Στη χώρα μας την βιώνουμε πιο σκληρά λόγω της άθλιας διακυβέρνησης που ασκείται τις τελευταίες δεκαετίες. Είναι δεδομένο όμως πως η κρίση αφορά όλο τον κόσμο. Αυτή την εποχή λεφτά,στο ποδόσφαιρο, δίνουν πολύ λίγες ομάδες.

Γι’ αυτό το λόγο βλέπουμε όλο και περισσότερο καλά ονόματα να καταλήγουν σε πρωταθλήματα τύπου Κατάρ όπου και μπορούν να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο συμβόλαιο. Είναι λοιπόν δεδομένο πως όποιος έχει αυτή την εποχή λεφτά να ρίξει στις μεταγραφές είναι πιο εύκολο από ποτέ να φέρει μεγάλα ονόματα.

Πέρσι, ήρθαν οι Σισέ, Μέλμπεργκ και φέτος στην Ελλάδα βρίσκονται ήδη οι Γκοβού, Ιμπαγάσα, Ρόμενταλ. Έχω την εντύπωση όμως πως την καλύτερη κίνηση την έκανε ο Κόκκαλης χωρίς να την καταλάβει ούτε ο ίδιος. Τις ημέρες που διαπραγματευότανε την πώληση των μετοχών του έκανε κάποιες κινήσεις για να δείξει πως το μαγαζί δεν είναι προς διάλυση.

Μία από αυτές ήταν η συμφωνία για δανεισμό του Μιραλάς με χαμηλή οψιόν. Ο 22χρονος βέλγος έχει όλα τα στοιχεία που λείπουν από το ποδόσφαιρό μας. Τεχνική κατάρτιση, ντρίπλα και τρέξιμο με την μπάλα στα πόδια.

Φοβάμαι όμως πως στον Ολυμπιακό δεν έχουν καταλάβει τι δώρο τους έκανε η Σεντ Ετιέν δίνοντας τους με τόσο ευνοϊκούς όρους έναν τόσο ελπιδοφόρο ποδοσφαιριστή. Για ποιό λόγο έγινε αυτό μη με ρωτάτε.

Πολλές φορές στο ποδόσφαιρο παρουσιάζονται ευκαιρίες και σημασία έχει να είσαι έτοιμος να τις εκμεταλλευτείς. Για παράδειγμα το περασμένο καλοκαίρι η Μονακό ήθελε να δώσει το Νενέ δανεικό με οψιόν στα 3 εκατομμύρια ευρώ. Εκείνη την εποχή στην εκπομπή που κάνουμε με τον Θέμη στο sentra fm έλεγα καθημερινά πως πρόκειται για μεγάλη ευκαιρία.

Στον Ολυμπιακό όμως δεν είχαν την δυνατότητα να πάρουν ούτε δανεικούς ενώ στον Παναθηναϊκό λόγω άγνοιας της ευρωπαϊκής αγοράς πήραν τον Λέτο με περισσότερα χρήματα απ’ ότι ήταν η οψιόν του Νενέ. Λόγω της εκπληκτικής χρονιάς που έκανε ο βραζιλιάνος εξτρέμ ο Ολυμπιακός φέτος το διαπραγματεύθηκε με τα διπλά λεφτά αλλά τον έχασε από την Παρί.

Παρόμοιο παράδειγμα είναι και ο Βαλμπουενά. Ο γάλλος δεξιός εξτρέμ τον Γενάρη δεν είχε αξιολογηθεί σωστά από τον Ντεσάμπ και ήταν στην μεταγραφική λίστα. Στον Παναθηναϊκό όμως δεν άρπαξαν την ευκαιρία, τον άφησαν για το καλοκαίρι και ο παίχτης χάθηκε καθώς στο διάστημα που μεσολάβησε έδειξε την αξία του κι έγινε απλησίαστος.

Καλύπτει όλες τις τρύπες

Για να επανέλθουμε στο θέμα μας η ποιότητα του Μιραλάς είναι τέτοια που αν προσεχθεί δεν γίνεται η τιμή του να φτάσει ξανά τόσο χαμηλά. Το μεγαλύτερό του προσόν έχει γίνει και το μεγαλύτερό του πρόβλημα. Λόγω της τεχνικής του και την δυνατότητα που έχει τόσο στην εκτέλεση όσο και στην παραγωγή παιχνιδιού οι προπονητές του τον χρησιμοποιούν για να καλύπτει οποιαδήποτε τρύπα υπάρχει από την μέση και μπροστά.

Γι’ αυτό το λόγο δεν έχει βρει ακόμα ποια είναι η πραγματική του θέση. Στην ουσία ο Μιραλάς είναι ένας επιθετικογενής ποδοσφαιριστής που δε έχει την δύναμη για να κάνει καριέρα σαν στράικερ. Του αρέσει να τρέχει με την μπάλα στα πόδια και να ντριπλάρει τον προσωπικό του αντίπαλο οπότε του ταιριάζει να παίζει ένας μ’ έναν και δεν βολεύεται να πέφτει πάνω στα αντίπαλα αμυντικά χαφ.

Εάν λοιπόν υποθέσουμε πως ο Λίνεν θα εφαρμόσει και στον Ολυμπιακό το 4-2-3-1 που έπαιξε και στον Πανιώνιο η θέση που θα έπρεπε να υπάρχει για τον Μιραλάς είναι στα δεξιά δινοντάς του και την εντολή να γίνεται αυτός ο δεύτερος επιθετικός.

Ο Ολυμπιακός όμως απέκτησε τον Ρόμενταλ που είναι καθαρός δεξιός εξτρέμ γραμμής. Από τη στιγμή που έχει αποκτηθεί και ο Ιμπαγάσα η θέση που αυτή τη στιγμή υπάρχει για τον Μιραλάς είναι στ’ αριστερά. Ο Βέλγος αυτή την θέση την έχει παίξει αρκετές φορές στην καριέρα του και του έχει κάνει κακό καθώς θέλει να παίζει με την μπάλα στα πόδια και είναι φυσικό να αντιμετωπίζεται εύκολα από τους αντίπαλους μπακ παίζοντας συνεχώς με το ανάποδο πόδι.

Ο Μιραλάς είναι 22 χρονών, βασικός στην εθνική Βελγίου και είναι λογικό να ανεβάσει την τιμή του αν αξιοποιηθεί σωστά. Στις θέσεις όμως που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ώστε να αποτελέσει και οικονομικό κεφάλαιο για τον σύλλογο αποκτήθηκαν ο 34αρης Ιμπαγάσα και ο 32χρονος Ρόμενταλ. Δύο παίχτες δηλαδή άμεσης χρήσης που πέρα από μία δύο καλές χρονιές δεν μπορούν να δώσουν τίποτα άλλο στον σύλλογο.

Ο Μιραλάς πρόσφατα δήλωσε πως η απόδοσή του εξαρτάται από την ψυχολογία του. Για να αποδώσει λοιπόν πρέπει να του δείξεις εμπιστοσύνη. Ο Πιέλ τον πίστευε και τον έχω δει υπό τις οδηγίες του στην Λιλ να κάνει όργια.

Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε από τα 18 του ήταν η μεγάλη ελπίδα του βελγικού ποδοσφαίρου για να βγάλει ξανά έναν μεγάλο ποιοτικό ποδοσφαιριστή. Στην Σεντ Ετιέν κανείς δεν του εξασφάλισε θέση βασικού και έμεινε στάσιμος. Ο ίδιος φόβος φαίνεται να υπάρχει και στον Ολυμπιακό. Το ελληνικό πρωτάθλημα πάντως προσφέρεται για να του αναδείξει όλα τα προσόντα.