Ο Παναθηναϊκός άντεξε στο ξύλο και τα συνεχόμενα hustle plays που είχε το ντέρμπι με τη Ζαλγκίρις στο ΟΑΚΑ, απέφυγε να πατήσει μια μπανανόφλουδα που είχε πετάξει στο παρκέ η λιθουανική ομάδα, πήρε μια σημαντική νίκη αλλά και ένα μάθημα για τη συνέχεια. Η EuroLeague απαιτεί κόπο, ιδρώτα και απαγορεύει την υποτίμηση οποιουδήποτε αντιπάλου. Φυσικά, μετράνε οι νίκες κι αυτή που κατέκτησαν οι "πράσινοι" είναι πολύ σημαντική.

Ξέρουν όμως ότι για να πετύχουν τους μεγαλεπήβολους στόχους, την επόμενη φορά που θα βρουν μπροστά τους ένα τόσο αποφασισμένο αντίπαλο, δεν θα πρέπει να του δώσουν το παραμικρό δικαίωμα...

Η Ζαλγκίρις μπήκε αποφασισμένη στο ΟΑΚΑ. Πρώτα να παίξει σκληρή άμυνα, στα όρια του φάουλ κι ύστερα να ελέγξει τον ρυθμό του ματς, κάνοντας επιθέσεις στα 18-20'', μεταφέροντας την μπάλα είτε κοντά στο καλάθι, είτε σουτάροντας (στη δεύτερη περίοδο) από μακριά, ένα χαρακτηριστικό της λιθουανικής ομάδας, που έχει το καλύτερο ποσοστό στη λίγκα, από τη γραμμή του τρίποντου.

Και στα δυο η τακτική του Μακσβίτις πήρε σχεδόν άριστα. Μπλοκάροντας τα πικ εν ρολ του Παναθηναϊκού, πιέζοντας πολύ τους γκαρντ, αλλά και τους σέντερ στο ρολ προς τη ρακέτα (εξαναγκάζοντας τους σε λάθος πάσες) είχε κάνει τη μισή δουλειά. Η "πράσινη" επίθεση έμενε από εμπνεύσεις και στηριζόταν περισσότερο σε ατομικές προσπάθειες, είτε του Σλούκα, είτε του Βιλντόζα και λιγότερο σε συνεργασίες που είδαμε πριν από μια εβδομάδα στο Βερολίνο.

Ο Παναθηναϊκός είχε μόλις 5 ασίστ (και 6 λάθη) στο πρώτο μέρος, αν και το χειρότερο του κομμάτι δεν ήταν αυτό. Οι συνεχόμενες απώλειες στις μάχες του αέρα, έδιναν στη Ζαλγκίρις αέρα και αυτοπεποίθηση. Οι φιλοξενούμενοι στα δυο πρώτα δεκάλεπτα είχαν μαζέψει 22 ριμπάουντ, έναντι μόλις 10 του Παναθηναϊκού. Αν μάλιστα οι παίκτες της Ζαλγκίρις δεν έπεφταν στις παγίδες της καλής άμυνας των γηπεδούχων, υποπίπτοντας σε 11 συνολικά λάθη, η διαφορά θα μπορούσε να είναι ακόμα μεγαλύτερη από το +7 που έγραψαν, προς στιγμήν, τα δυο συνεχόμενα τρίποντα του Ναζ Μήτρου Λονγκ.

Το ότι ο ΠΑΟ έμεινε μέσα στο ματς το οφείλει στην αμυντική του προσήλωση και τη δύναμη του να διεκδικεί και να κλέβει μπάλες, απαντώντας στην πολύ σκληρή ομάδα του Κάουνας. Οι Λιθουανοί δεν φοβόντουσαν τις επαφές, αντιθέτως τις εκμαίευαν σχεδόν σε κάθε φάση και παρότι έκαναν αρκετά φάουλ, ήταν μπροστά στο ημίχρονο με +3π. Θα μπορούσε, πάντως, να είναι ο Παναθηναϊκός στη θέση τους, αν δεν είχε μια τόσο μεγάλη αστοχία από τη γραμμή των βολών, με συνολικά εννιά χαμένες (8/17)!

Ο Αταμάν έψαχνε να βρει τις λύσεις, χρησιμοποιώντας όλους τους παίκτες του εκτός από τον Γκάι, απόδειξη της νευρικότητας που είχε η ομάδα του, ειδικά η φροντ-λάιν, όπου με εξαίρεση τα δυο εντυπωσιακά καρφώματα του Λεσορ (σε ισάριθμα εκτελεσμένα πικ εν ρολ) δεν είχε μπορέσει να υπερκεράσει ούτε τον Χέιζ, πολύ περισσότερο τον καταπληκτικό στη δεύτερη περίοδο Μπιρούτις

Βρήκε σουτ απ' έξω...

Στον ρυθμό, που τον ανάγκασε να χορέψει η Ζαλγκίρις, ο Παναθηναϊκός έπρεπε να βρει τις δικές του λύσεις, ώστε να αντέξει και στο τέλος να μπορέσει να βγει από πάνω. Για μια περίοδο (την τρίτη) νίκησε τους Λιθουανούς στα ριμπάουντ (9-5 ο απολογισμός υπέρ των "πρασίνων"), βρήκε καλή δημιουργία (6 ασίστ) αλλά και το χέρι του από τα 6.75μ. Ο Σλούκας έδωσε το έναυσμα, ο Μήτογλου ακολούθησε και ο Γκραντ ολοκλήρωσε ένα πολύ ευπρεπές 4/7 που έγραψε ο Παναθηναϊκός σε αυτό το δεκάλεπτο.

Ταυτόχρονα έβαλε την μπάλα και περισσότερο μέσα στο καλάθι. Όχι μόνο με τα πικ εν ρολ, τα οποία η άμυνα της Ζαλγκίρις τα είχε μελετήσει απόλυτα, αλλά και το ποστ παιχνίδι του Ματίας Λεσόρ. Ο Αταμάν παγίωσε το δίδυμο Σλούκα-Γκραντ στην περιφέρεια, άφησε τον Βιλντόζα στον πάγκο, έδωσε ένα λεπτό στον Γκάι και προτίμησε τον Γκριγκόνις στο "3", έχοντας εμπιστοσύνη στην καλή απόδοση του Λιθουανού και στις δυο πλευρές του γηπέδου. Γι αυτό, άλλωστε, έμεινε και 35 λεπτά πάνω στο παρκέ.

Τα μεγάλα σουτ που πήραν οι γηπεδούχοι σήκωσαν το ΟΑΚΑ στο πόδι, όμως το ντέρμπι δεν έλεγε να τελειώσει, έτσι εύκολα. Οι Λιθουανοί με τον εξαιρετικό προπονητή τους, δεν είχαν έρθει για να ... θαυμάσουν τον νέο Παναθηναϊκό. Είχαν κι αυτοί, κάθε φορά που ένα μεγάλο σουτ από την πλευρά των πρασίνων έβρισκε τον στόχο, μια ξεχωριστή απάντηση.

Στο τελευταίο δεκάλεπτο, μάλιστα, εμφανίστηκε και ο Ρόλαντ Σμιτς να παίρνει όλα τα πικ εντ ποπ και να δημιουργεί αυτός πρόβλημα, σκοράροντας με συνεχόμενα τρίποντα.

Νικητής στο άγριο ντέρμπι

Το ματς αγρίεψε ακόμα περισσότερο. Κάθε φάση ήταν και ένας μικρός πόλεμος για την μπάλα, το (μπασκετικό) ξύλο έπεφτε εκατέρωθεν. Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να αντέξει στην σκυλομαχία που επέβαλε η Ζαλγκίρις, καθώς τους εξωθούσε συχνά σε λάθη. Συνολικά 23 έκανε η λιθουανική ομάδα, με τον Παναθηναϊκό να παίρνει 22 πόντους. Σε ένα ματς που κρίθηκε στους 73 σημαίνει ότι σχεδόν το ένα τρίτο των πόντων που σκόραραν οι παίκτες του Αταμάν, προήλθαν από λάθη των αντιπάλων τους.

Ένα τέτοιο, άλλωστε, έκρινε τον νικητή στο φινάλε. Ο Σλούκας αστόχησε στη δεύτερη βολή, κρατώντας τον Παναθηναϊκό στο +1, η Ζαλγκίρις είχε επίθεση 8'' δευτερολέπτων και κάτι, ο Έβανς όμως πήγε με φόρα και μπερδεύτηκε πάνω στον Γκριγκόνις, ο οποίος ήδη είχε τρέξει στην άμυνα του για να εξαναγκάσει τον Αμερικανό σε οδυνηρό λάθος. Μπορεί να πλήγωνε τους συμπατριώτες του, ωστόσο, είχε κάνει τη δουλειά που χρειαζόταν ώστε να επικρατήσει η ομάδα που υπηρετεί την τελευταία διετία με ξεχωριστή συνέπεια...

Οι δυο Έλληνες, ο Λεσόρ και μια έκπληξη

Μπορεί ο Σλούκας να έχασε τη βολή στο τέλος, ήταν όμως σίγουρα από τους κορυφαίους του Παναθηναϊκού, κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Έλληνας διεθνής έβαλε κρίσιμα καλάθια (και βολές), απαντώντας στην άμυνα της Ζαλγκίρις που είχε σημαδέψει τη δημιουργία του και μαζί με τον Κώστα Μήτογλου έβαλαν τους 20 από τους 38 πόιντους της ομάδας τους στο δεύτερο ημίχρονο. Περισσότερους από τους μισούς.

Ο Μήτογλου εξακολουθεί το σερί των εντυπωσιακών εμφανίσεων του κι είναι χωρίς αμφιβολία η μεγαλύτερη εγγύηση για τον Αταμάν στο "4". Το θέμα είναι βρει και κάποιες βοήθειες γιατί παίζει διαρκώς στο κόκκινο, προέρχεται από τραυματισμούς και ενδεχομένως να χρειαστεί ανάσες. Κόντρα στη Ζαλγκίρις κάθισε στον πάγκο, μόλις δυο λεπτά. Στην τελευταία περίοδο η κόπωση του ήταν εμφανής...

Ο Λεσόρ παρά τα 7 λάθη του, έδωσε πολλές μάχες ειδικά στο δεύτερο μέρος, την ώρα που ο Αντετοκούνμπο και ο Μπαλτσερόφσκι δεν μπόρεσαν, σε αυτό το ματς, να προσφέρουν κάτι το σημαντικό. Εύσημα και για τον Γκριγκόκινς, που το καλοκαίρι πολλοί ζητούσαν την αποπομπή του, αλλά στον Παναθηναϊκό υπάρχει εδώ και καιρό ένας κρυφός MVP που γίνεται πλέον υπερ-απαραίτητος για τον Αταμάν.

Ο Τζεράιαν Γκραντ δεν ήρθε από το ΝΒΑ, δεν έχει πίσω του την αίγλη ενός φοβερού και τρομερού γκαρντ, κάνει όμως τη δουλειά που θέλει ο προπονητής του, καλύτερα από τον καθένα. Κορυφαίος αμυντικός στην περιφέρεια, παίρνει συνήθως τις σωστές αποφάσεις στην επίθεση και παίζοντας κατά μέσο όρο σχεδόν 29 λεπτά, σκοράρει 9.2π, δίνει 3.9 ασίστ και σουτάρει με 50% τρίποντα. Για ένα ρούκι στην Ευρωλίγκα, οι αριθμοί είναι ιδιαίτερα κολακευτικοί και ο Παναθηναϊκός νιώθει ασφαλής όταν τον έχει στην πεντάδα του. Δικαίως του έπλεξε το εγκώμιο ο Αταμάν, μετά τον αγώνα.

Κι αν νομίζετε ότι όλα αυτά είναι εύκολα, δείτε πόσο παιδεύεται ο Κέντρικ Ναν για να προσαρμοστεί σε ένα άλλου είδους μπάσκετ απ' αυτό που έμαθε στο ΝΒΑ και θα καταλάβετε...