OPINIONS

Δεν μπορούν τα παλικάρια...

Δεν μπορούν τα παλικάρια...
INTIME SPORTS

Παίρνεις ένα ζευγάρι παπούτσια κι ακριβά μάλιστα. Τα φοράς για πρώτη φορά, τα καμαρώνεις στον καθρέφτη, αλλά στη συνέχεια ανακαλύπτεις ότι έχει γίνει μαλακία. Δεν τα υπολόγισες καλά όταν τα δοκίμασες και σε χτυπάνε. Είναι στενά και κοντά. Μέχρι να γυρίσεις πίσω, τα πόδια σου έχουνε γίνει τούμπανο.

Τι κάνεις σε μια τέτοια περίπτωση; Επειδή τα έχεις πληρώσει, πρέπει να τα φοράς σώνει και καλά; Δεν γίνεται.

Το παίρνεις απόφαση, ξεπερνάς τη ζοχάδα και κάνεις την ανάγκη φιλότιμο. Κάποιον φίλο σου θα βρεις, που θα φοράει αυτό το νούμερο, να του τα κάνεις δώρο. Για να μην τα βλέπεις, δηλαδή, στην ντουλάπα και τσαντίζεσαι ακόμα περισσότερο. Κι όταν μιλάμε, βέβαια, για ένα ζευγάρι παπούτσια, η ζημιά αντέχεται. Αν έχεις πληρώσει έναν ποδοσφαιριστή δέκα εκατομμύρια Γιούρο και βγαίνει μάπα το καρπούζι, τι κάνεις;

Δεν είναι και τόσο εύκολο να πεις ότι τα λεφτά σου πήγαν στο βρόντο. Τον βάζεις και περιμένεις να βελτιωθεί. Τον ξαναβάζεις μπας και συνέλθει και βρει τον εαυτό του. Με τις ανάλογες βέβαια (αγωνιστικές) συνέπειες. Σ' αυτή την κέντα έχει πέσει ο Ολυμπιακός με τον Ντιόγκο.

Ένα δεκάρικο εκατομμύρια του στοίχισε, 23 ετών είναι, έχει ακόμα άλλα τρία χρόνια συμβόλαιο. Φέτος ξεκίνησε κι έβγαλε την προετοιμασία κανονικά. Πρόβλημα τραυματισμού δεν έχει. Μια από τα ίδια, όμως, με πέρυσι. Μέχρι και θέση τού άλλαξε ο Λίνεν στο ματς με τη Μακάμπι και τον έβαλε πίσω από τον σέντερ φορ. Και να 'τανε κανένα φιλικό, θα έλεγες ότι το έκανε επίτηδες για να τον εκθέσει. Για να αποδείξει ότι δεν μπορεί και να πείσει τη διοίκηση να του πάρει επιθετικό.

Και πράγματι σ' αυτή τη θέση ο Ντιόγκο εκτέθηκε ακόμα περισσότερο. Δεν έχει τα στοιχειώδη για να μπορέσει να την παίξει. Έξω από την περιοχή ήταν ακόμα χειρότερος. Όσες φορές κατάφερνε να κρατήσει τη μπάλα στα πόδια του, μπουρδουκλωνότανε και δεν ήξερε τι να κάνει. Παίζοντας ουσιαστικά με δέκα παίκτες ο Ολυμπιακός παρά λίγο να έχανε και το ματς, αν δεν έμενε στο 60' με δέκα και η Μακάμπι.

Οι αβαρίες

Ο Μαρινάκης δεν παρέλαβε μόνο καμμένη γη σε ό,τι είχε να κάνει με το έμψυχο υλικό στα χαφ και στην επίθεση. Κληρονόμησε και αβαρίες. Ξεκίνησε τις μεταγραφές με Ιμπαγάσα, Ρόμενταλ, Ριέρα, γιατί σ' αυτές τις θέσεις δεν είχε τίποτα. Για 9άρι είχε τον Ντιόγκο των δέκα εκατομμυρίων. Η νο 2 αβαρία είναι το συμβόλαιο του 1,7 εκατομμυρίων του Έντσο Μαρέσκα.

Τελευταία επίσημη τοποθέτηση σχετικά με τις μεταγραφές ήταν του Γιάννη Μώραλη στον Sentra: "Κατά 90% είμαστε πλήρεις". Με δεδομένο ότι παίζουν έντεκα, τα μαθηματικά λένε ότι ο Ολυμπιακός πάει για μια ακόμα μεταγραφή. Εκτός αν ο πρόεδρος κρατάει κατ' αρχήν μικρό καλάθι, για να κάνει στη συνέχεια την έκπληξη. Να πάρει, δηλαδή, και αμυντικό χαφ και επιθετικό.

Οι ελλείψεις σ' αυτές τις δύο θέσεις είναι εμφανείς κι είναι θέμα του Μαρινάκη μέχρι ποιου σημείου θα βάλει το χέρι στην τσέπη, αφού ήδη το έχει βάλει αρκετά. Δεν θα μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς αν κάνει μία μεταγραφή και όχι δύο. Μέχρι τότε, ωστόσο, οφείλουν να το πάρουν απόφαση. Και ειδικότερα ο Λίνεν.

Κριτήριο για το ποιος παίζει σε μια ομάδα δεν είναι τα λεφτά που έχει στοιχίσει. Ούτε αυτά που γράφει το συμβόλαιό του ότι παίρνει κάθε χρόνο. Δεν παίζουν σώνει και καλά αυτοί που παίρνουν τα πιο πολλά. Παίζουν αυτοί που μπορούν. Κι ο Ντιόγκο με τον Μαρέσκα, έτσι όπως είναι, δεν μπορούν με τίποτα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ