Υπάρχουν κάποιες νίκες -όπως αυτή που πέτυχε ο Παναθηναϊκός επί της ΤΣΣΚΑ τη Δευτέρα το βράδυ στο ΟΑΚΑ- οι οποίες εκ των πραγμάτων αποκτούν μεγαλύτερες διαστάσεις από αυτές που προσδιορίζει η απόλυτη τιμή τους.

Είναι διαστάσεις που διαμορφώνονται από το συνδυασμό των αγωνιστικών και (κυρίως) των ψυχολογικών δεδομένων που συμμετέχουν στην εξίσωση της αξιολόγησης.

Μπορεί λοιπόν ο Παναθηναϊκός να έχει στεφθεί έξι φορές πρωταθλητής Ευρώπης την τελευταία 20ετία, όμως σε τούτη τη φάση της ιστορικής διαδρομής του, η συγκεκριμένη νίκη είχε γι' αυτόν ζωτική σημασία.

Δεν ήταν τόσο ότι τον κράτησε ζωντανό στην σειρά των playoffs και του έδωσε την ευκαιρία να "κυνηγήσει" την ισοφάριση σε τέταρτο παιχνίδι. Κακά τα ψέματα, η ΤΣΣΚΑ ήταν και παραμένει το ακλόνητο φαβορί για να πάρει το εισιτήριο για το Final Four της Μαδρίτης.

Ήταν κυρίως ότι κατάφερε να διατηρήσει το φρόνημά του ψηλά και να επιβεβαιώσει ότι ακόμη και σε περιόδους που δεν ξεκινάει από θέση ισχύος, μπορεί να ποντάρει στο βάρος της φανέλας και την συνολική εμπειρία που έχει αποκτήσει ως κλαμπ πρώτη γραμμής να διαχειρίζεται καταστάσεις σε καθεστώς πίεσης. Και μέσα από αυτή τη διαδικασία να προετοιμάζει το μέλλον του.

Δεν θα ήταν ντροπή να αποκλειστεί από αυτήν την ΤΣΣΚΑ των 42 εκατομμυρίων , ακόμη και με "sweep". Όμως δεν συμβιβάστηκε. Επιστράτευσε όλο τον αθλητικό εγωισμό που χρειάζεται όταν κυνηγάει κανείς μικρές ή μεγάλες υπερβάσεις.

Είναι εξίσου σημαντικό ότι μέσα στο παρκέ δεν εμφανίστηκε απλά μια ομάδα που ήταν αποφασισμένη να παλέψει μέχρι τελευταίας ρανίδας. Αλλά μια ομάδα που είχε την ικανότητα να "χτυπήσει" τον αντίπαλο με τον μοναδικό τρόπο που μπορούσε. Από την στιγμή που δεν διαθέτει –κι ούτε πρόκειται να αποκτήσει σε μια μέρα- τον όγκο και το ύψος να βάλει την μπάλα μέσα στην ρακέτα και να αναμετρηθεί με τα θηρία της ΤΣΣΚΑ κάθετα, φρόντισε να μεγαλώσει το γήπεδο οριζόντια για να αποκομίσει όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη.

Τα κατάφερε τόσο με τον τρόπο που ανοίχτηκε για να πιέσει σε ολόκληρο το γήπεδο προκειμένου να καθυστερήσει τις επιθέσεις και να περιορίσει τον αριθμό των διεκδικούμενων κατοχών αλλά και με τον τρόπο που διάβασε την αντιμετώπιση που επέλεξε ο Ιτούδης για να αντιμετωπίσει το pick and roll. Η ικανότητα του Διαμαντίδη να διαβάζει και να μοιράζει, δημιούργησε πολλά και ξεμαρκάριστα σουτ, ειδικά έξω από τα 6.75 μέτρα, τα οποία τα πήρε και τα έβαλε.

Σύμφωνοι, για καμία ομάδα, δεν θεωρείται αυτονόητο ότι θα σουτάρει κάθε βράδυ 16 στα 31 τρίποντα , αλλά αυτό το ποσοστό δεν ήταν προϊόν τύχης αλλά επιλογής και ικανότητας.

Μη ξεχνάμε ότι είναι ένα στυλ που ενθαρρύνει ο Ιβάνοβιτς από την αρχή της περιόδου, με βάση το υλικό που έχει στα χέρια του. Ο ίδιος έχει επιλέξει παίκτες που διαθέτουν αυτό το ένστικτο και τους το επιτρέπει με όλα τα συν και τα πλην (ποσοστά εκτός έδρας). Κάπως έτσι δεν ήρθαν οι άνετες νίκες της πρώτης φάσης με την Φενέρμπαχτσε, την Αρμάνι και στο ΤΟΡ-16 με την Ρεάλ Μ.;

Πρώτη φορά ο Αντώνης Φώτσης πυροβολεί αλύπητα, όταν βρίσκεται φάτσα με το αντίπαλο καλάθι; Ή μήπως η μεγαλειώδης εμφάνιση του Νίκου Παππά , ήρθε από το πουθενά; Ο 25χρονος γκαρντ, με την μοναδική εκτελεστική ικανότητα, έχει πλέον αποδείξει ότι στην καλή του μέρα είναι "φόβος και τρόμος". Και όσο ο ίδιος φροντίζει να επαναλαμβάνει τέτοιες βραδιές, τόσο ανεβάζει την αξία του στο μπασκετικό χρηματιστήριο.

Είναι προφανές ότι υπάρχουν πολλά ερωτήματα που αναζητούν απάντηση στο τέταρτο παιχνίδι της σειράς. Πώς θα αντιδράσει η ΤΣΣΚΑ μετά το μάθημα που πήρε πριν είναι (και πάλι) αργά όπως συνέβη στην Πόλη, το Λονδίνο και το Μιλάνο; Πόσο θα αντέξει ο Παναθηναϊκός να παίξει στο "κόκκινο" - με ή χωρίς τον Σλότερ- για δεύτερη φορά μέσα σε 48 ώρες απέναντι σε έναν αντίπαλο με μεγαλύτερο βάθος και ποιότητα;

Στο τρίτο παιχνίδι, η διαφορά δυναμικότητας καλύφθηκε από την ανεξάντλητη δύναμη του ΟΑΚΑ και από τα τρομερά ποσοστά της πράσινης ευστοχίας. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, τα ποσοστά αυτά θα αρκούσαν για να συντριβεί ο οποιοσδήποτε αντίπαλος βρισκόταν στην θέση της "αρκούδας". Εκείνη όμως, ακόμη και στην κακή της μέρα, βρήκε τον τρόπο να διατηρηθεί μέσα στην διεκδίκηση της νίκης την οποία κυνήγησε μέχρι τελευταίο δευτερόλεπτο.