Αρκετοί έχουν μπει εδώ και καιρό στον πειρασμό της σύγκρισης ανάμεσα σε Μπεργκ και Σισέ, μεταξύ αυτών και εγώ. Η γνώμη μου ήταν, καιρό τώρα, ότι ο Σουηδός είναι πιο χρήσιμος, πιο λειτουργικός και πιο συμβατός σε αυτό που φτιάχνει ο Αναστασίου σε σχέση με τον Σισέ που είναι παιχταράς, αλλά διαφορετικού στυλ: ο Τζιμπρίλ θέλει η ομάδα να παίζει γι’ αυτόν, ο Μάρκους θέλει να παίζει για την ομάδα. Και όπως είναι τα δεδομένα αυτή τη στιγμή, ο Μπεργκ είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να έχει ο Παναθηναϊκός προκειμένου να γίνουν καλύτεροι οι νεαρότεροι παίκτες, να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και να φτιαχτεί ένα σύνολο που θα χαίρεσαι να το βλέπεις.

Στο παιχνίδι με τον Άρη, μπήκε και μια άλλη παράμετρος στην κουβέντα: το σύνθημα «είναι τρελός ο Σουηδός», παραπέμπει αυτόματα στο «είναι τρελός ο Πολωνός» και σε εποχές Κριστόφ Βαζέχα. Καμία σύγκριση φυσικά δεν μπορεί να γίνει ανάμεσα στους δυο τους, όχι μόνο διότι τον «Χρήστο» τον καμαρώσαμε πολλά χρόνια ενώ ο «Μάρκος» είναι κοντά μας λίγους μήνες, όχι απλά διότι ο Βαζέχα πέτυχε ένα τσουβάλι γκολ, αλλά και διότι μιλάμε για άλλες εποχές, με άλλα δεδομένα (οικονομικά και όχι μόνο) και άλλους συμπαίκτες. Αν μείνει και ο Μπεργκ καμιά δεκαριά χρόνια στον Παναθηναϊκό και βάζει κι αυτός 15-20 γκολ το χρόνο, θα το συζητήσουμε το θέμα.

Παναθηναϊκός-Άρης 4-1

Αυτό που δεν σηκώνει καμία συζήτηση, είναι η ποδοσφαιρική αξία και η ανεκτίμητη προσφορά του Μπεργκ στην ομάδα, αλλά και το πόσο ομορφαίνει το ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Μπεργκ είναι παίκτης ολοκληρωμένος, ένα φορ περιοχής που σκοράρει με πόδια και κεφάλι αλλά μπορεί να κινηθεί και πλάγια, που έχει βάλει 13 γκολ αλλά έχει δώσει και 6 ασίστ, που είναι ακομπλεξάριστος και όχι φαταούλας να θέλει να τελειώνει όλες τις φάσεις και να έχει τους προβολείς σταμμένους πάνω του, που παίζει αυτό που είναι να παίξει και στα πιο εύκολα παιχνίδια αλλά και στα ζόρικα.

Έσπασε η "κατάρα" του Σαλπιγγίδη

Ο Μπεργκ θα τρέξει για να μαρκάρει, θα κυνηγήσει μπαλιές ανάμεσα στα αντίπαλα σέντερ - μπακ χρησιμοποιώντας την εμπειρία του και τις καλές του τοποθετήσεις παρόλο που δεν είναι ο πιο γρήγορος του κόσμου, θα σηκώσει το κεφάλι και θα ψάξει για τον αμαρκάριστο συμπαίκτη, θα ψάξει το τακουνάκι ή το γυριστό όχι για να ενθουσιάσει την εξέδρα αλλά για να αιφνιδιάσει τον αντίπαλο.

Μπεργκ: "Πάνω από όλα η ομάδα"

Το έχω πει και δεν θα βαρεθώ να το ξαναπώ: ευλογία είναι ο Μπεργκ γι’ αυτόν τον Παναθηναϊκό και μεγάλη μαγκιά του Αναστασίου που επέμεινε τόσο για να τον αποκτήσει και να χτίσει γύρω του αυτόν τον Παναθηναϊκό. Ο Μπεργκ πήρε το ρίσκο να έρθει σε μια ομάδα υπό κατασκευή, εκτός Ευρώπης και όχι με κανένα τρελό συμβόλαιο και μέσα σε λίγους μήνες έκανε απόσβεση του ρίσκου, έχοντας βάλει πολλά γκολ, βγαίνοντας MVP του ντέρμπι και επιστρέφοντας στην Εθνική του πλάι στον Ζλάταν. Τι άλλο να ζητήσει ο ίδιος; Και τι άλλο να ζητήσει ο Αναστασίου και ο κόσμος της ομάδας, πέρα από το να συνεχίσει έτσι;