Το σκηνικό στο ΣΕΦ κόντρα στην Μπάγερν; Ένας Ολυμπιακός κακός (σε γενικές γραμμές) , μια γερμανική ομάδα αξιόμαχη και 9 χιλιάδες κόσμος μοιρασμένος ως εξής: 500 νεαροί να τραγουδάνε για τον αγώνα της Λεωφόρου και 8.500 άνθρωποι να βλέπουν… θεατρική παράσταση και να "ξυπνάνε" στο 35’ όταν η ομάδα τους έχανε 71- 76.

Αυτό ήταν το… τοπίο. Και κάπως έτσι οι πρωταθλητές Ευρώπης κατάφεραν να διατηρηθούν αήττητοι. Αν καθίσεις να γράψεις την… ιστορία του ματς, μπορείς να "γεμίσεις" το διαδίκτυο. Όσα έγιναν όμως είναι γνωστά και έχουν ήδη αναφερθεί…

Το ζητούμενο πλέον, είναι ένα και μοναδικό: Τι κέρδος μπορεί να έχει ο Ολυμπιακός, από αυτό το ματς. Γιατί είτε κερδίζεις, είτε χάνεις, είτε θριαμβεύεις, είτε παίρνεις με το ζόρι (καλή ώρα) το ροζ φύλλο, είτε σε διαλύουν, είτε σε αδικούν, πάντα πρέπει να βγάζεις συμπεράσματα και να τα αναλύεις στα αποδυτήριά σου.

Ο Ολυμπιακός δεν κρύβεται

Ο Ολυμπιακός κατάφερε σε αυτόν τον αγώνα να χάσει τρεις φορές, μεγάλη διαφορά. Δυο… δεκάρικα στο πρώτο μέρος και μια 15αρα στο δεύτερο. Όταν μάλιστα πήγε στο 66 -51, η Μπάγερν "απάντησε" με 2-20 για το 68- 71! Στον αθλητισμό όλα γίνονται. Είναι προσόν άλλων ομάδων να αγχώνονται για να καλύψουν τις καταστάσεις. Για να δικαιολογήσουν τις άσχημες στιγμές τους ή ακόμη και τις καλές. Ο Ολυμπιακός δεν έχει τέτοια ανάγκη. Δεν κρύβεται. Πάντοτε πορευόταν με την ειλικρίνεια ανάμεσα στην ομάδα και στον κόσμο της. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα:

Ο Σπανούλης δεν ήταν καλός αυτό το βράδυ και με κακό Σπανούλη, η ασφαλιστική δικλείδα του "καθαρίζω και τελειώνω" δεν υπάρχει. Γιατί ο αρχηγός όσο παίζει, παίρνει προσπάθειες και είναι μέλος της αμυντικής πεντάδας. Ο Μπαρτζώκας δεν ρίσκαρε που τον έβγαλε. Αυτά είναι ξεπερασμένα. Ούτε είναι πλέον ο προπονητής που έπιασε λιμάνι και πρέπει να προσέξει.

Κερδίζει και τον κακό του εαυτό

Στο 35’ ο Ολυμπιακός με άλλο πλάνο, έβαλε ενέργεια. Όμως και αυτή η πεντάδα που "γύρισε" το ματς και μετέτρεψε το 71- 76 σε 83- 76 "τα θαλάσσωσε" χάνοντας βολές και γράφοντας "στα παλιά της τα παπούτσια" όλες τις τακτικές. Απαράδεκτο για πρωταθλητή Ευρώπης, αλλά και …υπαρκτό. Καμία ομάδα δεν έχει συμβόλαιο με την επιτυχία. Και όσο εύκολα μπορεί να κατηγορήσει κάποιος τον Ολυμπιακό ότι "τα θαλάσσωσε" σε πολλές στιγμές, είναι υποχρεωμένος και να σκεφτεί ότι "έχει σφυρηλατήσει χαρακτήρα και κερδίζει και τον κακό εαυτό του". Όλα σχετικά είναι…

Το μόνο που επαληθεύτηκε και θα το κατάλαβε ακόμη και κάποιος που δεν είναι… ντόκτορ του αθλήματος, είναι πως υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά σε αυτή την ομάδα. Πάρα πολλά πραγματάκια θα δουλευτούν για να διαφοροποιηθούν. Όταν μια καλή άμυνα στο δικό σου πικ΄ν ρολ, καταφέρνει να σε ξεκάνει και έχεις τόσο βαθύ ρόστερ, είσαι υποχρεωμένος να ψαχτείς. Του χρειαζόταν όλο αυτό του Ολυμπιακού για να μάθει. Κι αφού "έκατσε" και με νίκη, ακόμη καλύτερα.

Και πάλι υπήρξαν παίκτες που… τράβηξαν το κουπί. Ο Ντάνστον ίσως να έπρεπε να "ταϊστεί" περισσότερο από τους συμπαίκτες του. Και σε μια βραδιά που ο Σίμονς με τον Μπέγκιτς έκανε "μπαμ" ότι δεν μπορούσαν να βοηθήσουν. Ο Πρίντεζης "μίλησε" την κατάλληλη στιγμή, ο Σλούκας έκανε κάμποσα, ενώ κάθε φορά που έμπαινε το ντουετάκι (έτσι μας το παρουσίασε αυτή την φορά ο Μπαρτζώκας) Λοτζέσκι- Μάντζαρης, η ομάδα ανέβαινε δυο επίπεδα, σε παλμό, άμυνα και περιστροφές μπρος- πίσω.

Υ.Γ. Η μεγάλη νίκη των "ερυθρόλευκων" ήταν με την Μάλαγα. Οι Αναδαλουσιάνοι βρίσκονται σε σούπερ κατάσταση αυτή την εποχή.

Υ.Γ. 2 Καμία από τις καλές ομάδες δεν "τραβάει" αυτή την περίοδο. Την ΤΣΣΚΑ, μην την κοροϊδεύετε(θα με θυμηθείτε, τα ίδια μου λέγατε πέρυσι και για την Ρεάλ), η Μπάρτσα έχασε από τη Ναντέρ. Στο τοπ 16 όλοι αυτοί θα "δαγκώνουν".

Υ.Γ. 3 Α και ο Πέτγουεϊ έλειψε, αλλά Ολυμπιακός είσαι, τέτοιες δικαιολογίες δεν υπάρχουν…