Τι του προσφέρουν οι "παλιοί", τι του λέει ο Κατσικάρης στο τηλέφωνο και πως σκέφτεται μετά από ένα... άστοχο σουτ. Διαβάστε την ψυχανάλυση ενός σουτέρ – δολοφόνου.

-Τις προηγούμενες βραδιές, όταν τα περισσότερα σουτ που είχες επιχειρήσει έβρισκαν... σίδερο, κάποιοι άρχισαν να αναρωτιούνται αν έχασες την αυτοπεποίθησή σου. Τι να συμπεράνουν, άλλωστε, διαβάζοντας τον αυτοσαρκασμό σου ότι «δεν έμπαινε σουτ ούτε με τηλεγράφημα»;

(γελάει δυνατά) «Τι να κάνω; Να βάλω τα κλάματα; Εχω μάθει να μην κλαίω όταν δεν μπαίνουν τα σουτ. Ανάλογο σχόλιο απορίας είχαν εκφράσει και κάποιοι συμπαίκτες μου, οι οποίοι τώρα με μαθαίνουν καλύτερα, αφού άλλωστε είναι και το πρώτου μου Ευρωμπάσκετ. Να σου πω κάτι; Εχω περάσει από πολλές καταστάσεις. Το 0 στα 5 με τη Βοσνία ή το 1 στα 4 με τη Φινλανδία και τα Σκόπια δεν λένε τίποτε»...

-Τι θέλεις να πεις;

«Έχω κάνει 3 στα 14 σε παιχνίδι, το επόμενο βράδυ 0 στα 5, στο τρίτο ματς 0 στα 7 και μετά άρχισαν να μπαίνουν όλα. Δεν κολλάει το μυαλό μου σε μερικά άστοχα σουτ. Έτσι είναι το σουτ. Δεν πρέπει να σκέφτεσαι. Αν μπει, μπήκε, αν δεν μπει προχωράς για να βάλεις το επόμενο. Μπορεί να ακούγεται απαθές αυτό, αλλά έτσι είναι η ζωή του σουτέρ. Πρέπει να μην επηρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες και να είναι συγκεντρωμένος στην αποστολή του»...

-Πες μας κάτι. Ενας παίκτης, πόσω μάλλον ένας κλασικός σουτέρ, για να αποδώσει χρειάζεται να αισθάνεται σημαντικός στην ομάδα του. Εσύ αισθάνεσαι σημαντικός στην Εθνική;

«Ναι, μπορώ να το βεβαιώσω αυτό. Αισθάνομαι σημαντικός και σε αυτό έχουν βοηθήσει πολύ όλοι οι συμπαίκτες μου και οι προπονητές μου, που με αγκάλιασαν από την πρώτη μέρα, γιατί μην ξεχνάμε ότι είναι η πρώτη μεγάλη διοργάνωση στην καριέρα μου. Τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την εμπιστοσύνη.

Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να κάνεις ένα, δύο, τρία άστοχα σουτ και να μην σε κοιτάζουν περίεργα. Ξέρουν ποιος είμαι και τι μπορώ να κάνω και δεν σου κρύβω ότι ακόμη και έπειτα από άστοχο σουτ, με παροτρύνουν να ξανασουτάρω. Είναι φανταστικοί»...

-Προφανώς οι λεγόμενες «παλιοσειρές» έχουν κάνει καλή δουλειά στο κομμάτι της ψυχολογίας...

«Γενικά στα αποδυτήρια υπάρχει εξαιρετικό κλίμα. Την Εθνική θα τη χαρακτήριζα ως μια καλή παρέα που έχει δυνατότητες για κάτι καλό. Όσο για τα έμπειρα παιδιά; Τι να πω; Ο Ζήσης, ο Φώτσης, ο Μπουρούσης και ο Καϊμακόγλου μας μιλάνε συνέχεια και μας βοηθούν με την εμπειρία τους. Αυτό συνέβη και μετά την ήττα από τα Σκόπια. Το μήνυμά τους ήταν να μπούμε και να τα δώσουμε όλα στα δύο τελευταία ματς. Και δικαιωθήκαμε για την πολύ καλή αντίδραση και προσπάθεια, εξασφαλίζοντας το εισιτήριο για την επόμενη φάση».

-Από τους παλιούς, ποιος είναι αυτός που σε ηρεμεί περισσότερο; Αυτός που βλέπεις μπροστά σου και σε γαληνεύει...

(γελάει) «Ο Ζήσης! Αυτό το παιδί πραγματικά με ηρεμεί όταν παίζω. Είναι απόλυτα συγκεντρωμένος, κάνει σωστές επιλογές, έχει μεγάλη εμπειρία και αυτό βγαίνει στο παρκέ. Και μην μου πει κανείς ότι δεν μπαίνουν τα σουτ. Δεν μπήκαν σήμερα, που λέει ο λόγος, θα μπουν σίγουρα αύριο ή μεθαύριο. Για τον Αντώνη έχω να πω ότι είναι απλά απίστευτος. Μπαίνει μέσα στο τελευταίο λεπτό, η μπάλα τσουρουφλίζει, το μπουμπουνάει από τα οκτώ μέτρα και επιστρέφοντας στην άμυνα δεν κάνει ούτε γκριμάτσα!

Ο Γιάννης είναι πιο ανοιχτός τύπος. Φωνάζει περισσότερο, αλλά μέσα από αυτό το προφίλ, δίνει ενέργεια στην ομάδα. Οσο για τον Κώστα είναι και αυτός υπόδειγμα σκληρής δουλειάς και αφοσίωσης»...

-Θα έχεις ακούσει προφανώς ορισμένα σχόλια του τύπου... «ο Βασιλειάδης είναι φοβερός σουτέρ, αλλά από άμυνα λίγα πράγματα». Πώς το αντιλαμβάνεσαι αυτό; Συμφωνείς ότι στο συγκεκριμένο κομμάτι έχεις σημαντικά περιθώρια βελτίωσης;

«Κάθε μέρα που περνάει μαθαίνεις και βελτιώνεσαι. Προσωπικά, δεν έχω πει ποτέ στον εαυτό μου... μεγάλε, είσαι καλός σουτέρ, άρα είσαι και ο καλύτερος παίκτης. Αυτό θα ήταν η μεγαλύτερη βλακεία και ολέθριο σφάλμα από μέρους μου. Τι νομίζεις; Δεν το ξέρω ότι χρειάζομαι βελτίωση στην άμυνα; Εχω δουλέψει πάρα πολύ σε αυτό το κομμάτι και με έχουν βοηθήσει πολύ ο Κατσικάρης και οι συνεργάτες του στο Μπιλμπάο.

Αυτό που εκτιμώ περισσότερο είναι ότι δείχνει μαζί μου υπομονή. Έρχεται και μου μιλάει, με βοηθάει ώστε να παίζω καλύτερα σε κάθε ματς. Μπορώ να πω ότι και ο Ζούρος έχει υπομονή σε αυτό το κομμάτι. Έχουμε μιλήσει αρκετά και με έχει βοηθήσει. Με όλα αυτά θέλω να πω ότι εμπιστεύομαι μόνο τους προπονητές, τους συμπαίκτες μου και την οικογένειά μου. Όταν κάποιος σε βλέπει σε ένα παιχνίδι την εβδομάδα, πώς μπορεί να σε κρίνει; Και δεν εννοώ τους δημοσιογράφους, αλλά τους θεατές. Ξέρω πού υστερώ και δεν επαναπαύομαι στο καλό σουτ που έχω».

-Οι άνθρωποι του Μπιλμπάο έχουν επικοινωνήσει μαζί σου κατά τη διάρκεια του Ευρωμπάσκετ;

«Ναι, με παίρνει ο Φώτης Κατσικάρης και αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό, γιατί αντιλαμβάνομαι ότι με υπολογίζει και θέλει να μαθαίνει πώς πάω σωματικά και ψυχολογικά. Με παίρνει ο ίδιος, δεν βάζει κάποιο βοηθό του και αυτό αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Είναι εδώ και ο Δημήτρης Μαυροειδής, επομένως το Μπιλμπάο έχει... έννομο συμφέρον, ώστε να ενδιαφέρεται για δύο παίκτες που ανήκουν στο δυναμικό του. Είναι πολύ σπουδαίο για έναν αθλητή να γνωρίζει ότι τον περιμένουν στην ομάδα του μετά το Ευρωμπάσκετ. Με χαροποιεί πάρα πολύ και με βοηθάει στην ψυχολογία».

-Αλήθεια, αυτό το Ευρωμπάσκετ τι σημαίνει για σένα;

«Το πρώτο που έρχεται στο μυαλό μου είναι ότι επιτέλους είμαι στη δωδεκάδα. Είχα συμμετάσχει και σε άλλες προετοιμασίες, αλλά τελευταία στιγμή κοβόμουν. Τόσα χρόνια προσπαθώ να παίξω στην Εθνική, επομένως η δεύτερη σκέψη που κάνω είναι ότι θέλω να συνεχίσω να βρίσκομαι εδώ και τα επόμενα χρόνια, να αποκτήσω συνέχεια. Αυτό για μένα είναι το ζητούμενο, να μπορώ να είμαι στην Εθνική και μαζί με τα άλλα παιδιά και τους προπονητές να φέρνουμε διακρίσεις».

-Και κάτι τελευταίο. Η Εθνική πήρε τη δεύτερη θέση στον όμιλό της και ετοιμάζεται για το ταξίδι στο Βίλνιους, όπου θα αντιμετωπίσει διαδοχικά τη Σλοβενία, τη Ρωσία και τη Γεωργία. Ποια είναι η αίσθησή σου για τη συνέχεια της διοργάνωσης;

«Θα είμαι ειλικρινής. Δεν μπορώ να πω ότι θα πάμε για το χρυσό. Ξέρουμε τις δυνατότητες και τις αδυναμίες της ομάδας μας. Στο Ευρωμπάσκετ, όμως, όπως έχουμε διαπιστώσει, υπάρχουν και εκπλήξεις. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί στο Βίλνιους και εν συνεχεία στο Κάουνας, όπου θέλουμε να φτάσουμε, δηλαδή να είμαστε στην οκτάδα. Ας πάμε εκεί και μετά βλέπουμε»...