Η δια βίου μάθηση της Εθνικής
Η ελληνική ομάδα ηττήθηκε από τη Σερβία πληρώνοντας (και) την αστοχία της και ο Βασίλης Σκουντής επισημαίνει την αξία της εξελικτικής διαδικασίας.
Έγραφα εδώ τις προάλλες, μετά τη νίκη της Εθνικής στη Λιουμπλιάνα, ότι ενδομύχως ήθελα να χάσουμε, ώστε να βάλω τον τίτλο "Μια ήττα καλύτερη και από νίκη".
Τελικώς εκείνο το βράδυ βολεύτηκα με τον τίτλο «Μια νίκη κάτι παραπάνω από νίκη» και απόψε που όντως χάσαμε από τη Σερβία, εγένετο το θέλημα μου…
Όντως αυτή η ήττα είναι καλύτερη και από νίκη!
Τι τσαμπουνάω τώρα;
Το λέω και το εννοώ, όπως άλλωστε το εννοούσε και ο Δημήτρης Ιτούδης απαντώντας στην ερώτηση του Βαγγέλη Ιωάννου, σχετικά με το τι κρατά και τι αφήνει από αυτό το τρίτο ματς προετοιμασίας ενόψει της εκ προοιμίου ζόρικης επιχείρησης στη Μανίλα.
Ενείχε έναν πλεονασμό η ερώτηση, διότι θαρρώ πως σε τέτοιες περιπτώσεις οι προπονητές κρατούν τα πάντα και δεν αφήνουν τίποτε να πέσει κάτω!
Οι εργοστασιακές ρυθμίσεις
Κόντρα στη Σλοβενία του Ντόντσιτς η Εθνική έβαλε 98+88 πόντους και ούτως ειπείν "αγόρασε" ασμένως την παραγωγικότητα της και επένδυσε πάνω σε αυτήν…
Απόψε, που-όπως έλεγε σε τέτοιες περιπτώσεις ο συχωρεμένος ο Μάκης Δενδρινός- "σφίξανε τα γάλατα" στην επίθεση- ξαναγύρισε στις… εργοστασιακές ρυθμίσεις της και σήκωσε το αμυντικό λάβαρο της.
Όταν ήχησε η κόρνα της λήξης, η ελληνική ομάδα είχε γράψει 71 πόντους στο παθητικό της, που, διάβολε, δεν τους λες και πολλούς…
Στον αντίποδα είναι λίγοι οι 64 που σκόραρε και υπήρξαν προϊόν των πιεσμένων, αγχωμένων και εν κατακλείδι κακών τελειωμάτων, αν και σε κάμποσες περιπτώσεις οι φάσεις ήταν καλοφτιαγμένες.
Προφανώς με 22/69 σουτ η Εθνική δεν θα μπορούσε να φτάσει στο επίπεδο παραγωγικότητας των αγώνων με τη Σλοβενία, αλλά ουδέν κακόν αμιγές καλού: από τη στιγμή που δεν λειτούργησε η επίθεση, ενεργοποίησε το αμυντικό ελιξίριο της και μπορεί να μην κατάφερε να γραπώσει τη νίκη, αλλά τουλάχιστον απέδειξε ότι δεν τα παρατάει…
Πούλησε ακριβά το τομάρι της
Εδώ ήρθαμε, διότι όταν οι Σέρβοι με το floater του Ογκνιεν Ντόμπριτς προηγήθηκαν με διαφορά 15 πόντων, η ελληνική ομάδα δεν σήκωσε τα χέρια ψηλά για να παραδοθεί αμαχητί: τουναντίον αντέδρασε, φανέρωσε τον μαχητικό χαρακτήρα της και επιβεβαίωσε αυτό περί του οποίου συνθηματολόγησε ο Ιτούδης από την πρώτη στιγμή και έχει να κάνει με τα αντισώματα της…
Κοινώς, να πουλάμε ακριβά το τομάρι μας!
Σε τέτοιες περιπτώσεις, πάντοτε μού έρχεται στο μυαλό μια κουβέντα που είχε πει το 2005 ο τότε προπονητής της Εθνικής ομάδας γουότερ πόλο, ο Ιταλός Σάντρο Καμπάνια…
"Εάν το πεπρωμένο μας γράφει ότι θα ηττηθούμε, τότε οι αντίπαλοι μας πρέπει να τυραννιστούν για να μας ξεπετσιάσουν"!
Δεν υπάρχει αμφιβολία για το ότι οι Σέρβοι τυραννίστηκαν για να μας ρίξουν στο κανναβάτσο, αφού προηγουμένως είχαν δεχθεί ένα επί μέρους σκορ 22-7 χάρη στο οποίο το 37-52 μετατράπηκε σε 59-59, με το corner 3 του Νίκου Ρογκαβόπουλου…
Όχι ως απαραίτητα αντίβαρα και δήθεν άλλοθι, αλλά επειδή πρόκειται για πραγματικά περιστατικά, το αποψινό ματς ανέδειξε κάμποσα οφέλη, είτε σε ατομικό, είτε σε ομαδικό επίπεδο και μένει να φανεί πώς θα προχωρήσει η διαδικασία της περαιτέρω βελτίωσης…
Το σάλπισμα του "Ρόγκα" και του Ιωάννη
Έχουμε και λέμε, λοιπόν…
• Ερχόμενος με φόρα από το κρεσέντο του στο ματς της 24ης Φεβρουαρίου στα Άνω Λιόσια (Ελλάδα-Σερβία 97-92), στο οποίο είχε σκοράρει 28 πόντους, ο Ρογκαβόπουλος το ξαναπήρε πάνω του και έπαιξε πρωταγωνιστικό και εν δυνάμει ηγετικό ρόλο στην ανατροπή.
• Εχοντας απουσιάσει από τα δυο ματς με τη Σλοβενία ο Ιωάννης Παπαπέτρου δεν άφησε να πάνε στράφι τα δυο απανωτά τρίποντα του Γιώργου Παπαγιάννη και σάλπισε την αντεπίθεση με συνεταίρο τον "Ρόγκα", συνθέτοντας ένα ασυνήθιστο, πλην πολύ αποτελεσματικό δίδυμο στις θέσεις των φόργουορντ, την ώρα μάλιστα που η Εθνική έπαιζε με γκαρντ τον Δημήτρη Μωραΐτη και τον Λευτέρη Μποχωρίδη.
• Χωλαίνοντας στην επίθεση, η ελληνική ομάδα προσπάθησε να σταθεί όρθια από την άμυνα της, είτε στο man to man, είτε σε πιο ευρεία πίεση (zone press), με αποκορύφωμα τη φάση στο 21ο λεπτό, όταν τρεις παίκτες την… έπεσαν στο Νίκολα Μιλουτίνοβ στη γωνία και του έκλεισαν το οπτικό πεδίο.
Ο σέντερ Μήτογλου και τα τεσσάρια
• Η απουσία του Παπανικολάου, ο τραυματισμός του Παπαγιάννη και οι έξτρα συνθήκες που διαμορφώθηκαν στην εξέλιξη του ματς έδωσαν στον Ιτούδη την (επιβεβλημένη στα φιλικά ματς) ευκαιρία των πειραματισμών και του ανακατέματος της τράπουλας. Με αυτή τη λογική και στο πλαίσιο του small ball πέρασε αρκετά λεπτά στο 5 ο Ντίνος Μήτογλου, ενώ από το 4 παρέλασαν ο Θανάσης Αντετοκούνμπο, ο Δημήτρης Αγραβάνης, ακόμη και ο Παπαπέτρου που μπορεί να μην αρέσκεται σε αυτή τη θέση, αλλά μπορεί ανέτως να την υποστηρίξει.
Η επιθετική ατζαμοσύνη και η κυκλοφορία της μπάλας
Στον αντίποδα υπήρξαν προβλήματα τα οποία η Εθνική προσπάθησε να καμουφλάρει, αλλά προϊούσης της βραδιάς, συνειδητοποίησε ότι της κόστισαν…
• Η αστοχία στην εκτέλεση ήταν φωναχτή, μάλιστα κάμποσα σουτ ήταν εκβιαστικά και γι’ αυτό κιόλας η ελληνική ομάδα αναγκάσθηκε από πολύ νωρίς (μετά το 11-11) να κυνηγάει στο σκορ, κλείνοντας μάλιστα την πρώτη περίοδο με 13 πόντους και 3/18 σουτ!
• Η επιθετική ατζαμοσύνη είχε να κάνει σε πλείστες όσες περιπτώσεις με τα προβλήματα στην κυκλοφορία της μπάλας και στις αποστάσεις, με αποτέλεσμα οι Σέρβοι (οι οποίοι ούτως ή άλλως είχαν από την αρχή ως πυλώνα τους τον Μιλουτίνοβ) να εκμεταλλευθούν την ανισορροπία στο transition game και να σκοράρουν λέι απ στον αιφνιδιασμό.
Το διάβασμα και τα ριμπάουντ
• Όπως ορθώς επισήμανε ο Ιτούδης η Εθνική καθυστέρησε στο να διαβάσει καλά τις καταστάσεις στην επίθεση, μάλιστα μοίρασε μόλις πέντε ασίστ στο πρώτο ημίχρονο!
• Χάρη σε ένα επί μέρους σκορ 9-2 η ελληνική ομάδα ισοφάρισε δια χειρός Μιχάλη Λούντζη σε 34-34 στο 19ο λεπτό, αλλά στη συνέχεια είδε τους Σέρβους να της αφήνουν τη σκόνη τους, πληρώνοντας εκτός από την αστοχία της και την υστέρηση της στα ριμπάουντ, με τη… λυπητερή να κάθεται τελικά στο -11 (35-46) και να γίνεται το αντίβαρο στα μισά λάθη της έναντι των αντιπάλων της (7-14)
Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, το εντυπωσιακό come back από το -15 δεν τελεσφόρησε και εν πολλοίς το ματς κρίθηκε δυο λεπτά πριν από τη λήξη, όταν ο Μάρκο Γκούντουριτς με ένα τρίποντο "έγραψε" το 62-69.
Δεν έχασε δα και η Βενετιά βελόνι!
Ο καθρέφτης της ομάδας και η δια βίου μάθηση
Επιμένω σε αυτό, διότι αυτή ακριβώς είναι η χρησιμότητα των φιλικών αγώνων: να γίνονται ο καθρέφτης μιας ομάδας και η πλατφόρμα των συμπερασμάτων…
Απομένουν άλλες 18 ημέρες μέχρι την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου, η ατζέντα περιλαμβάνει άλλα τρία ματς προετοιμασίας (Ιταλία, ΗΠΑ, Γερμανία) και η διαδικασία εξέλιξης αυτής της ομάδας συνεχίζεται…
Σαν τη δια βίου μάθηση ένα πράγμα!
Το πού θα καταλήξει, δεν το ξέρει κανείς. Στα δυο ματς με τη Σλοβενία είδαμε κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που περιμέναμε και απόψε –για να μην παρεκκλίνω από το πνεύμα του προλόγου μου- η ήττα μπορεί να αποδειχθεί καλύτερη και πάντως πολύ πιο διδακτική από μια νίκη!
