Το τέλος εποχής μιας ομάδας που άρχισε να γράφει ιστορία το καλοκαίρι του 2011, ήρθε άκομψα. Δεν περίμενε καν να βάλει την υπογραφή του ο ίδιος ο Ολυμπιακός, ο επίλογος ήρθε στη Μαδρίτη. Βέβαια για να ακριβολογούμε οι ερυθρόλευκοι είχαν φροντίσει από μόνοι τους να αφήσουν τη δική τους τύχη στα χέρια άλλων και το πλήρωσαν ακριβά. Εμειναν εκτός γιατί η Ζάλγκιρις είχε κίνητρο απέναντι στη Ρεάλ και πανηγύρισε μια μεγάλη πρόκριση.

Κάτι που δεν θα έκανε ποτέ ο Ολυμπιακός, ακόμα και αν όλα τα αποτελέσματα ήταν βολικά και τελικά έπαιρνε το εισιτήριο για τους "8" το βράδυ της Παρασκευής. Η μοίρα της ομάδας αυτής ήταν προδιαγεγραμμένη και ίσως το απότομο τέλος να βοηθήσει προς την κατεύθυνση των μεγάλων αλλαγών, που είναι αναγκαίες για να δημιουργηθεί από την αρχή ο νέος Ολυμπιακός. Η σεζόν ολοκληρώθηκε από τις αρχές Απρίλη, το ελληνικό πρωτάθλημα είναι μια ιστορία που δεν απασχολεί καθόλου πλέον τους Πειραιώτες, που απλά έχουν κάποιες υποχρεώσεις να ολοκληρώσουν, δίχως να μπουν καν στη διεκδίκηση του τίτλου. Είναι άβολο για όλο τον οργανισμό της ΚΑΕ αλλά και για τον κόσμο ό,τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή, αλλά είναι και η πραγματικότητα. Η σεζόν ουσιαστικά ολοκληρώθηκε, απομένει το ματς με την Νταρουσάφακα και κάποια παιχνίδια Basket League, δίχως συγκεκριμένο στόχο. Απλά οι ερυθρόλευκοι θα περιμένουν να μην οριστούν ξένοι διαιτητές αν και εφόσον αντιμετωπίσουν τον Παναθηναϊκό, ώστε να αποχωρήσουν.

Ολα αυτά όμως είναι ένα διαφορετικό ζήτημα, που θα τεθεί επί τάπητος μελλοντικά. Εν προκειμένω το ζήτημα έχει να κάνει καθαρά με το αγωνιστικό κομμάτι και ο Ολυμπιακός απέτυχε όσο ποτέ άλλοτε. Αρχισε μια σεζόν με όνειρα, πέτυχε μεγάλες εκτός έδρας επί της Χίμκι και επί της Μπασκόνια, όλοι πίστεψαν ότι ο Μπλατ έχει το μαγικό ραβδί που έφερε το ΝΒΑ στην Ελλάδα, όμως η πορεία τους διέψευσε όλους.

Ο Ολυμπιακός έπαιξε το χειρότερο μπάσκετ της ιστορίας του, κανείς παίκτης δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και εν τέλει κανείς δεν δικαιώθηκε μέσα στο παρκέ. Οικονομικά προβλήματα πάντα υπήρχαν στον Ολυμπιακό, όμως μέσα στο παρκέ τα πράγματα ήταν πάντα διαφορετικά. Η ομάδα απογοήτευσε από την αρχή ως το τέλος, κάτι που ποτέ δεν θα γινόταν με τον Σφαιρόπουλο στον πάγκο. Ομως ο Γιάννης είναι στο Τελ Αβίβ και αποθεώνεται, το θέμα είναι τι θα γίνει με όσους βρίσκονται τώρα στο μεγάλο λιμάνι. Διότι είναι ξεκάθαρο πλέον ότι ο κύκλος αυτής της ομάδας έκλεισε και το ρόστερ την επόμενη σεζόν θα φτιαχτεί από την αρχή. Πολύ λίγα πρόσωπα θα συνεχίσουν να φορούν τα ερυθρόλευκα, η παρακμή του τμήματος μπάσκετ θα έχει συνέπεια πολλές αλλαγές. Σε αυτά τα 8 χρόνια ο Ολυμπιακός πήρε δύο φορές την EuroLeague, πήρε 3 πρωταθλήματα Ελλάδας, έφτασε σε άλλους δύο ευρωπαϊκούς τελικούς και όλα αυτά τα επιτεύγματα θα μείνουν για πάντα στην ιστορία. Όμως από το 2016 και μετά ήταν σαφές πως έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, οι αλλαγές που έπρεπε να γίνουν δεν ήρθαν για συναισθηματικούς λόγους, μόνο που πλέον οι Αγγελόπουλοι είναι υποχρεωμένοι να λειτουργήσουν κυνικά.

Βέβαια και οι ίδιοι πρέπει πρώτα απ' όλα τα αποφασίσουν να ασχοληθούν πάλι με τον Ολυμπιακό, να βάλουν χρήμα και να έχουν όραμα να δημιουργήσουν κάτι νέο. Το μοντέλο για το οποίο ήταν τόσο υπερήφανοι νικήθηκε από το χρόνο και ήρθε η ώρα της επανεκκίνησης. Το ξέρουν και οι ίδιοι και γι αυτό ήρθε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων. Δεν θα μπούμε σε ονοματολογία τούτη τη στιγμή, αλλά οι νόμοι και οι κανόνες που ίσχυαν ως τώρα θα μπουν στο συρτάρι.

Πλέον όλα αρχίζουν από το μηδέν, ο Ολυμπιακός θα κτιστεί από την αρχή, με σεβασμό σε όσους προσέφεραν, αλλά με γνώμονα μόνο το καλό της ομάδας. Οποιος μπορεί να κάνει τη δουλειά θα μείνει, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι τα νέα πρόσωπα θα είναι περισσότερα τον επόμενο Αύγουστο στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Η ιεραρχία είναι υποχρεωτικό να αλλάξει, η μπαγκέτα θα πάει αλλού και θα χρειαστεί υπομονή και επιμονή, μέχρι ο Ολυμπιακός να φτάσει και πάλι στο πιο υψηλό επίπεδο.

Ποιος θα είναι στον πάγκο; Αν ο Μπλατ έχει διάθεση, διορθώσει το πρόβλημα της υγείας του και μπορεί να δουλέψει σκληρά, πιθανότατα θα μείνει για να αναλάβει τη δουλειά της ανασυγκρότησης. Αν δεν μπορεί, πρέπει να βρεθεί άλλος. Οπως και να έχει, όμως, η επόμενη σεζόν θα είναι πραγματικά διαφορετική. Θα θυμίζει τη σεζόν 2011-12, που ο Ολυμπιακός έκτισε κάτι πραγματικά μεγάλο. Δεν είναι απλό και εύκολο η ιστορία να επαναληφθεί, αλλά είναι μονόδρομος να έρθουν σαρωτικές αλλαγές, δίχως δεσμεύσεις και κυρίως συναίσθημα.

ΥΓ.: Ο Κώστας Σλούκας είναι ο ιδανικός παίκτης για να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στο μέλλον. Οι ερυθρόλευκοι σίγουρα θα τον ήθελαν στο ρόστερ τους. Το πραγματικό ζητρούμενο, όμως, είναι αν και ο 29χρονος γκαρντ θα ήθελε να επιστρέψει στον Πειραιά. Αν το επιθυμεί, όλα θα ήταν πιο εύκολα για την επόμενη μέρα.

ΥΓ1: Ο Παναθηναϊκός μπήκε στα play offs αν και έμοιαζε καταδικασμένος. Και αξίζει πολλά συγχαρητήρια γι αυτό. Η μεταμόρφωση οφείλεται κυρίως σε δύο πρόσωπα. Στον Ρικ Πιτίνο που ενέπνευσε την ομάδα του και στον Νικ Καλάθη που μαζί με τον Κώστα Σλούκα είναι οι δύο κορυφαίοι Ελληνες μπασκετμπολίστες τούτη τη στιγμή, πίσω από τον Γιάννη.