Χαίρετε κύριοι

Αυτές τις δύο μέρες αποδείχθηκε πως το ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου παίζεται πλέον μόνο στην Ευρώπη. Όποιος θέλει να δει λοιπόν τελικό Αργεντινής - Βραζιλίας δεν έχει παρά να περιμένει το επόμενο Κόπα Αμέρικα. Στο Μουντιάλ συνεχίζουν ομάδες σύγχρονες με κανονικούς προπονητές. Στη Βραζιλία και στην Αργεντινή πίστεψαν πως μπορούν εν έτει 2010 να κερδίσουν το Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο χωρίς προπονητές και πήγαν πρόωρα στα σπίτια τους.

Η Αργεντινή εγκλωβίστηκε από τον ποδοσφαιρικό της θεό. Ο άνθρωπος που έμαθαν να λατρεύουν τους οδήγησε στον εξευτελισμό. Απέναντι στη Γερμανία που το προσόν της είναι πως αναπτύσσεται με πολλούς παίκτες, ο Μαραντόνα κατέβασε μια ενδεκάδα που μάρκαρε μόνο ο Μασεράνο. Τα λάθη βέβαια του Ντιέγκο δεν αφορούν μόνο το παιχνίδι με τη Γερμανία.

Τα εγκλήματα άρχισαν από την ημέρα της επιλογής των 23 ποδοσφαιριστών. Δεν είναι δυνατόν εν έτει 2010 να αφήνεις εκτός αποστολής τον βασικό αμυντικό χαφ της ομάδας που πήρε το Champions League. Δε νομίζω πως χρειάζεται να εξηγήσει κανείς το πόσο σημαντική θα ήταν η παρουσία του Καμπιάσο σε αυτό το Μουντιάλ.

Ο Μαραντόνα λοιπόν σχεδίασε την Αργεντινή για το Μουντιάλ με τους Μασεράνο, Βερόν δίδυμο στον άξονα και χωρίς κανένα καθαρό ακραίο μπακ. Στην πορεία έκανε δύο παρεμβάσεις. Έβγαλε από τη βασική ενδεκάδα τον Γκουτιέρες που έτσι και αλλιώς ήταν μια κωμική επιλογή και πέρασε δεξί μπακ τον στόπερ Οταμέντι. Η επιλογή αυτή βελτίωσε κάπως τα πράγματα αμυντικά αλλά ήταν δεδομένο πως με δύο στόπερ στις πλευρές ανάπτυξη από τα πλάγια δεν γίνεται να υπάρξει.

Η δεύτερη παρέμβαση όμως ουσιαστικά αποτελείωσε την Αργεντινή. Ο Μαραντόνα αποφάσισε να αλλάξει τον Βερόν με τον Μαξι Ροντρίγκεζ μετατρέποντας έτσι την τακτική του σε 4-1-3-2. Για να αποδώσει αυτό το σύστημα θα έπρεπε οι Μάξι, Ντι Μαρία να τρώνε σίδερα. Ο πρώτος όμως παίζει σαν παλαίμαχος εδώ και δύο χρόνια ενώ ο Ντι Μαρία έδειξε λίγος και σε όλο το Μουντιάλ δεν έκανε μία καλή ενέργεια.

Ο Μαραντόνα όμως κατάφερε να χαντακώσει και τον Μέσι. Επειδή τον κοιτάει και νομίζει πως βλέπει τον εαυτό του, του έδωσε ρόλο δεκαριού. Εδώ γίνεται μια παρανόηση. Πολλοί κρίνοντας από τα αστέρια περασμένων δεκαετιών πιστεύουν πως βάζοντας έναν προικισμένο παίκτη στο κέντρο αυτόματα τον ελευθερώνεις. Στην πραγματικότητα όμως του κάνει τη ζωή δύσκολη καθώς τον στέλνεις πάνω στους αντίπαλους αμυντικούς χαφ και είναι πιο εύκολο για την άμυνα να προσαρμοστεί πάνω του.

Όταν έπαιζε ο Μαραντόνα οι τακτικές δεν ήταν τόσο ανεπτυγμένες, οι αντίπαλες ομάδες τον αντιμετώπιζαν με αφέλεια και κατάφερε να πάρει Μουντιάλ μόνος του. Πλέον αυτό δεν γίνεται να συμβεί και η εικόνα του Μέσι να προσπαθεί να περάσει όλη την αντίπαλη ομάδα είναι κωμική και τον εκθέτει. Τα μεγάλα παιχνίδια άλλωστε στη Μπάρτσα τα έκανε είτε παίζοντας στα δεξιά είτε σαν στράικερ.

Πέρα από τον λάθος σχεδιασμό όμως, ασυγχώρητος είναι ο Μαραντόνα γιατί δεν έκανε τίποτα για να αλλάξει την εικόνα του αγώνα. Δεν γίνεται να έχει πίσω του τον Αγκουέρο και τον Μιλίτο και να τους αφήνει στον πάγκο να κοιτάνε τα αστέρια. Σε ένα παιχνίδι μάλιστα που κυνηγάς το σκορ από το δεύτερο λεπτό και κανείς εκ των Ιγκουάιν, Τέβεζ, Ντι Μαρία δεν έχει καταφέρει να βγάλει μια σωστή ενέργεια.

Με αυτά και με αυτά λοιπόν που λένε και οι μεγάλοι σπίκερ, οι Αργεντίνοι ακολουθούν τους Βραζιλιάνους και γυρνάνε στην ήπειρό τους. Το Μουντιάλ φαίνεται πως πάει να γίνει Ευρωπαϊκή υπόθεση. Τα πάντσερ ήδη έχουν φιλοδωρήσει με τεσσάρες τους Άγγλους και τους Αργεντίνους και πλέον προκαλούν φόβο. Βέβαια κανένας εκ των δύο δεν είχε σωστή τακτική και δεν κατάφερε να απομονώσει τους Μερτεσάκερ, Φρίντριχ και να χτυπήσει τους Γερμανούς εκεί που πονάνε, δηλαδή στην καρδιά της άμυνάς τους.