Με τη νίκη του στο Κάουνας ο Ολυμπιακός εξασφάλισε τη συμμετοχή του στα πλέι-οφ. Οι 17 νίκες (με τις ρωσικές ομάδες μέσα) οι 16 (χωρίς αυτές) δίνουν την πρόκριση στους οκτώ. Ήδη είναι περισσότερες από όσες έκανε την τελευταία τριετία. Πέρσι είχε 16-18, πρόπερσι στη σεζόν που διακόπηκε 12-16 και την περίοδο 2018-19 μόλις 15-15. Οι επιδόσεις του, δηλαδή, πλησιάζουν εκείνες του 2018, όταν τερμάτισε στην τρίτη θέση (με 19-11, σε πρωτάθλημα 15 ομάδων).

Ο πρώτος στόχος έχει κατακτηθεί από τους "ερυθρόλευκους", που επιστρέφουν στα πλέι-οφ και κυνηγούν πλέον το αβαντάζ έδρας. Η εμφάνιση τους σε ένα γήπεδο που έχαναν σταθερά τα τελευταία πέντε χρόνια πείθει ότι μπορούν να πετύχουν και αυτό το κατόρθωμα και να μένει ως μοναδική εκκρεμότητα η πρόκρισή τους στο φάιναλ-φορ. Ξέρω, Γιώργο Μπαρτζώκα, πήγαμε πολύ μακριά, προέχει το επόμενο ματς, δηλαδή το αιώνιο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό την Πέμπτη το βράδυ στο ΣΕΦ.

Σε αντίθεση με ό,τι συνέβη στο Βερολίνο, ο Ολυμπιακός πήγε στη Λιθουανία αποφασισμένος, διαβασμένος και έτοιμος. Δεν του πήγαν όλα πρίμα, βρήκε όμως σιγά-σιγά τις σταθερές του, κυρίως χάρη στην σπουδαία αμυντική του απόδοση στο δεύτερο μέρος όταν έπιασε τόπο η πίεση στην μπάλα, οι καλές περιστροφές, οι βοήθειες. Μπορεί η Ζάλγκιρις να έβαλε δυο-τρία μεγάλα σουτ, σε γενικές γραμμές, ωστόσο ο Ολυμπιακός είχε καλό σχέδιο, πήγε το ρυθμό εκεί που ήθελε και εξαναγκάζοντας τους Λιθουανούς σε 15 λάθη είχε κάνει το πρώτο βήμα.

Όταν κατάφερε να περιορίσει και την καλή κυκλοφορία της μπάλας από τους γηπεδούχους, έκανε το δεύτερο. Απέμενε ένα τρίτο και ήταν τα ... μεγάλα σουτ, που έλειπαν πολύ μέχρι το 30. Πράγματι στα τρία πρώτα δεκάλεπτα, ο Ολυμπιακός σούταρε 3/17 τρίποντα (0/5 στην τρίτη περίοδο) και όλα μπλόκαραν εκεί, αφού ούτε οι καλές άμυνες, ούτε τα πολλά επιθετικά ριμπάουντ αλλά και οι καλές πάσες, είχαν αποτέλεσμα.

Στην τελευταία (και πιο κρίσιμη) περίοδο ο Ολυμπιακός σούταρε 5/9 τρ, με Ντόρσεϊ και Βεζένκοβ μάλιστα να ευστοχούν για πρώτη φορά μετά από έξι προσπάθειες! Ήταν οι στιγμές που οι Πειραιώτες άρχισαν να χτίζουν (και να κρατάνε) τη διαφορά με αποκορύφωμα τα δυο τελευταία του Κώστα Σλούκα, που κράτησαν τον Ολυμπιακό σε απόσταση ασφαλείας.

Ο Κώστας Παπανικολάου έκανε μια χορταστική εμφάνιση, τρέχοντας παντού, αλλά και σκοράροντας τους περισσότερους πόντους (18) στη φετινή σεζόν. Γι αυτό έπαιξε περισσότερο απ' όλους, ακόμη κι από τον Σάσα Βεζένκοβ, που συνήθως έχει την πρωτοκαθεδρία, αφήνοντας στον πάγκο για πολλή ώρα και τον εξαιρετικό (όσο αγωνίστηκε) Σακίλ Μακ Κίσικ.

Αυτή τη φορά ο Ολυμπιακός είχε σημαντικές βοήθειες από τον πάγκο, αφού ακόμη κι εκείνοι που έπαιξαν λίγο όπως ο Πρίντεζης ή ο Λαρεντζάκης έδωσαν το στίγμα τους.

Τα κεράσματα του Σλούκα σε Μάρτιν

Αλλά αν προσέξατε, ο Ολυμπιακός παρουσίασε στο Κάουνας ένα δίδυμο που όπως είχαμε μάθει από πέρσι, όταν βρίσκεται σε καλή κατάσταση κερδίζει μεγάλα ματς. Ναι, σπουδαίος ο Γουόκαπ τα δίνει όλα στην άμυνα, βάζει τα χέρια του παντού, κλέβει μπάλες, πασάρει σωστά, ναι τρομερός ο Φαλ έχει κάνει τη διαφορά φέτος βγαίνοντας να μαρκάρει ακόμη και στο τρίποντο, να βάζει σωστά πλάτη και να δίνει ακόμη πιο σωστά την μπάλα στον ελεύθερο συμπαίκτη του, όμως είχαμε καιρό να δούμε τόσο αποτελεσματικό το ντουέρο Κώστα Σλούκα και Χασάν Μάρτιν.

Ο διεθνής άσος έχει πατήσει γκάζι στα τελευταία ματς, όχι τόσο στο σκοράρισμα, όσο στη δημιουργία. Στους τελευταίους τρεις αγώνες ο Σλούκας έχει 26 από τις 59 ασίστ που έδωσε συνολικά ο Ολυμπιακός. Μέσος όρος 8.6 πάσες, ανά αγώνα! Κάπως έτσι πέρασε στην πέμπτη θέση των κορυφαίων πασέρ της διοργάνωσης, αφήνοντας μια ασίστ πίσω τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Αν τώρα δεν μετρήσουν όσες έδωσε εναντίον των Ρωσικών ομάδων αφαιρέστε του 12 από τις 1256 που μετράει ως τώρα.

Οι περισσότερες από τις πάσες του οξυδερκή Σλούκα, καταλήγουν στα χέρια του Χασάν Μάρτιν. Έκανε υπομονή, ίσως και υπέρ το δέον, ο Ολυμπιακός για να δει ξανά τον εκρηκτικό σέντερ που έπαθε μεγάλη ζημιά πέρσι και την ξανάπαθε το καλοκαίρι. Πέρασαν μήνες με τον Μάρτιν καθηλωμένο στο παρκέ, μια φάση πίσω σε τάιμινγκ, εκρηκτικότητα και αποτελεσματικότητα.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που οι οπαδοί της ομάδας ωρύονταν, ζητώντας εδώ και τώρα αντικατάσταση του. Μπορεί μια τέτοια σκέψη να πέρασε και από το μυαλό του Μπαρτζώκα. Ο προπονητής του Ολυμπιακού προτίμησε να στηρίξει τον παίκτη που επέλεξε πέρσι κι ο Αμερικανός δείχνει ότι έχει βγει από ένα ληθαργο σχεδόν μιας σεζόν.

Μοιάζει να έχει ξαναβρεί την έκρηξή του και έρχεται πλέον να πλαισιώσει ιδανικά τον Φαλ αλλά και να προσφέρει πόντους στον Ολυμπιακό, που έλειψαν πολύ σε όλο αυτό το διάστημα της αγωνιστικής σιωπής του. Ο Μάρτιν που περνούσε απαρατήρητος, είναι εδώ και τρεις αγώνες, σημείο αναφοράς του Ολυμπιακού με μέσο όρο 14.6π (79% δίποντα) και 4.3 ριμπάουντ.

Είτε ολοκληρώνοντας τα πικ εν ρολ με τις πάσες του Σλούκα, είτε κερδίζοντας επιθετικά ριμπάουντ, ή έχει καλή κίνηση χωρίς την μπάλα για την έξτρα πάσα κοντά στο καλάθι, ο Μάρτιν ξαναγίνεται αυτός που μάθαμε στο ξεκίνημα της περσινής σεζόν. Κι αν συνεχίσει έτσι ο Ολυμπιακός αποκτά ξαφνικά ένα πολύ δυναμικό σέντερ. Λες και πήρε ... άλλο παίκτη.

Το ντέρμπι έχει ιδιαιτερότητες

Ένα μήνα μετά τον τελικό του Κυπέλλου ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει ξανά τον Παναθηναϊκό, αυτή τη φορά σαν γηπεδούχος. Ένα ακόμη κομβικό ματς, στην προσπάθεια της ομάδας να εξασφαλίσει το αβαντάζ έδρας (και να κυνηγήσει την τρίτη θέση).

Αλλά και μια ιδιαίτερη μονομαχία γιατί ο Παναθηναϊκός, σε οποιαδήποτε κατάσταση κι αν βρίσκεται, έχει δεν έχει κίνητρο, είναι πάντα ο πιο ιδιαίτερος αντίπαλος του Ολυμπιακού (ισχύει και τούμπαλιν). Ουσιαστικά οι "ερυθρόλευκοι" πάνε να παίξουν το ντέρμπι χωρίς προπόνηση, με την κούραση του πήγαινε έλα στο Κάουνας, άλλά και την ενέργεια που ξόδεψαν ήδη για να υποτάξουν την πολύ ανθεκτική Ζάλγκιρις.

Είναι, ωστόσο πιο ζεστοί, είναι μια ομάδα που έχει βάλει στόχους. Και έναν-έναν τους κατακτάει. Κύπελλο, πρόκριση στα πλέι-οφ της EuroLeague και τώρα αβαντάζ έδρας. Μια νίκη ακόμη στο σακούλι τον φέρνει πιο κοντά στο πλεονέκτημα, αφού μετά θα ψάχνει επί της ουσίας μία ακόμη σε τρεις αγώνες. Πρώτα το ντέρμπι, ωστόσο...