Όνομα: Τζος Ματζέτ

Ύψος: 1.85

Ηλικία: 25

Θέση: Πλέι-μέικερ

Τζος Ματζέτ. Αυτό είναι το όνομα του πρώτου ξένου που ανακοίνωσε στην ιστορία του ο Κόροιβος Αμαλιάδας, ο οποίος έχει περάσει όλη του την καριέρα να επιβεβαιώνει το αυτονόητο: "ότι είναι μπασκετμπολίστας". Το μικρό του μπόι και το αδύνατο σκαρί δεν παραπέμπουν εξ όψεως σε παίκτη που βγάζει το ψωμί του χτυπώντας τη μπάλα στο παρκέ. Είναι μια προκατάληψη που αντιμετωπίζει από τα γυμνασιακά του χρόνια, όταν έδινε τη μπάλα στον ΝτεΜάρκους Κάζενς στο Σπέιν Παρκ Χάι στο Χούβερ της Αλαμπάμα.

Ο Ματζέτ γεννήθηκε στο Μπέρμπιγχαμ στον αμερικάνικο Νότο και μεγάλωσε μια μπασκετική οικογένεια αφού η αδερφή του όχι απλά έπαιξε μπάσκετ, αλλά άφησε ιστορία στο κολέγιο Ντέιβιντσον ως δεύτερη σκόρερ στην ιστορία του σχολείου. Παρότι ήταν από τους πιο κοντούς παίκτες όχι μόνο στην ομάδα, αλλά και στο γυμνάσιο, κατάφερε να αφήσει από νωρίς τα διαπιστευτήρια του στο Σπέιν Παρκ. Κέρδισε μάλιστα δύο φορές τον τίτλο του MVP της περιφέρειας και αποφοίτησε ως ο κορυφαίες πασέρ στην ιστορία του χάι-σκουλ.

Οι εμφανίσεις του ήταν αρκετά πειστικές, αλλά το παρουσιαστικό του όχι κι έτσι κανένα κολέγιο πρώτης κατηγορίας δεν θέλησε να ρισκάρει. Το αποτέλεσμα; Να καταλήξει στο Αλαμπάμα Χάντσβιλ, ένα από τα κορυφαία σχολεία της Division II. Με τους "Τσάρτζερς" κατέκτησε δύο πρωταθλήματα περιφέρειας (Gulf South) και άλλα δύο σε παναμερικανικό επίπεδο (μεταξύ των κολεγίων δεύτερης κατηγορίας).

Αποφοίτησε ως ρέκορντμαν σε ασίστ στην ιστορία του κολεγίου και 7ος καλύτερος σκόρερ. Στην τελευταία του χρονιά είχε 12.7 πόντους, 5.4 ριμπάουντ, 8.9 ασίστ και 2.7 κλεψίματα σουτάροντας 43% από το τρίποντο. Ήταν δηλαδή ο πρώτος πασέρ, ο πρώτος ριμπάουντερ (!) και ο πρώτος "κλέφτης" της ομάδας του.

Την τελευταία του χρονιά έκανε και τα προσωπικά του ρεκόρ με 30 πόντους και 14 ασίστ απέναντι στο Αρκάνσας, φροντίζοντας παράλληλα να συνδυάσει τις εντυπωσιακές ατομικές επιδόσεις, με μια θέση στην 2η all-academic πεντάδα της περιφέρειας, δηλαδή της ομάδας που συγκεντρώνει τους καλύτερους φοιτητές-αθλητές.

Ο προπονητής του Λένι Ακούφ είχε πει ότι ήταν από τους καλύτερους παίκτες που έχει δει σ' αυτό το επίπεδο. Και δεν είναι λίγοι οι παίκτες που πέρασαν από τη δεύτερη κατηγορία, πριν φτάσουν να παίζουν στο ΝΒΑ (όπως ο Τζέρεμι Πάργκο). "Δεν μπορεί αυτό το παιδί να είναι τόσο καλός" έλεγε ο Ακούφ, που μπήκε από νωρίς στο νόημα: στην πρώτη του χρονιά παίζοντας απέναντι στο Ουέστ Τζόρτζια ο Ματζέτ είχε πετύχει το τρίποντο που έστειλε το ματς στην παράταση, εκεί όπου πέτυχε κι άλλο ένα για να ισοφαρίσει ξανά και να υποχρεώσει το ταμπλό να ανανεωθεί για ένα ένα ακόμη πεντάλεπτο. Στις δύο παρατάσεις πέτυχε 18 πόντους (οι 15 συνεχόμενοι) και τέλειωσε το ματς με 27. Όχι κι άσχημα για έναν φρέσμαν.

"Αυτό που δεν πρέπει να παραβλέψει κανείς είναι ο εκπληκτικά ανταγωνιστικός χαρακτήρας του. Είναι ασυναγώνιστος. Δεν γίνεται κι αλλιώς, διότι δεν του έχει χαριστεί τίποτα. Έχει κερδίσει τα πάντα μόνος του. Όταν είσαι 1.85, 80 κιλά και παίζει στην Division II, δεν είναι εύκολος ο δρόμος προς το επαγγελματικό μπάσκετ" εξηγεί ο Ακούφ και έχει απόλυτο δίκιο.

Το καλοκαίρι του 2012 δεν έγινε ντραφτ και κατέληξε να δοκιμάζει την τύχη του στο Summer League με τους Γκρίζλις. Η περιπέτεια του ΝΒΑ δεν ευδοκίμησε, όμως κι έτσι βρήκε μπασκετική στέγη στην Ολλανδία και τη Λάντστιντ. Με την ολλανδική ομάδα έφτασε ως τους τελικούς, όπου βίωσε μια πρωτόγνωρη εμπειρία παίζοντας πέντε ματς σε πέντε ημέρες. "Νομίζω ότι έχω βγάλει φουσκάλες πάνω στις φουσκάλες" περιέγραψε την κατάσταση των... ποδιών του στο Twitter ( @joshmagette - όπου είναι αρκετά ενεργός). Αυτό βέβαια δεν τον εμπόδισε από το να αναδειχτεί σε MVP του ολλανδικού πρωταθλήματος.

Τη σεζόν 2013-14 επέστρεψε στην Αμερική για να αγωνιστεί στο NBDL, καθώς ενδιάμεσα οι Ντιφέντερς τον είχαν επιλέξει στον 2ο γύρο. Έτσι φόρεσε τα κίτρινα και μωβ της θυγατρικής ομάδας των Λέικερς, απολαμβάνοντας την εμπειρία. Δεν είναι και λίγο να παίζεις στο ίδιο γήπεδο και να σουτάρεις κάτω από τα ίδια λάβαρα με τον Κόμπι Μπράιαντ.

Στο Λος Άντζελες έκανε πολύ καλή χρονιά επιδεικνύοντας τον καλύτερο συντελεστή ασίστ/λαθών (4.6), ενώ ήταν και από τους καλύτερους σουτέρ τριών πόντων στο πρωτάθλημα. Τέλειωσε τη χρονιά με 10.3 πόντους, 6.9 ασίστ, 38% στα τρίποντα και 3.5 ριμπάουντ, μαθαίνοντας πολλά από την εμπειρία.

Οι Ντιφέντερς ακολουθούσαν την ίδια επιθετική φιλοσοφία με τους Λέικερς του Μάικ Ντ' Αντόνι, κάτι που βόλευε ιδιαίτερα τον Ματζέτ, διότι είχε αρκετή ώρα τη μπάλα στα χέρια του παίζοντας pick-n-roll. Εξάλλου, το δικό του στυλ (αν και αριστερόχειρας) μοιάζει πολύ με αυτό του Στιβ Νας. Είναι, δηλαδή, από τους παίκτες που δημιουργούν μετά από σκριν, έχοντας μεγάλη ικανότητα στην πάσα και στο σουτ μετά από ντρίμπλα.

Επίσης είναι καλός σουτέρ από τη γραμμή των βολών, έχοντας σταθερά ένα ποσοστό πάνω από 80%. Για αυτό και ο προπονητής του τον είχε... πειράξει με έναν ιδιαίτερο τρόπο, όταν είχε 5/10 από τη γραμμή των προσωπικών σε ένα παιχνίδι. Τι έκανε; Κρέμασε στο ντουλάπι του μια φωτογραφία του Σακίλ Ο'Νιλ με το πρόσωπο του Ματζέτ. Στο επόμενο θέλοντας να δώσει απαντήσεις είχε 100%.

Η χρονιά ολοκληρώθηκε και μετά το σύντομο πέρασμα του από το Summer League του Ορλάντο, ο Ματζέτ αποφάσισε να έρθει για δεύτερη φορά στην Ευρώπη. Ο... Στιβ Νας της Αλαμπάμα θα πρέπει να κάνει αυτό που έκανε σε όλη του τη ζωή: να δώσει απαντήσεις σε όσους βιάζονται να τον κρίνουν από την εξωτερική εμφάνιση.

Σε όλη του τη ζωή ακούει να λένε ότι "μοιάζει με ball-boy" και με τον "φροντιστή της ομάδας". Ο ίδιος βρίσκει κίνητρο από αυτό. "Ξέρω ότι δεν περνάω το οπτικό τεστ, ειδικά από όσους με βλέπουν για πρώτη φορά σε μια προπόνηση, ή σε ένα παιχνίδι. Ξέρω όμως ότι αν με παρακολουθήσουν, θα έχουν άλλη άποψη" είναι το δικό του σχόλιο. Πολλοί συγκρίνουν την ιστορία του με αυτή του "Ρούντι" στο Νοτρ Ντέιμ, μόνο που ο Τζος Ματζέτ δεν είναι είναι μόνο επίμονος και πεισματάρης, αλλά και πολύ καλός pick-n-roll παίκτης.