Άσε τους τρελούς στην κιτρινόμαυρη τρέλα τους
Η ΑΕΚ αντέστρεψε την κυνικότητα της Ντίναμο και συνεχίζει στο Champions League με ατσάλινη τρέλα και το αβαντάζ να παίζει στο δικό της σπίτι πια κι αυτά τα μεγάλα ματς. Το ελληνικό ποδόσφαιρο βγαίνει από την ευρωπαϊκή εντατική και προσφέρει συγκινήσεις. Γράφει ο Μάνος Ναβροζίδης.
Όλες αυτές τις ημέρες που οι ομάδες μας χαρίζουν βαθμούς και προκρίσεις στο άφαντο ευρωπαϊκά ποδόσφαιρό μας όλα θα ήταν υπέροχα εάν στο επίκεντρο όλων αυτών δεν συζητούσαμε για τη δολοφονία του αδικοχαμένου Μιχάλη. Τουλάχιστον, υπάρχει αυτό το ψήγμα που μας δίνει το δικαίωμα να σχολιάζουμε την μπάλα την οποία παίζουν τα ελληνικά κλαμπ και ξεφεύγουμε κάπως από το σκότος…
Έπαιξε το ποδόσφαιρό της πέντε λεπτά
Η αξία της πρόκρισης της ΑΕΚ κόντρα στους Κροάτες είναι μεγάλη για πολλούς λόγους. Όσοι πανηγύρισαν πρόωρη πρόκριση από το ματς στο Ζάγκρεμπ θα πρέπει να μπουν σε ταχύρυθμα μαθήματα ιστορίας και των βασικών του ποδοσφαίρου.
Η Ντίναμο ήταν το φαβορί του ζευγαριού. Πρόκειται για μια σοβαρή ευρωπαϊκή ομάδα, πολύπειρη σε τέτοιες διοργανώσεις κι ένα αδιαμφισβήτητο εργοστάσιο παραγωγής καλών ποδοσφαιριστών. Ένα selling club 100% που δεν αποκλείεται εντός των ημερών λόγω των οικονομικών απωλειών από τον αποκλεισμό με την ΑΕΚ να πατσίσει τη χασούρα πουλώντας τρεις παίκτες με μιας: Λιβάκοβιτς, Σούταλο, Λιούμπισιτς κι αν ήταν νεαρότερος ίσως να έφευγε… χθες κι αυτός ο εξαιρετικός και αθόρυβος εργάτης, Μπρούνο Πέτκοβιτς.
Και τι μας νοιάζει η Ντίναμο αφού προκρίθηκε η ΑΕΚ θα πει κάποιος, αλλά εδώ είναι που δεν πρέπει να το χάνουμε ποδοσφαιρικά, αφού ισχύει με σφραγίδες και υπογραφές το κλισέ για την αξία του ηττημένου. Η πρόκριση των κιτρινόμαυρων ήταν μεγαλειώδης με τον τρόπο που έγινε και εκπαιδευτική συνάμα διότι αν δεν έμπαινε η ομάδα του Αλμέιδα σε mood ΑΕΚ εκείνα τα πέντε λεπτά τρέλας, τώρα η αθλητική ειδησεογραφία θα κινούταν γύρω από το προφίλ της Σπάρτα κι όχι της Άντβερπ.
Το παιχνίδι άρχισε με μια καλή ευκαιρία των γηπεδούχων που χάθηκε από τον Λιβάι Γκαρσία. Το περσινό «κανόνι» της ΑΕΚ δεν έχει πατήσει καλά στα πρώτα επίσημα ματς και φαίνεται πως χρειάζεται να πάρει ψυχολογία για να βλέπει το τέρμα σαν αυτό του ράγκμπι κι όχι σαν κλειδαρότρυπα. Οι αφορισμοί που ψιθυρίζονται γύρω από το όνομα του Γκαρσία καλό θα είναι να σταματήσουν διότι ο παίκτης αυτός διαθέτει μεγάλη ποιότητα κι όταν γυρίσει ο διακόπτης θα αποθεώνεται εκ νέου. Και μην ξεχνάμε πως στην εξίσωση από τώρα μπαίνει ο Πόνσε, το λάτιν θωρηκτό που μεσουρανούσε σε μια ΑΕΚ όταν η ομάδα δεν ήταν ομάδα και αποτελούσε σεβαστή θυσία χρόνου για να κάτσεις να την δεις και να την αναλύσεις.
Δεν ήταν σε καλή βραδιά όλο το σύνολο, αλλά έχει βάθος
Ομολογουμένως η ΑΕΚ δεν ήταν σε καλή βραδιά. Όχι πως δεν προσπάθησε να παίξει ή δεν δημιούργησε κινδύνους. Καμία σχέση. Συγκεντρωμένη δεν ήταν και φάνηκε από τα λάθη μέσω των οποίων προήλθαν τα γκολ.
Αχρείαστο φάουλ στο πρώτο και στο δεύτερο ο Λιούμπισιτς έχει κάνει την πάσα και μετά τρέχει από την Νέα Φιλαδέλφεια στο… Ηράκλειο ανενόχλητος και ο εξαιρετικός στο Ζάγκρεμπ (όχι όμως στην OPAP Arena) Μουκουντί αδυνατεί να βρει τρόπο να μαρκάρει το 14 της Ντινάμο που σκοράρει και αποκλείει την ΑΕΚ εκείνη τη στιγμή.
Ο Αλμέιδα μην έχοντας κάτι άλλο να κάνει ρίχνει στη μάχη τους πάντες και τα πάντα. Πραγματικά, εξίσου συναρπαστικό για την Ένωση είναι όταν βλέπεις τους βοηθούς να δίνουν φανελάκια στους αναπληρωματικούς. Υπάρχει ποικιλία καλών επιλογών.
Ο Γκατσίνοβιτς άλλαξε όλο το παιχνίδι, ο Μάνταλος πραγματοποιεί μια ενέργεια μέσα στην περιοχή στα χασομέρια της μάχης τρεις κλάσεις πάνω από αυτή που είχε κάνει στο Γεώργιος Καραϊσκάκης πέρυσι και ο Αραούχο ο βιονικός με τα… αργεντίνικα συνθέτουν μια τριάδα που δημιούργησε μια κατάσταση τρέλας που έφερε την πρόκριση.
ΥΓ. Τον επίλογο τον έγραψε ο Βίντα σαν να του το χρωστούσε η μοίρα. Χαμένη κεφάλια στο Μάξιμιρ για το 1-3 στο τέλος, γκολ πρόκριση κόντρα στους συμπατριώτες του μερικές μέρες μετά με κεφαλιά.
ΥΓ2. Ο Γαλανόπουλος εξαιτίας των τραυματισμών μας έκανε να ξεχάσουμε ποσό καλός παίκτης είναι και τώρα που είναι υγιής και χαμογελαστός μας το θυμίζει με τον καλύτερο τρόπο. Τι όμορφα παρσίματα στην μπάλα, τι αυτοπεποίθηση ε;
