Το κόκκινο έπος και η μάχη του αιώνα
Ο Ολυμπιακός πέτυχε τη μεγαλύτερη πρόκριση στην ιστορία της EuroLeague και ο Βασίλης Σκουντής ονειρεύεται τον ελληνικό τελικό τον οποίο προμήνυσε τις προάλλες και ο πρωθυπουργός!
Εδα μάλιστας, όπως λέει και ο Ψαραντώνης! Εδά μάλιστας και μάλιστα πολλώ λογιώ…
Αυτοί οι λόγοι είναι όντως πολλοί και μάλιστα θα γίνουν περισσότεροι, εάν κι εφόσον στις 26 Μαΐου στο Βερολίνο (μέλλει να) συμβεί αυτό που δεν γένηκε ποτέ έως τώρα…
Να αναμετρηθούν δηλαδή στον τελικό του Final Four τα δυο καμάρια μας!
Το 1994 στο Τελ Αβίβ, το 1995 στη Σαραγόσα και το 2009 στο Βερολίνο ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός βρέθηκαν ενώπιος ενωπίω στους ημιτελικούς, το 2012 στην Κωνσταντινούπολη οι δρόμοι τους δεν έτυχε να διασταυρωθούν και σε 15 βράδια από σήμερα θα κινηθούν πάλι παράλληλα με στόχο αυτή η παράλληλη διαδρομή να καταλήξει σε ένα αντάμωμα με θέα τον χρυσοποίκιλτο θρόνο και το ιερό δισκοπότηρο!
The Fight of the Century!
Αυτός δεν θα είναι απλώς ένας τελικός, αλλά το μπασκετικό remake της μνημειώδους πυγμαχικής μονομαχίας του Τζο Φρέιζερ με τον Μοχάμεντ Αλι στις 8 Μαρτίου του 1971 στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης που κωδικοποιήθηκε και διαιωνίζεται όπως της άξιζε…
«The Fight of the Century», τουτέστιν η μάχη του αιώνα!
Για την ιστορία του πράγματος, σε εκείνον τον αγώνα που θεωρείται ως το κορυφαίο αθλητικό γεγονός όλων των εποχών νίκησε ο Φρέιζερ, όσο για τον προσδόκιμο τελικό στο Βερολίνο προς το παρόν τελεί υπό αίρεσιν: για την ακρίβεια υπό την αίρεσιν της Ρεάλ Μαδρίτης και της Φενέρμπαχτσε, που θα σταθούν απέναντι στους Πράσινους και τους Κόκκινους στους ημιτελικούς της 24ης Μαΐου.
Εκεί θα φάει η μύγα σίδερο και άμποτε την Κυριακή να φάει και το κουνούπι ελληνικά ατσάλι!
Το Τείχος του Βερολίνου και η κούπα του Μητσοτάκη
Εκεί θα πέσει κιόλας το τελευταίο υπόλειμμα του Τείχους του Βερολίνου που διασώζεται για συμβολικούς και ιστορικούς λόγους, έχει μετατραπεί σε υπαίθρια γκαλερί (East Side Gallery) και παρεμπιπτόντως βρίσκεται κατά μήκος του ποταμού Σπρέε, δίπλα από την Uber Arena!
Να λοιπόν που με αυτό το δεύτερο ελληνικό δικάβαλο στο Βερολίνο επιβεβαιώνεται και ο Κυριάκος Μητσοτάκης!
Υπενθυμίζω ότι στις 12 του περασμένου Μαρτίου, ο πρωθυπουργός όντας καλεσμένος στην εκπομπή «Αταίριαστοι» της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ ρωτήθηκε από τον Χρήστο Κούτρα «Παναθηναϊκός ή Ολυμπιακός στο Final Four της Ευρωλίγκας;» και προφανώς εμφορούμενος από τη διπλωματική λογική των ίσων αποστάσεων απάντησε «Μακάρι και οι δυο, μπορούν».
Παρενέβη τότε ο Γιάννης Ντσούνος και ρώτησε «και την κούπα ποιός;»για να απαντήσει ο πρωθυπουργός «ο καλύτερος»!
Το μεγαλύτερο έπος
Ο Παναθηναϊκός AKTOR είχε σφραγίσει από προχθές το εισιτήριο του για το Βερολίνο και ενώ το σερί των προκρίσεων των γηπεδούχων με πλεονέκτημα έδρας σε Game 5 διευρύνθηκε στο 19-0, αίφνης πρώτα η Φενέρμπαχτσε και στο καπάκι ο Ολυμπιακός σήκωσαν το λάβαρο της ηρωικής αντίστασης που την είδαν κιόλας να πιάνει τόπο…
Τολμώ να πω μάλιστα ότι ανεξαρτήτως του τι θα συμβεί στο Final Four, αυτό το λάβαρο οι Πειραιώτες θα πρέπει να το σηκώσουν πιο ψηλά από κάθε άλλο που κοσμεί τη συλλογή τους για πλείστους όσους λόγους…
Το εννοώ αυτό, διότι η 13h πρόκριση σε Final Four συνιστά όντως ένα έπος, ίσως το μεγαλύτερο που έχει πετύχει ελληνική ομάδα στα χρονικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και πάντως σε σειρά πέντε αγώνων…
Η κοτζάμ Μπαρτσελόνα και το 0-19
Eριξε στο καναβάτσο όχι τον πρώτο τυχόντα αντίπαλο, αλλά κοτζάμ Μπαρτσελόνα όπως το είχε διαπράξει και το 2015 (πάλι με μειονέκτημα έδρας, αλλά στα τέσσερα ματς) ένα το κρατούμενο.
Eπέζησε του πέμπτου αγώνα κουβαλώντας το βάρος του 0-19 που λίγη ώρα νωρίτερα στο Μόντε Κάρλο είχε μετατραπεί σε 1-19, δυο τα κρατούμενα.
Eπέστρεψε από το -9 και αξιώθηκε να προηγηθεί για πρώτη φορά στο σκορ μόλις και μετά βίας στο 35o λεπτό με το πρώτο από τα δυο κολλητά τρίποντα του Σακίλ ΜακΚίσικ, τρία τα κρατούμενα.
Και του σαλονιού και του λιμανιού!
Προκρίθηκε σκοράροντας 63 πόντους για να αποδείξει ότι είναι μια ομάδα και του σαλονιού των 94 πόντων στο Game 4 στο ΣΕΦ, αλλά και του αλωνιού και κυρίως του καταλανικού λιμανιού!
Άντεξε και εντέλει κυριάρχησε σε ένα ματς που από την πρώτη στιγμή εξελίχθηκε σε ροντέο και κρίθηκε από τη σκληράδα, την αποφασιστικότητα και (όσο κι αν ακούγεται γραφικό) την αντρειοσύνη!
Οι δυο έσχατοι ήρωες
Γράπωσε την πρόκριση με πολιορκητικούς κριούς όχι τους συνήθεις υπόπτους τουλάχιστον στο σκοράρισμα, αλλά παίκτες που προέρχονταν από τον πάγκο και όρθωσαν το ανάστημα τους στα τελευταία δυο ματς με την Μπαρτσελόνα: τον Σακίλ ΜακΚίσικ με σούμα 33 πόντους, οκτώ ριμπάουντ, δυο ασίστ και τρία κλεψίματα και τον Νίκολα Μιλουτίνοβ με άθροισμα 18 πόντους και 21 ριμπάουντ.
Ταξιδεύει σε ένα τρίτο διαδοχικό Final Four ισοφαρίζοντας τις αντίστοιχες απανωτές παρουσίες του Άρεως (1988, 1989, 1990) και του Παναθηναϊκού (1994, 1995, 1996 και 2000, 2001, 2002)
Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, λοιπόν οι Πειραιώτες άλωσαν τη Βαρκελώνη, άλλωστε το γράμμα Β κολλάει γάντι στην περίσταση: ο Ολυμπιακός πέρασε από τη Βαρκελώνη, ο Παναθηναϊκός δοκιμάσθηκε στο Βελιγράδι και οι δυο τους ταξιδεύουν παρέα στο Βερολίνο !
Το ξεσάλωμα του ΜακΚίσικ
Τα playoffs είναι μια άλλη ιστορία κι αυτό το απέδειξε περισσότερο από κάθε άλλον ο Σακίλ ΜακΚίσικ, συνεπώς η φοβερή και τρομερή Μπέριλ έχει κάθε δικαίωμα να καμαρώνει και να ξεσαλώνει για τα επιτεύγματα του αγαπημένου της…
Το… αγριοκάτσικο του Ολυμπιακού έκλεισε την κανονική περίοδο με μέσο όρο 5.9 πόντους, 1.1 ριμπάουντ, 0.8 ασίστ, 0.7 κλεψίματα και ποσοστό ευστοχίας 29.6% στα τρίποντα, αλλά στη σειρά με την Μπαρτσελόνα είδε τα νούμερα του να απογειώνονται με 12.0 πόντους, 3.6 ριμπάουντ, 1.8 ασίστ, 1.6 κλεψίματα και 35.3% από τη γραμμή των 6μ.75.
Αναβάθμιση στο φουλ, το δίχως άλλο…
Ο Σπανούλης και ο Χάβλιτσεκ
Την ώρα που έπεφταν κορμιά και το παρκέ του Palau Blaugrana γέμιζε από… αίμα και άμμο (sic) o ΜακΚίσικ βγήκε μπροστά και έκανε τη δουλειά του όμορφα και παστρικά και μάλιστα σε τέσσερις δόσεις:
Πέντε λεπτά πριν από τη λήξη σκόραρε το τρίποντο με το οποίο ο Ολυμπιακός πέρασε για πρώτη φορά μπροστά (47-49).
Δυο λεπτά αργότερα μπουμπούνισε άλλο ένα τρίποντο για το 49-52.
Στο αμέσως επόμενο κλικ, δυο λεπτά και 40 δευτερόλεπτα πριν από το τέλος σκόραρε με λέι απ και χάρη σε αυτό το δικό του οκτάποντο ο Ολυμπιακός βρέθηκε στο +5 (49-654) προτού ο Κώστας Παπανικολάου εξακοντίσει το τελειωτικό τρίποντο για το 49-57: σαν το κρεσέντο του Βασίλη Σπανούλη στον ημιτελικό του Final Four του 2015 με την ΤΣΣΚΑ στη Μαδρίτη ένα πράγμα, εξ ου και το σχετικό μήνυμα στο κινητό τηλέφωνο του!
Και το καλύτερο απ’ όλα: στα 29 δευτερόλεπτα με το σκορ στο 54-57 ο ΜακΚίσικ βάδισε στα χνάρια του… Τζον Χάβλιτσεκ στην περιβόητη φάση στην οποία έκλεψε την μπάλα από τον Χαλ Γκριρ και κλείδωσε τη νίκη των Σέλτικς επί των Σίξερς στον έβδομο τελικό της Ανατολής το 1965, εμπνέοντας τον Τζόνι Μόουστ να αρθρώσει την ατάκα «Havlicek stole the ball»: ελόγου του βούτηξε αρειμανίως στο παρκέ και αυτό το κλέψιμο χάρισε στον Ολυμπιακό την καθοριστικότερη κατοχή της βραδιάς.
Και επειδή, ως γνωστόν, από την εποχή που το επινόησε ο Τζέιμς Νέισμιθ, το μπάσκετ είναι ένα άθλημα λεπτομερειών πριν από το κλέψιμο του ΜακΚίσικ, είχε προηγηθεί άλλη μια φάση που απέκτησε προστιθέμενη αξία χωρίς να περιλαμβάνει σκοράρισμα: το επιθετικό ριμπάουντ του κατέβασε στα 52 δευτερόλεπτα ο κέρβερος Νίκολα Μιλουτίνοβ μετά το άστοχο τρίποντο του Τόμας Γουόκαπ.
ΥΓ: Όλα τα υπόλοιπα είναι Ιστορία το επόμενο κεφάλαιο της οποίας θα γραφτεί στο Βερολίνο…
