Το mind hack που χρησιμοποιούν οι elite δρομείς για να μην τα παρατάνε
Έχεις νιώσει ποτέ ότι “σπάς” στο μέσο μιας διαδρομής, ενώ το σώμα σου έχει ακόμα να δώσει; Οι κορυφαίοι δρομείς του κόσμου έχουν το δικό τους νοητικό κόλπο για να συνεχίσουν, όταν όλα μέσα τους φωνάζουν “σταμάτα”.
Αν έχεις τρέξει έστω και μία φορά σε αγώνα ή long run, τότε ξέρεις πολύ καλά τη φάση που το σώμα κουράζεται, ο εγκέφαλος αρχίζει να αντιστέκεται, και η φωνή στο κεφάλι σου σού λέει “μείωσε ρυθμό, σταμάτα, περπάτα λίγο”.
Σε εκείνο το σημείο δεν είναι το σώμα που σταματάει πρώτο, αλλά το μυαλό.
Κι όμως, οι elite δρομείς, αυτοί που καταρρίπτουν ρεκόρ και φτάνουν στα όριά τους, δεν μένουν εκεί.
Χρησιμοποιούν ένα απλό αλλά ισχυρό “mind hack”, ένα ψυχολογικό τρικ για να ξεγελάσουν τον εγκέφαλο και να συνεχίσουν. Και μπορείς να το κάνεις κι εσύ.
Το τρικ λέγεται “chunking”
Το “chunking” είναι μια τεχνική διαχείρισης της ψυχικής κόπωσης: Αντί να σκέφτεσαι τη συνολική απόσταση, σπας τη διαδρομή σε μικρότερα κομμάτια (chunks).
Π.χ.:
- Αν έχεις 10 χλμ μπροστά σου, σκέψου 5×2 χλμ.
- Αν είσαι σε μαραθώνιο, σκέψου “έως τα 5 χλμ”, μετά “έως τα 10”, και πάει λέγοντας.
- Ή ακόμα πιο μικρά: σκέψου “μέχρι το φανάρι”, “μέχρι το επόμενο νερό”.
Αυτή η τεχνική ξεγελά το μυαλό σου να εστιάζει στο εφικτό και όχι στο απέραντο. Το αποτέλεσμα;
Η ψυχική πίεση μειώνεται και συνεχίζεις χωρίς να νιώθεις ότι “έχεις πολύ δρόμο ακόμα”.
Γιατί δουλεύει
Ο εγκέφαλος έχει όριο στην υπομονή του. Όταν σκέφτεται τη συνολική απόσταση, κουράζεται πιο γρήγορα.
Σπάζοντας τον στόχο σε μικρότερους, μετρήσιμους σταθμούς, απελευθερώνεις ντοπαμίνη κάθε φορά που φτάνεις έναν.
Νιώθεις ότι “κερδίζεις” διαρκώς κι αυτό σου δίνει ώθηση να συνεχίσεις.
Πώς να το εφαρμόσεις
- Πριν ξεκινήσεις, χώρισε τη διαδρομή σου σε 3–5 σημεία αναφοράς.
- Χρησιμοποίησε το περιβάλλον: δρόμους, σημεία GPS, τραγούδια αν έχεις playlist.
- Βάλε στόχους μικρού χρόνου ή ρυθμού: “μέχρι να τελειώσει αυτό το τραγούδι”, “μέχρι να φτάσω το επόμενο ανηφορικό σημείο”.
- Κάνε νοητικά reset σε κάθε κομμάτι. Σαν να ξεκινάει ξανά το run σου.
Η διαφορά μεταξύ του να τα παρατάς και του να συνεχίζεις, σπάνια είναι μυϊκή. Είναι κυρίως νοητική.
Οι elite δρομείς το ξέρουν: δεν χρειάζεται να τρέξεις όλη τη διαδρομή, χρειάζεται να τρέξεις απλώς το επόμενο κομμάτι. Και μετά το επόμενο. Και το επόμενο.