Το παιχνίδι το είδατε, δε θα καθίσουμε να κάνουμε βαθυστόχαστες αναλύσεις. Η ουσία καμιά φορά, είναι πιο σημαντικά από κάθε στατιστικό στοιχείο, οποιοδήποτε play και γενικά από κάθε επισκόπηση του πως κινήθηκε μια ομάδα. Ο Ολυμπιακός είχε τα «μαύρα του» τα χάλια στο Κάουνας .

Πήγε στα χιόνια και παράστησε τον χιονάνθρωπο. Οφείλουμε να συζητήσουμε για το 40λεπτο και αυτό θα κάνουμε. Όμως δεν είναι μόνο αυτό το 40λεπτο. Η ομάδα μπλοκαρίστηκε από την Μπάμπεργκ και η… στάση όλων σε αυτό το ματς ήταν πολύ μικρή. Γιατί ήρθε το θέμα Παπανικολάου να επισκιάσει τα πάντα. Την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός, είχε σοβαρό θέμα στη Ρόδο, με το ημίχρονο 30- 30, αλλά επειδή στην Α1 υπάρχουν δυο ομάδες (συμπαθάτε με οι υπόλοιποι), ειπώθηκε λογικά το «έλα μωρέ, σιγά μη φορτσάρουν».

Στη Λιθουανία λοιπόν τι; Δεύτερη ήττα που είναι εκτός προγράμματος, αν θες να ‘χεις πλεονέκτημα. Και άντε κάνε τη μια για να τρέχεις. Αλλά δεύτερη σερί; Σε τέτοιο όμιλο; Με αυτούς τους αντιπάλους; Κάθε κίτρινο φύλλο καλή μου φίλοι, είναι και μια μπανανόφλουδα. Κίτρινη κι αυτή… Την πατάς γλιστράς, χάνεις έδαφος. Τώρα ο Σφαιρόπουλος και οι παίκτες του, πρέπει να ετοιμάζονται να πάνε στη Μαδρίτη .

Αλλά στην τελική ποιος χέζει και τη Μαδρίτη και τη Ρεάλ. Εδώ μιλάμε για κοιλιά. Κοιλάρα. Και εγκλωβισμένες καταστάσεις. Πας ως το 15’ μπροστά στο ματς, αν και φαίνεται ότι κάτι δεν πάει καλά. Σε προδίδουν τα ατού σου και κυνηγάς Χίμαιρες. Είσαι στο -6 δυο φορές προς το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου, χάρη στον «σερίφη Όντομ» που τελικά βάζει 11 πόντους, πρώτος σκόρερ χωρίς να το καταλάβουμε και παίζει ισάριθμα λεπτά.

Πρέπει να παίξεις με τον Σπανούλη, με τον Πρίντεζη και τον Μάντζαρη. Αλλά είσαι έτοιμος και να χάσεις με αυτούς. Γιατί πάλι με αυτούς θα κερδίσεις. Αυτή είναι η αλήθεια. Η ελληνική «κομπανία» είναι η δύναμη της ομάδας του λιμανιού. Όταν δεν πάνε καλά, δεν υπάρχει ομάδα. Να κοροϊδευόμαστε; Ποιοι θα «σύρουν το καράβι»; Οι ξένοι; Ελάτε τώρα, δε γίνεται άλλα να λέμε τη μια και άλλα την άλλη.

Ο Ολυμπιακός είναι καταδικασμένος να ζει και να πεθαίνει με συγκεκριμένα σχήματα. Και μόνο όταν μπει καλά και ανέβει ο Παπανικολάου, θα υπάρξει ποικιλία. Ο Παπαπέτρου και ο Αγραβάνης, ακόμη δεν είναι πρωταγωνιστές. Θα γίνουν. Αλλά ακόμη δεν είναι. Κανένα πικ ‘ν ρολ, καμία τακτική, μην αφήνετε να σας ζαλίζουν. Τα πράγματα είναι απλά. Ο Ολυμπιακός παίζει ανορθόδοξα, όταν κάτι δεν πάει καλά.

Η άμυνά του είναι συνήθως καλή, αλλά με την άμυνα δε θα κερδίζεις πάντα. Ειδικά, όταν βρεθεί αυτός που θα σου τις… βρέξει ακόμη περισσότερο. Και ο Γιασικεβίτσιους, ήρθε σε συντομότατο χρονικό διάστημα από τις περιττές δηλώσεις Ιτούδη, να πει στον παλιό του προπονητή «αν θες να κερδίζεις, μη κλαίγεσαι, παίξε κι εσύ ξύλο». Ναι, ο Ολυμπιακός το κάνει. Και η Ζαλγκίρις του το έκανε πολύ καλύτερα.

Τα πράγματα δεν είναι και τα καλύτερα για την ομάδα του Πειραιά. Ως εδώ φυσικά. Αυτοί είναι ικανοί να πάνε να κερδίσουν τη Ρεάλ, αλλά επαναλαμβάνω, κρίνουμε και συζητάμε πάντα για όσα βλέπουμε. Ο Χάντερ ήταν ο δεύτερος ψηλός πέρυσι και έκανε «παπάδες» προσφέροντας περισσότερα και από τον Ντάνστον. Το ίδιο στόχευαν φέτος με τον Οθέλο πίσω από τον Γιάνγκ, αλλά ο Πάτρικ χτύπησε και οι άλλοι ψηλοί δε μπορούν να κάνουν το ίδιο. Ο Χάντερ ξαφνικά έγινε πρώτος και «σκάει». Και ο Ολυμπιακός όταν δεν έχει παιχνίδι «μέσα», το ρίχνει στα τρίποντα. Όσο αυτά δε θα μπαίνουν, θα υπάρχει πάντα ζήτημα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ολυμπιακού από την αρχή του αγώνα, δεν ήταν ούτε στην άμυνα, ούτε στην επίθεση. Ήταν αποκλειστικά και μόνο στην αυτοπεποίθηση. Δε γίνεται αυτή η Ζαλγκίρις να σε βραχυκυκλώνει. Το έκανε η Μπάμπεργκ, το έκανε και ο Λυκογιάννης για ένα ημίχρονο στην Ρόδο. Και στο ξανακάνει η Ζαλγκίρις; Χάνεις με 6 πόντους, δίχως να βγάλεις «κιχ».

Κυκλοφορία της μπάλας, με κάποιους παίκτες να θέλουν να την ξεφορτωθούν. Τον Σπανούλη να ξεκινάει για να πάρει το ματς μόνος (δύσκολο), τον Πρίντεζη να δείχνει εκτός ρυθμού (απροπόνητος λόγο ραχιαίων) και ο Χάκετ ήταν ο μοναδικός που εμφανίστηκε στο παιχνίδι και ήξερε τι να κάνει. Ο Ολυμπιακός είχε βέβαια και την ατυχία του.

Όταν ξέφυγε 19-24, με χαμηλό σχήμα και τον Αγραβάνη να'χει βγάλει ψυχή, χάθηκαν ελεύθερα σουτ. Αν είχαν μπει , θα ‘χε κριθεί ίσως και το ματς, αφού εκείνη την ώρα οι Λιθουανοί παρέπαιαν. Τους κράτησε λοιπόν ζωντανούς ο Ολυμπιακός, μπήκε και το γήπεδο στην… ιστορία με τα ουρλιαχτά του κόσμου και έτσι οι Λιθουανοί δεχόμενοι μόνο 9 πόντους (!) στη δεύτερη περίοδο αισθάνονταν πως μπορούν να τα κάνουν όλα καλά.

Και οι 9 πόντοι της δεύτερης περιόδου, έγιναν… 10 στην τέταρτη. Τι να λέμε λοιπόν. Σκαμπανεβάσματα και Άγιος ο Θεός. Ο Ολυμπιακός περνάει κρίση, το παραδέχτηκαν προς τιμήν τους και οι ίδιοι οι προπονητές και οι παίκτες. Ξέρετε που το καταλαβαίνει κάποιος με αυτή την ομάδα; Έχασε από τη Μπάμπεργκ και δεν αντέδρασε σωστά.

Ο Ολυμπιακός όταν είναι καλά και χάνει κάποιον αγώνα, ο επόμενος αντίπαλος καλύτερα να κρυφτεί. Τούτη τη φορά όμως η Ζαλγκίρις όχι απλά δεν κρύφτηκε, αλλά έκανε τα… γούστα της και στο τέλος με ψυχολογία φοβερή μεταμορφώθηκε σε ομαδάρα φάιναλ- φορ. Πόσοι θα χάσουν στο Κάουνας από τους λεγόμενους μεγάλους;

Ο Ολυμπιακός έχει πολλούς και καλούς παίκτες. Αυτοί θα βγουν μπροστά από ‘δω και πέρα. Ο πρώτος στόχος της σεζόν, παίζεται σε κάποιο ποσοστό και τη Δευτέρα, λόγω πλεονεκτήματος έδρας στα πλέι-οφ. Επειδή όμως στο λιμάνι, γουστάρουν πάντα να περνάνε καλά στην Ευρωλίγκα, προσωπικά εγώ, περιμένω την αντίδρασή τους.

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην το πολεμήσουν, να μην θυμώσουν, ειδικά τώρα που είναι πληγωμένοι. Μαύρα σύννεφα πάνω από το λιμάνι, η ομάδα σε κρίση, αλλά ο δρόμος είναι πολύ μακρύς…