Είδηση πρώτης γραμμής έχουμε πλέον όταν ο Ολυμπιακός αφήνει πόντους σε ματς πρωταθλήματος. Και μάλιστα όχι με ήττα. Μια ισοπαλία αρκεί για να γίνει η "δουλειά".

Είναι πράγματι φοβερό, το πως ένα φυσιολογικό στραβοπάτημα των "ερυθρολεύκων", μπορεί να γεννήσει τόσες απορίες, αναλύσεις, ερωτηματικά και... ελπίδες, όταν μάλιστα είναι μόλις το δεύτερο έπειτα από 19 αγωνιστικές στην Super League.

Το "x" του Ολυμπιακού στο Περιστέρι δεν μου προξενεί καμία εντύπωση. Ή μάλλον βλέποντας την υπερβολή γύρω από αυτό, με κάνει και αναρωτιέμαι:

Έχει γεννηθεί ομάδα που πάντα θα κερδίζει; Έχει υπάρξει παίκτης ή προπονητής που δεν κάνει λάθη ή δεν δικαιούται να βρεθεί σε κακή μέρα; Στο ποδόσφαιρο έπαιζαν πάντα δύο ομάδες. Άλλαξε κάτι;

Λίγο πολύ την απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα, όλοι την ξέρουμε. Απλά μας αρέσει, ή μας "συμφέρει" να δίνουμε μυθικές διαστάσεις σε γεγονότα που επιφέρουν απλή εξήγηση, πολύ περισσότερο δε όταν πρόκειται για τον Ολυμπιακό.

Γιατί έπαιξε ο τάδε και όχι ο δείνα. Γιατί ρε Μίτσελ ξεκίνησες έτσι την ομάδα και όχι αλλιώς. Γιατί ρε Χολέμπας - Μανιάτη - Ντομίνγκες - Ολαϊτάν δεν έκοψες / δεν έδωσες σωστά την μπάλα / δεν σούταρες / δεν έβαλες γκολ.

Γιατί μπήκε αλλαγή πρώτα ο Σαβιόλα και μετά ο Βάις. Γιατί, γιατί, γιατί. Γιατί ΕΤΣΙ λέω εγώ. Γιατί ο Μίτσελ με το συνολικό του κοουτσάρισμα έχει κερδίσει το δικαίωμα να κάνει και δύο - τρεις στραβές. Μπορεί να μην είναι ο καλύτερος προπονητής του κόσμου, τον Ολυμπιακό όμως τον πάει τρένο φέτος. Και αυτό είναι που μετράει.

Το να τον περιμένει κανείς στην γωνία σχολιάζοντας με ύφος χιλίων καρδιναλίων τις επιλογές του, είναι τουλάχιστον ανόητο. Το ίδιο ισχύει και για τους παίκτες. Μηδενός εξαιρουμένου.

Στο κάτω - κάτω, ο Ολυμπιακός και καμία ομάδα στον κόσμο δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο με την νίκη. Όλοι το θα το ήθελαν αλλά κανείς δεν το έχει. Εξάλλου η νίκη είναι γένους θηλυκού, επομένως και... άπιστη. Άσε που δεν σου κάθεται πάντα.

Και στο Περιστέρι, οι Πειραιώτες δεν έπαιζαν με τον Α.Ο. Άγιων Πάντων, αλλά με την δεύτερη καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος.

Ναι ξέρω, πολλοί από εσάς μπορεί να διαφωνείτε, αλλά έτσι είναι. Θα μπορούσαμε να το συζητάμε για ώρες, ωστόσο η γνώμη μου μετά από 19 αγωνιστικές δεν αλλάζει. Ο Ατρόμητος είναι πίσω από τον Ολυμπιακό, η καλύτερη ομάδα στην Super League!

Με σαφές αγωνιστικό πλάνο, συγκεκριμένη φιλοσοφία και παίκτες με ρόλους, που ξέρουν τι θα κάνουν στο γήπεδο. Κόντρα στον Ολυμπιακό οι Περιστεριώτες δεν κώλωσαν σε καμία στιγμή. Γιατί λοιπόν να μην πάρουν την ισοπαλία; Αυτοί δεν παίζουν μπάλα;

Μόνο καλό θα του κάνει

Αντί λοιπόν να γίνεται αντικείμενο υπερεξειδικευμένης συζήτησης το γεγονός πως βρέθηκε ομάδα να κοντράρει τον Ολυμπιακό, θα ήταν καλύτερα να υπήρχαν κι άλλες ομάδες σαν του Περιστερίου στο πρωτάθλημα. Σίγουρα θα βρεθεί ο έξυπνος να πει "ναι, σιγά μην ήθελε ανταγωνισμό ο Ολυμπιακός".

Θέλει και παραθέλει. Γιατί τουλάχιστον οι "ερυθρόλευκοι" επενδύουν πραγματικά (και όχι στα λόγια), προσπαθώντας να ξεφύγουν από την μίζερη πραγματικότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Εξ ολοκλήρου όμως δεν μπορούν να το κάνουν μόνοι τους, χρειάζονται την "βοήθεια" και άλλων.

Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε σαν συνδιεκδικητής του τίτλου, αλλά περισσότερο ελπίζει σε θαύματα και συνεχόμενες γκέλες του Ολυμπιακού, παρά στις δικές του δυνάμεις.

Όσα περισσότερα εμπόδια τύπου Ατρόμητου βρουν μπροστά τους οι Πειραιώτες, τόσο το καλύτερο. Όταν συναντάς αντίσταση, τότε δεν μπορείς να μένεις ήσυχος. Όταν έχεις απώλειες, αποκτάς επιπλέον κίνητρο για την συνέχεια και μένεις συγκεντρωμένος στον στόχο. Μόνο καλό θα τους κάνει στου Ρέντη η ισοπαλία στο Περιστέρι, θυμίζοντας τους πως το πρωτάθλημα δεν έχει τελειώσει ακόμη.

Και ολίγη από διαιτησία

Όσοι δεν έχετε ανακαλύψει το ποδόσφαιρο μετά το 1997 (καταλαβαίνετε τι εννοώ), θα συμφωνήσετε μαζί μου πως επί της ουσίας καμία από τις λεγόμενες μεγάλες ομάδες δεν έχει δικαίωμα να "φωνάζει" για την διαιτησία.

Γι' αυτό και δεν ασχολήθηκα καθόλου με τα παράπονα των "ερυθρολεύκων" όσον αφορά τα σφυρίγματα του Στυλιάρα και των βοηθών του στο παιχνίδι. Προσοχή: δεν εξετάζω το δίκαιο ή άδικο των όσων υποστήριζαν οι Πειραιώτες, αλλά δεν έδωσα και ιδιαίτερη βάση.

Εκεί που συμφωνώ 100%, είναι πως αν π.χ. το οφσάιντ του Ολαϊτάν είχε υποδειχθεί σε βάρος του Παπαδόπουλου, σήμερα θα διαβάζαμε πάλι για "πληρωμένα κοράκια" και θα βλέπαμε πρωτοσέλιδα με μαϊμούδες.

Τώρα βλέπουμε μια λογική του στυλ "δεν τρέχει τίποτα". Αυτή είναι η νέα μορφή της ισονομίας και της αντικειμενικότητας να υποθέσω.

Αντι - Σιόβας ή ρίσκο;

Στον Ολυμπιακό περισσότερο μοιάζουν να προβληματίζονται σχετικά με το κενό που άφησε ο τραυματισμός του Σιόβα, παρά με την ισοπαλία στο Περιστέρι.

Ο Αβραάμ πάνω που έδειχνε να είναι σε καλή κατάσταση, έβγαλε κόπωση και έκανε ατομικό τις τελευταίες ημέρες, ενώ ο Παπάζογλου υπολογίζεται περισσότερο ως δεξιός μπακ. Τι θα κάνουν οι Πειραιώτες; Γιατί υπάρχει και ο Τόρες, που μπορεί να καλύψει την θέση του στόπερ.

Μια εύκολη περίπτωση είναι αυτή του Τάσου Αυλωνίτη, που ουσιαστικά είναι παίκτης του Ολυμπιακού. Ήταν να έρθει το καλοκαίρι, ο τραυματισμός του Σιόβα μπορεί να τον φέρει από τώρα στου Ρέντη. Όλα είναι θέμα απόφασης του Μίτσελ. Θα συζητήσει την προσθήκη κεντρικού αμυντικού ή θα πάρει το ρίσκο να συνεχίσει ως έχει;