Η προτελευταία αγωνιστική της Euroleague είναι και για τις δύο ελληνικές ομάδες η πιο μεγάλη μέρα του πολέμου (φυσικά μέχρι την επομένη), αφού ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει την Αlba Βερολίνου στην Αθήνα, ενώ ο Ολυμπιακός ταξιδεύει στη Μόσχα παίζοντας απέναντι στη CSKA.

Γράφει ο Βασίλης Φραγκιάς*

Για του "πράσινους" η νίκη σημαίνει πρόκριση στα playoffs χωρίς να έχει, φυσικά, πλεονέκτημα έδρας και θα περιμένει να δει τον αντίπαλο του. Ο Ολυμπιακός θα παίξει τα ρέστα του στη ρωσική πρωτεύουσα για να πάρει αυτός το πάνω χέρι όσον αφορά το πλεονέκτημα έδρας για την πιο καθοριστική φάση της Euroleague που οδηγεί στο final four της Μαδρίτης. Τα σενάρια πρόκρισης για τις δύο ελληνικές ομάδες τα έχετε διαβάσει όλες αυτές τις μέρες οπότε ας δούμε την κατάσταση των δύο ομάδων αυτή τη στιγμή.

Πρέπει να καταλάβουν που ήρθαν

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε στην κυριολεξία με τη φωτιά απέναντι στην αποδεκατισμένη Γαλατά κάνοντας μόλις την δεύτερή του εκτός έδρας νίκη σε αυτή τη φάση της διοργάνωσης. Ως ομάδα πραγματικά μπορεί να τρελάνει κόσμο, αφού μετά την εμφατική νίκη απέναντι στη Ρέαλ παρουσιάστηκε αγνώριστη στην Κων/πολη και κινδύνεψε με ήττα από τους Τούρκους.

Οι "πράσινοι" εξακολουθούν να θυμίζουν Δόκτωρ Τζέκυλ και Μίστερ Χάιντ, καθώς στην έδρα τους δείχνουν δυνατότητες που κάνουν κάποιους να φαντάζονται ακόμα και final four, όμως παίζοντας μακριά από το γήπεδό τους δείχνουν μία ομάδα που φαντάζει ευάλωτη, ειδικά σε ένα κομμάτι που ήταν σήμα κατατεθέν του "τριφυλλιού" τα προηγούμενα χρόνια. Εννοώ την αμυντική λειτουργιά της ομάδας, η όποια θυμίζει πολλές φορές "ελβετικό τυρί".

Μία ομάδα η οποία έχει βλέψεις για ψηλά, είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με το μπάσκετ, ότι ξεκινάει από την άμυνα. Η ποιότητα των “πρασίνων” ξέραμε όλοι από την αρχή ότι δεν είναι ίδια με τα προηγούμενα χρόνια αλλά το να δέχεσαι 84 πόντους από μια ελλιπέστατη ομάδα, όπως είναι αυτή τη στιγμή η Γαλατά δεν είναι μόνο θέμα ποιότητας του ρόστερ αλλά πιο πολύ θέμα διάθεσης, ενέργειας, συγκέντρωσης και προσήλωσης στην αμυντική λειτουργία.

Ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός δεν πρέπει να λύσει κάποιο "γόρδιο δεσμό" απλά όλοι οι νεοφερμένοι στην ομάδα πρέπει να καταλάβουν ότι τα 6 αστέρια που είναι ραμμένα στη φανέλα του Παναθηναϊκού είναι μεγάλη κληρονομιά κι οι απαιτήσεις περισσότερες. Ο Παναθηναϊκός, όσο και να μη θέλουμε να μπούμε σε συγκρίσεις, ήταν πάντα μια ομάδα πολύ σκληρή στην αμυντική της λειτουργίας και αν θέλει να έχει βλέψεις για κάτι παραπάνω από την πρόκριση στα play offs θα πρέπει να “ματώσει”.

Ο Ολυμπιακός έχει team spirit

Αντίθετα, ο Ολυμπιακός τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή παρουσιάζει ένα πολύ σοβαρό πρόσωπο. Ξεπέρασε με ηρεμία την ήττα από την Φενέρ, αντιμετώπισε πολύ έξυπνα τις απουσίες βασικών του παικτών (Σπανούλης, Σλούκας, Πέτγουεϊ), χωρίς να “κλαφτεί” κι αυτό πιστώνεται στον Γιάννη Σφαιρόπουλο, ο οποίος παρουσιάζει σε κάθε παιχνίδι φρέσκες ιδέες στο κομμάτι την άμυνας και βοηθάει την ομάδα του να είναι συσπειρωμένη σε ότι αφορά την αγωνιστική και εξωαγωνιστική εικόνα της.

Με τους Μοσχοβίτες ο Ολυμπιακός έχει μια ευκαιρία να πάρει το πλεονέκτημα έδρας, όμως ακόμα κι αν δεν το καταφέρει, δείχνει ότι είναι ικανός, εφόσον επανέλθουν οι τραυματίες, να κάνει break στην επόμενη φάση. Έχω την αίσθηση -κι όχι μόνο εγώ- ότι ακόμα και με την απουσία του Σπανούλη, ο οποίος είναι ο φυσικός ηγέτης, η ομάδα έγινε πιο σκληρή απέναντι στην Εφές αναδεικνύοντας, αυτό που λέμε, team spirit.

Παρακολουθώντας το παιχνίδι σε αραβικό κανάλι και σχολιασμό στα αγγλικά ο σχολιαστής πέρα από την έκπληξή του για την εμφάνιση του Παπαπέτρου (άσχετα αν πρόφερε το όνομα Πιταπέτρου) τόνισε τουλάχιστον δέκα φορές ότι αυτό που παρακολουθούμε από τον Ολυμπιακό είναι “Ομάδα”. Όσο για τον συμπαθή άραβα σχολιαστή είμαι σίγουρος ότι σε λίγο θα προφέρει σωστά το όνομα του μικρού που αν μείνει προσγειωμένος όπως δείχνει θα μας απασχολήσει τα επόμενα χρόνια .

Χαιρετίσματα από τη Ντόχα

Βασίλης Φραγκιάς

* Ο Βασίλης Φραγκιάς είναι προπονητής της Εθνικής ομάδας του Κατάρ