρή εικόνα για το ποιες ομάδες είναι αυτές που θα διασταυρωθούν στη “μητέρα των μαχών” για τα playoffs. To πιο εντυπωσιακό δείγμα είναι η πολύ μεγάλη σταθερότητα που δείχνει μέχρι στιγμής η ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη, η οποία μέσα κι έξω από τη Μόσχα παρουσιάζει ένα πολύ σοβαρό και ανταγωνιστικό πρόσωπο. Η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην φετινή και στην περσινή ΤΣΣΚΑ (εποχής Μεσίνα) είναι η διαχείριση του coach όσο αφορά τις μεγάλες προσωπικότητες που διαθέτει η ρώσικη ομάδα. Ο χώρος που έδωσε ο Ιτούδης σε παίκτες κλειδιά, ώστε να μπορούν να “αναπνέουν” πιο ελεύθερα σε σχέση με τον προκάτοχό του έδωσε αυτό το κάτι παραπάνω που έλειπε από τη περσινή ομάδα της Μόσχας.

Στην κορυφή, επίσης, του ίδιου group φιγουράρει ο συνεχώς βελτιωμένος Ολυμπιακός, ο οποίος δείχνει να ξορκίζει τους δαίμονες του (βλ. τραυματισμούς) και καθοδηγούμενος από έναν εκπληκτικό Σπανούλη στοχεύει να πάρει την πρώτη ή τη δεύτερη θέση στον όμιλο του που θα του δώσει ταυτόχρονα το πλεονέκτημα έδρας για την επόμενη φάση.

Αν θέλουμε να μείνουμε περισσότερο στην ομάδα του Πειραιά, μπορούμε να πούμε ότι είδαμε μια αισθητή βελτίωση στο κομμάτι της άμυνας και πιο ξεκάθαρους ρόλους μέσα στο παρκέ. Βλέποντας, δε, τον πιο ώριμο Σπανούλη των τελευταίων ετών είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος και την αυτοπεποίθηση που αντλούν οι υπόλοιπο παίκτες από την παρουσία του ηγέτη τους.

Από εκεί και μετά θα είναι έκπληξη αν οι δυο τούρκικες ομάδες των “κουμπάρων” δεν είναι στην επόμενη φάση. Φενέρμπαχτσε και Εφές παρουσιάζονται σαν τα φαβορί για να κλείσει ο όμιλος των ομάδων που θα προκριθούν.

Στον απέναντι όμιλο, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα παίζουν σε ένα πρωτάθλημα στην χώρα τους άκρως ανταγωνιστικό με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται στο top 16 λίγο κουρασμένες. Η Ρεάλ κρατάει το αήττητο, προς το παρόν, στον όμιλο αλλά η αίσθησή μου δείχνει ότι δεν είναι η ίδια ομάδα με την περσινή. Η Μπαρτσελόνα, από την άλλη, δεν δείχνει άτρωτη και έχει κάνει ήδη δύο ήττες.

Η περσινή τροπαιούχος ομάδα του λαού δεν ξέρω αν δείχνει ικανή να επαναλάβει τον περσινό της θρίαμβο, αλλά σίγουρα είναι μέσα στις 4 ομάδες που θα πάνε στα payoffs. Το Τελ Αβίβ φαντάζει αφιλόξενο για τις ομάδες που το επισκέπτονται.

Αφήνουμε τελευταία την ομάδα του Παναθηναϊκού η οποία μοιάζει σαν τον Ιανό. Τα δύο διαφορετικά πρόσωπα του Παναθηναϊκού εντός και εκτός έδρας είναι κάτι το οποίο απασχολεί τον Ιβάνοβιτς κι αν το πασπαλίσουμε με τους αρκετούς τραυματισμούς που έχει η ομάδα του “τριφυλλιού” αλλά και την απόλυτη μοναξιά που νοιώθει ο Μπατίστα ελλείψει ενός ποιοτικού σέντερ, τοποθετούν τον Παναθηναϊκό σε μία δύσκολη αλλά όχι ακατόρθωτη προσπάθεια πρόκρισης. Ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός έχοντας ως προτεραιότητα το εγχείρημα της φετινής διοίκησης που είναι η είσοδος νέων παικτών θα παλέψει απέναντι στη Γαλατάσαραϊ για την θέση στον όμιλο που θα του δώσει την πρόκριση.

Το να καταφέρει το ελληνικό μπάσκετ να έχει έστω και μία ομάδα φέτος στο final four της Μαδρίτης θα είναι τεράστια επιτυχία δεδομένου των αναλογιών. Ευχής έργων όσο και να φαντάζει δύσκολο θα ήταν να έχουμε και τις δύο ελληνικές ομάδες στη Μαδρίτη. Και όπως άλλωστε ξέρετε όλοι, ακόμη και τα exit polls μερικές φορές πέφτουν έξω.