Αν υπάρχει ένας παίκτης που έχει ορίσει την μοίρα των αναμετρήσεων των "αιωνίων" τα τελευταία χρόνια, αυτός είναι ο Μουσταφά Φάλ. Πολύ σωστά οι "πράσινοι" γυρεύουν το πως θα τον σταματήσουν, πολύ σωστά οι "ερυθρόλευκοι" τον εμφανίζουν σαν τάνκερ.

Όταν χτύπησε ο Μιλουτίνοβ και όταν ο Πέτρουσεβ δεν είχε καλά- καλά μπει στον κόκκινο ρυθμό, ο Μπαρτζώκας με τους συνεργάτες του, ήταν στο ψάξιμο. Και ήρθε ένας τύπος από την Τουρκία για να βροντοφωνάξει σε όλα τα κλάμπ της Ευρωλίγκας, ότι μάλλον δεν ξέρουν να ψάχνουν και πολύ καλά τα καλοκαίρια.

Ο Μόουζες Ράιτ έχει "δέσει" με τον Ολυμπιακό, γρηγορότερα από κάθε άλλο μπασκετμπολίστα στην σύγχρονη ιστορία της ομάδας. Δεν είναι οι πόντοι, δεν είναι οι αριθμοί. Ο τύπος τα κάνει όλα σωστά, είτε βάζει καλάθι, είτε χάνει.

Το τάιμινγκ που έχει, ο τρόπος που συνεργάζεται και πάνω απ' ολα το στυλ που δεν παρατάει καμία φάση, προδίδουν, ότι αυτό το παιδί, ανήκει στην μεγάλη διοργάνωση της Ευρώπης και αν ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι του κουνήσει μαντήλι, αυτός θα βρει που θα πάει.

Είναι η δεύτερη φορά που τιμωρεί σκληρά τον Παναθηναϊκό και γίνεται απόλυτος πρωταγωνιστής. Κατά τα άλλα, είδαμε άλλο ένα ματς "αιωνίων" που σίγουρα δεν μαγνήτισε τους ουδέτερους.

Όμως έτσι πάνε αυτά... Ο Ολυμπιακός το πήρε, συνεχίζει να στοχεύει στο πελονέκτημα, μια συνθήκη που δεν είναι απαγορευμένη ούτε για τον Παναθηναϊκό. Υπάρχουν αρκετά ματς ακόμα και για τους δυο...

Πράσινη αμυντική νίκη!

Ο Αταμάν ξεκίνησε με τον Μπαλτσερόφσκι για να μην φθαρεί ο Λεσόρ απέναντι στον Φάλ και αυτό έπιασε. Μπορεί στο 5' να φορτώθηκε με δυο φάουλ και να μπήκε ο Γάλλος, όμως οι "πράσινοι" είχαν χτίσει λίγο το παιχνίδι τους, έχοντας ξεπεράσει και την κλασική κρυάδα που περνάει κάθε φιλοξενούμενος.

Ο Ολυμπιακός μπήκε με 0/5 τρίποντα, μέχρι να βρει στόχο ο Κααναν. Ένα θέμα επίσης που προέκυψε στους γηπεδούχους ήταν τα δυο φάουλ του Πίτερς νωρίς- νωρίς, που τον έστειλαν στον πάγκο και έτσι η ομάδα του υποχρεώθηκε να αλλάξει προσανατολισμό, με τον Πέτρουσεβ να περνάει στο ματς και τους Γκος- Μακ Κίσικ να μπαίνουν για να αποκτήσει περισσότερο ρυθμό η ομάδα τους.

Ο Παναθηναϊκός με το που ξεκίνησε το ματς είχε καταφέρει να ελέγξει τον ρυθμό πλήρως. Να πάει το ματς όπως ήθελε ο Αταμάν και να μην επιτρέψει στους ερυθρόλευκους» να κάνουν αυτό που ξέρουν καλά. Να κυκλοφορούν με ταχύτητα την μπάλα. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ελαχιστότατες επιθέσεις του Ολυμπιακού, δεν ολοκληρώθηκαν στα τελευταία τέσσερα- πέντε δευτερόλεπτα. Και την ίδια ώρα η κόκκινη άμυνα είχε χάσει κάθε ρυθμό.

Οι παγκίτες!

Όλα αυτά που μόλις διαβάσατε έπαψαν να εμφανίζονται στο δεύτερο δεκάλεπτο. Το ημίχρονο με δυο λόγια κύλησε με τους "αιώνιους" να έχουν από ένα δεκάλεπτο. Ισορροπημένα όλα και ισοπαλία. Ο Μπαρτζώκας απάντησε σε όσα έκανε σωστά ο αντίπαλός του, με παίκτες που μπορούσαν να βγάλουν ενέργεια στις δυο πλευρές του παρκέ.

Οι Πειραιώτες πήραν με δυο λόγια, περισσότερα από τους παίκτες του πάγκου. Ο Μακ Κίσικ με τον Ράιτ (μέχρι να ξαναμπεί ο Φάλ), ο Μήτρου Λόνγκ, ο Μπραζντέικις και ο Γκος άλλαξαν τον ρυθμό και έφεραν με διαφορετική οπτική ξανά στο ματς και τους παπανικολάου- Γουόκαπ.

Η άμυνα βελτιώθηκε, ενώ και μπροστά η κίνηση ήταν καλύτερη. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε τις ίδιες αντοχές και δεν πήρε βοήθειες από το rotation.

Κόκκινη άμυνα, μάγος Ναν

Ο Ολυμπιακός έκανε τρομερό τρίτο δεκάλεπτο. Η άμυνά του ήταν εξοντωτική και μπροστά μέχρι να γίνουν κάποια λάθη στο 28' και έπειτα, όλα κύλησαν ρολόι. Η μπάλα πέρναγε εύκολα στον Φάλ, ο Παπανικολάου είχε δώσει όλο τον ρυθμό, όμως τα πάντα άρχιζαν από πίσω. Ο Παναθηναϊκός έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο. Ο Αταμάν πέρασε σε συνεχείς αλλαγές των περιφερειακών του, έτσι ώστε να μην τους επιτρέψει να χαλάσουν το μυαλό τους.

Ο Τούρκος το κάνει πάνμτα αυτό και είναι ένας τρόπος να κρατάει ήρεμους τους κοντούς του. Οι αλλαγές στην κόκκινη άμυνα, είχαν δημιουργήσει πολλά βάσανα στο τριφύλλι και στο τέλος βρέθηκαν πόντοι, όταν ο Λεσόρ έπαιρνε μπάλες (και μετά ο Ναν) και πήγαινε στο ένας εναντίον όλων.

Ο Ολυμπιακός είχε πέντε περισσότερες κατοχές. Κέρδισε αυτή την φορά τις μάχες των ριμπάουντ (στο πρώτο μέρος όχι) και δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό στοιχείο, από το ότι ο Παναθηναϊκός είχε πέντε πόντους μέχρι τα 30 δευτερόλεπτα πριν το τέλος της τρίτης περιόδου. Ο Ναν όμως μπόρεσε να κρατήσει την ομάδα του όρθια, σε ένα μοναδικό one man show...

Τα τείχη...

Ο Ναν ήταν αυτός που κράτησε την ομάδα του στο πιο δύσκολο για αυτή κομμάτι του ματς. Η σκληρή αλήθεια είναι, πως όλοι οι συμπαίκτες του είχαν ...πιει θάλασσα, όμως για αυτό ο συγκεκριμένος τύπος είναι παικτάρα. Ο Ολυμπιακός όμως είναι πολύ δύσκολο να χάσει από έναν μπασκετμπολίστα.

Ο Παπανικολάου και ο Πίτερς έκαναν δουλειά στις ρακέτες, ο Γουόκαπ έπαιξε λαβωμένος και ο Γκιος ανέτοιμος. Επίσης ο Μακ Κίσικ έκανε μεγάλο ματς και αυτό δεν θα φανεί ποτέ στην στατιστική. Ο Αμερικανός έπαιζε σαν δαιμονισμένο... αμυντικό χαφ.

Σε κάθε επίθεση του Παναθηναϊκού, ο τύπος ήταν παντού. Για τον Ράιτ δεν χρειάζεται να πω πολλά, όσοι δεν είδατε το ματς, έστω και στιγμιότυπα να παρακολουθήσετε θα καταλάβετε πολλά...

Ο Αταμάν πρέπει να ψάξει πλέον, πως θα σταματήσει όλα αυτά που εμφανίζουν κάθε φορά οι ψηλοί του Ολυμπιακού. Και να βρει τρόπο να παίρνει πράγματα από τους περιφερειακούς του, γιατί τα πολλά κορμιά που εμφανίζει συνεχώς ο Μπαρτζώκας, δημιουργούν τείχη που αν δεν μπουν τρίποντα, δύσκολα σπάνε...

Η ζωή των "αιωνίων" συνεχίζεται. Έχουν πολλά ματς μπροστά τους και θα ξαναπαίξουν μαζί...