Κουραστικό και βαρετό το γνωστό “αυτό είναι το ποδόσφαιρο”, λέει όμως την αλήθεια για το ομαδικό άθλημα, που περισσότερο από κάθε άλλο, επιφυλάσσει, πολύ συχνά, απροσδόκητα, παράξενα, ακόμη και... θαύματα. Το να νικήσει ο ΠΑΟΚ του πρώτου ημιχρόνου με 5-0 τον ΟΦΗ ξεπερνά τα όρια της παραξενιάς και πλησιάζει τα χωράφια του παράλογου. Αλλά από αυτή την ομάδα έχουμε συνηθίσει σε... παλαβομάρες

Ηταν ο ΠΑΟΚ των πρώτων 45 λεπτών μια αξιολύπητη ομάδα, η οποία, ενώ είχε προηγηθεί νωρίς - νωρίς στην Τούμπα, μόλις στο 5', επέτρεψε στον ΟΦΗ να μοιάζει, επί 40 λεπτά, με Μπάγερν. Να έχει κατοχή μπάλας, να είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού και να δημιουργεί ευκαιρίες, ενώ οι παίκτες του Χουμπ Στέφενς δεν βρήκαν ούτε μια άλλη στιγμή για να δηλώσουν επιθετικά την παρουσία τους, πέρα από μία ακόμη προσπάθεια του Αθανασιάδη.

Και ενώ δεν διέφερε και πολύ η εικόνα του πρώτου 15λεπτου του δευτέρου ημιχρόνου, έγινε το 2-0, για να τελειώσει εκεί ουσιαστικά το ματς, με το μπέρδεμα του Μπαρέιρο, την ανάμειξη του Κλάους στη φάση και το γκολ του Σαλπιγγίδη.

Μετά είδαμε έναν καλό ΠΑΟΚ. Λίγο γιατί οι του ΟΦΗ τα παράτησαν, μην πιστεύοντας πλέον στο θετικό αποτέλεσμα, λίγο γιατί ο Στέφενς “έριξε” στο παιχνίδι ολόφρεσκους τους Λούκας, Νάτχο, Χούσεν, λίγο γιατί το άγχος και η πίεση πήγαν περίπατο, είδαμε τρία ακόμη ωραία γκολ και μια ομάδα που επιτέλους έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, προσφέροντας ευχάριστες στιγμές στους οπαδούς της και όχι μόνο με την έκταση που πήρε το σκορ.

"Ισως οι παίκτες μου ήθελαν... εκδίκηση"

Θέλω να πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε πως όποιοι “βλέπουν” ποδόσφαιρο θα αναδείξουν κορυφαίους παίκτες του ΠΑΟΚ και του αγώνα τον Αθανασιάδη και τον Κάτσε. Ο Κλάους τα έκανε όλα και τα έκανε πολύ καλά. Σκόραρε, έδωσε ασίστ, κράτησε και μοίρασε μπάλα, έτρεξε, μάρκαρε, έκανε δηλαδή δουλειές με τις οποίες άλλοτε ήταν... μαλωμένος. Οποιος επιμένει να τον κρίνει ανάλογα με το αν σκοράρει ή όχι, έχω την εντύπωση ότι είναι προκατειλημμένος εναντίον του. Το παλικάρι βελτιώνεται συνεχώς και προσωπικά το αποδίδω στο γεγονός ότι ο Στέφενς δούλεψε μαζί του.

Ο Κάτσε, πάλι, ίσως έκανε την καλύτερη εμφάνισή του από τότε που παίζει στην πρώτη ομάδα. Εκανε μία λανθασμένη πάσα στην αρχή, άλλη μία προς το 75' και όλες οι υπόλοιπες πολλές ενέργειές του ήταν άψογες. Εδωσε καλές πάσες, έκανε πολλά κοψίματα και, όπως πάντα, “κατάπιε” καμιά δεκαριά χιλιόμετρα, δείχνοντας στο τέλος του αγώνα τόσο ξεκούραστος όσο ήταν και με το σφύριγμα της έναρξης.

Για τον Βούκιτς και τον Λίνο, ας μην το συζητάμε. Επιβάλλουν με κάθε εμφάνισή τους, σε φίλους και αντιπάλους, μία μόνο αίσθηση: Respect...

ΠΑΟΚ - ΟΦΗ 5-0

Ακόμη, μου έκανε εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο κινήθηκε σ' αυτό το παιχνίδι ο Σκόνδρας, παίζοντας πάλι δεξί μπακ. Καμία χέση με τον Σκόνδρα των πρώτων εμφανίσεων. Εδειξε ότι πλέον πιστεύει στον εαυτό του, ότι νιώθει άνετος και ότι μάχεται για να κρατήσει τη θέση του στην ενδεκάδα.

Από την άλλη, βγήκε κέφι με το σκοράρισμα και των τριών “νεοφερμένων” που αγωνίστηκαν. Ο Μαντούρο προωθείται πολύ συχνά και με τον όγκο του αποκτά πλεονέκτημα, συνεπώς δεν είναι περίεργο που βρίσκει τρόπο να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα. Μένει να κατορθώσει να γίνει πιο ταχύς, εάν είναι αυτό δυνατόν, επανακτώντας τη φυσική κατάστασή του. Ο Χούσεν έδειξε ότι “το έχει” και ότι μπορεί να προσφέρει πολλά στην επίθεση. Οσο για τον Νάτχο, πιστεύω ότι δεν θα χρειαστεί καθόλου χρόνο προσαρμογής, γιατί αυτός είναι πραγματικά μεγάλος παίκτης. Παίκτης άλλης κλάσης...