Κίεβο (εις διπλούν), Σαραγόσα, Κωνσταντινούπολη (εις διπλούν), Οσλο, Ζάγκρεμπ και η πορεία συνεχίζεται.

Μια ακόμα αποστολή εκτελέστηκε με απόλυτη ακρίβεια και ουσιαστικά χωρίς ιδιαίτερο κόπο, δεδομένου ότι ο (μέτρ στο στήσιμο από την σέντρα και κάτω) Φερνάντο Σάντος είχε πάρει το βαθμό πριν καν σφυρίξει ο Σουηδός διαιτητής την έναρξη του αγώνα.

Από τη στιγμή που έστησε στον προπονητικό του πίνακα την διάταξη της ομάδας, με ενισχυμένη την άμυνα αλλά και τα χαφ να βοηθάνε ιδιαίτερα στην πίεση τουλάχιστον στο μισό γήπεδο, το έργο το είχαμε ξαναδεί.

Μέσα από την ατυχία των τραυματισμών του προέκυψαν δύο...λαβράκια, καθώς τόσο ο Τζαβέλας όσο και ο Τζιώλης που κλήθηκαν να καλύψουν κενά ανταποκρίθηκαν και με το παραπάνω στις προσδοκίες του.

Το δε δίδυμο στα μετόπισθεν (Παπασταθόπουλος-Παπαδόπουλος) ήταν ευρωπαϊκής κλάσης και φυσικά αν είδε το παιχνίδι (ή έστω τα στιγμυότυπα) ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι θα περιμένουμε να ακούσουμε και άλλα κολακευτικά σχόλια για τον «Πάπα» τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο, που ήταν με διαφορά ο πολυτιμότερος παίκτης του αγώνα.

Από κοντά και οι υπόλοιποι παίκτες, με το βάρος όπως είπαμε να ξεκινά από την άμυνα. Είναι δεδομένο ότι ο Πορτογάλος προτιμά να έχει η ομάδα του περισσότερο την κατοχή σε αντίθεση με τον Γερμανό προκάτοχό του που δεν τον ενοχλούσε να περιμένει και μια μέρα τον αντίπαλο.

Όμως είναι ξεκάθαρο πως μια στροφή 180 μοιρών σε ένα τέτοιο επίπεδο, δεν μπορείς να την κάνεις μέσα σε 90-180 λεπτά, ιδιαίτερα σε 2-3 κρίσιμα παιχνίδια, που ενδεχομένως να σε φέρουν με το «καλημέρα» σε δύσκολη θέση. Σε αυτή που θα βρισκόμασταν δηλαδή εάν δεν παίρναμε αποτέλεσμα χθες στο «Μάξιμιρ».

Συνεπώς ο Σάντος «πάτησε» λίγο στο πετυχημένο μονομάτι του Οτο Ρεχάγκελ και δεν έχασε. Αντίθετα εκεί που έχει δείξει ξεκάθαρα τις προθέσεις του από την αρχή ο Πορτογάλος είναι στον εμπλουτισμό της εθνικής η οποία δεν πρόκειται επί των ημερών του να αποτελέσει «κλειστό κλαμπ».

Έχει πει ότι δεν θα διστάσει να καλέσει και παίκτη ακόμα και από την β’ εθνική (αρχίζει την Κυριακή το πρωτάθλημα) και δείχνει ότι αυτά δεν είναι μόνο λόγια.

Θα ήταν κρίμα η ολιγωρία μας, στα τελευταία λεπτά να μας στοίχιζε την ήττα σε ένα παιχνίδι που αν μη Κρούγκ.

Οσο για τη φάση στις καθυστερήσεις, ο Παπασταθόπουλος ελέγχεται (εκτός από την μεγάλη του κλάση) για το αν μέσα από την φανέλα του έχει κάποιον ειδικό μαγνήτη για μπάλες...

Αν μάλιστα ο Γιώργος Σαμαράς, στο πρώτο ημίχρονο, δεν θυμόταν το παιχνίδι με την Αργεντινή, και ο Τοροσίδης στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου έφευγε ένα «κλικ» πιο αργά, ενδεχομένως τώρα να μην υπήρχε αμφισβήτηση για το μεγάλο φαβορό για την πρωτιά στον όμιλο.

Όμως με τέτοιες εμφανίσεις και πάλι πολύ δύσκολα μπορούμε να χάσουμε αυτή την πρόκριση.